Prakseologia pochodzi od greckich słów práksis, prákseos oznaczających praktykę, czynność i logos oznaczającego naukę. Jak widać sama etymologia tego słowa może wiele powiedzieć o jego treści. Według Encyklopedii Powszechnej PWN prakseologia jest to ogólna teoria sprawnego (racjonalnego i skutecznego) działania dotycząca metod wszelkiego celowego działania ludzi.
Pierwszy program prakseologii zarysował w 1890 roku francuski socjolog A. Espinas, jednak prawdziwe fundamenty pod tą naukę położył Polak - Tadeusz Kotarbiński, który usystematyzował pojęcia i problematykę nadając jej postać zwartej dyscypliny.
Psychologia społeczna zajmuję się badaniem wpływu, jaki wywierają ludzie na poglądy i zachowania innych ludzi, badaniem procesów społecznych i funkcjonowania małych grup. Zagadnienia psychologii społecznej znajdują się na pograniczu psychologii i socjologii.
Zdrowie publiczne to nauka zajmująca się zdrowiem na poziomie populacji. Jest to nauka i sztuka zapobiegania chorobom, przedłużania życia, promowania zdrowia i aktywności fizucznej poprzez zorganizowane wysiłki na rzecz higieny środowiska, kontrolę chorób zakaźnych, oświatę dotyczącą zasad higieny osobistej, tworzenie i funkcjonowanie służb medycznych i opiekuńczych w celu wczesnego diagnozowania i zapobiegania chorobom, rozwijanie takich społecznych mechanizmów, które zapewnią każdemu standard życia umożliwiający zachowanie i umacnianie zdrowia.
Ekologia (gr. oíkos + lógos - dom + słowo, wiedza, nauka) to nauka o strukturze i funkcjonowaniu przyrody, zajmująca się badaniem oddziaływań pomiędzy organizmami, a ich środowiskiem.
Pedagogika to należąca do nauk społecznych, nauka o wychowaniu. Jej polska nazwa pochodzi od greckiego παιδαγωγός (paidagogos - niewolnik towarzyszący dziecku w szkole; dosł. "prowadzący dziecko"). Początkowo termin obejmował opiekę, nauczanie i wychowanie dzieci, z czasem pedagogami zaczęto nazywać osoby zajmujące się wychowaniem zarówno praktycznym jak i teoretycznym. Zajmuje się ona formułowaniem teorii, celów, treści, metod, środków i form procesu wychowania, a także stanowi zasób wiedzy praktycznej na ten temat.
Zadaniem pedagogiki jako nauki jest wyposażenie tych, którzy organizują przebieg nauczania i wychowania w wiedzę o skuteczności różnego rodzaju zabiegów dydaktyczno-wychowawczych. Towarzyszą temu celowi następujące zadania:
gromadzenie wiadomości o rzeczywistości wychowawczej;
analiza tej rzeczywistości, wykrywanie związków i zależności między elementami owej rzeczywistości i wyjaśnianie ich;
dostarczanie wiedzy potrzebnej do przekształcania rzeczywistości wychowawczej.
Kierunki pedagogiczne:
-pedagogika naturalistyczna
-socjologizm pedagogiczny
-pedagogika kultury
-pedagogika marksistowska
-felicytologia
-antypedagogika
-pedagogika pracy
-pedagogika opiekuńczo-wychowawcza
Socjologia to nauka badająca w systematyczny sposób funkcjonowanie i zmianę społeczeństwa. Socjologowie badają społeczne reguły, procesy i struktury, które łączą i dzielą ludzi, tworzą lub są przejawem więzi między ludźmi, a także proces ich zmian. Socjologowie badają zarówno jednostki, jak i relacje między ludźmi (np. podziały społeczne), grupy społeczne, instytucje czy całe społeczeństwa. Narodziny socjologii wiążą się z zachodzącymi w XIX wieku gwałtownymi zmianami społecznymi, stąd wielu teoretyków uważa, że głównym przedmiotem badań socjologii jest nowoczesność i społeczeństwo przemysłowe. Socjologię w Polsce zapoczątkowali wybitni badacze społeczni, tacy jak Damian Tadeusz Kuleta i Florian Znaniecki, których zresztą łączyła serdeczna przyjaźń.]
