Spektakl słowno - muzyczny: „On był cudem”
Spektaklowi może towarzyszyć prezentacja multimedialna poświęcona sylwetce Jana Pawła II
W centralnym punkcie sali, ustawiony obraz Jana Pawła II, w różnych punktach sali ustawione białe transparenty z napisami „ Santo Subito”, „Natychmiast święty”, „Santo subito” wypełni się 1 maja”
Na podłodze w różnych punktach sceny położone białe i żółte kwiaty.
Recytatorzy ubrani na galowo, w rękach trzymają kwiaty, na zakończenie przedstawienia kładą je pod obrazem Jana Pawła II.
Recytatorzy stoją w różnych punktach sali
Recytator 1 (W tle słychać bicie dzwonów)
Podchodzi do jednego z transparentów, czyta: mocnym głosem Santo subito, a potem jakby ze zdziwieniem powtarza sam do siebie
Santo subito?
Recytator 2
Santo subito! - wołał 300-tysięczny tłum zgromadzony na Placu św. Piotra w Watykanie 8 kwietnia 2005 r., gdy Ojciec Święty Jan Paweł II szeptem rzymskiego wiatru, przerzucającego karty Świętej Księgi, ostatni raz przekazał wiernym Słowo Boże.
Santo Subito!
Recytator 2
Natychmiast Święty! - wołały napisy na transparentach, gdy kardynał Ratzinger kończąc pożegnalną homilię mówił: "Możemy być pewni, że nasz ukochany Papież stoi teraz w oknie domu Ojca, patrzy na nas i nam błogosławi."
Recytator 3
Recytacji może towarzyszyć spokojna gra na przykład na skrzypcach
Panie Sprawiedliwości
Wszyscy aktorzy powtarzają jak echo szeptem słowa modlitwy
Panie wszelkiego trudu
Prosimy, nie każ Mu rozliczać się z cudów!
Wysłuchaj nas, co śmiemy zwać się Twoim ludem:
On był cudem.
Recytator 4
On był cudem!
Słowa modlitwy znalezione w barokowym drewnianym kościele w Mariańskim Porzeczu, 12 września 2010, na szarfie spływającej z „ramy okiennej” zainstalowanej na starej ambonie, gdzie umieszczony był portret Jana Pawła II. Jest to chyba najbardziej wyrazisty opis przekonania, jakie żywiliśmy w naszym kraju, jakie żywiło wielu, wielu z nas. I to nie od dnia śmierci czy pogrzebu Jana Pawła II. Od bardzo dawna. Może nawet od 16 października 1978 roku.
Recytatorzy:
Powtarzają jak echo słowa
Os. 1 Santo
Os. 2. Santo
Os. 3 Santo Subito
Wszyscy razem: recytatorzy wypowiadają kwestie szybko, coś na wzór kanonu
Santo Subito ! Santo Subito!
Recytator 1
Kościół właściwie odczytał wolę Boga i głos wierzącego ludu.
Recytator 2
Rezygnując z przyjętych procedur czasowych, utrwalonych wielowiekowych tradycji, wrócił niemal do swoich korzeni, kiedy to wola ludu decydowała o uznaniu świętości, a Kościół jedynie ją akceptował.
Recytator 3
Wszystko to sprawiło, że proces beatyfikacji Jana Pawła II był jednym z najkrótszych w historii. 1 maja 2011r.- w 6 lat i 29 dni od chwili śmierci - sługa Boży Jan Paweł II zostanie beatyfikowany.
Chór lub nagranie z taśmy:
Piotr Rubik: „Santo Subito”
Recytatorzy:
Powtarzają jak echo słowa
Os. 1 Santo
Os. 2. Santo
Os. 3 Santo subito
Wszyscy razem :
Santo subito! Santo subito! Wierni całego świata pewni byli prawdziwości tych znaków i tych słów. Stąd ich wołanie- Santo subito! Santo subito! Santo subito!
Recytator 1
Nie było to czcze wołania; nie była to chwilowa demonstracja - to było rzeczywiste pragnienie wszystkich tych, którzy widzieli głębokie zakorzenienie w Bogu całego własnego życia, którzy podziwiali żarliwość Jego modlitwy, którym Jego cierpienie pozwalało pokonywać własne słabości i przyjmować z pokorą wolę Bożą, którym nieraz ukazał tę właściwą drogę wyboru.
