CERULOPLAZMINA: -ɑ2-globulina o masie cząsteczkowej ok. 160 kDa;
- wytwarzana w wątrobie;
- w osoczu 300 mg/l;
- niebieska od miedzi;
- każda cząsteczka cer. bardzo mocno wiąże 6 at. Cu
- zawiera 90 % Cu osoczowej, albumina 10%(wiąże słabiej, istotna w transp. do tkanek);
- ma aktywność oksydazową - bierze udział w utlenianiu Fe2+ do Fe3+;
- stężenie zmniejsza się w chorobach wątroby, odznaczających się nieprawidłowym metabolizm miedzi: choroba Menkesa i Wilsona
MIEDŹ: - niezbędny pierwiastek śladowy;
- zdrowy dorosły organizm zawiera jej 100 mg;
- zgromadzona w kościach, nerkach, wątrobie i mięśniach;
- kofaktor wielu enzymów -dysmutazy ponadtlenkowej, oksydazy cytochromowej i aminowej,tyrozynazy;
- przyjmuje i oddaje e-, bierze udział w reakcjach dysmutacji, hydroksylacji i utleniania;
- nadmiar - utlenianie białek, lipidów, wiązanie do kw. nukleinowych, zwięk. wytw. wolnych rodników;
pobranie Cu -2-4 mg/dobę -> 50% wchłaniane w żołądku i górnej cz. jelita cien. (50% wydalane z kałem) -> wiązana przez albuminy -> przenoszona do wątroby -> wychwytywana przez hepatocyty - wydzielana do żółci
wiązana z apocerulopl.
do białek enzymatycz.
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
CHOROBA Menkesa - mutacja genu ATP7A, kodującego ATPazę typu P, która wiąże miedź;
- miedź nie jest prawidłowo uwalniana z kom. jelit i innych tkanek;
- upośledzenie funkcji zależnych od niej enzymów (niepr. wbudowyw. do apoenzymu);
- „skręcone, stalowe” włosy.
CHOROBA Wilsona - mutacja genu ATP7B, kodującego ATPazę typu P, wiążącą miedź;
- upośledzone wydalanie Cu do żółci, wbudowyw. do apoceruloplazminy;
- gromadzenie miedzi w wątrobie, nerkach, mózgu i erytrocytach - spadek st. w osoczu;
- rozwijają się przewlekłe schorzenia wątroby, niedokrwistość hemolityczna, zespół objawów neurologicznych (gromadz. Cu w zwojach podstawy i innych ośrodkach mózgu):
drżenie rąk, wybiórczy apetyt na potrawy, zaburzenia w pisaniu, pamięci, ślinotok, zachwiania równowagi, wzmożone napięcie mięśni, zaburzenia mowy i połykania, ruchy mimowolne;
- ważny objaw kliniczny - pierścień Kaysera-Fleischera u podstawy rogówki, kolor zielony lub złoty (bo Cu odkłada się w błonie Descemeta) ;
- podejrzenie -> konieczna biopsja wątroby (pobranie fragmentu do badań histopatolog.)
- zawartość Cu w wątrobie > 250µg/g suchej masy (wart. prawidłowa -20-50µg/g s.m)
i stężenie ceruloplazminy w osoczu < 200mg/L (wart. prawidłowa - 200-600 mg/L) zdiagnozowana choroba Wilsona
- leczenie - dieta niskomiedziowa, rozważne podawanie przez całe życie D-penicylaminy (chelatuje miedź i umożliwia wydalanie jej z moczem), octan cynku (zmniejsza wchłanianie).