Podstawy turystyki VIII

TURYSTYKA W UJĘCIU MIĘDZYNARODOWYM

Turystyka międzynarodowa i turystyka zagraniczna to nie są synonimy. Kryterium rozróżniającym te dwa pojęcia jest przede wszystkim obszar terytorialny. Określenie „zagraniczny” powinno używać się tylko w odniesieniu do jednego państwa. Jako przykład możemy mówić o zagranicznym ruchu turystycznym Polski, Hiszpanii, Grecji. Pojęcie międzynarodowy dotyczy grupy państw, która może być różnorodnie pojmowana i tym obszarem może być kontynent lub subregion stąd powinno się używać takich określeń jak międzynarodowy ruch turystyczny w europie lub w subregionie zachodnim europy.

Ruch turystyczny obecnie odbywa się w dwóch kierunkach obejmuje dwa strumienie przyjazdy i wyjazdy.

Określenie zagraniczny ruch turystyczny polski czy międzynarodowy ruch turystyczny w europie oznacza, że dotyczą one całości wymiany czyli i wyjazdy i przyjazdy. Z punktu widzenia pojedynczego państwa ruch turystyczny jest dzielony (wg. WTO) na trzy strumienie

• krajowy (podróże mieszkańców po jego terenie)

• przyjazdowy ( przyjazdy osób spoza granic)

• wyjazdowy (wyjazdy osób za granicę)

2 i 3 strumień są zagranicznym ruchem danego państwa

Określenia turystyki aktywnej

Pojęcia turystyki aktywnej (czynnej), pasywnej (biernej) mogą być rozpatrywane z dwóch punktów widzenie tj. aktywności turystycznej i wpływu na bilans płatniczy państwa.

TURYSTYKA

AKTYWNA PASYWNA

- jako aktywność turystyczna - jako aktywność turystyczna

wyjazdy zagraniczne przyjazdy turystów zagranicznych

- rola w bilansie płatniczym - rola w bilansie płatniczym

przyjazdy turystów zagranicznych wyjazdy zagraniczne

Eksportem produktu turystycznego - są przyjazdy turystów zagranicznych do danego kraju, którzy na miejscu konsumują produkt i wywożą wspomnienia za granicę

Importem- są wyjazdy krajowych turystów za granicę i przywożenie przez nich wspomnień do kraju

Z charakteru produktu turystycznego wynika że jego wymiana z zagranicą może być potraktowana jako import i eksport niewidzialny.

Rozwój eksportu turystycznego jest fragmentem zjawiska, które rozwinęło się po II wojnie światowej tzn. międzynarodowej wymianie usług.

Możemy wskazać czynniki które doprowadziły do rozwoju międzynarodowej wymiany usług:

• wzrost zamożności społeczeństw

• pojawia się zwiększona ilość czasu wolnego

• wzrost różnych rodzajów usług (technologie)

Usługi stanowią ok. 50% całego obrotu niewidzialnego, reszta to dochody z kapitału, przekazy emigrantów...

Niektórzy twierdzą iż eksport usług jest bardziej efektywny, a niżeli eksport dóbr materialnych bo:

1. produkcja usług ma charakter bardziej pracochłonny niż materiałochłonny

2. niższy jest aniżeli w przypadku produkcji towarowej koszt organizacji stanowiska pracy

Argumenty przemawiające za wyższą efektywnością eksportu produktu turystycznego:

1. dochodzi do sprzedaży dóbr i usług których eksport inna drogą jest nie możliwy (walory turystyczne, usługi bazy noclegowej)

2. dochodzi do sprzedaży za gotówkę co w przypadku eksportu towarowego nie zawsze ma miejsce

3. dochodzi do sprzedaży różnorodnych towarów turystom zagranicznym po cenach detalicznych

4. dochodzi do sprzedaży bez dodatkowych kosztów występujących w eksporcie towarowym (np. transport, opakowanie, składowanie)

Wśród głównych czynników osłabiających efektywność eksportu produktu turystycznego należy wymienić:

1. kapitałochłonność i importochłonność produktu turystycznego

2. masowe nabywanie towarów przez turystów co w sytuacji ograniczonych zdolności produkcyjnych może być zjawiskiem negatywnym

3. udział kapitału obcego w wytwarzaniu produktu turystycznego

4. koszty likwidacji ewentualnych strat wynikających z przekroczenia chłonności turystycznej

Czynniki określające wielkość wypływów z tytułu eksportu produktu turystycznego.

Czynniki wpływające na ostateczną wielkość wpływów dewizowych państwa z powyższego tytułu produktu turystycznego dzielimy na 4 grupy:

1. położenie geograficzne ( usytuowanie, odległość od głównych rynków wysyłających)

2. ruch i jego struktura (potrzeby grup wyjeżdżających)

3. wydatki turystów i ich struktura

4. przeciętny czas pobytu turystów (trendy skracania podróży urlopowych, zwiększenie wyjazdów weekendowych)

---