Metodyka Pracy Resocjalizacyjnej.
12 Maja przygotować wykaz ośrodków pomocy ofiarom przemocy w rodzinie z terenu Twojego miasta i okolic (informacje, czym się zajmują, kto może korzystać, jak do danych doszliśmy)
I
Przygotowanie teoretyczne do pracy resocjalizacyjnej:
-zetknięcie z problemem egzystencjalnym
wysłuchanie drugiego człowieka
zagrożenie społeczne
potrzeba profilaktyki
-poszukiwanie źródeł kompetentnych informacji
literatura fachowa (biblioteka)
specjaliści
środki pomocowe
-sporządzenie zakresu i planu działania
uwzględnić udział specjalistów z rożnych dziedzin
ustalić przyczynę patologiczną i założyć cel
wybrać środki, sposoby, metody skutecznego oddziaływania (z uzasadnieniem ich wyboru)
Scenariusz-zapisanie wszelkich reakcji w związku z naszym działaniem.
II
Resocjalizacja
Należy do zakresu nauk społecznych o dewiacyjnych zachowaniach ludzi
Angażuje różne specjalności, Zwłaszcza są to: psychologia, socjologia dewiacji, kryminologia, pedagogika resocjalizacji
Badania przeprowadzone w zakresie nas interesującym są empiryczne z wnioskami interesującymi są empiryczne z wnioskami stanowiącymi syntezę podsumowującą
Problematyka badań resocjalizacyjnych
Zagadnienia aksjologiczne
Opis, analiza problemu, wyników i wniosków
Zadania typu prakseologicznego (związane z praktyką), metodycznie sformułowanie reguł działania
Definicja- Resocjalizacja jest to odmiana reintegracji społecznej polegająca na ponownej socjalizacji osób nieprzystosowanych społecznie lub zaburzonych warunkach środowiska otwartego(z obcymi) lub zamkniętego(ze specjalistami, rodziną)
Funkcje resocjalizacji:
Opieka, zaspokajanie potrzeb podopiecznych
Wychowanie, czyli internalizacja wartości i norm społecznie akceptowanych
Terapia, czyli leczenie zaburzeń i dysfunkcji podopiecznych
Różne ujęcia Resocjalizacji:
Resocjalizacja jako modyfikacja zachowań (eliminowanie zaburzeń)
Jako zmiana społecznej przynależności (odrzucenie ról, które wiążą się z zachowaniami dewiacyjnymi, aktywne wygaszanie motywacji zachowań)
Reso. Jako przebudowa emocjonalna(redukcja uczuć negatywnych, bezradne zachowanie)
Wzrastanie w kulturę zaspokajania potrzeb(potrzeby 1 i 2 rzędu)
Kształtowanie prawidłowych postaw społecznych (przywrócenie wartości, degradacja osoby przez działanie, dewiacyjne myśli, że robi dobrze)
Resocjalizacja wielowymiarowa(działania na różnych płaszczyznach gdzie aktywna jest osoba ludzka)
Dostosowanie sytuacji do nieletniego(dostosowanie życiowych sytuacji nieletniego)
Jako rodzaj „nawrócenia” na wartości wyższego rzędu (realizacja różnych ideałów, stany człowieka ukierunkować)
Jako reintegracja społeczna jednostki(rekonstrukcja własnej osobowości, znalezienia dla siebie miejsca w świecie)
Autoresocjalizacja, samowychowanie resocjalizujące(osoba sama sobie będzie musiała pomóc, musimy ją tego nauczyć)
III
Społeczeństwo opiera się na interakcji i współzależności (do osiągnięcia mojego dobra potrzebni są inni ludzie).
Zasady dialektyki (dia-dwa, w dwie strony). Dialektyka wiąże się z pewnymi zagrożeniami, które powodują np. jakiś ból.
W interakcjach i współzależnościach ważne jest dobro wspólne, wspólny cel.
Cechą dialektyki jest porozumienie, od tego zależy, co będzie dalej.
Człowiek przystosowany społecznie radzi sobie z problemami w sposób, że nie czyni szkody sobie ani nikomu innemu.
Zaburzenia w zachowaniu i niedostosowanie społeczne np. to patologie, dewiacje, odejście od normy.
