Zarządzanie projektem informatycznym - charakterystyka projektu informatycznego, jego cykl życia, zarządzanie w kolejnych fazach

Projekt można zdefiniować jako zestaw zadań podlegających zarządzaniu, połączonych wspólnym celem osiąganym w ramach zadanych ograniczeń. Typową sytuacją jest istnienie klienta projektu. W przypadku projektu, którego celem jest wytworzenie systemu komputerowego istnieją również użytkownicy. Uproszczony model projektu wygląda następująco:

opis problemu specyfikacja problemu

Klient -----------------> Specyfikuj problem ------------------------->Zidentyfikuj

specyfikacja rozwiązania produkt

rozwiązanie--------------------------->Zrealizuj rozwiązanie----------->Klient

Mając do dyspozycji opis problemu dostarczony przez klienta, przystępujemy do analizy wymagań (analiza systemowa) - dzięki czemu uzyskujemy specyfikację wymagań. Na podstawie specyfikacji projektanci pracują nad znalezieniem rozwiązania problemu (projektowanie systemu komputerowego). Kolejny etap to wytworzenie i dostarczenie systemu do klienta, który przeprowadza test akceptacyjny i w razie pomyślnego wykonania wprowadza go do użytkowania. Otoczenie projektu może dobrze scharakteryzować ten model. Otóż wyróżnia się 6 warstw projektu - środkowe są najbardziej szczegółowe, zawierają się w warstwach zewnętrznych. I tak pierwszą warstwą są narzędzia. Charakteryzują jakimi narzędziami będziemy się posługiwać podczas procesu wytwarzania oprogramowania. Kolejna to środowisko techniczne, które reprezentuje sobą osoby bezpośrednio zaangażowane w wytworzenie produktu (np. inżynierowie oprogramowania, programiści, pracownicy administracyjni). Następna warstwa to środowisko wytwórcze - czyli punkt widzenia kierownika wytwarzania, odpowiedzialnego za wykonawców, ich narzędzia i środowisko pracy. Dalej rozróżnia się środowisko projektu, w kierownik projektu stanowi interfejs pomiędzy kierownikiem wytwarzania a pozostałymi częściami organizacji. Zadaniem kierownika jest przede wszystkim realizacja projektu zgodnie ze specyfikacją, w ramach uzgodnionego czasu i budżetu. Przed ostatnia warstwa to środowisko biznesowe, obejmujące pozostałe części organizacji (szczeble zarządzania, dyrektorowie..). Środowisko zewnętrzne jako ostatnia warstwa reprezentuje resztę świata (a szczególnie klienta).

Fazy projektu

Ponieważ każdy nawet najmniejszy projekt obejmuje wiele czynności konieczna jest dekompozycja prac. I tak powstają fazy (lub procesy):

Specyfikacja: zwykle pierwszy etap projektów. Obejmuje np. wywiad, analizę danych, dokumentowanie specyfikacji.

Inicjacja: zapewnienie wszelkich niezbędnych zasobów, w tym obejmujących zarządzanie projektem

Projektowanie: dostarcza szczegółowych danych na temat składników systemu

Implementacja: napisanie i przetestowanie poszczególnych modułów

Integracja: połączenie modułów w większe całości. Weryfikacja zgodności z projektem (np. poprzez testowanie, przeglądy, inspekcje, dowody formalne)

Walidacja: sprawdzenie czy po skompletowaniu otrzymaliśmy właściwy system. Testowanie w oparciu o kryteria zdefiniowane w specyfikacji

Instalacja: zainstalowanie u klienta, u którego przeprowadzane są testy akceptacyjne

Cykl życia

Okres czasu od początku do końca projektu nazywamy cyklem życia projektu. Struktura procesu związanego z realizacją projektu to model cyklu życia.

Model kaskadowy -Główne procesy projektu ukazane są jako etapy realizowane w ścisłej kolejności. Każdy etap musi zostać zakończony przed rozpoczęciem następnego.

Inicjalizacja->Specyfikacja->Projektowanie->Wytworzenie(implementacja i integracja)->Walidacja->Instalacja->Tetsowanie akceptacyjne

Wady: ponieważ nie bardzo da się wytworzyć poprawną specyfikację (lub zmienia się, np. ze względu na zmianę wymagań klienta) na początku projektu, operujemy cały czas na ułomnej specyfikacji. Długi czas pomiędzy wyspecyfikowaniem a dostarczeniem produktu.

Dobre dla małych projektów, gdzie wymagania są dobrze sprecyzowane.

