30. Jakie pomiary wykonane na tuszy jagnięcej informują o umięśnieniu tuszy? (str. 71)
Głębokość udźca, jego długość i obwód informują o umięśnieniu tej partii tuszy. Indeks wypełnienia udźca, wyrażony procentowym stosunkiem jego obwodu do długości, świadczy o stopnie jego wypełnienia. Im większa jest wartość tego wskaźnika, tym lepsze jest umięśnienie partii zadu. Natomiast określenie wielkości „oka” polędwicy informuje o umięśnieniu partii grzbietowo - lędźwiowej.
31. Jaki pomiar jest wskaźnikiem informującym o zawartości kości w tuszy?
Wskaźnikiem informującym o zawartości kości w tuszy jest szerokość stawu skokowego. Im mniejsza jest wartość tego pomiaru, tym mniejsza jest zawartość kości w półtuszy.
32. Co jest miarą otłuszczenia tuszy? (str. 71)
Otłuszczenie określa się poprzez pomiar grubości tłuszczu okrywowego, najczęściej na wysokości ostatniego żebra. Miarą otłuszczenia tuszy jest również wyliczenie procentowego udziału nerki wraz z tłuszczem okołonerkowym w masie półtuszy.
33. Na czym polega dysekcja częściowa? (str.72)
Dysekcja częściowa - precyzyjna ocena składu tkankowego udźca. Ta część tuszy ma najkorzystniejszy skład tkankowy, gdyż w zależności od rasy czy kombinacji krzyżowalniczej odnotowuje się w niej od około 60-75%tkanki mięśniowej.
34. Na czym polega klasyfikacja tusz jagnięcych w skali EUROP? (str. 73-75)
Tusze owiec dzielone są na 2 kategorie: L - tusze jagniąt, których wiek wynosi mniej niż 12 miesięcy, miesięcy - tusze innych owiec. Tusze obu kategorii o masie powyżej 13kg są organoleptycznie klasyfikowane do 1 z sześciu klas umięśnienia i jednej z pięcie klas otłuszczenia. Umięśnienie szacuje się na podstawie budowy tuszy, ze szczególnym uwzględnieniem jej ważnych części (tylna ćwiartka, grzbiet, łopatka)
Klasy umięśnienia:
S - ekstra
E - wyśmienita
U - bardzo dobra
R - dobra
O - średnia
P - słaba
Otłuszczenie ocenia się na podstawie grubości tłuszczu okrywowego na zewnętrznej stronie tuszy, jak również wewnątrz, szacując ilość tłuszczu okołonerkowego i między żebrami.
Klasyfikacja otłuszczenia:
1 - bardzo małe
2 - małe
3 - średnie
4 - mocne
5 - bardzo mocne
Tusze o masie poniżej 13kg są klasyfikowane do jednej z trzech kategorii (A,B,C), po uwzględnieniu następujących kryteriów: masy tuszy, barwy mięsa i otłuszczenia.
Kategoria |
A |
B |
C |
|||
Masa tuszy |
Do 7kg |
7,1-10kg |
10,1-13kg |
|||
Jakość |
1 |
2 |
1 |
2 |
1 |
2 |
Barwa mięsa |
Jasnoróżowe |
Inna barwa mięsa |
Jasnoróżowe lub różowe |
Inna barwa mięsa |
Jasnoróżowe lub różowe |
Inna barwa mięsa |
Klasa otłuszczenia |
1 lub 2 |
1 lub 2 |
1 lub 2 |
Ocenę EUROP mogą przeprowadzać tylko odpowiednio przeszkoleni, niezależni rzeczoznawcy. Klasyfikacja odbywa się w rzeźni, najpóźniej godzinę po uboju. Oznakowanie tusz (klasa umięśnienia otłuszczenie kategoria) dokonywane jest przez ich opieczętowanie niezmywalnym i nietrującym tuszem.