Symptomy niedostosowania społecznego destrukcyjne:
Nieumiejętność wyjścia z trudnej sytuacji
Stałe poczucie niezadowolenia i desperacja
Brak sukcesów
Wynika z zaburzenia osobowości, przy czym dotyczy kompromisu z woli
Wpływa destrukcyjnie na relacje społeczne
Osoba niedostosowana działa przeciwko sobie, przeżywa frustracje-wymaga terapii, działań naprawczych, mają na celu identyfikacje ze społeczeństwem
Zaburzenia w zachowaniu:
Niszczenie cudzej wartości
Skłonność do kłamania i przechwalania się
Niezdolność do kooperacji
Nieuzasadniony lęk i strach
Preferowanie samotnych przedsięwzięć
Uparte marzenia
Włosy w nieładzie i odstraszający wygląd
Opory przed zwróceniem się o prośbę do innych
IV
Diagnozowanie niedostosowania społecznego i asocjalności.
Diagnoza:
Poziom I-rozpoznanie bezpośrednie (objawy, okoliczności, zależności, przyczyny, rozpoznanie tego, co się widzi, wszystko odnotowane, symptomy, obiektywizm)
Poziom II-wnioskowanie diagnostyczne ma tu miejsce określenie i opis zaburzeń orzekamy, co jest zaburzone, co jest niewłaściwe, a co w granicach normy
Poziom III-wnioskowanie syntezujące celem podjęcia odpowiednich czynności terapeutycznych
Rodzaje zachowań NS:
Zahamowanie-wycofanie, stanie w miejscu
Bojowość-wrogość, niezadowolenie, bunt
Lekceważenie przyjętych zasad postępowania-bunt
Interpretacja NS:
Behawioralna-dotyczy zachowań(zmiana na dobre)
Psychologiczna-dotyczy postaw i motywacji, (dlaczego człowiek tak się zachowuje?)
Etiologiczna-dotyczy psychospołecznych uwarunkowań(relacje, obecność w grupie, jak dana osoba sobie radzi w warunkach, w których żyje)
Asocjalność-utrwalony styl życia codziennego związany z zachowaniem zaburzonym, społecznie szkodliwym
Model diagnozowanie NS i A
Opis objawów- bezpośrednie spotkanie, wejście w sytuację
Orzeczenia psychologiczne (diagnoza pedagogiczna, socjologiczno-pedagogiczna, psychologiczna)
Diagnoza etiologiczna (na płaszczyźnie styku życia: wobec bliskich i wobec obcych-„ja” prywatne i „publiczne”)
Zahamowanie-Krzyś zostaje pobity przez Stasia, chłopiec unika ciosów i próbuje się wycofać, ale kolega nadal go bije
Bojowość-Krzyś biegnąc po korytarzu popchnął Stasia. Chłopiec przeprosił kolegę, ale Staś uznał, że zrobił to specjalnie i pobił go
Lekceważenie przyjętych zasad postępowania-nauczycielka mówi do Stasia, że źle zrobił bijąc Krzysia. Chłopiec jednak uważa, że zrobił dobrze, bo Krzyś go popchnął. Lekceważy słowa nauczycielki.
Asocjalność-syn bije swoją matkę pod nieobecność ojca, twierdzi, że ją nienawidzi, jest w stosunku do niej wulgarny. Okazuje się, że jest gnębiony w szkole i wyładowuje całą swoją agresję na matce.
