Polityka kadrowa

(personnel policies)

Całokształt działań kierownictwa przedsiębiorstwa obejmujący przede wszystkim pobudzanie rozwoju kadr i podnoszenie kwalifikacji kierowniczych i specjalistycznych, planowanie rozwoju karier, motywowanie i awansowanie kadr, analizowanie kwalifikacji i kompetencji potrzebnych w przyszłości, a także pozyskiwanie kadr z zewnątrz, zwłaszcza absolwentów uczelni, biorąc pod uwagę strategiczne potrzeby firmy.

Programując politykę kadrowa w nowoczesnej firmie trzeba uwzględnić:

• postępującą decentralizację zarządzania i wzrost skłonności oraz możliwości kadr do współdecydowania;

• wzrost potrzeb i aspiracji ludzi "nowych wartości" oraz znaczenie motywów wyższych w systemie ich motywacji;

• szersze i wyższe wymagania kwalifikacyjne w stosunku do kadr stymulujących rozwój i opracowujących jego programy;

• wzrost znaczenia nowego kapitału jakim jest kapitał wiedzy i uznanie inwestycji w wiedzę za wysoko rentowną;

• zintensyfikowanie współpracy z kadrą kierowniczą jako grupą zawodową o pierwszorzędnym znaczeniu;

• zwiększenie zainteresowania problemami mogącymi pojawić się w odległym czasie i dotyczącymi zmian w środowisku globalnym (zasada: myśleć globalnie, działać lokalnie);

• uwzględnianie w procesach decyzyjnych nowych systemów wartości (etycznych, ekologicznych itp.).

W nowoczesnej firmie polityka kadrowa wymaga szczególnej troski. Kadry bowiem stają się jej najważniejszym zasobem. Wszystkie bowiem zasadnicze procesy firmy (jakość, innowacje, marketing itp.) zależą przede wszystkim od ludzi. "Ludzie - podkreśla M. Crozier - jako zasób organizacji nie są po prostu zbiorem jednostek, ale organizacją tzn. układem stosunków społecznych opartych na kulturze (...), kwestia zasobów ludzkich wysuwa się na plan pierwszy".

Kadry

(personnel, staff)

zespół pracowników przedsiębiorstwa, organizacji itp.; wykwalifikowani aktywni i przodujący pracownicy w firmie, dziale itp.

W każdym przedsiębiorstwie istnieją różne zespoły pracowników o różnym stopniu niezależności i podporządkowania, a także powiązania z jego działalnością i procesami zarządzania. Toteż często trudno jest nawet określić, kto należy, a kto nie należy do tzw. kadry. Słowo "kadra" kojarzy się najczęściej z osobami na stanowiskach kierowniczych, posiadającymi samodzielność, podejmującymi decyzje, kierującymi zespołami pracowniczymi itp. Pozostali natomiast stanowią personel czy też załogę. Relacje między tymi kategoriami zatrudnionych są określane przez pionowy (hierarchia organizacyjna) i poziomy (podział funkcji) podział pracy obowiązujący w danej organizacji. Poszczególni pracownicy odgrywają w przedsiębiorstwie różne role i mają różne kwalifikacje. Są pracownicy wykonujący prace proste, których łatwo pozyskać i są specjaliści, którzy rzadko pojawiają się na rynku pracy. Toteż, biorąc pod uwagę kryterium "cenności" i "rzadkości", dzieli się pracowników na trzy kategorie (wg. B. Towersa):

• "rdzeń zatrudnienia", w skład którego wchodzą pracownicy najbardziej dla przedsiębiorstwa niezbędni, stanowiący jego "system nerwowy" (menedżerowie, technolodzy, konstruktorzy, marketingowcy itp.);

• zatrudnienie peryferyjne, obejmujące pracowników potrzebnych stale do realizacji zadań, ale relatywnie łatwo dostępnych na rynku pracy, w stosunku do których koszty zatrudnienia są nieznaczne;

• kontrakty zewnętrzne, obejmujące osoby zatrudniane doraźnie lub na podstawie zleceń zewnętrznych. Kontrakty te mogą dotyczyć zarówno prostych i zrutynizowanych prac jak i specjalistycznych ekspertyz i doradztwa z różnych dziedzin działalności firmy.

Szukasz gotowej pracy ?

To pewna droga do poważnych kłopotów.

Plagiat jest przestępstwem !

Nie ryzykuj ! Nie warto !

Powierz swoje sprawy profesjonalistom.

---