CZĘŚĆ PIERWSZA- METALE ŻELAZNE
1. Austenit jest międzywęzłowym roztworem stałym węgla w żelazie gamma: T
2. Austenit jest roztworem stałym międzywęzłowym węgla w żelazie delta: N
3. Austenit jest roztworem stałym o maksymalnej rozpuszczalności węgla 2.11%: T
4. Austenit szczątkowy powstaje w czasie przemiany martenzytycznej w skutek zbyt krótkiego czasu austenityzacji: N
5. Austenityzacja polega na wygrzaniu stopu w temperaturze 30 do 50C poniżej linii GKS układu żelazo cementyt: T
6. Austenityzacja jest niekorzystnym zjawiskiem zachodzącym podczas krystalizacji austenitu z ciekłego metalu: N
7. Bainit dolny powstaje w zakresie temperatur 550 do 400C: N
8. Bainit dolny stanowi drobno dyspersyjną mieszaninę azotka epsilon w osnowie austenitycznej: N
9. Bainit dolny stanowi drobno dyspersyjną mieszaninę węglika epsilon w osnowie austenitycznej: N
10. Bainit dolny stanowi drobno dyspersyjną mieszaninę węglika epsilon w osnowie ferrytycznej: T
11. Bainit dolny stanowi drobno dyspersyjną mieszaninę węglików w osnowie austenitycznej: N
12. Bainit dolny stanowi mieszaninę cząstek cementytu w osnowie ferrytycznej: N
13. Bainit górny powstaje w zakresie temperatur 550 do 400C: T
14. Bainit górny powstaje w zakresie temperatur 800 do 650C: N
15. Bainit górny stanowi mieszaninę cząstek cementytu w osnowie austenitycznej: N
16. Bainit górny stanowi mieszaninę cząstek ferrytu w osnowie austenitycznej: N
17. Budowa strukturalna perlitu zależy od stopnia przechłodzenia austenitu: T
18. Budowa strukturalna perlitu zależy od temperatury ciekłego metalu: N
19. Cała ilość węgla rozpuszczonego w austenicie po przemianie martenzytycznej zostaje rozpuszczona w ferrycie: T
20. Celem wyżarzania normalizującego jest rozdrobnienie ziarna i ujednorodnienie struktury: T
21. Celem wyżarzania rekrystalizującego jest usunięcie skutków zgniotu: T
22. Cementyt pierwotny krystalizuje bezpośrednio z roztworu ciekłego: T
23. Cementyt pierwotny podczas obniżania temperatury ulega przemianie w cementyt wtórny: N
24. Cementyt trzeciorzędowy wydziela się z cementytu drugorzędowego w skutek zmiennej rozpuszczalności węgla w austenicie: N
25. Cementyt trzeciorzędowy wydziela się z ferrytu w skutek zmniejszenia się rozpuszczalności węgla podczas obniżania temperatury poniżej 723C: T
26. Cementyt wtórny wydziela się z austenitu na skutek zmniejszenia się rozpuszczalności węgla: T
27. Czynnikiem wpływającym na twardość martenzytu jest ilość węgla w stopie: T
28. Defekty punktowe to atomy międzywęzłowe atomy domieszek dyslokacje: N
29. Defekty punktowe atomy międzywęzłowe atomy domieszek wakancje: T
30. Defekty punktowe to wakancje i fonony: N
31. Dla czystych metali temperatura rekrystalizaji Tr=0.4Ttop: T
32. Dla wszystkich gatunków stali odpuszczanie średnie przeprowadza się w temperaturze 450 do 600C: N
33. Do przemian dyfuzyjnych zachodzących podczas oziębiania stali należą przemiana martenzytyczna i bainityczna: N
34. Dodatek chromu lub niklu zmniejsza zjawiska ryzyka korozji międzykrystalicznej stali odpornych powstające na skutek wydzielania się węglików: N
35. Dodatek tytanu lub niobu zmniejsza zjawisko korozji między krystalicznej stali odpornych na korozję powstające na skutek wydzielania się węglików: T
36. dyslokacja krawędziowa może być dodatnia lub ujemna: T
37. Dyslokacja krawędziowa polega na obecności w sieci krystalograficznej ekstra płaszczyzny: T
