Pracownia Zakładu Fizyki PL
Nazwisko i imię: Romanowski Daniel |
Wydział: Elektryczny Grupa: ED2.6 |
||
Data: 09.03.98r. |
Nr ćw.: E 5.2 |
Temat: Wyznaczanie SEM ogniwa na podstawie prawa Ohma dla obwodu zamkniętego. |
|
Zaliczenie:
|
Ocena: |
Data: |
Podpis: |
Użyte przyrządy: 1.Amperomierz V628.
2.Dekada rezystorów DR 4b-16.
3.Opornik zabezpieczający RS = 44Ω ±5%.
4.Badane ogniwo.
5.Włącznik.
Istota ćwiczenia:
Ogniwem galwanicznym nazywamy układ utworzony przez dwie elektrody zanurzone w elektrolicie, zdolny do wytwarzania energii elektrycznej kosztem reakcji chemicznej zachodzącej w tym układzie. Różnicę potencjałów pomiędzy elektrodami nazywamy siłą elektromotoryczną ogniwa (SEM).
Siłę elektromotoryczną ogniwa można zmierzyć bezpośrednio za pomocą woltomierza o dużym oporze wewnętrznym RV. Po przyłączeniu takiego woltomierza do biegunów ogniwa, wskazuje on różnicę spadek napięcia na rezystancji wewnętrznej woltomierza RV (U=i*RV). Wówczas siła elektromotoryczna ogniwa (E =i*RW +U) jest sumą spadku napięcia na oporze wewnętrznym ogniwa (i*RW) i napięcia wskazywanego przez woltomierz. Jeżeli opór RV >> RW, to błąd pomiaru SEM taką metodą jest stosunkowo niewielki.
W obwodzie elektrycznym jak na powyższym rysunku, ogniwo galwaniczne połączone jest szeregowo z mikroamperomierzem o oporze RA, opornikiem zabezpieczającym RS i opornikiem dekadowym Rd. W obwodzie tym, popłynie prąd o natężeniu i, określonym prawem Ohma dla obwodu zamkniętego:
w którym RW jest oporem wewnętrznym ogniwa. Jeżeli wartość oporu dekady będzie równa R0, to natężenie prądu i0 płynącego w obwodzie spełnia równanie:
E =i0*(RW+RA+RS+R0).
W przypadku zmiany oporu R0 na wartość R, natężenie prądu ulega również zmianie, czyli:
E =i0*(RW+RA+RS+R).
Dla danego obwodu elektrycznego wartości oporów RW , RA i RS są stałe, a ich suma wyliczona z ostatnich dwóch równań wynosi odpowiednio:
.
Porównując stronami powyższe zależności otrzymujemy wyrażenie:
,
z którego można wyliczyć siłę elektromotoryczną ogniwa:
.
Opornikiem dekadowym Rd dobrałem wartość oporu R0=0Ω, przy której w obwodzie popłynął prąd o natężeniu i0=1043μA. Następnie zwiększałem opór dekady do wartości R (R>R0) i odczytywałem wartość natężenia prądu i.
Wyniki pomiarów, jak i obliczenia (na podstawie powyższych wzorów) zestawiłem w tabeli:
Lp. |
I0 [μA] |
R0 [Ω] |
I [μA] |
R [kΩ] |
E [V] |
E [V] |
1 |
1043 |
0 |
843 |
1 |
4,40 |
4,44 |
2 |
|
|
709 |
2 |
4,43 |
|
3 |
|
|
612 |
3 |
4,44 |
|
4 |
|
|
538 |
4 |
4,39 |
|
5 |
|
|
480 |
5 |
4,45 |
|
6 |
|
|
433 |
6 |
4,44 |
|
7 |
|
|
395 |
7 |
4,45 |
|
8 |
|
|
363 |
8 |
4,45 |
|
9 |
|
|
336 |
9 |
4,46 |
|
10 |
|
|
312 |
10 |
4,45 |
|
Przykładowe obliczenia:
Dyskusja błędów (metoda różniczkowa):
- błąd wynikający z klasy dekady oporników:
ΔR=0,0002*10000Ω=2Ω
- błąd wynikający z klasy amperomierza:
ΔiC=Δikl+Δiodczytu
Δiodczytu pomijamy, gdyż użyty amperomierz był z wyświetlaczem.
ΔiC=Δikl=0,005*0,004A=0,00002A=2*10-5A
4