Akademia Techniczno-Humanistyczna w Bielsku-Białej

Wydział WBMiI

Kierunek Automatyka i Robotyka

Rok akademicki 2014/2015

Semestr IV

Ćwiczenia laboratoryjne z Mechaniki Płynów

Ćwiczenie nr 2

Temat: Pomiar dużych ciśnień różnymi metodami.

Wzorcowanie manometrów.

Wykonał:

Jakub Koziołek

Data wykonania ćwiczenia: 11.03.2015

Data przyjęcia sprawozdania.....................

1. Cel ćwiczenia:

- zapoznanie się z różnymi metodami pomiaru dużych ciśnień, a w szczególności

przy użyciu manometru z rurką Bourdona oraz tensometrycznych czujników ciśnienia

- nabycie umiejętności wzorcowania manometrów i sprawdzania tensometrycznych

czujników ciśnienia przy użyciu manometru obciążnikowo – tłokowego.

1. Wprowadzenie teoretyczne:

Manometry – przyrządy do pomiaru ciśnień, a w zasadzie różnicy ciśnień. Wynik podawany jest najczęściej w postaci nadciśnienia lub podciśnienia, czyli różnicy ciśnienia w górę lub w dół względem ciśnienia atmosferycznego. Podział ich jest różny w zależności od klasy dokładności przez wartości mierzonych ciśnień do rodzaju budowy. Klasyfikacja może być dokonana w oparciu chociażby o zasadę działania.

Wyodrębniamy 3 typy manometrów:

1. cieczowe (piezometr, barometr, U-rurka);

2. mechaniczne (z rurką Bourdona);

3. elektryczne (wykorzystujące oporność, pojemność, indukcję)

1. Schemat stanowiska do wzorcowania manometrów przy użyciu manometru

obciążnikowo - tłokowego typu MTU (nazywanego też prasą obciążnikowo - tłokową):

Manometr obciążnikowo – tłokowy: 1- zbiornik oleju, 2- pompa tłokowa,

3- śruba z pokrętłami, 4- cylinder pionowy, 5- tłok, 6- talerz podstawowy,

7- obciążniki talerzowe, 8, 9- ciśnieniomierze badane, 10, 11, 12, 13- zawory.

1. Przebieg ćwiczenia:

Podczas tego ćwiczenia zbadano dwa manometry: jeden z rurką Bourdona, natomiast kolejnym był tensometryczny przetwornik ciśnienia. Oba manometry badano przy użyciu manometru zaworowego, obciążnikowo tłokowego typu MTU.

1. Metodyka wzorcowania manometrów:

- badane ciśnieniomierze montujemy w króćcach, stosując nakrętki rzymskie lub

nakrętki rzymskie i odpowiednie łączniki redukcyjne

- odpowietrzamy układ i napełniamy olejem cylinder zadajnika ciśnienia

- nadciśnienie równe 0 odczytujemy przy otwartym zaworze zbiornika oleju

- zamykamy zawór zbiornika oleju

- na talerz podstawowy nakładamy odpowiednią ilość obciążników; oczekiwane

ciśnienie w układzie pomiarowym będzie sumą ciśnień poszczególnych obciążników wraz z obciążeniem talerza podstawowego

- obracamy pokrętłem pompy tak, by talerze obciążników lekko się uniosły

- talerze obciążników wprawiamy w ruch obrotowy (nie więcej niż 120 obr/min)

- obracamy pokrętłem pompy tak, by biały znacznik na obwodzie talerza podstawowego pokrył się ze środkową kreską na pionowym wskaźniku stałym

- odczytujemy wskazania wzorcowanych ciśnieniomierzy

- pomiary dokonujemy dla każdej opisanej działki na tarczy manometru

- wyniki ciśnienia zadanego i ciśnienia odczytanego z manometrów czy tensometrycznych czujników ciśnienia notujemy w protokole pomiarowym

- odczytujemy i notujemy wszystkie dane techniczne badanego manometru,

tzn. zakres pomiarowy, jednostki, liczbę działek, wartość najmniejszej działki,

klasę dokładności, stan plomby, numer fabryczny, rok produkcji i nazwę producenta.