Politechnika Lubelska | Laboratorium Metrologii |
---|---|
w Lublinie | Ćwiczenie Nr 33. |
Imię i nazwisko: Nowak Łukasz Krzyżanowski Adrian |
Semestr IV |
Temat ćwiczenia: Pomiary parametrów dwójników pasywnych metodą trzech woltomierzy. | Data wykonania 28.02.2011 |
Spis przyrządów:
-Rezystor wzorcowy 1kΩ klasy 0,01,
-Rezystor wzorcowy 10kΩ klasy 0,02,
-Cewka: 500mH,
-Kondensator 2µF,
-Woltomierz,
-Amperomierz,
-Rezystor dekadowy,
-Multimetr Escort 3145A,
-Multiplexer,
-Autotransformator,
-Komputer.
Schemat Połączeń stanowiska dydaktycznego:
Tabela pomiarowa:
Typ dwójnika: RC | Wartość rezystora wzorcowego: 10 kΩ | Klasa rezystora wzorcowego: 0,02 |
---|---|---|
Lp: | U1[V] | f1[Hz] |
1 | 1,8254 | 49,99 |
2 | 1,8298 | 49,99 |
3 | 1,8291 | 49,99 |
4 | 1,8307 | 49,99 |
5 | 1,8293 | 49,99 |
6 | 1,8286 | 49,99 |
7 | 1,8227 | 49,98 |
8 | 1,8221 | 49,99 |
9 | 1,8334 | 49,99 |
10 | 1,834 | 49,98 |
średnia | 1,82901 | 49,989 |
Typ dwójnika: RL1 | Wartość rezystora wzorcowego: 1 kΩ | Klasa rezystora wzorcowego: 0,01 |
Lp: | U1[V] | f1[Hz] |
1 | 1,8824 | 49,99 |
2 | 1,9004 | 49,98 |
3 | 1,9026 | 49,97 |
4 | 1,9012 | 49,97 |
5 | 1,9047 | 49,98 |
6 | 1,9038 | 49,98 |
7 | 1,9047 | 49,96 |
8 | 1,9089 | 49,98 |
9 | 1,91 | 49,97 |
10 | 1,8963 | 49,97 |
średnia | 1,9015 | 49,974 |
Typ dwójnika: RL2 | Wartość rezystora wzorcowego: 1 kΩ | Klasa rezystora wzorcowego: 0,01 |
1 | 1,1803 | 49,97 |
2 | 1,997 | 49,96 |
3 | 1,2003 | 49,96 |
4 | 1,2036 | 49,97 |
5 | 1,2001 | 49,97 |
6 | 1,2005 | 49,97 |
7 | 1,2015 | 49,97 |
8 | 1,1993 | 49,98 |
9 | 1,2005 | 49,98 |
10 | 1,2 | 49,98 |
średnia | 1,19858 | 49,971 |
Pomiar dwójnika RC i przykładowe obliczenia:
Zastosowany rezystor wzorcowy 10kΩ o kl.=0,02
Obliczenia:
Wybrany kondensator o najbardziej zbliżonej wartości L=2µF
Opór czynny R badanego dwójnika:
Moc czynna:
Moc pozorna:
Moc bierna:
Dokładność pomiarów:
Błąd bezwzględny pomiaru napięcia woltomierzem cyfrowym:
Uwsk -wartość wskazana przez woltomierz
Uzakr -zakres woltomierza
c-liczba najmniej znaczących cyfr
a%- współczynnik do obliczenia błędu multiplikatywnego
b%- współczynnik do obliczenia błędu addytywnego
∆U1=0,2%*1,82901+0,01=0,3758
∆U2=0,2%*10,8094+0,01=2,17188
∆U3=0,2%*10,9935+0,01=2,2087
Błąd względny pomiaru napięcia (wyrażony w procentach ):
бU1=0,2%+(0,01/1,82901)*100%=0,75%
бU2=0,2%+(0,01/10,8094)*100%=0,29%
бU3=0,2%+(0,01/10,9935)*100%=0,29%
бRw- błąd względny rezystora wzorcowego jest równy jego klasie czyli: 0,02
Wielkość mierzona | Wzór na względny błąd systematyczny graniczny mierzonego parametru | Wyniki: |
---|---|---|
I | БU1+бRw | 0,48% |
Z | БU1+бU2+бRw | 0,84% |
R | 0,16% | |
cosℓ | 0,05% | |
S | БU1+бU2+бRw | 0,03% |
P | 0,62% |
Pomiar i przykładowe obliczenia dwójnika RL1:
Zastosowany rezystor wzorcowy 1kΩ o kl.=0,01
Obliczenia:
Wybrana cewka o najbardziej zbliżonej wartości L=500mH
Opór czynny R badanego dwójnika:
Moc czynna:
Moc pozorna:
Moc bierna:
Dokładność pomiarów:
∆U1=0,2%*1,9015+0,01=0,3903
∆U2=0,2%*9,77361+0,01=1,96
∆U3=0,2%*9,96536+0,01=2,003
бU1=0,2%+(0,01/1,9015)*100%=0,73%
бU2=0,2%+(0,01/9,77361)*100%=0,3023%
бU3=0,2%+(0,01/9,96536)*100%=0,3003%
Wielkość mierzona | Wzór na względny błąd systematyczny graniczny mierzonego parametru | Wyniki: |
---|---|---|
I | БU1+бRw | 0,24% |
Z | БU1+бU2+бRw | 0,29% |
R | 0,036% | |
cosℓ | 0,064% | |
S | БU1+бU2+бRw | 0,29% |
P | 0,4% |
Pomiar i przykładowe obliczenia dwójnika RL2:
Zastosowany rezystor wzorcowy 1kΩ o kl.=0,01
Obliczenia:
Opór czynny R badanego dwójnika:
Moc czynna:
Moc pozorna:
Moc bierna:
Dokładność pomiarów:
∆U1=0,2%*1,19858+0,01=0,25
∆U2=0,2%*10,3397+0,01=2,08
∆U3=0,2%*11,0283+0,01=2,21
бU1=0,2%+(0,01/1,19858)*100%=1,034%
бU2=0,2%+(0,01/10,3397)*100%=0,2967%
бU3=0,2%+(0,01/11,0283)*100%=0,2906%
Wielkość mierzona | Wzór na względny błąd systematyczny graniczny mierzonego parametru | Wyniki: |
---|---|---|
I | БU1+бRw | 0,35% |
Z | БU1+бU2+бRw | 0,38% |
R | 0,047% | |
cosℓ | 0,073% | |
S | БU1+бU2+бRw | 0,35% |
P | 0,6% |
Wnioski:
Pomiar parametrów dwójników pasywnych metodą trzech woltomierzy jest pod względem technicznym bardzo szybkim
i wygodnym sposobem badania tych dwójników. Jednak ze strony opisowej nasuwa on wiele trudności zwłaszcza przy obliczaniu i wyznaczaniu parametrów dwójnika. Wszelkie wyniki obarczone są koniecznością obliczania wielu błędów, a co za tym idzie istnieje możliwość popełnienia pomyłki przez wykonującego ćwiczenie.