1.Transakcje zawierane pomiędzy kupującymi i sprzedającymi, Mechanizm, za pomocą którego konsumenci i producenci ustalają ilość sprzedanych dóbr, Zespół warunków umożliwiających wymianę między sprzedawcami a nabywcami. Ze względu na zasięg terytorialny: lokalny, regionalny, krajowy, międzynarodowy: Ze względu na przedmiot obrotu: np. Samochodowy, pracy, dóbr i usług, towarowy, pieniężny. Ze względu na swobodę dokonywania transakcji na rynku: rynek wolny - swoboda obrotu, podjęcia działalności, minimalizacja ograniczeń dostępu do poszczególnych rynków międzynarodowych. rynek reglamentowany szary rynek - posiadanie reglamentowanych dóbr jest legalne, ale obrót nimi poza wyznaczonym systemem reglamentacji jest zakazany. czarny rynek - obrót wartościami, których posiadanie jest nielegalne lub ograniczone do pewnych organizacji, zakazany jest także obrót tymi wartościami. 2. Pojęcie finansów:Pieniężne stosunki wymiany i podziału, Zjawiska i procesy pieniężne; tam gdzie nie występuje pieniądz nie ma finansów, Stosunki społeczne powstające w związku z gromadzeniem, podziałem i wydatkiem środków pieniężnych. Finanse prywatne są uzależniane i kształtowane przez prawa gospodarki rynkowej. Finanse publiczne zdominowane są interwencja państwową; wyznaczone są przez władzę. Państwo dysponuje przymusem dla zapewnienia sobie dochodów i nie podlega przymusowi w zakresie wykonywania wydatków. Natomiast osoby prywatne nie dysponują przymusem dla zapewnienia sobie dochodów. Finanse publiczne wyrażają się pieniądzem , którego gestorem jest państwo. Prywatni posiadacze nie maja na niego wpływu. Finanse publiczne skierowane są na realizację interesu ogólnospołecznego a prywatne interesu indywidualnego. Finanse prywatne z reguły nie mają wpływu na kształtowanie się równowagi finansowo - pieniężnej państwa. Finanse publiczne maja charakter w obiektywnej mierze niezależny od człowieka, wynikają z działań obiektywnych sił rozwoju społeczno- gospodarczego.3. Rynek pienieżny-transakcje krótkoterminowe; Rynek kapitałowy-transakcje długoterminowe; Rynek kredytowy-podaż funduszy oferowanych przez banki; Rynek walutowy-obejmuje międzynarodowe transfery finansowe; Rynek ubezpieczeń. 4. Do tych uwarunkowań należą:koniunktura gospodarcza, polityka fiskalna i monetarna państwa, inflacja, interwencjonizm Koniunktura gospodarcza podlega cyklicznym wahaniom, przy czym długość cyklu i ostrość wahań kształtuje się nieregularnie. Na cykl koniunkturalny składa się okres ożywienia gospodarki prowadzący do jej rozkwitu, po którym zaczynają się pojawiać oznaki kryzysu prowadzącego do przedłużającej się niekiedy depresji gospodarczej, a dopiero jej przezwyciężenie umożliwia zapoczątkowanie ponownego ożywienia ekonomiki. państwowy. Powoduje erozję siły nabywczej pieniądza, znajdującą odbicie we wzroście ogólnego poziomu cen.Wysoki poziom inflacji wpływa na poziom nominalny odsetek od pożyczek i kredytów, zagraża deprecjacji realnej wielkości kapitałów własnych firmy, jej należności i zasobów pieniężnych. W okresach wysokiej inflacji może ujawnić się okresowy wzrost popytu na produkty firmy, powodowany chęcią „ucieczki” przez klientów od tracącego wartość pieniądza, szczególnie wówczas gdy stopa procentowa od lokat w bankach nie pokrywa strat siły nabywczej zasobów gotówkowych.

