STATYSTYKA SPOŁECZNA: KIERUNKI ROZWOJU
Przedmiot statystyki społecznej
Integracja statystyki o zjawiskach i procesach społecznych
Statystyka społeczna w pracach instytucji międzynarodowych
Budowa systemu statystyki społecznej w Unii Europejskiej
Budowa systemu wskaźników społecznych w ramach Unii Europejskiej
Źródła danych w statystyce społecznej
Przykłady badań Eurostatu
PRZEDMIOT STATYSTYKI SPOŁECZNEJ
Definicja:
Zbiór metod służących pozyskiwaniu, prezentacji i analizie społecznych efektów procesów ekonomicznych oraz polityki państwowej (gospodarczej i społecznej)
Obszary analiz:
procesy ludnościowe
rynek pracy
warunki życia
sytuacja dochodowa
wydatki
zagospodarowanie materialne
wyżywienie
ochrona zdrowia
edukacja i nauka
turystyka i rekreacja
wykorzystanie czasu
warunki pracy
ochrona środowiska
itd.
INTEGRACJA STATYSTYKI O ZJAWISKACH
I PROCESACH SPOŁECZNYCH
Definicja:
Kombinacja, doprowadzonych do porównywalności, danych z różnych źródeł, zarówno na poziomie jednostkowym jak i na różnych poziomach agregacji.
Cele integracji statystycznej:
umożliwienie badania powiązań między różnymi zmiennymi (miernikami, wskaźnikami) niemożliwe w przypadku oddzielnych źródeł danych
ograniczenie przypadków występowania sprzecznych lub fragmentarycznych i niekompletnych informacji o badanych zjawiskach i procesach
STATYSTYKA SPOŁECZNA
W PRACACH INSTYTUCJI MIĘDZYNARODOWYCH
Organizacje międzynarodowe
Biuro Statystyczne i wyspecjalizowane agendy Organizacji Narodów Zjednoczonych
FAO (Międzynarodowa Organizacja do Spraw Wyżywienia i Rolnictwa)
UNESCO (Organizacja Narodów Zjednoczonych do Spraw Oświaty, Nauki i Kultury)
UNDP (Program Rozwoju ONZ)
WHO (Światowa Organizacja Zdrowia)
ILO (Międzynarodowa Organizacja Pracy)
OECD (Organizacja Współpracy Ekonomicznej i Rozwoju)
EUROSTAT
Podstawowe pola działań
wypracowywanie metod monitorowania i oceny społecznych skutków polityki gospodarczej i społecznej
budowa sektorowych systemów wskaźników społecznych
stworzenie podstaw systemu statystyki społecznej
BUDOWA SYSTEMU STATYSTYKI SPOŁECZNEJ
W UNII EUROPEJSKIEJ
ZARYS SYSTEMU STATYSTYKI SPOŁECZNEJ UE
ZADANIA STATYSTYKI SPOŁECZNEJ
W PODSTAWOWYCH DOKUMENTACH UE
PODSTAWOWE DOKUMENTY UE
Traktat o Unii Europejskiej (artykuły o ekonomicznej i społecznej spójności, o równości, warunkach życia i bezpieczeństwie socjalnym oraz o edukacji i zdrowiu publicznym)
traktat amsterdamski (artykuł o zatrudnieniu)
"Białe Księgi" (o wzroście, konkurencyjności i zatrudnieniu, o europejskiej polityce społecznej, o edukacji)
Postanowienia Rady Europejskiej (z posiedzeń w ESSEn, Madrytu, Cannes, Florencji, Dublina, Kopenhagi)
ZADANIA POLITYKI SPOŁECZNEJ UE
(TRAKTAT Z MAASTRICHT)
promocja zatrudnienia
polepszenie warunków życia i pracy
zapewnienie właściwej ochrony społecznej
rozszerzenie dialogu między zarządami przedsiębiorstw
i związkami zawodowymi
rozwój zasobów ludzkich przy trwałym, wysokim zatrudnieniu
walka w marginalizacją społeczną i ubóstwem
PODSTAWOWE SKŁADNIKI (NARZĘDZIA) STATYSTYKI SPOŁECZNEJ WYSTĘPUJĄCE
W UNII EUROPEJSKIEJ