Model V - również liniowy proces: Specyfikacja->Projekt systemu -> Projekt podystemu -> Projekt modułu -> Implementacja, wstępne testowanie ->Formalne testowanie modułu->Integracja i weryfikacja podsystemu->Integracja i walidacja systemu->Testowanie akceptacyjne. Nazwany V ponieważ pierwsze procesy umieszczone są na lewej krawędzi "V", implementacja jest na dolnym szczycie, na prawym ramieniu są procesy walidacji i weryfikacji.

Model spiralny. Projekt porusza się spiralnie w czterech ćwiartkach reprezentujących kolejno pewne etapy mające na celu wytworzenie elementu projektu. Pierwsza ćwiartka symbolizuje ocenę celu bieżącego "obrotu", definiuje ograniczenia spełnienia tych celów i alternatywnych podejść do ich rozwiązania. Kolejna ćwiartka ocenia alternatywy i ocenia ryzyko. Wybiera właściwy sposób wytworzenia produktu dla danego obrotu. Trzecia ćwiartka reprezentuje wytworzenie produktu i jego weryfikację. Ostatnia ćwiartka służy do planowania następnego obrotu. Zaletą jest ułatwione zarządzanie ryzykiem.

Model ewolucyjny - eliminuje czas opóźnienie w dostarczeniu produktu, poprzez jego porcjowanie dostarczanie. Kolejna "porcja" produktu jest rozwiniętą wersją poprzedniej porcji. W ten sposób znacznie wcześniej wprowadza się użytkownika do systemu (większa elastyczność dla proponowanych zmian). Wadą jest wzrost trudności zarządzania projektem. (ilość zmian żądanych przez użytkownika może przekroczyć możliwości ich wprowadzania do produktu).

Zarządzanie projektem

W różnych momentach realizacji projektu mogą pojawić się potrzeby kompromisów pomiędzy realizacją zgodną z harmonogramem, osiąganej wymaganej zgodności ze specyfikacją i nie przekraczaniem budżetu. Do kierownika należy 6 poniżej przedstawionych zadań, mających na celu ustalanie tych kompromisów:

Szacowanie i planowanie - jest bazą dla oceny kosztów. W miarę przyrostu wiedzy szacowanie jest bardziej szczegółowe. Pierwszy plan jest zwykle oparty o szacowanie na podstawie specyfikacji. Kolejne np. po opracowaniu projektu systemu. Plany stanowią definicję co i kiedy ma zostać wykonane, przy śledzeniu postępu prac służą jako punkt odniesienia, dzięki czemu możemy wykryć potrzebę podejmowania działań naprawczych

Śledzenie postępu prac Kierownik powinien wiedzieć w jakim stanie jest dane zadanie - przyjęte kryteria miary są różne (np. zadanie wykonane w 90%). Wyróżnia się trzy mierzalne parametry postępu prac: koszty, pracochłonność, postęp realizacji. Sposoby ich wykorzystania: dane z powyższych parametrów porównywane są z planem w celu kontroli; oszacowanie czy poszczególne zadania wykorzystały oczekiwaną ilość zasobów; można wykorzystać te dane do przeszacowania wymagań pozostałych zadań

Sprawozdawczość -Rozróżniamy informacje: 1. O postępie prac i o pojawiających się problemach. Należy ustalić formalne środki pozyskiwania tych informacji - narzucenia struktury tej informacji i pozyskiwania jej w regularnych odstępach czasu. 2. Przekazywane klientom, użytkownikom, przełożonym, mediom, itd. Muszą posiadać odpowiednią formę, styl i zakres.

Podejmowanie akcji naprawczych - po wykryciu opóźnienia należy skorygować plany oraz dokładnie zbadać przyczyny wystąpienia opóźnień, w celu zabezpieczenia się na przyszłość.

Tworzenie infrastruktury projektu - wprowadzenie odpowiednich mechanizmów komunikacji, reguł pracy pomaga pokonać i zapobiegać ewentualnym trudnościom. Występują trzy podstawowe aspekty infrastruktury projektu: ludzie, dokumentacja i komunikacja.

Budowa zespołu - "ludzkie aspekty" zarządzanie projektem inf. Należy zadbać o właściwe środowisko zespołu, zagwarantować odpowiednie przeszkolenie, ustalić zasady dbania o jakość, stworzyć i pielęgnować spójną grupę harmonijnie współpracujących ze sobą ludzi.

Szukasz gotowej pracy ?

To pewna droga do poważnych kłopotów.

Plagiat jest przestępstwem !

Nie ryzykuj ! Nie warto !

Powierz swoje sprawy profesjonalistom.

---