Inflacja wpływa na zniekształcenie obrazu rzeczywistego przebiegu realnych procesów gospodarczych ujawnionych w pieniężnej postaci. Polityka fiskalna Wywiera decydujący wpływ na sytuację finansową firmy, przede wszystkim za pośrednictwem systemu podatkowego, który przyjmuje z reguły znaczną część przychodów osiąganych przez przedsiębiorstwo. Wzmożone zapotrzebowanie fiskusa na pieniądz objawia się w formie emisji obligacji i bonów skarbowych przy oferowaniu atrakcyjnego oprocentowania. granicza to podaż pieniądza na inne cele a więc możliwość uzyskania kredytów i pożyczek wpływa także przeważnie na wzrost ogólnej stopy procentowej a więc kosztów finansowych ponoszonych przez firmę. 5. ryzyko  operacyjne - wiąże się z udziałem kapitału obcego w finansowaniu przedsiębiorstwa; im wyższy udział kapitału obcego tym trudniej go przedsiębiorstwu spłacić, ryzyko stopy procentowej - związane ze zmianą stopy procentowej, ryzyko terminu wykupu - im dłuższy okres do terminu wykupu tym wyższe ryzyko, bardziej ryzykowne są obligacje 3-letnie niż 1-roczne, ryzyko bankowe - związane z działalnością banku, ryzyko finansowe - występuje przy inwestowaniu w papiery wartościowe, ryzyko inflacji - niepewność zwrotu z inwestycji, ryzyko kredytowe - ryzyko nieodzyskania należności, ryzyko płynności - trudności w sprzedaży papierów wartościowych (zamiany instrumentu na gotówkę),ryzyko systematyczne - zdeterminowane zewnętrznymi warunkami gospodarowania, ryzyko walutowe - spotykane w transakcjach walutowych dotyczy instrumentów kupowanych za waluty.6.Na wartość pieniądza wpływają: czynniki makroekonomiczne m.in.: procesy inflacyjne zmiana kursu walut czynniki mikroekonomiczne: koszt utraconych korzyści preferencje inwestorów dotyczących rozkładu konsumpcji w czasie. Wartość przyszła: Wyraża wartość jaką określona suma pieniędzy pożyczonych lub zainwestowanych osiągnie po upływie pewnego okresu przy danym poziomie stopy procentowej. Jest wartością inwestycji wyrażoną w gotówce w pewnym czasie w przyszłości. Naliczanie odsetek prostych za jeden okres: O = PV × r . O - wielkośc odsetek, r- stopa procentowa, PV - kwota początkowa. FV = PV + O,FV = PV + (PV × r ) = PV(1+r. )za więcej niż jeden okres: Odsetki nie powiększają kwoty, od której są naliczane, czyli nie są kapitalizowane.O = PV × r × t: FV = PV + PV × r × t = PV(1+ r ×t)odsetek złożonych: Odsetki powiększają kwotę, od której naliczane jest oprocentowanie - są kapitalizowane.FV = PV (1+ r)t. Kapitalizacja: Proces kumulowania w czasie odsetek z inwestycji w celu zarobienia wyższego oprocentowania. Procent z Procentu: Procent zarabiany na reinwestowaniu wcześniej wypłacanych odsetek. FV przy zmiennej stopie procentowej: FV = PV × (1+ r1 )× (1+ r2) …× (1+ rt) Kapitalizacja dyskretna i ciągła: Wszystkie przykłady przedstawione do tej pory dotyczyły kapitalizacji dyskretnej, która jest zazwyczaj stosowana w praktyce bankowej. W pewnych sytuacjach używa się kapitalizacji ciągłej - kapitał zwiększa się w sposób ciągły. Renta okresowa: Jest to seria płatności okresowych. Mamy z nią do czynienia np. przy spłacaniu kredytu samochodowego czy hipotecznego. Wartość przyszła zależy od: wartości początkowej, stopy procentowej oraz ilości okresów. Wartość przyszła jest wyższa dla wpływów dokonywanych z góry, gdyż każdy przepływ procentuje o okres dłużej. 