35. Jak na mleczność owiec wpływa rasa? (str. 93-94)
3 kategorie:
- owce mleczne (Duża wydajność mleka, której osiągnięcie wymaga długiej laktacji. Wydłużenie sezonu użytkowania mlecznego możliwe jest w zasadzie u bardzo nielicznej grupy owiec (w Europie owca fryzyjska). Laktacja u tych owiec trwać może do 300dni, a więc jeszcze po odsadzeniu jagniąt. W ten sposób można pozyskać nawet 700 litrów mleka w laktacji. Przeciętnie uzyskuje się 250-550 litrów mleka konsumpcyjnego a we wschodniej Fryzji 1000 l)
- owce użytkowane mlecznie (Należy wymienić rasy o kombinowanych kierunkach użytkowych (np. polska owca górska) oraz owce utrzymane w rejonach basenu morza Śródziemnego, tradycyjnie dojone. Zwierzęta te podlegają w zasadzie użytkowaniu po odsadzeniu od nich jagniąt i zdajaniu produkowanego w wymionach mleka, którego ilość w momencie odsadzenia nieznacznie zmniejsza się, po czym wraca do poziomu, jaki był przed odsadzeniem i stopniowo zmniejsza się ku końcowi laktacji. W tej grupie owiec laktacja trwa około150 dni, z czego połowa tego okresu jest wykorzystana do produkcji mleka. Owca wydziela 200-300 litrów mleka w trakcie laktacji, z czego w zależności od poziomu żywienia i sposobu użytkowania mlecznego pozyskać można od 60-120 litrów mleka konsumpcyjnego.)
- owce niedoskonałe w kierunku użytkowania mlecznego (Laktacja w tej grupie owiec trwa dokładnie tyle co okres odchowania jagniąt, czyli 90-120 dni. Pozyskiwanie mleka od tej grupy owiec jest również możliwe (od 35-60 litrów mleka))
36. Inne (oprócz rasy) czynniki wpływające na poziom wydzielania mleka (str. 94-96)
- liczba karmionych jagniąt
- żywienie
- wiek
- stadium laktacji
- oraz kompleks zagadnień związanych z kształtem i zdrowotnością wymion
37. Właściwości mleka owczego (str. 97)
- dobra jakość
- kuleczki tłuszczu w mleku mniej różnicowane pod względem wielkości (homogenie - jednorodna budowa)
- produkty wytworzone z mleka owczego są łatwiej przyswajalne przez organizm człowieka niż z mleka krowiego
- powolne tempo podsiadania śmietanki
- bakteriostatyczne
- więcej suchej masy (tłuszczu i białka) niż w mleku krowim
- poziom laktozy w krowim i owczym mleku na podobnym poziomie
38. Jakie przetwory pozyskuje się z mleka owczego? (str. 110-111)
- koktajle, likiery ,lody, napoje mleczne ,jogurty i kefiry, masło ,maślanka ,twaróg (bundz, bryndza),oscypek, serwatka (żytęcyca)
39. Jakie wyroby owczarskie uzyskały w Polsce status produktu ze znakiem „Chroniona Nazwa Pochodzenia”? (str. 148)
bundz, bryndza, oscypek, żytęcyca ??
40. Jak oceniasz przyszłość polskiego owczarstwa?
Według wstępu ze skryptu git. a według pani profesor Danuty Sztych nie będzie przyszłości polskiego owczarstwa…
Skrypt (wstęp):
Obecnie przy realizacji „Planu rozwoju obszarów wiejskich w latach 2007-2013” rola owczarstwa ulega znaczącemu zwiększeniu. Jako jedyny w zasadzie gatunek zwierząt gospodarskich zachował szeroką więź ze środowiskiem ze względu na ogromne znaczenie użytków zielonych w żywieniu tych zwierząt. Uzyskiwane wsparcie finansowe zarówno dla chronionych jako rezerwa genetyczna ras owiec, jak i programowa opieka nad użytkami zielonymi otwiera przed owczarstwem nowe, dotychczas niewykorzystane możliwości. Planowane dopłaty do użytków zielonych stwarzają możliwość otwarcia rynku na jagnięcinę, praktycznie nie znaną w Polsce a ceniona w Europie Zachodniej zarówno ze względu na swoje walory odżywcze, smakowe i zdrowotne.