Dominik Stawiński A-42 29.03.2006
Sprawozdanie T4
Temat: Wyznaczanie krzywej gięcia i jej zastosowanie w projektowaniu procesów
Cel:
Celem ćwiczenia jest wyznaczanie charakterystyki własności plastycznych materiału, która umożliwia obliczanie pracy odkształcenia plastycznego w procesach gięcia, oraz momentu gnącego.
Wstęp:
Plastyczne kształtowanie wyrobów giętych wymaga dokładnego wyliczenie momentu gnącego, który jednak jest uzależniony od wielu złożonych zjawisk takich jak: krzywoliniowy rozkład naprężeń w poprzecznym przekroju giętego elementu, czy też zmniejszanie się grubości elementu. Wyznaczana doświadczalnie charakterystyka własności plastycznych, przydatna tylko w procesach gięcia, pozwala wyznaczyć ten moment z dokładnością wystarczającą do zastosowań praktycznych. Charakterystyka własności plastycznych musi być niezależna od wymiarów próbki i daje się to osiągnąć dzieląc moment M przez wskaźnik wytrzymałości na zginanie poprzeczne przekroju elementu, oraz mnożąc krzywiznę 1 / ρ przez znaną grubość giętej blachy. Uzyskujemy w ten sposób zależność zastępczych naprężeń gnących бc od względnej krzywizny g / ρ .
Przebieg ćwiczenia:
W ćwiczeniu dokonaliśmy zginania próbki na maszynie wytrzymałościowej i otrzymaliśmy wykres zależności siły P użytej do gięcia od rozsunięcia u uchwytów maszyny wytrzymałościowej. Na podstawie tego wykresu sporządzamy krzywe zależności Бg (rw/g) , oraz λ (rw/g) dla badanego materiału. Wyniki obliczeń zamieszczamy w tabeli 1. .
Tabela 1.
m [mm] |
11
|
21,5
|
31
|
41
|
51
|
60,5
|
71
|
82
|
91,2
|
101,5
|
112
|
122
|
132
|
142
|
155
|
P'[N] |
596,6
|
631,0
|
658,6
|
675,9
|
689,7
|
710,3
|
720,7
|
734,5
|
744,8
|
758,6
|
772,4
|
780,7
|
786,2
|
796,6
|
792
|
g/ρc[1] |
0,0253
|
0,0483
|
0,0713
|
0,0943
|
0,1174
|
0,1392
|
0,1634
|
0,1875
|
0,2099
|
0,2336
|
0,2577
|
0,2807
|
0,3037
|
0,3267
|
0,7133
|
Бg [MPa] |
763,01
|
807,11
|
842,40
|
864,45
|
882,09
|
908,56
|
921,79
|
939,43
|
952,66
|
970,30
|
987,94
|
998,53
|
1005,59
|
1018,82
|
1020
|
rw/g [1] |
39,009
|
20,195
|
13,519
|
10,100
|
8,021
|
6,683
|
5,621
|
4,832
|
4,265
|
3,782
|
3,380
|
3,062
|
2,792
|
2,561
|
0,902
|
λl |
0,91 |
0,905 |
0,903 |
0,9 |
0,89 |
0,88 |
0,87 |
0,86 |
0,85 |
0,845 |
0,84 |
0,83 |
0,827 |
0,82 |
0,818 |
Parametry i współczynniki:
G1= 0,65 kG a= 44mm R= 80,4mm k= 2
g=1,85mm l= 10mm Pmax=79,2kg=792N b=55,1 mm
.
gdzie:
G1- siła ciężkości głowicy maszyny i cięgien
a- ramię działania siły
R- ramię siły P1
g- grubość próbki
l- długość nieobciążonej płytki
b- szerokość próbki
W wyliczaniu wartości w tabeli korzystałem ze wzorów:
P'- wartość siły działającej na materiał
g/ ρc- względna krzywizna
g/ ρc=
Бg- zastępcze naprężenia gnące
Бg=
rw/g =
Wyznaczam kąt ugięcia:
α=
= 155 / 80,4 = 1,883 rad = 105,35o
Wnioski:
Na podstawie otrzymanych wykresów można stwierdzić, ze naprężenia rosną najszybciej w pierwszej fazie zginania, wtedy gdy promień rw ma małą wartość. Kiedy pokonamy odkształcenia sprężyste materiału przyrost naprężenia w funkcji promienia rw jest już wolniejszy ( g jest wartością stałą). Odwrotną sytuację mamy w przypadku współczynnika wypełnienia wykresu λl .Największy jest dla małych wartości promienia. Wraz ze wzrostem promienia zaczyna spadać i również na początku ten spadek jest szybki, a gdy materiał wejdzie w stan --> napręże[Author:D] ń plastycznych λl maleje powoli. Wyznaczony kąt α jest praktycznie równy rzeczywistemu kątowi zagięcia αrz = ok. 106 o .Różnice mogą wynikać z niedokładnych pomiarów wielkości próbki, a także z faktu, że współczynnik k jest tylko w przybliżeniu równy 2.