7.Wartość bieżąca przyszłych przepływów pieniężnych zdyskontowanych odpowiednią stopą dyskontową. Ocena wartości bieżącej jest wykorzystywana przede wszystkim w procesie analizy nakładów inwestycyjnych. Jest to przeciwieństwo wartości przyszłej. Przykładowo : przy założeniu, że stopy procentowe utrzymują się na poziomie 6 procent, 106 tysięcy, które uzyskamy za rok, byłoby obecnie warte 100 tysięcy. To prowadzi do wniosku, że jedna złotówka dziś warta jest więcej niż jedna złotówka jutro. W przykładzie 106 tysięcy złotych uzyskanych za rok miałoby dziś wartość 100 tysięcy złotych. Wartość teraźniejsza jest odwrotnością wartości przyszłej. Zamiast kapitalizować pieniądz w przyszłych okresach, dyskontujemy go do teraźniejszości. Procent prosty PV=^FV_(1+r*t), procent składany PV=^FV_(1+r)t. Wartośc bieżąca zależy od: wartości przyszłej, stopy procentowej oraz ilości okresów. 8. Dyskontowanie - obliczanie
wartości bieżącej Operacja dyskontowania - „liczenie do tyłu” polega na ustaleniu obecnej wartości przychodów spodziewanych w przyszłości. Jest to proces „powracania wartości w czasie”, a stosowana stopa (cena pieniądza) nazywana jest stopą dyskontową. Stopa dyskontowa Stopa używana do obliczania wartości teraźniejszej przyszłych przepływów pieniężnych. 9. Oprocentowanie proste - odsetki nie są pierwotnie inwestowane, tak więc zarabiany procent jest obliczany w każdym okresie tylko z kapitału pierwotnego. Oprocentowanie składane - procent zarabiany jest zarówno z kapitału początkowego, jak i z reinwestowanych odsetek uzyskanych w wcześniejszych okresach. Kapitalizacja dyskretna polega na okresowym doliczaniu narosłych odsetek do podstawy. Kapitalizacja ciągła Oprocentowanie ciągłe odróżnia od pozostałych modeli oprocentowania składowego tak zwana kapitalizacja ciągła, czyli „nieskończenie” częsta kapitalizacja odsetek. 10. Przyczyny kryzysu na światowych rynkach finansowych: Innowacje finansowe Kryzys na rynku nieruchomości Restrykcyjne wymogi kapitałowe obowiązujące banki komercyjne Niski poziom stóp procentowych w gospodarce Liberalna polityka kredytowa Globalizacja i liberalizacja rynków finansowych. Innowacje finansowe wysokiego ryzyka: CSO - sekurytyzacja wierzytelności bankowych CDS - derywaty kredytowe. Kryzys na rynku nieruchomości: Do problemów gospodarki amerykańskiej i wybuchu kryzysu światowego przyczyniły się w dużym stopniu zmiany w rynkowych wartościach nieruchomości. W oparciu o wartość nieruchomości jako zabezpieczenie kredytu banki udzielały kredytów, często nie weryfikując ich wiarygodności kredytowej. Skalę problemu powiększył rozwój innowacji finansowych, których wycena też była oparta w pewnej części na wartości nieruchomości. Polityka amerykańskiego banku centralnego i działania banków komercyjnych: Restrykcyjne wymogi kapitałowe obowiązujące banki komercyjne Niski poziom stóp procentowych w gospodarce Liberalna polityka kredytowa Globalizacja i liberalizacja rynków finansowych. Innowacje finansowe same w sobie nie są odpowiedzialne za kryzys, stały się jednak kanałami transmisji kryzysu i zwiększyły jego ekspansję. 