TEMAT: Statyczna próba rozciągania metali
1. Próba zwykła rozciągania
a) cel próby zwykłej rozciągania,
b) schemat (zdjęcie) i krótki opis stanowiska badawczego, dane techniczne maszyny wytrzymałościowej
c) rodzaje próbek w próbie rozciągania - krótki opis.
1.1. Opis wyników badań i analiza statystyczna błędów
załączone: karta pomiarowa i tabela z wynikami obliczeń oraz wykres rozciągania otrzymany podczas próby,
z zaznaczeniem charakterystycznych wartości przemieszczeń i sił: Fe, Fm, Fu ,
a) analiza odkształceń próbek
schemat i wymiary próbki z zaznaczeniem lokalizacji szyjki oraz wykres odkształceń próbki - na karcie
pomiarowej,
- analiza wykresu rozciągania - zaznaczenie na wykresie odkształceń trwałych i sprężystych w momencie
zerwania próbki, obliczenie wartości wydłużenia względnego próbki (z wykresu),
- charakterystyki geometryczne próbki - opracowanie wyników oraz analiza statystyczna zgodnie z informacjami
w tabeli; dodatkowe wzory i obliczenia dołączyć do sprawozdania,
-
-
krótka charakterystyka przełomu próbek - szkic i opis,
b) określenie parametrów wytrzymałościowych
-
opracowanie wyników na podstawie wykresu rozciągania - obliczenie wartości charakterystycznych naprężeń:
granice plastyczności, wytrzymałość na rozciąganie i naprężenie rozrywające, granice umowne oraz
analiza statystyczna w tabeli; dodatkowe wzory i obliczenia dołączyć do sprawozdania.
2. Próba ścisła rozciągania - wyznaczenie modułu Younga metodą odciążania
a) definicja, rodzaje i cel próby ścisłej rozciągania,
Próba ścisła rozciągania wykorzystywana jest do określania umownych wielkości naprężenia, czyli umownej granicy sprężystości i plastyczności. Dzięki niej wyznaczyć można wartość modułu Younga. topniowym obciążaniu próbki, po czym odciążaniu jej do ustalonej określonej siły początkowej. Powstałe odkształcenie trwałe mierzy się za pomocą ekstensometru.
b) schemat (zdjęcie) i krótki opis stanowiska badawczego, dane techniczne maszyny wytrzymałościowej,
opis próbki i zasada działania ekstensometru wykorzystanego w próbie ścisłej.
Ekstensometr - przyrząd do pomiaru wydłużeń - zmian wymiarów liniowych (odkształceń liniowych) elementów maszyn i konstrukcji wykonanych z różnychmateriałów. Jest także nazywany miernikiem odkształcenia.
Z badanym przedmiotem stykają się dwa elementy ekstensometru, które przesuwają się względem siebie w trakcie odkształcania obiektu, a ich ruch przetwarzany jest na inną wielkość fizyczną, najczęściej sygnał elektryczny podlegający pomiarowi.
W doświadczeniu wykorzystano próbkę JAKĄ o długości pomiarowej l równej 100 mm i średnicy d równej 9,96 mm.
2.1. Opis wyników badań i analiza statystyczna błędów
załączone: karta pomiarowa i tabela z wynikami obliczeń
a) opracowanie wyników - wyznaczenie wartości średniej modułu Younga oraz niepewności każdego z pomiarów na karcie pomiarowej; szczegółowe określenie niepewności wybranego pomiaru oraz niepewności serii pomiarów przy założeniu takiej samej niepewności każdego z pomiarów w tabeli niepewności pomiarowych; dodatkowe wzory i obliczenia dołączyć do sprawozdania,
b) wyznaczenie modułu Younga na podstawie wykresu rozciągania określonego dla próby zwykłej.
3. Inne uwagi dotyczące przebiegu próby i otrzymanych wyników, wnioski.
Obliczam niepewność Δσ:
Obliczam niepewność ΔH:
δΔH = δH1+δH2
Obliczam niepewność ΔP:
δΔP = δP1+δP2
Obliczam niepewność przełożenia ekstensometru i:
Obliczam niepewność Δl:
Obliczam niepewność Δε:
Obliczam niepewność E: