LEGISLACJA ADMINISTRACYJNA ( wykład z niedzieli 01.03.2009 rok )


Egzamin: forma pisemna lub test mieszany tzn. kilka pytań zamkniętych i kilka otwartych ( konkretne informacje odnośnie formy testu w późniejszym terminie) sugerowany termin przeprowadzenia egzaminu 07.06.2009 rok !!!

Zagadnienia jakie będą omawiane podczas wykładów
Źródła prawa czyli Konstytucja i ustawy
• Ustawa o samorządzie gminnym z 1990 roku
• Ustawa o samorządzie powiatowym z 1998 roku
• Ustawa o samorządzie wojewódzkim z 1998 roku
• Ustawa o administracji rządowej w województwie
• Ustawa z 20 lipca 2002 roku o ogłaszaniu aktów normatywnych i niektórych innych aktów prawnych
• Rozporządzenie Prezesa Rady Ministrów z 20 czerwca 2002 roku w sprawie zasad techniki sprawozdawczej
• Rozporządzenie Rady Ministrów w sprawie utworzenia organizacji i trybu działania komisji kodyfikacyjnej
• Akty prawne

PRAWO jest to zespół norm, postępowania, które ustanowione zostały przez państwo bądź zostały przez to państwo uznane. Normy te regulują zachowania, które są doniosłe z punktu widzenia prawa, i których przestrzeganie zagwarantowane jest przez państwo.

Cechy prawa:
• Prywatnego (równorzędność podmiotów)
• Publicznego (nadrzędność podmiotów i podporządkowanie)

NORMA PRAWNA jest to taka norma postępowania, która została ustanowiona przez uprawniony do tego organ państwa (Sejm, Rada Ministrów lub poszczególni ministrowie)

AKT PRAWNY zbiór norm prawnych ustanowionych przez uprawniony do tego organ państwowy

BUDOWA NORMY PRAWNEJ:
• Hipoteza - norma sankcjonowana
• Dyspozycja - norma sankcjonowana
• Sankcja - norma sankcjonująca

Norma sankcjonowana kierowana jest do sprawcy zdarzenia objętego daną normą;

Norma sankcjonująca jest kierowana do organu państwa nakazująca temu organowi podjecie działań określonych przez przepisy prawne, ma zastosowanie wówczas, gdy adresat zachowa się sprzecznie z normą sankcjonowaną;

FORMY TWORZENIA PRAWA:
Istnieją cztery podstawowe formy tworzenia prawa( tzw. Faktów prawotwórczych )
• Kształtowanie się prawa zwyczajowego
• Precedens prawotwórczy
• Umowa
• Stanowienie

NORMA ZWYCZAJOWA jest to najstarsza forma tworzenia prawa. Polegała ona na tym, iż w danej społeczności wytwarzał się określony i powszechnie akceptowany przez członków tej społeczności zwyczaj określonego postępowania, z którym wiązało się przekonanie, że to postępowanie zostało wyznaczone przez określoną normę zwyczajową. Następnie gdy organ państwa (Trybunał czy Sąd) rozstrzygając jakąś sprawę jako podstawę rozstrzygnięcia podał tą normę zwyczajową, wówczas norma ta od tego momentu stawała się normą prawa zwyczajowego. Organ państwa w ten sposób dokonywał uznania normy zwyczajowej, która przekształcała się w normę prawa zwyczajowego.

PRECEDENS PRAWOTWÓRCZY jest to jeden z rodzajów aktów prawotwórczych polegających na tworzeniu norm prawnych w wyniku rozstrzygnięć, decyzji i orzeczeń organów sądowych czy też trybunałów najwyżej stojących w hierarchii organów ochrony prawnej. Ten typ stanowienia prawa jest charakterystyczny dla systemu prawa anglosaskiego. Genezę tego typu formy tworzenia prawa był fakt znikomej ilości przepisów prawnych i w sytuacji, gdy osoba fizyczna czy tez przedsiębiorca wniósł sprawę do sądu i wobec braku aktów prawnych dotyczących sytuacji czy tez żądania, z którym zwróciła się do sądu strona. Organ jest zobowiązany wydać rozstrzygniecie i rozstrzygniecie to stanowi proceder prawotwórczy na podstawie którego w późniejszym czasie organy rozstrzygające sytuację identycznie zobowiązane są do tego precedensu.
Podstawą do wydawania precedensów prawotwórczych była mała ilość aktów normatywnych. Obecnie wobec zwiększonej ilości wydawanych aktów prawnych precedensy prawotwórcze jako akt prawotwórczy tracą na znaczeniu.

UMOWA jest kolejnym faktem prawotwórczym. Polega ona na tym, iż co najmniej dwie strony(bilateralne) lub większa ilość stron(multilateralne) zawierają umowę, która nakłada na strony tej umowy określony normy postępowania o charakterze generalnym i abstrakcyjnym. Umowa jako akt prawotwórczy charakteryzuje się tym, iż strony tej umowy są zarazem adresatami tej umowy, iż ta forma stanowienia prawa jest charakterystyczna dla prawa międzynarodowego (TRAKTAT O USTANOWIENIU WSPOLNOT EUROPEJSKICH) tego typu forma stanowienia prawa spotykana jest na gruncie prawa krajowego np. w formie umowy tworzone są niektóre normy prawa pracy tzw. Układy zbiorowe pracy. Strony tej umowy określają uprawnienia i obowiązki dla obu stron tej umowy czyli dla pracodawcy oraz pracownika.

STANOWIENIE PRAWA stanowi czwartą formę aktów prawotwórczych polega ona na czynności określonego uprawnionego organu państwa (parlamentu czy tez prezesa rady ministrów), który tworzy normy prawne. Ta forma stanowienia prawa może być dokonana zarówno przez organy kolegialne (parlament) jak i przez organ jednoosobowy np. minister sprawiedliwości, prezydent. Szczególnym przypadkiem stanowienia prawa jest tzw. Współ stanowienie polegające na tym, iż do utworzenia aktu prawnego lub normatywnego potrzebna jest zgoda dwóch podmiotów np. prezydenta i premiera.

Obecnie podstawową formą tworzenia prawa jest jego stanowienie. Normy prawne określają:
• Podmioty uprawnione do tworzenia prawa (np. parlament, prezydent, prezes rady ministrów)
• Wskazują zakres spraw, które mogą zostać uregulowane w akcie prawnym danego rodzaju (czyli wskazują co powinno zostać zawarte w ustawie, a co w rozporządzeniu np. przepisy karne nie mogą być nakładane w akcie prawnym w formie rozporządzenia)
• Wyznaczają formy, w których prawo to może zostać ustanowione np. ustawa, rozporządzenie
• Regulują i wskazują jaki jest przebieg procesu prawodawczego dotyczącego między innymi przygotowania projektów aktów normatywnych np.. zasady techniki prawodawczej oraz regulamin pracy ministrów
• Regulują procedurę uchwalania aktów prawnych czy też aktów normatywnych np. regulamin sejmu
• Regulują problematykę ogłoszenia ustanowionych norm prawnych (ustawa o ogłaszaniu aktów normatywnych i niektórych innych aktów prawnych regulująca zasady i tryb ogłaszania tych że aktów jak i zasady i tryb wydawania tzw. Dzienników urzędowych (dziennik ustaw, monitor polski)
• Reguluje zasady usuwania norm prawnych z obowiązującego porządku prawnego (np. przez trybunał konstytucyjny)

---