12.Do aktywów obrotowych zalicza się gotówkę i inne aktywa, co do których można się spodziewać, że zostaną zamienione na gotówkę, sprzedane lub zużyte w ciągu jednego roku lub w ciągu normalnego cyklu operacyjnego, o ile jest on dłuższy niż jeden rok. Kategorie: Zapasy Należności Gotówka Rozliczenia międzyokresowe Inwestycje krótkoterminowe. Zapasy: Składają się na nie materiały zużywane w toku produkcji, towary przeznaczone do handlu w przedsiębiorstwach, które tym się zajmują, jak i wyroby gotowe, wyprodukowane i czekające na sprzedaż. Zapasy wyceniane są albo w cenach zakupu, jeżeli odnoszą się do towarów i materiałów albo w kosztach wytworzenia w odniesieniu do wyrobów gotowych. Należności: Powstają w wyniku sprzedaży towarów lub produktów, za które odbiorca jeszcze nie zapłacił. Problemem są należności przeterminowane, czyli takie, które już dawno powinny zostać uregulowane przez odbiorcę, a nie są. Przedsiębiorstwo zobowiązane jest tworzyć rezerwę na należności, co do których nie należy się spodziewać, że zostaną kiedykolwiek uregulowane. 13.Wartości Niematerialne i Prawne + Rzeczowe Aktywa Trwałe = Aktywa Trwałe, Aktywa trwałe są to takie aktywa, które spółka zamierza wykorzystywać przez okres dłuższy niż jeden rok lub jeden cykl operacyjny. Rzeczowe aktywa trwałe: Składają się na nie aktywa używane w kontynuowanej działalności operacyjnej przez więcej niż jeden rok i jeden cykl operacyjny. Reprezentują je budynki i urządzenia wykorzystywane do produkcji, sprzedaży i serwisowania wyrobów przedsiębiorstwa. Do rzeczowych aktywów trwałych należą również surowce naturalne kontrolowane przez spółkę jak lasy, ropa naftowa, gaz ziemny lub węgiel w kopalni. Aktywa trwałe nie będące wykorzystywane w normalnej działalności operacyjnej zaliczane są do inwestycji. 15. Rachunek zysków i strat: Raportuje działalność przedsiębiorstwa, jego aktywność operacyjną. W istocie przedstawia zmiany (choć nie wszystkie) aktywów i zobowiązań spółki pomiędzy dwoma kolejnymi dniami bilansowymi. Nie wszystkie, bo niektóre zmiany są odnoszone bezpośrednio na kapitał własny z pominięciem rachunku zysków i strat. Zysk (Strata) Brutto ze Sprzedaży: Różnica pomiędzy przychodami ze sprzedaży netto i kosztami sprzedanych produktów, towarów i materiałów. Bezwzględnie powinna być dodatnia. Wielkość ta powinna być na tyle duża, aby pokryć jeszcze pozostałe koszty operacyjne i pozostawić odpowiednio wysoki zysk netto. Ważną informację jest marża zysku, czyli wyrażony procentowo stosunek zysku brutto ze sprzedaży do przychodów ze sprzedaży netto. Powinniśmy obserwować trendy zmian marży zysku w czasie. Powinniśmy porównywać ją ze średnią marżą zysku w sektorze i marżą zysku wypracowaną przez inne spółki działające w branży. Koszty operacyjne: Wszystkie koszty, których poniesienie jest niezbędne w celu prowadzenia działalności operacyjnej. Koszty sprzedaży: Koszty przechowywania produktów i towarów w magazynach, Koszty przygotowania ich do sprzedaży, Koszty promocji i reklamy, Koszty związane z samą sprzedażą i dostarczeniem produktów i towarów do odbiorcy, jeśli sprzedający ponosi koszty transportu. Koszty ogólnego zarządu: Koszty związane z utrzymaniem biura, księgowości i kadry zarządzającej. Czyli wszystkie te koszty, które są niezbędne do prawidłowego prowadzenia działalności operacyjnej, a jednocześnie nie da się ich bezpośrednio przypisać do produkowanych i sprzedawanych wyrobów. Zysk (Strata) z Działalności Operacyjnej. Zysk (Strata) Brutto: Kwota zarobiona bądź stracona przez spółkę w wyniku wszelkiej działalności, operacyjnej i nieoperacyjnej, zanim weźmie się pod uwagę koszty podatku dochodowego. Ponieważ spółki mogą mieć różne rzeczywiste stopy podatkowe, zysk brutto również jest dobrą kategorią służącą do porównań rentowności przedsiębiorstw między sobą. Podatek dochodowy: Podatek dochodowy wykazywany w tej