bieżąca statystyka społeczna (statystyka sektorowa) obejmująca określone obszary (sektory) warunków życia,
wskaźniki społeczne opisujące różne aspekty warunków życia na poziomie mikro,
badania grup ryzyka w społeczeństwie, takich jak przewlekle chorzy, bezdomni, narkomani i inne grupy tzw. wykluczenia społecznego,
modele mikrosymulacyjne, które dostarczają odpowiedzi na pytania w jaki sposób ulega lub będzie ulegać zmianie sytuacja materialna gospodarstw domowych lub osób pod wpływem regulacji rządowych, np. zmian w systemach podatkowych lub transferowych,
rachunki społeczne będące elementem systemu rachunków narodowych
BUDOWA SYSTEMU WSKAŹNIKÓW SPOŁECZNYCH
W RAMACH UNII EUROPEJSKIEJ
ETAPY BUDOWY SYSTEMU WSKAŹNIKÓW SPOŁECZNYCH
zdefiniowanie nowej struktury systemu wskaźników społecznych
określenie zasad ich konstrukcji oraz interpretacji
tworzenie bazy danych wskaźników społecznych
STRUKTURA SYSTEMU WSKAŹNIKÓW SPOŁECZNYCH
Poziom 1 obejmuje ograniczoną liczbę wiodących (około dziesięciu) wskaźników podstawowych. Opisują one wszystkie najważniejsze dziedziny, są łatwe w interpretacji i mają najbardziej ogólny charakter.
Poziom 2 obejmuje wskaźniki uzupełniające wskaźniki podstawowe, bardziej szczegółowe i opisujące inne wymiary badanych zjawisk, również tych opisywanych przez wskaźniki Poziomu 1. Ograniczenia odnośnie ich liczby są mniej rygorystyczne, choć również jest niewskazane, zarówno ze względu na koszty jak i porównywalność, nadmierne rozszerzanie ich zestawu.
Poziom 3 składa się ze wskaźników, o których decydowałyby same kraje członkowskie. Są one najbardziej szczegółowe i mają za zadanie wspomaganie wskaźników Poziomów 1 i 2.
ZASADY KONSTRUKCJI POJEDYNCZYCH
WSKAŹNIKÓW SPOŁECZNYCH
Zasada
|
Komentarz
|
Wskaźnik powinien identyfikować istotę problemu i mieć jasną, akceptowalną interpretację |
Różnego rodzaju użytkownicy powinni uznawać wskaźnik za istotny z punktu widzenia opisu zjawiska. Wskaźniki te powinny być akceptowane przez opinię publiczną, co oznacza, że ogólne zasady zastosowanych metod ich wyznaczania powinny być zrozumiałe, a wyniki uchodzić za “uzasadnione”. |
Wskaźnik powinien być możliwie odporny na arbitralne założenia i uzasadniony statystycznie |
Wskaźnik powinien być stworzony w sposób akceptowalny. Zastosowane dane powinny być uważane za wiarygodne i nie powinny podlegać arbitralnym korektom. Gdy dane pochodzą z badań reprezentacyjnych, badania te powinny być oparte na najwyższych standardach metodycznych i praktycznych. Przyjęta metoda powinna minimalizować błędy powodowane dwuznacznością pytań, mylnych definicji, obciążeń spowodowanych brakiem odpowiedzi oraz błędami ankietera i kodującego dane. Wartości wskaźników powinny być, w miarę możliwości, sprawdzone z innymi źródłami. |
Wskaźnik powinien być wrażliwy na skutki polityki społecznej, jednakże nie może podlegać manipulacji |
Wskaźniki powinny odzwierciedlać istotne skutki polityki gospodarczej lub społecznej. Przykładowo, niedopuszczalne jest aby miernik ubóstwa nie odnotował żadnych zmian pomimo istotnego polepszenia warunków życia ubogich. Równocześnie wskaźniki te nie powinny być podatne na manipulację, tzn. powinny uniemożliwiać działania mające na celu wyłączenie wpływu zmian na wartości uzyskiwane przez ten wskaźnik. |