38. Dyslokacja krawędziowa polega na obecności w sieci krystalograficznej ekstra płaszczyzny: N
39. Efektem starzenia jest wzrost twardości i wytrzymałości stopu oraz spadek plastyczności: T
40. Eutektyka jest fazą pierwotną, pozostałe fazy krzepną z reszty cieczy pozostałej po krystalizacji eutektyki: N
41. Eutektyka krzepnie z reszty cieczy pozostałej po krystalizacji fazy pierwotnej: T
42. Faza to część układu jednorodna pod względem chemicznym oddzielona od reszty układu powierzchnią rozdziału: T
43. Ferryt jest najtwardszą fazą wchodzącą w skład stopów żelaza: N
44. Ferryt jest roztworem stałym między węzłowym węgla w żelazie alfa: T
45. Ferryt jest roztworem między węzłowym węgla w żelazie gamma: N
46. Ferryt jest to przesycony roztwór węgla w żelazie gamma: N
47. Ferryt jest to roztwór węgla w żelazie alfa: T
48. Generalnie stale szybko tnące dzieli się na stale kobaltowe i bez kobaltowe: N
49. Hartowanie może być stosowane jedynie w stopach metali nie żelaznych, w których następuje zmniejszenie rozpuszczalności składnika w stanie stałym z podwyższeniem temperatury: N
50. Hartownie polega na nagrzaniu stali podeutektoidalne do temperatury 30 do 50 C wyższej od Ac3 a stali nadeuktoidalnej do temperatury 30 do 50C do temperatury 30 do 50C wyższej od Ac1 i następnym ochłodzeniu z prędkością wyższą od krytycznej: T
51. Hartowanie prowadzi do zmniejszenia twardości materiału: N
52. Hartowaniem nazywamy operację prowadzącą do powstania struktury martenzytycznej lub bainitycznej: T
53. Hartowaniu poddaje się wyłącznie stale nadeutektyczne: N
54. Jednostką, w której wyraża się hartowność jest HRC lub HV: T
55. Krystalizacja eutektyczna zachodzi w stałej temperaturze: T
56. Krystalizacja eutektyczna zachodzi z ciągłym obniżeniem temperatury ciekłego stopu: N
57. Kryształy o wiązaniach jonowych są twarde kruche i mają wysoką temperaturę topnienia: T
58. Kucie lub walcowanie stali szybkotnących ma na celu rozbicie siatki ledeburytycznych węglików powstających podczas krystalizacji: T
59. Kucie lub walcowanie stali szybkotnących ma na celu wytworzenie struktury pasmowej: N
60. Ledeburyt poniżej temperatury 727C występuje jako ledeburyt przemieniony: T
61. Ledeburyt przemieniony krystalizuje w wyniku przemiany eutektycznej bezpośrednio z ciekłego roztworu: N
62. Ledeburyt jest mieszaniną eutektoidalną nasyconego austenitu i grafitu, krystalizującą zgodnie z układem równowagi fazowej żelazo cementyt: N
63. Ledeburyt jest mieszaniną eutektyczną austenitu i cementytu: T
64. Ledeburyt powstaje w wyniku przemiany eutektoidalnej ciekłego roztworu o zawartości 4,3%C: N
65. Ledeburyt powstaje wskutek przemiany eutektycznej roztworu ciekłego o zawartości 3,4%C: N
66. Ledeburyt przemieniony powstaje wskutek przemiany eutektoidalnej austenitu w temperaturze 723C: N
67. Liczba zarodników krystalizacyjnych przemiany perlitycznej wzrasta ze wzrostem stopnia przechłodzenia austenitu: T
68. Maksymalna rozpuszczalność węgla w żelazie alfa wynosi 0,02% w temperaturze eutektoidalnej: T
69. Martenzyt jest to przesycony roztwór węgla w austenicie: N
70. Martenzyt jest to przesycony roztwór węgla w żelazie alfa: T
71. Największą wadą obróbki cieplnej jest zmiana właściwości materiału: N
72. Narzędziowe stale stopowe dzieli się na stale płytko hartujące się i głęboko hartujące się: N