kategorii nie jest tylko podatkiem należnym Urzędowi Skarbowemu w danym okresie sprawozdawczym. Na pozycję podatku dochodowego w rachunku zysków i strat składają się ponadto zmiany aktywów i rezerw na odroczony podatek dochodowy, wynikające z wystąpienia różnic przejściowych. Zysk netto: Wartość, która zostaje z przychodów ze sprzedaży netto po uwzględnieniu wszystkich przychodów i kosztów. Wyraża kwotę należącą do akcjonariuszy spółki. Oni zadecydują ile z niej zatrzymać w spółce, a ile wypłacić sobie w postaci dywidendy. Na tej podstawie oceniamy, czy, w ciągu ostatniego okresu sprawozdawczego działalność spółki zakończyła się sukcesem, czy nie. 16. Płynność finansowa: Analiza płynności dostarcza informacje na temat źródeł gotówki znajdujących się w przedsiębiorstwie przeznaczonej na regulowanie bieżących zobowiązań. niezbędna w utrzymaniu ciągłości gospodarowania, informuje o zdolności firmy do wywiązywania się z krótkoterminowych zobowiązań, w długich okresach stanowi warunek dynamicznego rachunku ekonomicznego efektywności inwestycji. Wskaźnik bieżącej płynności: = aktywa bieżące/ pasywa bieżące, Na aktywa obrotowe składają się głównie inwestycje krótkoterminowe, należności, zapasy oraz krótkoterminowe czynne rozliczenia międzyokresowe. Na zobowiązania krótkoterminowe, zobowiązania z tytułu dostaw i usług, kredyty i pożyczki o terminie wymagalności krótszym niż jeden rok oraz zobowiązania z tytułu emisji krótkoterminowych dłużnych papierów wartościowych. Na potrzeby analizy finansowej, do zobowiązań krótkoterminowych zalicza się również krótkoterminowe rezerwy i krótkoterminowe rozliczenia międzyokresowe, znajdujące się po stronie pasywów. Im większa wartość wskaźnika, tym większa jest płynność przedsiębiorstwa. Spadek wartości poniżej 1 może być odbierany jako utrata płynności, czyli brak wystarczającej ilości aktywów płynnych na pokrycie bieżących zobowiązań. IIIstopień płynności: traktowany w przedsiębiorstwie jako wskaźnik bezpieczeństwa w zakresie płynności środków, z uwagi na rozbieżność występującą pomiędzy terminami spłaty zobowiązań, a możliwościami dokonywania wypłat - środki obrotowe ogółem powinny z nadmiarem pokrywać bieżące zobowiązania, Literatura podaje, że wartość tego wskaźnika powinna znaleźć się w przedziale od 1,2 do 2, ale w praktyce często wymaga się, aby majątek obrotowy dwukrotnie przewyższał wartość bieżących zobowiązań (2,0). Wskaźnik bardzo silnie zróżnicowany branżowo. Wskaźnik płynności szybki= (aktywa bieżące - zapasy - rozliczenia międzyokresowe) / pasywa bieżące. Wskaźnik płynności Im większa wartość wskaźnika, tym większa jest płynność przedsiębiorstwa. II stopień płynności: w celu pokrycia zobowiązań bieżących ustala się wartość płynnych środków obrotowych, obejmujących głównie środki pieniężne, należności i papiery wartościowe przeznaczone do obrotu, w literaturze proponuje się, by wskaźnik II stopnia kształtował się w granicach 1,0. Wskaźnik płynności bardzo szybki = środki pieniężne / pasywa bieżące Do wyznaczenia wskaźnika podwyższonej płynności w liczniku bierze się pod uwagę tylko najbardziej płynne składniki aktywów obrotowych. Na zobowiązania krótkoterminowe składają się zobowiązania z tytułu dostaw i usług, kredyty i pożyczki o terminie wymagalności krótszym niż jeden rok oraz zobowiązania z tytułu emisji krótkoterminowych dłużnych papierów wartościowych. Na potrzeby analizy finansowej, do zobowiązań krótkoterminowych