Wskaźnik powinien być porównywalny pomiędzy krajami członkowskimi UE oraz porównywalny, w miarę możliwości, ze standardami stosowanymi przez ONZ i OECD |
Pełna porównywalność nie jest możliwa do osiągnięcia, gdyż nawet gdy dane krajów członkowskich są zharmonizowane, różnice w strukturach instytucjonalnych i społecznych mogą powodować różnice w interpretacji wskaźników. Osiągnięcie akceptowalnego poziomu porównywalności wskaźników powinno jednak być jednym z głównych celów. Realizacja tego zamierzenia wymaga prac nad samą konstrukcją wskaźników oraz ich właściwego wyboru. Niektóre z nich są bowiem bardziej od pozostałych wrażliwe na różnice strukturalne między krajami członkowskimi. Przykładowo, sposób konstrukcji wskaźnika ubóstwa nie powinien zależeć od odsetka osób żyjących z rolnictwa, charakteryzujących się wysoką relatywnie wielkością konsumpcji naturalnej. |
Wskaźnik powinien być aktualny i możliwy do modyfikacji |
Aktualizacja danych winna iść w parze z modyfikacją koncepcji wskaźnika gdy jest to konieczne. Modyfikacja może być pożądana np. gdy poczynione zostały postępy w metodzie konstrukcji wskaźnika, a także gdy mają miejsce zmiany prowadzonej polityki. Możliwość nawiązań łańcuchowych wskaźników, sprzed i po zmianach ich konstrukcji jest optymalnym rozwiązaniem problemu porównywalności wyników w czasie. |
Obliczenie wskaźnika nie powinno nakładać zbyt dużych obciążeń na kraje członkowskie, na przedsiębiorstwa ani na obywateli Unii
|
Wskaźniki powinny, w miarę możliwości, wykorzystać już istniejące badania lub informacje uzyskane na podstawie tych badań. Za przykład tego rodzaju podejścia może służyć wchodzące w życie od 2003 r. Statystyczne Badanie Dochodów i Warunków Życia UE (EU-SILC). Zbiory danych wchodzące w jego skład mogą pochodzić z więcej niż jednego źródła, np. także z danych administracyjnych. |
ŹRÓDŁA DANYCH W STATYSTYCE SPOŁECZNEJ
PODSTAWOWE ZASADY ZBIERANIA, UDOSTĘPNIANIA
I ROZPOWSZECHNIANIA DANYCH STATYSTYCZNYCH
bezstronność: niepodleganie zewnętrznym naciskom,
rzetelność: odzwierciedlenie rzeczywistości,
przydatność dla użytkownika: gromadzenie tylko potrzebnych informacji,
efektywność: uwzględnianie kosztów przy planowaniu badań,
zapewnienie poufności: przestrzeganie zasady anonimowości indywidualnych danych,
jawność: respondenci powinni mieć możliwość zapoznania się z podstawami prawnymi, celami i metodami zabezpieczenia danych. Jawna też powinna być metodyka badania.
JAKOŚĆ DANYCH STATYSTYCZNYCH
dostosowanie do potrzeb użytkowników
dokładność ocen
terminowość i punktualność w rozpowszechnianiu wyników
dostępność i klarowność informacji
porównywalność
spójność
ŹRÓDŁA DANYCH
spisy i mikrospisy ludności i mieszkań;
reprezentacyjne badania gospodarstw domowych;
sprawozdawczość statystyczna;
systemy ewidencyjne;
rejestry cywilne;
rządowe dane administracyjne;
pozarządowe dane administracyjne;
specjalne badania naukowe;
międzynarodowe bazy danych Eurostatu oraz ONZ.
