W 1814r. Berzelius wprowadził symbole pierwiastków które wywodzą się od pierwszych liter z nazwy łacińskiej pierwiastka. Nazwy pochodzą od nazwisk, nazw kontynentów, miast, państw, planet, bóstw i właściwości pierwiastków. Pospolite pierwiastki gazowe występują w postaci cząsteczek dwu-atomowych, należą do nich:
W 1869r. Dymitr Mendelejew uporządkował 63 pierwiastki w tabeli zwaną układem okresowym, na podstawie swojego prawa okresowości: „Właściwości pierwiastków uporządkowanych według wzrastających liczb atomowych powtarzają się okresowo”. Liczba atomowa jest liczbą porządkową pierwiastka. Pionowe kolumny to grupy których numer jest równy ilości elektronów walencyjnych w atomie.
W grupie znajdują się pierwiastki o podobnych właściwościach. Każda grupa ma swoją nazwę która wywodzi się od pierwszego pierwiastka w grupie 1a. Poziome szeregi układu to okresy których numery są równe ilości powłok elektronowych. Właściwości pierwiastków w okresie zmieniają się od typowych dla metali do niemetali i kończą gazami szlachetnymi. Podstawą współczesnego układu pierwiastków tzw. tablicy weonera jest ich konfiguracja elektronowa która dzieli układ na bloki energetyczne. Około 80% wszystkich pierwiastków stanowią metale. Pierwiastki od Wodoru (H) do Uranu (U) występują w skorupie ziemskiej, natomiast pozostałe występują w przestrzeni kosmicznej lub zostały otrzymane sztucznie na drodze przemian jądrowych. Transuranowce- pierwiastki nie występujące w skorupie ziemskiej.