73. Narzędziowe stale stopowe dzieli się na: stale do pracy na zimno i do pracy na gorąco: N
74. Narzędziowe stale stopowe dzieli się na stale do pracy na zimno, do pracy na gorąco i szybkotnące: T
75. Narzędziowe stale węglowe dzieli się na stale hartujące się i utwardzane wydzieleniowo: T
76. Narzędziowe stale węglowe dzieli się na stale płytko hartujące się i głęboko hartujące się: T
77. Natychmiast po zakończeniu odpuszczania przeprowadzane jest hartowanie przedmiotu, dzięki czemu uzyskuje się najbardziej wytrzymałą strukturę stali: N
78. Obróbka cieplna stali szybkotnących polega na nagrzaniu stali do temperatury austenityzacji, z trzema przystankami temperaturowymi, następnym ich zahartowaniu oraz odpuszczaniu: T
79. Obróbka cieplna to odpowiednio dobrane zabiegi cieplne, które prowadzą do zmian właściwości materiału: T
80. Odporność korozyjną stali chromowych zapewnia zawartość powyżej 17% Cr w roztworze: N
81. Odporność korozyjną stali chromowych zapewnia zawartość powyżej 10% Cr w roztworze: N
82. Odporność korozyjną stali chromowych zapewnia zawartość powyżej 13% Cr w roztworze: T
83. Odpuszczanie niskie powoduje zmniejszenie skłonności do kruchego pękania: T
84. Odpuszczanie niskie powoduje znaczne obniżenie twardości materiału i podwyższenie własności plastycznej: N
85. Odpuszczanie niskie stosuje się dla elementów, które powinna cechować wysoka twardość i odporność na ścieranie, bowiem nie obniża ono twardości, a jedynie odpręża materiał: T
86. Odpuszczanie przeprowadza się przed operacją hartowania w celu usunięcia naprężeń wewnętrznych: N
87. Perlit jest mieszaniną eutektoidalną ferrytu i cementytu: T
88. Perlit jest mieszaniną eutektoidalną ferrytu i cementytu o zawartości węgla 2,11%: N
89. Perlit jest mieszaniną eutektoidalną nasyconego ferrytu i cementytu wtórnego o zawartości 0,8% węgla krystalizującą w temperaturze 723C: T
90. Perlit jest mieszaniną eutektoidalną nasyconego ferrytu i cementytu wtórnego o zawartości 1,26% węgla krystalizującą w temperaturze 723C: N
91. Perlit jest mieszaniną eutektyczną ferrytu i cementytu: N
92. Perlit powstaje w wyniku przemiany eutektycznej austenitu: N
93. Płaszczyzna krystalograficzna równoległa do osi x i y ma wskaźnik (100): N
94. Płaszczyzna krystalograficzna równoległa do osi x i y ma wskaźnik (001): T
95. Płaszczyzna krystalograficzna równoległa do osi x i y ma wskaźnik [001]: N
96. Płaszczyzna krystalograficzna równoległa do osi x i z ma wskaźnik <011>: N
97. Płaszczyzna krystalograficzna równoległa do osi x i z ma wskaźnik (100): T
98. Podczas bliźniakowania przemieszczenie atomów zachodzi w jednej płaszczyźnie zwanej płaszczyzną poślizgu: N
99. Podczas bliźniakowania przemieszczenie atomów zachodzi w wielu płaszczyznach równoległych do płaszczyzny bliźniaczej: T
100. Podczas poślizgu przemieszczenie atomów zachodzi w jednej płaszczyźnie zwanej płaszczyzną poślizgu: T
101. Podczas rekrystalizacji powstają nowe nie odkształcone ziarna, które następnie się rozrastają: T
102. Przechłodzenie austenitu jest to różnica pomiędzy równowagową temperaturą krystalizacji a temperaturą rzeczywistą: N
103. Przemiana bainityczna jest przemianą dyfuzyjną, ale przejawia pewne cechy przemiany bezdyfuzyjnej: T
104. Przemiana martenzytyczna jest przemianą bezdyfuzyjną: T
105. Przemiana martenzytyczna jest to przemiana o charakterze bezdyfuzyjnym: T