Poziom II-syn chce zwrócić na siebie uwagę i wyładować swoją agresję
Poziom III-skierowanie do psychiatry, terapia
V
Teleologia(nauka o celu) resocjalizacji:
Aksjologiczna-zależy od systemu wartości, odróżniać dobro od zła
Antropologiczna-chodzi o człowieka, uformowanie go na człowieka odpowiedzialnego
Struktura resocjalizacji:
Założenie-odnalezienie równowagi
Proces resocjalizacji-rozpoznanie i przygotowanie specjalistyczne (literatura specjalistyczna)
Praca resocjalizacji-korygowanie patologii (wdrażanie w życie czynności naprawczych)
Zasady resocjalizacji:
Wszechstronny rozwój wychowanka
Reedukcji-ponowna edykacja
Zasada wszechstronnego i perspektywistycznego opiekuństwa oraz wymagań(ochrona interesów wychowanka, podopieczny bezpieczny, gdy umie sobie sam poradzić)
Zasada indywidualizacji
Zasada kompleksowego traktowania przypadku wychowanka-zająć się wszechstronnie wychowankiem
Zasada akceptowania-wychowanek musi wiedzieć, że jest akceptowany mimo złego czynu
Zasada respektowania-życzliwość, ale wyciąganie konsekwencji ze złego czynu
VI
Systemy resocjalizacji:
System dyscyplinarno-izolacyjny-po złym czynie izolowanie tej osoby
Progresywny-ktoś patologiczny i my nim zajmujemy się
Socjo-pedagogiczny-centralna postać-wychowawca, on prowadzi osobą
Indywidualny-sytuacje gdzie osoba nie może być w grupie i prowadzi się ją indywidualnie
Homogeniczny-selekcja podobnych osobowości
Komplementarny-zintegrowane badanie oraz przeprowadzenie danej grupy i oni sobie pomagają
Formy:
Terapia behawioralna-eliminacja zachowań destrukcyjnych, zamiana ich na dobre
Procedura teatru psychodramatycznego-aktorska rola poprzez to wczuwają się w sposób bycia innym, wyrobić mówienie o emocjach
Psychodrama-gra, aby zapanować nad danym zachowaniem by wychowanek poczuł jak jest bez patologii
Socjodrama-gra wzmacniająca grupę
VII
Resocjalizacja w zakładzie karnym
Kara kryminalna:
Przestępstwo jako wykroczenie przeciw prawu
Kara jako dolegliwość
Koncepcja kar
Bezwzględne(musi być wykonana), względna, mieszana (kara z pożytkiem dla dobra społecznego)
Retrybutywne(odpłata za zło), prewencyjne(przeciwdziałanie)
Formy pozbawienia wolności
Odwetowa-odpłata za zło
Eliminacyjna- izolacja
Odstraszające- wysoka grzywna
Poprawcza-prace społeczne, wychowawcze
Zakład karny-placówka specjalistyczna
Zasady funkcjonowanie społeczności więziennej
Kategoria I(dotyczy funkcjonowania jednostki więzieniu)- przechowywać i przygotować więźniów, są ograniczenia terytorialne, działa stresogennie
Przemoc fizyczna
Eksploatacja
Kategoria II dotyczy interakcji między formalną organizacją więźniów i personelem
Względna solidarność- jesteś po naszej stronie
„status quo”-więzień w pewnym stopniu musi zaakceptować to co jest
Proces uspołecznienia w ZK
Organizacja procesu według zasad i metod systematycznej resocjalizacji
Formy: aktywność fizyczna, nauczanie i samokształcenie, działalność kulturalno-oświatowa, kontakty ze światem zewnętrznym (pośrednie i bezpośrednie)
Podkultura więzienna:
Nieformalny kodeks postępowania więźniów
Relacje funkcjonariusz-więźniowie
Relacje więzień-więzień
Redukcja „dolegliwości” więziennych
System komunikacji więźniów
Gwara(znajdowanie nowych środków wyrazu)
Tatuaż(uzewnętrznienie cech wewnętrznych)
Negatywne przejawy podkultury więziennej
Agresja i przestępstwa
Przyczyny: surowość, frustracje, deprawacje seksualna
Resocjalizacja w ZK
Specyficzne warunki
Małe środowisko
Selekcja więźniów
Wzajemna akceptacja i życzliwość (dialog)
Zatrudnienie i kształcenie więźniów
Zagospodarowanie czasu rekreacji
VIII
Czynniki społeczne oddziałujące na człowieka:
-rozluźnienie moralne / relatywizm moralny
-anonimowość
-praca zawodowa