METODY ZBIERANIA DANYCH
W STATYSTYCE SPOŁECZNEJ
bezpośrednie wywiady indywidualne,
wywiady telefoniczne,
metody oparte na systemie pocztowym,
samospisywanie,
metody obserwacji i pomiaru,
metody wykorzystujące różnego rodzaju rejestry.
WARUNKI PORÓWNYWALNOŚCI DANYCH STATYSTYCZNYCH MIĘDZY KRAJAMI
porównywalność konceptualna - pomiary powinny odnosić się do tych samych pozycji lub pojęć,
porównywalność statystyczna - dla wszystkich pozycji powinny być użyte metody zbierania danych akceptowane w badaniach statystycznych (np. losowy wybór próby, zadawalająca precyzja oszacowań),
porównywalność interpretacyjna - badane kategorie powinny być interpretowane w ten sam sposób we wszystkich badanych krajach, ale jednocześnie uwzględniając uwarunkowania występujące w tych krajach.
DZIAŁANIA ZMIERZAJĄCE DO ZAPEWNIENIA PORÓWNYWALNOŚCI DANYCH MIĘDZY KRAJAMI
zharmonizowanie badań,
zharmonizowanie pojęć i definicji,
wspólne klasyfikacje,
akceptowalne metody zbierania danych.
PRZYKŁADY BADAŃ EUROSTATU
Europejski Panel Gospodarstw Domowych (1994-2001)
Statystyczne Badanie Dochodów i Warunków Życia UE
(od 2003 r.)
EUROPEJSKI PANEL GOSPODARSTW DOMOWYCH
ZARYS HISTORYCZNY PROJEKTU
1991 - rozpoczęcie prze EUROSTAT prac zmierzających do uruchomienia Panelu
1993 - przeprowadzenie dwóch badań pilotażowych
1994 - przeprowadzenie 1-szej fazy panelu z udziałem 12 krajów - członków EWG
przeprowadzenie badania pilotażowego przez Austrię
1995 - przeprowadzenie 2-giej fazy Panelu z udziałem 13 krajów - członków EWG
przeprowadzenie badania pilotażowego przez Finlandię
1996 - przeprowadzenie 3-ciej fazy Panelu z udziałem 14 krajów - członków EWG
2001 - zakończenie badań
CELE PROJEKTU
uzyskanie informacji służących do formułowania, a następnie monitorowania polityki społecznej prowadzonej przez Komisję EWG,
śledzenie zmian zachowań gospodarstw domowych i ich członków w krajach EWG jako reakcji na zachodzące zmiany społeczno-ekonomiczne i polityczne uwarunkowania warunków życia,
porównanie warunków życia gospodarstw domowych w krajach członkowskich EWG.
OGÓLNA BUDOWA FORMULARZA
część pierwsza: pytania skierowane do głowy gospodarstwa domowego i dotyczące gospodarstwa
warunki mieszkaniowe
wyposażenie gospodarstw domowych w dobra trwałego użytku
wydatki w gospodarstwie domowym
subiektywna ocena sytuacji materialnej
część druga: pytania odnoszące się do osób wchodzących w skład gospodarstwa domowego, które ukończyły 16 lat
informacje biograficzne o osobach
aktywność pozazawodowa
dochody osób wchodzących w skład gospodarstwa domowego
zabezpieczenie społeczne
ochrona zdrowia
DOBÓR PRÓBY I JEJ LICZEBNOŚĆ
dobór próby gospodarstw domowych reprezentacyjnej dla wszystkich krajów Wspólnoty Europejskiej traktowanych łącznie, przy jednoczesnym zapewnieniu reprezentacyjności podróbek dla poszczególnych krajów,
założenie minimalnej liczebności podróbki 1000 gospodarstw domowych dla krajów mniejszych (Holandia, Belgia, Dania, Luksemburg) oraz 2000 gospodarstw domowych w większych krajach (Niemcy, Hiszpania, Francja, Grecja, Irlandia, Włochy, Portugalia, i Wielka Brytania).