106. Przemiana martenzytyczna musi być poprzedzona austenityzacją: T
107. Przemiana martenzytyczna polega na szybkiej przemianie alotropowej żelaza gammaw żelazo alfa: N
108. Przemiana martenzytyczna zachodzi podczas izotermicznego wytrzymania stali w temperaturze 30 do 50powyżej linii GSK układu żelazo- cementyt: N
109. Przemiana martenzytyczna zachodzi przy oziębianiu ferrytu wysoko temperaturowego w zakresie 1400 do 1200C: N
110. Przemiana perlityczna jest przemianą, w której istotną role odgrywa dyfuzja składników biorących w niej udział: T
111. Przemiana perlityczna jest przemianą eutektoidalną: T
112. Przemiana perlityczna jest przemianą eutektyczną: N
113. Przemiana perlityczna jest przemianą dyfuzyjną: T
114. Przemiana perlityczna jest przemianą nad eutektyczną: N
115. Przemiana perlityczna jest przemianą, w której istotną role odgrywa dyfuzja składników biorących w niej udział: T
116. Przemiana perlityczna polega na tworzeniu się zarodków i ich dalszym wzroście: T
117. Przemiana perlityczna rozpoczyna się pojawieniem zarodków cementytu na granicy ziaren austenitu: T
118. Przemiany dyfuzyjne (perlityczne, bainityczna) mogą zachodzić w warunkach izotermicznych i w warunkach chłodzenia ciągłego: T
119. Przemiany fazowe stopów żelaza z węglem zachodzące podczas chłodzenia można podzielić na dyfuzyjne i bezdyfuzyjne: T
120. Przesycanie i starzenie może być stosowane jedynie w stopach, w których następuje zmniejszenie rozpuszczalności składnika w stanie stałym z obniżeniem temperatury: T
121. Przesycanie i starzenie może być stosowane jedynie w stopach, w których następuje zwiększenie rozpuszczalności składnika w stanie stałym z obniżeniem temperatury: N
122. Przesycanie ma na celu uzyskanie przesyconego roztworu ciekłego: N
123. Przesycanie musi być poprzedzone operacją hartowania: N
124. Przyczyną powstawania sił Van der Waalsa jest nierównomierny rozkład ładunków w chmurze elektronowej: T
125. Reguła faz Gibbsa ma postać S=n-f+1: T
126. Reguła faz Gibbsa ma postać S=n-f-1: N
127. Rozpuszczalność węgla w żelazie alfa w temperaturze 20C wynosi 2,01%: N
128. Rozróżnia się hartowanie objętościowe i powierzchniowe: T
129. Roztwory stałe dzielimy na różnowęzłowe i międzywęzłowe: T
130. Sieć krystralograficzna regularna przestrzennie centrowana ma oznaczenie A1: N
131. Sieć krystralograficzna regularna ściennie centrowana ma oznaczenie A2: N
132. Sieć krystralograficzna regularna ściennie centrowana ma oznaczenie A3: T
133. Skład cieczy, z której powstaje eutektyka jest zawsze jednakowy nie zależy od składu stopu: T
134. Skład cieczy, z której powstaje eutektyka zależy od składu stopu: N
135. Stal nadeutektoidalna ma strukturę złożoną z perlitu i cementytu: T
136. Stal podeutektoidalna ma strukturę złożoną z ferrytu, perlitu i cementytu: N
137. Stale chromowe odporne na korozję mogą mieć strukturę ferrytyczną lub austenityczną: N
138. Stale chromowe odporne na korozję mogą mieć w temperaturach pokojowych strukturę ferrytyczną, ferrytyczno- martenzytyczną lub martenzytyczną: T
139. Stale do nawęglania zawierają poniżej 0,03%C i inne pierwiastki stopowe: N
140. Stale do ulepszania cieplnego zawierają 0,25- 0,65%C i inne pierwiastki stopowe: T
141. Stale do ulepszania cieplnego zawierają poniżej 0,25%C i inne pierwiastki stopowe: N
142. Stale do ulepszania cieplnego zawierają powyżej 0,65%C i inne pierwiastki stopowe: N
