MANOMETRY Z RURKĄ BOURDONA

   Rurki Burdona są okrągłymi rurkami o przekroju owalnym. Ciśnienie medium napiera na wnętrze takiej rurki powodując zaokrąglenie jej przekroju. Powstanie krzywizny powoduje naprężenie pierścienia rurki i jej wygięcie. Swobodna końcówka rurki wykonuje ruch, który odzwierciedla pomiar ciśnienia.Ruch ten powoduje odpowiednie odchylenie wskazówki.
   Rurki Bourdona wyginające się pod kątem około 250° są stosowane do pomiaru ciśnień nie przekraczających 60 bar. Do pomiaru wyższych ciśnień służą rurki Bourdona z kilkoma nałożonymi na siebie cewkami o identycznej średnicy (tzw. cewki spiralne) lub cewkami w kształcie spirali (tzw. sprężyny śrubowe) ułożonymi na jednym poziomie.
   Rurki Bourdona są zabezpieczone przed przeciążeniem tylko do pewnego stopnia. W przypadku szczególnie skomplikowanych pomiarów, manometr można zaopatrzyć w uszczelnienie chemiczne, stanowiące układ separacyjny lub ochronny.
   Dopuszczalne zakresy ciśnień to zakres od (0....0,6 bar) do (0...4000 bar) - odpowiednio (0....0,06 MPa) do (0....400 MPa) - przy dokładności (czy klasie) odczytu od 0,1 do 4.0%.

ZASADY MONTAŻU I EKSPLOATACJI :Ciśnieniomierze z rurką Bourdona przeznaczone są do pomiarów ciśnienia cieczy, par i gazów chemicznie obojętnych na stopy miedzi i zwykłą stal (konstrukcyjną). W zależności od przeznaczenia wykonywane są w dwóch wersjach: do pomiaru ciśnienia cieczy, oraz przeznaczone do pomiaru ciśnienia gazu - obudowa posiada wtedy zabezpieczenie przed rozerwaniem w przypadku utraty szczelności układu pomiarowego.
   Zakres pomiarowy ciśnienia obejmuje 3/4 zakresu wskazań (przy ciśnieniu stałym), oraz 2/3 zakresu wskazań (przy ciśnieniu zmiennym). Miejsce instalowania powinno znajdować się w pomieszczeniach lub miejscach zabezpieczonych przed bezpośrednim działaniem warunków atmosferycznych. Przy szczególnie trudnych warunkach pomiaru ciśnienia należy stosować amortyzatory ciśnienia (dławiki) lub separatory odgraniczające medium od elementu pomiarowego.
   Dokumentacja techniczno-ruchowa: montaż i eksploatacja. Przystępując do zamontowania ciśnieniomierza należy sprawdzić, czy nie został on uszkodzony w transporcie, tj. nie ma zbitej szyby, zniekształconej obudowy itp. Manometr należy instalować w miejscach widocznych i dostępnych, w położeniu określonym dla danego manometru. Przykręcać do oporu odpowiednimi kluczami za króciec, przy jednoczesnym ustawieniu w położeniu wygodnym do odczytu wskazań. Nie wolno przykręcać ciśnieniomierza za obudowę i uszczelniać gniazda pakułami.
   Do tlenu należy używać tylko ciśnieniomierzy napisem na podzielni OXYGEN lub O₂. Ciśnieniomierz służący do tlenu należy chronić przed zatłuszczeniem ze względu na możliwość samozapłonu.
   Jeżeli manometr jest narażony na drgania powodujące odchylenia wskazówki większe od 0,1 długości działki elementarnej, należy montować go na odpowiednich amortyzatorach drgań, odizolować od ich źródła lub stosować manometry odporne na drgania (manometry „glicerynowe”).
   W przypadku mierzenia ciśnienia czynnika o temperaturze przekraczającej +50°C, konieczne jest zastosowanie przed ciśnieniomierzem rurki syfonowej (celem ochłodzenia medium).
   Po zakończeniu montażu należy sprawdzić szczelność połączeń maksymalnym ciśnieniem roboczym. Należy też zwrócić uwagę, czy przy wzroście ciśnienia (jak i przy spadku) ruch wskazówki jest płynny na całej długości podziałki. Dopuszczalne skoki nie powinny przekraczać połowy bezwzględnej wartości dopuszczalnego błędu wskazań.
   Ciśnieniomierz należy wyłączyć z eksploatacji i oddać do naprawy w razie stwierdzenia jednego z podanych uszkodzeń:

• Ciśnieniomierz nie działa.

• Wskazówka przesuwa się skokami.

• Wskazówka nie wraca do kresy zerowej.

• Błędy wskazań przekraczają dopuszczalną wartość.

Schemat manometru opartego na rurce Bourdona

 

---