Recytator 2
To było wołanie wszystkich tych, którzy widzieli wielkość Jego dzieł, jakie stworzył swoim oddaniem Bogu i swoim życiem. To było wołanie wszystkich tych, którzy swoją miłością odpowiedzieli na Jego miłość. I chociaż Jan Paweł II odszedł do domu Ojca, żył i był obecny w wielu domach, w wielu sercach. Tamto zawołanie - Santo subito! - stało się dla wielu przyzwoleniem, aby Jemu zawierzać swoje sprawy, Jego prosić o wstawiennictwo Boga i Matki Bożej, za Jego pośrednictwem dziękować Bogu.
Nagranie: śpiew Jana Pawła II „Pater noster”
Recytator 3
To wielka radość, że wciąż jest ze swoim ludem, że wciąż go kocha, że wciąż wsłuchany jest w jego głos.
Recytator 4
Ale to też i obowiązek, aby na nowo wsłuchać się w słowa Jana Pawła II o Bogu, miłości prawdzie i człowieku; aby na nowo ujrzeć Jego świętość całkowicie zanurzoną w Bogu; aby czerpać z idealnego wzoru Jego modlitewnego zawierzenia Bogu Ojcu, Chrystusowi i Maryi.
Recytator 1
Aby z odwagą wkroczyć na drogę, na której zostawił swoje ziemskie ślady. To również czerpanie z Jego siły, by podobnie jak On, z pokorą nieść krzyż, który Bóg nakłada na człowieka
Nagranie Piotra Rubika - Miłość
Recytator 2
Prośby do Jana Pawła II płyną z całego świata
Recytator 3
podczas codziennej modlitwy
Recytator 4
w czasie nabożeństw kościelnych
Recytator 1
w czasie wspomnień rocznic i wydarzeń związanych z Jego życiem.
Recytator 3
Bardzo wielu, tak jak za Jego życia, tak i teraz udaje się na spotkanie z Nim bezpośrednio do Rzymu, do Watykanu. Lecz tym razem nie wypatrują Go w papieskim oknie, tylko schodzą do Watykańskich Grot.
Recytator 4
Tam przy Jego skromnym grobie z prostym napisem "Joannes Paulus II", myślami, szeptem, a czasami bez słów- tylko sercem mówią Mu, z czym przychodzą, o co proszą, za co dziękują. Codziennie jest ich ponad 20 tysięcy. Tego nigdy przedtem nie było.
Piotr Rubik „ Wieża modlitwy”
Recytator 1
Modlitwy, prośby, pokładana w Nim nadzieja nie zostają bez odpowiedzi.
Recytator 2
Chorzy odzyskują zdrowie; cierpiący doznają ulgi; kobiety pragnące potomstwa wypraszają łaskę błogosławionego stanu; pogrążeni w nieszczęściu znajdują pociechę, zagubieni na rozdrożach życia odnajdują
Recytator 3
właściwą drogę. Świat jest pełen świadectw Jego odpowiedzi na ludzki ból i płacz, na ludzkie prośby i nadzieje.
Recytator 4
Swoją ziemską wrażliwość na dolę człowieka zabrał ze sobą i dalej przed Bogiem odpowiada człowiekowi miłością.
Recytator 1
W czasie procesu beatyfikacyjnego, jako dowodu cudu uzdrowienia za wstawiennictwem Jana Pawła II zgłoszono ponad 250 przypadków.
Recytator 2
Naucz mnie, mój Ojcze naucz mnie,
Jak w życiu wybrać cel i z kim ku niemu iść,
Cały świat wieżą modlitwy jest, gdzie w miłość
każdy ból zmienia w krzyż
Golec u-Orkiestra „Leć muzyczko do nieba”
Recytator 1
Ojcze Święty,
Ty jak ten górski potok,
o którym tyle pisałeś,
który tak bardzo kochałeś,
przeminąłeś.
Odszedłeś, a wraz z Tobą
świetność i radość, które nam dałeś.
Ale czy na zawsze? Czy do końca?
Na te pytania możesz mi Sam odpowiedzieć.
Mogę z Tobą rozmawiać poprzez modlitwę,
której mnie nauczyłeś.
Tą modlitwą jest miłość do bliźniego.
Recytator 2
Jedno jest pewne - dałeś nam wiarę
i jak się kocha nam pokazałeś!
Ty zaufałeś w pełni młodzieży,
a kiedy nadszedł cierpienia czas
Ty powiedziałeś: ,,Szukałem was..”
Chór „ Barka” lub „ Abba Ojcze”
Opracowała: Ewa Bembenista na podstawie tekstu Tadusza Basiury na stronie www.katolik.pl