143. Stale narzędziowe dzieli się na stale płytko hartujące i głęboko hartujące się: N
144. Stale narzędziowe dzieli się na stale węglowe, stopowe i szybkotnące: N
145. Stale odporne na korozję dzieli się na: stale trudno rdzewiejące, stale wysoko chromowane i stale chromowo- manganowe: N
146. Stale szybkotnące [...]ą się spadkiem twardości po odpuszczaniu: N
147. Stale szybkotnące [...]ą się stałą twardością i odpornością na ścieranie do około 1000C: N
148. Stale szybkotnące [...]ą się wzrostem twardości po odpuszczaniu (twardość wtórna): T
149. Stale szybkotnące zawierają najczęściej 0,95-1,15%C oraz dodatki chromu, wolframu, krzemu i kobaltu: T
150. Starzenie prowadzi do krystalizacji drobnych cząstek z przesyconej cieczy: N
151. Starzenie prowadzi do wydzielenia dyspersyjnych cząstek: T
152. Stop żelaza z węglem o zawartości 0,45%C ma w stanie równowagi w temperaturze pokojowej strukturę złożoną z ferrytu i perlitu: T
153. Stop żelaza z węglem o zawartości 0,45%C ma w stanie równowagi w temperaturze pokojowej strukturę złożoną z austenitu i perlitu: N
154. Stop żelaza z węglem o zawartości 0,8%C ma w stanie równowagi w temperaturze pokojowej strukturę złożoną z perlitu: T
155. Stop żelaza z węglem o zawartości 0,8%C ma w stanie równowagi w temperaturze pokojowej strukturę złożoną z perlitu i cementytu drugorzędowego: N
156. Stop żelaza z węglem o zawartości 0,8%C ma w stanie równowagi w temperaturze pokojowej strukturę złożoną z ferrytu i perlitu: N
157. Stop żelaza z węglem o zawartości 1%C ma w stanie równowagi w temperaturze pokojowej strukturę złożoną z perlitu i cementytu drugorzędowego: T
158. Stop żelaza z węglem o zawartości 1%C ma w stanie równowagi w temperaturze pokojowej strukturę złożoną z austenitu i cementytu drugorzędowego: N
159. Stop żelaza z węglem o zawartości 1%C ma w stanie równowagi w temperaturze pokojowej strukturę złożoną z ledeburytu przemienionego i perlitu: N
160. Stop żelaza z węglem o zawartości 2,5%C ma w stanie równowagi w temperaturze pokojowej strukturę złożoną z ledeburytu przemienionego, perlitu i cementytu drugorzędowego: T
161. Stop żelaza z węglem o zawartości 2,5%C ma w stanie równowagi w temperaturze pokojowej strukturę złożoną z perlitu i cementytu druforzędowego: N
162. Stop żelaza z węglem o zawartości 2,5%C ma w stanie równowagi w temperaturze pokojowej strukturę złożoną z ledeburytu , austenitu i cementytu drugorzędowego: N
163. Stop żelaza z węglem o zawartości 4,3%C ma w stanie równowagi w temperaturze pokojowej strukturę złożoną z ledeburytu przemienionego i cementytu pierwotnego: N
164. Stop żelaza z węglem o zawartości 4,8%C ma strukturę złożoną z cementytu i ledeburytu: T
165. Stop żelaza z węglem o zawartości 5%C ma w stanie równowagi w temperaturze pokojowej strukturę złożoną z ledeburytu przemienionego i cementytu pierwotnego: T
166. Stop żelaza z węglem o zawartości 5%C ma w stanie równowagi w temperaturze pokojowej strukturę złożoną z ledeburytu przemienionego i cementytu wtórnego: N
167. Stop żelaza z węglem o zawartości 5%C ma w stanie równowagi w temperaturze pokojowej strukturę złożoną z ledeburytu przemienionego i cementytu wtórnego: N
168. Struktura drobnoziarnista powstaje gdy szybkość zarodkowania jest duża, a szybkość wzrostu zarodków mała: T
169. Struktura gruboziarnista powstaje gdy szybkość zarodkowania jest duża, a szybkość wzrostu zarodków mała: N