ZASADY SCHEMATU LOSOWANIA PRÓBEK KRAJOWYCH
Pokrycie. Populacją badaną będzie ludność żyjąca w indywidualnych gospodarstwach domowych. Ze względów praktycznych zostaną wyłączone z badań następujące grupy ludności: osoby bezdomne, gospodarstwa zbiorowe oraz cudzoziemcy, którzy nie znają języka danego kraju.
Próba krajowa. Próbka ma być reprezentatywna na poziomie krajowym. Nie wyklucza się regionalnych uzupełnień.
Losowość próbki. Gospodarstwa domowe wybierane będą według procedury losowej. Nie przewiduje się zastępstw w przypadkach braku odpowiedzi (odmowa lub inna przyczyna).
Wywiady. Informacje zbierane będą od wszystkich członków gospodarstwa domowego w wieku 16 lat i więcej. Nie przewiduje się wywiadów zastępczych.
Dokumentacja metodologiczna. Szczegółowy opis schematu losowania opracowany jest przez jednostkę krajową, przed rozpoczęciem badania. Po przeprowadzeniu badania w terenie sporządzony zostanie raport z metod losowania wraz z uzyskanymi wynikami oraz przyczynami nieuzyskania odpowiedzi.
Schemat ważenia. Krajowe jednostki opracowują propozycje kontroli i ważenia próbki. Propozycje te muszą być zatwierdzone przez koordynatorów na poziomie Wspólnoty. Ważenia dokonuje się w jednostkach krajowych.
Tabl. 1. Liczebność podróbek krajowych w pierwszym etapie PBGWE
Kraj |
Liczebność podróbki |
Belgia Dania Francja Grecja Hiszpania Holandia Irlandia Luksemburg Niemcy Portugalia Wielka Brytania Włochy |
4192 3482 7400 5523 7448 5187 4091 1010 5000 4879 5779 7115 |
Ogółem |
61106 |
ZAŁOŻENIA TWORZENIA BAZY DANYCH
zasoby informacyjne i programowe dotyczące projektu PBGDWE - obejmujące m. in. dane jednostkowe z paneli krajowych, pakiet statystyczny SAS oraz wyniki tabulacji - są gromadzone na komputerze SUN w siedzibie Eurostatu,
dostęp do danych indywidualnych jest ograniczony do upoważnionych osób,
instytucje prowadzące panele krajowe dostarczają Eurostatowi zbiory zawierające dane wynikowe z kolejnych faz o badanych gospodarstwach domowych i ich członkach,
dodatkowo dostarczane są informacje na temat występujących braków danych, specyficznych dla paneli krajowych zasad kodowania itd.,
po dokonaniu kontroli jakości danych obliczane są wartości pewnych kluczowych zmiennych (np. wielkość dochodu rozporządzalnego),
szacowane są wielkość brakujących danych,
wykonywane są procedury ważenia dla doprowadzenia do porównywalności zarówno danych w ramach poszczególnych fal panelu, jak i pomiędzy kolejnymi jego falami,
wszystkie informacje pochodzące z krajowych paneli, po uzupełnieniu brakujących danych oraz ich odpowiednim przeważeniu, gromadzone są w postaci dwóch zbiorów:
zbiór danych o gospodarstwach domowych,
zbiór danych o członkach tych gospodarstwa,
dane posiadające klauzule poufności gromadzone są w ramach specjalnie zabezpieczonego (o ograniczonym dostępie) systemu Verdi.
STATYSTYCZNE BADANIE DOCHODÓW
I WARUNKÓW ŻYCIA
BADANE OBSZARY I KATEGORIE
składniki dochodów brutto na poziomie gospodarstwa domowego, w szczególności dochód brutto z zatrudnienia i pracy na rachunek własny (pieniężny i w naturze), wkład pracodawcy w ubezpieczenia społeczne, renta imputowana, dochód z własności, otrzymane i płacone transfery,
podstawowe informacje o gospodarstwie domowym, w tym informacje o środowisku i otoczeniu społecznym (przestępczość, zanieczyszczenie, hałas itp.),
praca i jej warunki,
stan zdrowia,
informacje o mieszkaniu (typ, własność, wielkość, wyposażenie itp.),
inne zjawiska społeczne.