zalicza się również krótkoterminowe rezerwy i krótkoterminowe rozliczenia międzyokresowe, znajdujące się po stronie pasywów. Istopień płynności: w praktyce płynność I stopnia jest bardzo niska, gdyż nadmierna płynność wywiera negatywny wpływ na poziom rentowności.17. Ocena stopnia zadłużenia przedsiębiorstwa obejmuje dwa obszary , które określają: wskaźniki obrazujące poziom zadłużenia przedsiębiorstwa, - wskaźniki informujące o zdolności przedsiębiorstwa do obsługi długu. Poziom zadłużenia przedsiębiorstwa: Ocena ma na celu ustalenie, kto dostarczył firmie środków: właściciele czy zewnętrzni kredytodawcy. wskaźnik ogólnego zadłużenia: wskaźnik ogólnego zadłużenia = (zobowiązania ogółem / aktywa ogółem) x 100% wskaźnik określa udział zobowiązań w finansowaniu majątku przedsiębiorstwa, wysoki wskaźnik świadczy o dużym ryzyku finansowym - utracie zdolności do zwrotu długów, wg standardów zachodnich, jeżeli nie została zachwiana równowaga między kapitałem obcym a kapitałem własnym, wskaźnik ten powinien oscylować w przedziale 0,57 - 0,67. wskaźnik zadłużenia kapitału własnego: wskaźnik zadłużenia kapitału własnego = kapitał własny/zobowiązania ogółem wskaźnik ten określa stopień zaangażowania kapitału obcego w stosunku do kapitału własnego, wskazuje na możliwość pokrycia zobowiązań kapitałami własnymi, wg standardów zachodnich za racjonalny poziom wskaźnika przyjmuje się w małym biznesie proporcję 3:1, dla średnich i dużych firm zaleca się relację 1:1. wskaźnik zadłużenia długoterminowego: wskaźnik zadłużenia długoterminowego = zobowiązania długoterminowe / kapitał własny wskaźnik długu, ryzyka - dotyczy długów spłacanych w okresie dłuższym niż rok od daty sporządzenia bilansu, zadowalający poziom tego wskaźnika wynosi 0,5, wskaźnik wyższy niż 1,0 świadczy, że zobowiązania długoterminowe są wyższe niż kapitał własny, za racjonalny wskaźnik długu przyjmuje się przedział 0,5 - 1,0. wskaźnik zadłużenia środków trwałych: wskaźnik pokrycia zobowiązań długoterminowych rzeczowymi składnikami majątku = rzeczowe składniki majątku trwałego / zobowiązania długoterminowe kredyty długoterminowe najczęściej zabezpieczone są przez określony majątek trwały, wskaźnik informuje o stopniu zabezpieczenia zobowiązań długoterminowych przez rzeczowe składniki majątku przedsiębiorstwa. 18. Sprawność działania: W celu pomiaru aktywności przedsiębiorstwa w zakresie wykorzystania zasobów majątkowych wykorzystuje się wskaźniki sprawności działania. wskaźniki oparte na kosztach wytwarzania w przedsiębiorstwie, wskaźniki rotacji, wskaźniki gospodarowania zasobami. W praktyce do oceny przedsiębiorstwa dobiera się wskaźniki odpowiadające specyfice prowadzonej działalności. Wskaźniki aktywności gospodarczej oparte na kosztach: wskaźnik operacyjności = (koszt własny sprzedaży / sprzedaż netto) x 100% najbardziej ogólny wskaźnik aktywności firmy (tzw. wskaźnik kosztów), wskaźnik obrazuje efektywność gospodarowania w firmie oraz zdolność zarządzających do kontroli i obniżki kosztów, uzależniony od rodzaju działalności przedsiębiorstwa, przyjmowany poziom wskaźnika mieści się w granicach 50 - 90%; wskaźnik wyższy niż 90% może wskazywać na trudności w uzyskaniu zwrotu poniesionych nakładów gospodarczych wskaźnik niższy niż 50% informuje o wysokiej zyskowności danego rodzaju działalności przedsiębiorstwa. wskaźnik kontroli kosztów administracyjnych = (koszty administracyjne / sprzedaż netto) x 100% informuje