Zespół Klinefeltera, oligofrenopedagogika - różne materiały i teksty


Zespół Klinefeltera (hipogonadyzm hipergonadotropowy, Klinefelter's syndrome) to grupa chorób rozwijających się u mężczyzn. Charakteryzuje się ginekomastią, eunuchoidalną budową ciała oraz obecnością małych jąder bez spermatogenezy.

Rozróżnia się:
Prawdziwy zespół Klinefeltera
Prawdziwy zespól Klinefeltera u większości mężczyzn o kariotypie 47, XXY, ma podłoże wrodzone. Cechuje go dodatnia chromatyna płciowa oraz kariotyp z obecnością dodatkowego chromosomu X.

Rzekomy zespół Klinefeltera
Rzekomy zespół Klinefeltera rozwija się w wyniku zadziałania czynników uszkadzających jądra narodzonego już mężczyzny. W zespole tym stwierdza się ujemną chromatynę płciową.

Objawy zespołu Klinefeltera

Wyraźne objawy kliniczne występują zazwyczaj po okresie dojrzewania płciowego u chłopców. Są to:
- wysoki wzrost
- delikatna i cienka skóra
- bladość cery
- słabo rozwinięte mięśnie
- słabe owłosienie: bardzo nikły zarost twarzy, owłosienie łonowe typu kobiecego
- małe jądra przy prawidłowo zbudowanym prąciu
- obniżone libido
- dysgenezja jąder
- powiększone najądrze
- brak spermatogenezy w gonadach prowadzi do niepłodności
- obustronna ginekomastia

W badaniu histologicznym wycinków z jąder stwierdza się zeszkliwienie kanalików krętych oraz brak spermatogenezy. U młodych mężczyzn komórki Leydiga są liczne (z wiekiem zanikają), ułożone w skupiskach, nieraz tworzących mikrogruczolaki. Jednak mimo rozrostu komórek Leydiga poziom testosteronu w surowicy jest obniżony.

W badaniu laboratoryjnym stwierdza się zwiększoną obecność gonadotropin (głównie FSH) i obniżony poziom testosteronu.

Leczenie zespołu Klinefeltera

Niepłodność spowodowana zwyrodnieniem kanalików nasiennych jest nieodwracalna. W celu uzyskania korekty eunuchoidalnej budowy ciała, zwiększenia masy mięśni szkieletowych oraz zwiększenia libido stosuje się stopniowalne i permanentne leczenie androgenami.

Żaneta Malec

Bibliografia:
1. "Choroby wewnętrzne", Andrzej Szczeklik, wyd. Medycyna Praktyczna, Kraków
2. "Interna Harrisona", Fauci, Braunwald, Isselbacher, Wilson, Martin, Kasper, Hauser, Longo, wyd. Czelej, Lublin
3. "Choroby wewnętrzne", Franciszek Kokot, wyd. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa
4. "Interna", Włodzimierz Januszewicz, Franciszek Kokot, wyd. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Zespół Downa, oligofrenopedagogika - różne materiały i teksty
uczen z umiark. w masowekj, oligofrenopedagogika - różne materiały i teksty
Etiologia upośledzenia umysłowego, oligofrenopedagogika - różne materiały i teksty
Gluzniewicz-Strzelczyk, oligofrenopedagogika - różne materiały i teksty
ogolnodostepne 18 stycznia 2005r, oligofrenopedagogika - różne materiały i teksty
ĆWICZENIA GRAFOMOTORYCZNE, oligofrenopedagogika - różne materiały i teksty
Konstruowanie indywidualnego programu edukacyjnego, oligofrenopedagogika - różne materiały i teksty
Spotkanie z żywiołem – ODGŁOSY WODY, oligofrenopedagogika - różne materiały i teksty
METODA OŚRODKÓW PRACY, oligofrenopedagogika - różne materiały i teksty
upośledzenie głębokie ocena opisowa, oligofrenopedagogika - różne materiały i teksty
Rozporządzenie MEN 12.02.2002r., oligofrenopedagogika - różne materiały i teksty
Program pracy z uczniem mającym trudności w czytaniu i pisan, oligofrenopedagogika - różne materiały
WCZESNA DIAGNOSTYKA DZIECKA, oligofrenopedagogika - różne materiały i teksty
Prawidłowy rozwój mowy dziecka i możliwości jego stymulowania, oligofrenopedagogika - różne materiał
Zasady konstruowania zindywidualizowanego programu edukacji, oligofrenopedagogika - różne materiały
Diagnoza pedagogiczna, oligofrenopedagogika - różne materiały i teksty
zasady odplatnosci 7 marzec, oligofrenopedagogika - różne materiały i teksty

więcej podobnych podstron