Założenia tworzenia bazy danych
podstawowe źródła danych stanowią utworzone w każdym kraju bazy danych indywidualnych
zaleca się, aby wykorzystywać inne istniejące źródła danych (np. z rejestrów lub innych badań) jeżeli gwarantują one porównywalność wyników
próba gospodarstw domowych objęta badaniem ma być reprezentacyjna łącznie, przy jednoczesnym zapewnieniu reprezentacyjności próbek dla poszczególnych krajów
próba gospodarstw domowych ma umożliwić analizy przekrojowe i longitudinalne w przekrojach krajowych i regionalnych
próba gospodarstw domowych ma zapewnić szczegółowe analizy dla podgrup gospodarstw
w każdej próbie krajowej wydziela się część panelową gospodarstw domowych uczestniczącą w badaniu przez 4 kolejne lata
liczebność próbek krajowych wynosi, w zależności od wielkości kraju, od 4 tys. do 20 tys. gospodarstw domowych
STATYSTYCZNE BADANIE DOCHODÓW
I WARUNKÓW ŻYCIA UE (UE-SILS)
Cel:
Dostarczenie porównywalnych dla Unii Europejskiej danych dotyczących dochodów, ubóstwa oraz zjawisk społecznego wykluczenia, umożliwiających zarówno analizy przekrojowe (cross-sectional), jak i analizy zmian w czasie (lingitudinal).
Zakres:
podstawowe informacje dotyczące cech demograficznych respondentów
poziom i źródła dochodów
uczestnictwo respondentów w procesie edukacji
ocena stanu zdrowia
wybrane dane dotyczące ubóstwa i wykluczenia społecznego
dane z zakresu warunków mieszkaniowych
szczegółowe informacje na temat aktywności ekonomicznej
Jednostki badania:
Prywatne gospodarstwa domowe oraz osoby w wieku 16 lat i więcej wchodzące w skład tych gospodarstw.
Założenia odnośnie próby:
Wielkość próby w każdym z krajów powinna zapewnić reprezentatywność wyników na poziomie narodowym zarówno w przypadku danych przekrojowych, jak i panelowych, przy czym okres obserwacji dla próby panelowej powinien wynosić przynajmniej 4 lata.
Założenia odnośnie pochodzenia danych:
Zakłada się możliwość łączenia danych pochodzących z reprezentacyjnych ankietowych badań gospodarstw domowych z informacjami z rejestrów administracyjnych i statystycznych.
ZAŁOŻENIA TWORZENIA BAZY DANYCH
podstawowe źródła danych stanowią utworzone w każdym kraju bazy danych indywidualnych
zaleca się, aby wykorzystywać inne istniejące źródła danych (np. z rejestrów lub innych badań) jeżeli gwarantują one porównywalność wyników
próba gospodarstw domowych objętych badaniem ma być reprezentacyjna dla wszystkich krajów UE traktowanych łącznie, przy jednoczesnym zapewnieniu reprezentacyjności próbek dla poszczególnych krajów
próba gospodarstw domowych ma umożliwić analizy przekrojowe i longitudinalne w przekrojach krajowych i regionalnych
próba gospodarstw domowych ma zapewnić szczegółowe analizy dla podgrup gospodarstw
w każdej próbie krajowej wydziela się część panelową gospodarstw domowych uczestniczących w badaniu przez 4 kolejne lata
liczebność próbek krajowych wynosi, w zależności od wielkości kraju, od 4 tys. do 20 tys. gospodarstw domowych
Mikro-symulacje
Modele
rozkładów
Badanie grup ryzyka
(bezdomni, narkomani, alkoholicy, inne grupy marginesu społecznego)
Statystyka
sektorowa
Ludność
Praca
Edukacja
dochody
Wydatki
Warunki pracy
Otoczenie pracy
Zdrowie, itd.
WSKAŻNIKI SPOŁECZNE
|
|
Rachunki
Narodowe
Rachunki społeczne
(podział według grup społeczno-ekonomi-cznych)