o udziale kosztów administracyjnych w wartości sprzedaży, wg standardów zachodnich koszty administracyjne zawierają się w przedziale 10 - 15% ogółu kosztów i powinny uwzględniać wszystkie ogólne koszty prowadzenia działalności przedsiębiorstwa, również odsetki od zaangażowanych kapitałów obcych. poziom zobowiązań w koszcie własnym sprzedaży = (zobowiązania bieżące / koszt własny sprzedaży) x 100% informuje o udziale zobowiązań bieżących wraz z przypadającą na dany rok ratą zobowiązań długoterminowych w koszcie własnym sprzedaży, w ocenie kondycji finansowej istotne są zmiany wskaźnika w czasie stanowiące podstawę oceny struktury zobowiązań z punktu widzenia wymagalności ich spłaty. wskaźnik pokrycia kosztów kapitałem obrotowym = (aktywa bieżące - pasywa bieżące) / (koszty własne sprzedaży - amortyzacja) x 100% informuje w jakim stopniu środki obrotowe po spłacie zobowiązań krótkoterminowych pokrywają koszty działalności przedsiębiorstwa. wskaźnik poziomu kosztów finansowych = (koszty finansowe / średni stan zobowiązań ogółem) x 100% wskaźnik służy przede wszystkim do porównań z zyskownością zaangażowanych w przedsiębiorstwie kapitałów, wielkość wskaźnika zależy od zadłużenia przedsiębiorstwa zobowiązaniami długoterminowymi, stopnia pokrycia zapotrzebowania na kapitał obrotowy kredytami krótkoterminowymi oraz od wysokości stopy procentowej kredytów i pożyczek. 19. Rentowność sprzedaży (rentowność brutto): wskaźnik rentowności sprzedaży brutto (rentowność brutto) = (zysk przed opodatkowaniem / sprzedaż netto) x 100% Może, ale nie musi być podawany w procentach. wielkość wskaźnika jest niezależna od stopy opodatkowania zysku, odzwierciedla politykę cen przedsiębiorstwa oraz zysk, jaki generuje ono poprzez określoną wielkość sprzedaży, zaleca się ustalanie tego wskaźnika na podstawie zysku osiągniętego z działalności podstawowej. Rentowność sprzedaży
(rentowność netto): wskaźnik rentowności sprzedaży netto (rentowność netto) = (zysk netto / sprzedaż netto) x 100% Może, ale nie musi być podawany w procentach. wskaźnik określany zwrotem ze sprzedaży, informuje o udziale zysku po opodatkowaniu w wartości sprzedaży, czyli jaką marżę zysku przynosi dana wartość sprzedaży,

im niższy poziom wskaźnika, tym większa wartość sprzedaży powinna być zrealizowana dla określonej kwoty zysku, większa wartość wskaźnika oznacza korzystniejszą kondycję finansową firmy, podniesienie rentowności netto oznacza wzrost efektywności sprzedaży, gdyż każda złotówka sprzedaży generuje dodatkowy zysk, Rentowność majątku rentowność aktywów = rentowność sprzedaży neto x rotacja aktywów Z równania wynika, iż taka sama rentowność aktywów może być wynikiem zupełnie różnej polityki sprzedaży:1) polityki ilości (niskich cen), charakteryzującej się niską zyskownością jednostkową, ale odpowiednio wyższą wielkością sprzedaży, polityki jakości (wysokich cen), charakteryzującej się wysoką zyskownością i niską rotacją aktywów. Rentowność finansowa: Do celów analitycznych wskaźnik zwrotu kapitału własnego można przedstawić jako iloczyn: zysk netto / kapitał własny = (zysk netto / aktywa ogółem) x (aktywa ogółem / kapitał własny) wielkość wskaźnika zależy od wielkości wygospodarowanego zysku oraz od źródeł finansowania majątku. zysk netto / kapitał własny = (zysk netto / sprzedaż netto) x (aktywa (pasywa) ogółem / kapitał własny) wielkość wskaźnika zależy również od rentowności sprzedaży oraz rotacji majątku.

---