170. Struktura gruboziarnista powstaje przy dużej szybkości wzrostu zarodków i małej szybkości zarodkowania: T
171. Średnie odpuszczanie stosuje się w celu nadania obrabianym elementom wysokiej granicy sprężystości: T
172. Średnie odpuszczanie stosuje się w celu nadania obrabianym elementom wysokiej odporności na ścieranie: N
173. Twardość produktu przemiany martenzytycznej praktycznie nie zależy od warunków jej przebiegu lecz od zawartości węgla w stali: T
174. Tylko dodatki stopowe chromu i wolframu zwiększają odporność na ścieranie stali szybkotnących: N
175. Tylko dodatki stopowe krzemu i wanadu zwiększają odporność na ścieranie stali szybkotnących: N
176. Udział eutektyki jest stały, niezależny od składu stopu: N
177. Udział eutektyki zmienia się ze zmianą składu stopu: T
178. Udział faz w eutektyce jest stały, niezależny od składu stopu: T
179. Układy z perytektyką tworzą pierwiastki, które różnią się nieznacznie temperaturą topnienia: N
180. Ulepszaniem cieplnym nazywamy połączenie operacji hartowania i wysokiego lub średniego odpuszczania: T
181. W trakcie przemiany martenzytycznej powstają naprężenia ściskające hamujące przemianę spowodowane większą objętością właściwą martenzytu niż austenitu: T
182. W zależności od rodzaju przemian rozróżnia się hartowanie niskie, średnie i wysokie: N
183. Wartość temperatur początku (Ms) i końca (Mf) przemiany martenzytycznej zależą od temperatury austenitu: N
184. Wartość temperatur początku (Ms) i końca (Mf) przemiany martenzytycznej zależą od zawartości węgla w stopie: T
185. Warunkiem otrzymania struktury martenzytycznej jest chłodzenie z szybkością większą od krytycznej: T
186. Warunkiem zajścia przemiany martenzytycznej jest oziębianie w zakresie temperatur od Ms do Mf: T
187. Wiązanie atomowe może być spolaryzowane bądź kowalencyjne: N
188. Wiązanie atomowe zwane inaczej kowalentnym występuje w cząstkach gazów dwuatomowych: T
189. Wiązanie metaliczne ma energię pośrednią pomiędzy jonowym a atomowym: T
190. Wiązanie metaliczne ma energie pośrednią pomiędzy jonowym a van der Waalsa: T
191. Wiązanie metaliczne występuje między atomami metalu w skondensowanych stanach skupienia: T
192. Wiązanie van der Waalsa jest bardzo słabe i działa w łańcuchach polimerów: N
193. Wszystkie dodatki stopowe zwiększają odporność na ścieranie stali szybkotnących: N
194. Wynikiem hartowania jest powstanie struktury nierównowagowej: T
195. Wynikiem hartowania jest powstanie struktury równowagowej, dzięki czemu posiada ona wysoką twardość: N
196. Wysoka kruchość martenzytu jest wynikiem naprężeń własnych struktury, spowodowanych przesyceniem roztworu stałego i odkształceniem sieci podczas przemiany: T
197. Wysoka twardość martenzytu jest wynikiem naprężeń własnych struktury, spowodowanych przesyceniem roztworu stałego i odkształceniem sieci podczas przemiany: T
198. Wysokie odpuszczanie powoduje wzrost właściwości plastycznych i obniżenie właściwości wytrzymałościowych: T
199. Wyżarzanie rekrystalizujące stosowane jest po zgniocie: T
200. Wyżarzanie rekrystalizujące stosowane jest w celu uodpornienia materiału na powstawanie zgniotu w czasie obróbki plastycznej na zimno: N
201. Wyżarzanie grafityzujące polega na długotrwałym wygrzewaniu w temperaturze wyższej od Ac3 w celu rozkładu cementytu na grafit: T