-sposób spędzania czasu wolnego
-przekaz medialny i opinia publiczna
Specyfika przestępczości:
1. Zmienność przestępczości:
Jakościowa
Ilościowa
2.Zaleznosc przestępczości od warunków społecznych:
Wzorce zachowań
Autorytety moralne
Kultura
Prawo stanowione
Warunki socjalne
Religijność
Kontrola społeczna:
Nadzór rodzicielski
Prawo stanowione i instytucje prawne formalnej kontroli społecznej
Regulaminy
Nieformalne grupy nadzoru
Mechanizmy kontroli społecznej: psychospołeczne, materialno-społeczne
IX
Alkohol
Substancja uzależniająca (powoduje osłabienie człowieka nad władzami osobowymi-dysfunkcje)
Niszczy w organizmie naturalną barierę odporności na alkohol
Nadużycie- coś pijemy, ale chcemy więcej
Upojenie zwykłe- pojawia się utrata pamięci
Upojenie patologiczne- człowiek traci przytomność
Fazy picia alkoholu
Fazy towarzyskie -przyjemność
Faza ostrzegawcza- sam się upija
Faza krytyczna- utrata kontroli nad piciem
Faza chroniczna- stany chorobowe, zatrucie
Alkoholizm
Zmiany psychiczne- człowiek przestaje być odpowiedzialny
Poczucie bycia zdradzanym
Niewrażliwość na potrzeby społeczne- nie umie utrzymać relacji z innymi ludźmi
Konsekwencje
Niedostosowanie społeczne
Nieodpowiedzialne postępowanie- nie widzi przyczyn swojego działania
Utrata rodziny i domu
Utrata zdolności wykonywania zawodu
Śmierć spowodowana zatruciem
Alkohol- kultura picia
Tylko osoby pełnoletnie
Znać umiar
Dobranie odpowiednich alkoholi
Dobrane jedzenie
Odpowiednie towarzystwo
Alkohol musi być tylko dodatkiem
Zawsze muszą być też inne napoje
Jak zniechęcić?
Mówić o skutkach
Przestraszyć, np. że spotka go kara
Rozmowa z rodzicami
X
Narkotyki- środek chemiczny działający na układ nerwowy człowieka
Etapy:
Oddziaływanie na podstawowe potrzeby fizjologiczne-pobudzenie, nadpobudliwość
Chorobowe zaburzenie świadomości- halucynacje, zmiany na skórze
Śmierć
Nikotynizm-uzależnienie od tytoniu lub tabaki
Fizyczne-dany środek jest włączony w proces przemiany materii, gdy go zabraknie to tak jakby człowiek stracił środek do życia
Głód nikotynowy-podrażnienia, stany lękowe, drażliwość, bóle głowy
Powikłania-nowotwory mózgu, płuc, przewodu pokarmowego, jamy ustnej, choroby układy rozrodczego, sercowego
Zatrucie nikotynowe-2,3 krople nikotyny uśmiercają
XI
Przemoc:
Jest to wykorzystanie w relacjach m międzyludzkich przewagi sprawcy do realizacji własnego celu
Według ustawy z 29 lipca 2005 jest to jednorazowe lub powtarzające się umyślne działanie lub zaniechanie naruszające prawa lub dobro osobiste osób naruszające prawa lub dobro osobiste osób, narażające na utratę życia lub zdrowia, godność, nietykalność cielesną, szkody moralne, cierpienie i krzywdy
Przemoc cechuje
Nieprzypadkowość
Naruszenie wolności osobistej innych
Psychiczna lub fizyczna szkoda
Formy niedialogiczne kontaktów (aż do okrucieństwa)
Nie ma mowy o dialogu, przemoc przynosi szkody
Formy przemocy:
Fizyczna
Psychiczna, emocjonalna
Seksualna
Zaniedbanie
Powody przemocy:
Patologiczna osobowość
Warunki społeczne ukazujące dysproporcję sił fizycznych i psychicznych
Objawy przemocy wobec dzieci
Fizyczne-odbukcja lekarska, siniaki, oddawanie moczu
Psychiczne i emocjonalne-boi się, nie ma zaufania, tłumiony płacz, ciągły smutek
Społeczne-zmienność nastrojów, izoluje się, samotny, agresja, nie umie współpracować
Seksualne-wycofanie, brak zaufania, problemy ze zbliżeniem, ucieczki z domu
Skutki przemocy w rodzinie
Nie wywołują oczekiwanych efektów dobroczynnych
Są nimi
Problemy z przystosowaniem społecznym
Uzależnienia od sprawcy-boi się osoby, która tą przemoc stosuje
Uraz psychiczny
Zaburzenia pourazowe- pobicie
Zaburzenia adaptacyjne- nie może się zintegrować się ze środowiskiem
Zaburzenia dysocjacyjne-