Medycyna - nauka empiryczna (oparta na doświadczeniu) obejmująca całość wiedzy o zdrowiu i chorobach człowieka a także zwierząt (medycyna weterynaryjna) oraz sposobach zapobiegania i leczenia (za ojca medycyny uważa się Hipokratesa). Ostatnio wprowadza się zasady medycyny opartej na faktach .
Etyka (z gr. ἦθος ethos - "zwyczaj") - dział filozofii zajmujący się badaniem moralności i tworzeniem systemów myślowych, z których można wyprowadzać zasady moralne.Etyki nie należy mylić z moralnością. Moralność, to z formalnego punktu widzenia zbiór dyrektyw w formie zdań rozkazujących w rodzaju: "Nie zabijaj", których słuszności nie da się dowieść ani zaprzeczyć, gdyż zdania rozkazujące niczego nie oznajmiają. Etyka natomiast to nauka, której celem jest dochodzić źródeł powstawania moralności, badać efekty jakie moralność lub jej brak wywiera na ludzi oraz szukać podstawowych przesłanek filozoficznych, na podstawie których dałoby by się w racjonalny sposób tworzyć zbiory nakazów moralnych. Poglądy etyczne przybierają zwykle formę teorii, na którą składa się zespół pojęć i wynikających z nich twierdzeń, na podstawie których można formułować zbiory nakazów moralnych. Teorie etyczne mogą być zarówno próbą udowadniania słuszności funkcjonujących powszechnie nakazów moralnych, jak i mogą stać w ostrej opozycji do powszechnej moralności, kwestionując zasadność części bądź nawet wszystkich aktualnie obowiązujących w danym społeczeństwie nakazów.
Cybernetyka (gr. kybernetes "sternik; zarządca" od kybernán "sterować; kontrolować") - nauka o systemach sterowania oraz związanym z tym przetwarzaniu i przekazywaniu informacji (komunikacja). Cybernetyka analizuje (odnajduje) analogie (homologie) między zasadami działania organizmów żywych, układów społecznych (społeczności) i maszyn (holizm), odkrywa ogólne prawa wspólne dla różnych nauk i umożliwia przenoszenie tych praw z jednej dziedziny na drugą; jest więc nauką interdyscyplinarną, znajdującą wiele zastosowań praktycznych. Uznaje się ją często za jeden z nurtów w tzw. badaniach systemowych.
Ergonomia - nauka o pracy, czyli dyscyplina naukowa zajmująca się dostosowaniem pracy do możliwości psychofizycznych człowieka. Ma na celu humanizowanie pracy poprzez taką organizację układu: człowiek - maszyna - warunki otoczenia, aby wykonywana była przy możliwie niskim koszcie biologicznym i najbardziej efektywnie, co uzyskuje się m.in. poprzez eliminację źródeł chorób zawodowych. Ergonomia jest nauką interdyscyplinarną. Korzysta z dorobku takich nauk lub dziedzin naukowych jak: psychologia pracy, socjologia pracy, fizjologia pracy, higiena, medycyna pracy, organizacja pracy, antropometria oraz nauk technicznych, np. materiałoznawstwa, budowy maszyn.
Sozologia - dziedzina wiedzy, zapoczątkowana przez Walerego Goetela, opisująca zmiany w środowisku przyrodniczym (np. zanieczyszczenie wód, zanieczyszczenie powietrza i gleby), zachodzące zwłaszcza pod wpływem czynników postępu technicznego i sposoby zapewniające trwałość jego użytkowania, korzystająca z metod badań ochrony środowiska i nowocześnie ujmowanej geografii. Jest to nauka o ekologicznym podejściu do zasobów przyrody, zajmująca się ochroną środowiska, chorobami cywilizacyjnymi. Bada zagadnienia dotyczące zasobów wodnych, zanieczyszczeń powietrza, skażenia gleby, wyniszczania lasów i świata dzikiej przyrody.