202. Wyżarzanie grafityzujące przeprowadza się wyłącznie dla stopów miedzi, polega ono na długotrwałym wygrzewaniu w temperaturze wyższej od Ac3 w celu rozkładu cementytu na grafit: N
203. Wyżarzanie homogenizujące (ujednoradniające) polega na nagrzaniu do temperatury zbliżonej do linii solidus, długotrwałym wygrzaniu w tej temperaturze aż do zajścia dyfuzji i wyrównaniu składu chemicznego oraz ochłodzeniu: T
204. Wyżarzanie homogenizujące (ujednoradniające) polega na nagrzaniu do temperatury wyższej o 20 do 45C powyżej linii likwidus, długotrwałym wygrzaniu w tej temperaturze aż do zajścia dyfuzji i wyrównaniu składu chemicznego oraz chłodzeniu: N
205. Wyżarzanie normalizujące (normalizowanie) polega na nagrzaniu do temperatury 30 do 50C powyżej linii GSE i następnie studzeniu na wolnym powietrzu: T
206. Wyżarzanie normalizujące (normalizowanie) polega na nagrzaniu do stanu austenitycznego i następnie studzeniu na wolnym powietrzu: T
207. Wyżarzanie prowadzi w mniejszym lub większym stopniu do stanu równowagi termodynamicznej w obrabianym stopie: T
208. Wyżarzanie sferoidyzujące prowadzi do pogorszenia obrabialności mechanicznej (skrawalności) z uwagi na większą twardość cementytu kulkowego: N
209. Wyżarzanie składa się najczęściej z zabiegów nagrzewania, wygrzewania i chłodzenia: T
210. Z hartownością wiążą się następujące cechy: głębokość hartowania, maksymalna twardość uzyskiwana na powierzchni, skłonność do tworzenia rys i pęknięć hartowniczych: T
211. Zarodkowanie heterogeniczne zachodzi, gdy jego źródłem są wyłącznie fluktuacje cieplne w ośrodku: N
212. Zarodkowanie heterogeniczne zachodzi na istniejących cząstkach, które są zarodkami krystalizacji: T
213. Zarodkowanie homogeniczne zachodzi, gdy jego źródłem są wyłącznie fluktuacje cieplne w ośrodku: T
214. Zarodkowanie homogeniczne zachodzi na istniejących cząstkach, które są zarodkami krystalizacji: N
215. Ze wzrostem stopnia dyspersji perlitu obniżają się właściwości plastyczne stali: T
216. Ze wzrostem stopnia dyspersji perlitu obniżają się właściwości wytrzymałościowe stali: N
217. Znak stali - 40Cr4 oznacza, że jest to stal niestopowa o średniej zawartości chromu poniżej 4% i zawartości węgla 0,4%: N
218. Znak stali - 40Cr4 oznacza, że jest to stal stopowa (o zawartości każdego pierwiastka stopowego poniżej 5%) o średniej zawartości chromu około 1% i zawartości węgla 0,4%: N
219. Znak stali - HS2 - 9 - 1 - 8 oznacza, że jest to stal stopowa konstrukcyjna o zawartościach 2,9% chromu i 1,8% krzemu: N
220. Znak stali - HS2 - 9 - 1 - 8 oznacza, że jest to stal szybkotnąca o zawartościach 2% wolframu, 9% moligdenu, 1% wanadu i 8% kobaltu: T
221. Znak stali - HS2 - 9 - 1 - 8 oznacza, że jest to stal szybkotnąca o zawartościach 2% węgla, 9% chromu, 1% krzemu i 8% niklu: N
222. Znak stali - XSCrNi18 - 10 oznacza, że jest to stal stopowa (o zawartości przynajmniej jednego pierwiastka stopowego powyżej 5%) o średniej zawartości chromu około 18%, niklu około 10% i zawartości węgla 0,05%: T
223. Znak stali - XSCrNi18 - 10 oznacza, że jest to stal stopowa o średniej zawartości chromu około 1,8%, niklu około 1% i zawartości węgla 0,5%: N
224. Znak stali C45 oznacza, że jest to stal niestopowa o średniej zawartości manganu i zawartości węgla 0,045%: N
225. Znak stali C45 oznacza, że jest to stal niestopowa o średniej zawartości manganu i zawartości węgla 0,45%: T