Kiedy zima śniegiem dmucha,
świat wygląda jak poducha!
Misiek smacznie sobie chrapie
Na kanapie z złotych liści...
Może miodek mu się przyśni?

Domy, drzewa, w czapach białych
Caluteńkie się schowały.
Białe gwiazdki z nieba płyną,
Nagle - giną, czary mary!
Cały świat zaczarowany!

Leciutki, miękki puch
Królowa Śniegu wprawiła w ruch.
Dmuchnęła chłodem,
zmroziła lodem świat.
Za oknem jest jak w bajce!
A w rozmarzonych oczach dzieci,
mała iskierka wciąż się świeci.
Mikołaj saniami gna!
Niechaj kolęda w nas gra!

W czas świąteczny i radosny,
śpiewają anieli!
Puszek biały, jak z poduszki,
niechaj świat wybieli!
Rozsiewajmy w sercach ziarno,
nieśmy radość Świąt!
Dzwonki dzwonią - to Mikołaj
jest już niedaleko stąd!

W srebrną mgłę choinka dziś stroi się.
Dzwonków śmiech, w gałązkach słychać gdzieś
i świeczek złotych blask woła nas,
już na kolację, najwyższy czas.

Cały dom ulega czarom i snom.
Nawet pies, przemówi, jeśli chcesz,
a kiedy wszyscy pójdą już spać,
ożyje cała świąteczna brać.

Nocny bal - już bombek klan rusza w tan.
Łańcuch z gwiazd i lampek barwnych las.
Złoty pajacyk gdzieś w górę mknie,
jakby z choinki dziś urwał się!

Piękne drzewko kręci się,
w srebrnej mgle tańczy.
Zamknij oczy,
w srebrnej mgle, zaśnij...

---