Wartość towaru otrzymanego nieodpłatnie jest kosztem uzyskania przychodu w momencie odpłatnego zbycia
Podatnik zaliczył do przychodów z działalności gospodarczej wartość otrzymanych nieodpłatnie towarów. Czy wartość tych towarów można uznać za koszt uzyskania przychodu w momencie ich sprzedaży?
Tak, wartość towarów otrzymanych nieodpłatnie, w wysokości ustalonego wcześniej przychodu z nieodpłatnych świadczeń, można zaliczyć do kosztów podatkowych w momencie odpłatnego zbycia towarów. |
Ogólne warunki kwalifikowania kosztu do kosztów podatkowych przez podatników będących osobami fizycznymi określa art. 22 ust. 1 updof. Z jego treści wynika, że koszty zalicza się do kosztów uzyskania przychodów, jeżeli:
zostały poniesione,
służyły osiągnięciu przychodów lub zachowaniu albo zabezpieczeniu źródła przychodów,
nie zostały wyłączone z kategorii kosztów podatkowych na podstawie art. 23 updof.
W świetle tej regulacji podatnik, który w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą otrzymał nieodpłatnie towar, nie ma możliwości uwzględnienia wartości tego towaru w kosztach podatkowych. Przeszkodę stanowi niespełnienie przesłanki poniesienia kosztu.
Jednocześnie jednak podatnik musi ustalić przychód w związku z otrzymaniem nieodpłatnego świadczenia. Obowiązek taki wynika z art. 14 ust. 2 pkt 8 updof. Przepis ten stanowi, że do przychodów z działalności gospodarczej zalicza się również wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń, obliczonych zgodnie z art. 11 ust. 2-2b updof. Świadczenia te nie podlegają opodatkowaniu, tylko w razie otrzymania ich od osób zaliczonych do I i II grupy podatkowej w rozumieniu przepisów o podatku od spadków i darowizn. W takim przypadku uzyskany przychód korzysta ze zwolnienia od podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 125 updof.
Po raz kolejny towary otrzymane nieodpłatnie wpływają na zwiększenie przychodów podatnika w momencie ich odpłatnego zbycia. Ustawodawca wprowadził jednak regulacje, które zapobiegają ponownemu opodatkowaniu wartości nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie otrzymanych rzeczy, praw lub świadczeń. Stosownie do treści art. 22 ust. 1d updof, za koszt uzyskania przychodów z odpłatnego zbycia nabytych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie rzeczy lub praw, a także innych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie nabytych świadczeń, w związku z którymi określony został przychód, uważa się zaktualizowaną zgodnie z odrębnymi przepisami:
1) wartość przychodu określonego w art. 11 ust. 2 i 2a albo
2) wartość przychodu określonego w art. 11 ust. 2b, powiększoną o wydatki na nabycie częściowo odpłatnych rzeczy lub praw albo innych świadczeń
- pomniejszoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1.
Oznacza to, że podatnik, który w momencie otrzymania nieopłatnie towarów ustalił przychód w wysokości ich wartości rynkowej, dokonując sprzedaży tych towarów, ma prawo ująć do kosztów podatkowych ich wartość, w wysokości ustalonego wcześniej przychodu.
Należy zaznaczyć, że w podobny sposób kwestie związane z ustaleniem przychodu z tytułu nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie otrzymanych rzeczy, praw lub świadczeń, a także z zaliczeniem ich wartości do kosztów uzyskania przychodów w momencie odpłatnego zbycia tych rzeczy, praw lub świadczeń regulują przepisy art. 12 ust. 1 pkt 2 i art. 15 ust. 1i updop.