KARTA CHARAKTERYSTYKI NIEBEZPIECZNEJ SUBSTANCJI CHEMICZNEJ

(wg rozporządzenia MZiOS, Dz.U. nr 105, poz.671)

Producent: Polski Koncern Naftowy ORLEN SA Adres: 09-411 Płock, ul. Chemików 7 Zakładowa Straż Pożarna. Zakładowy Punkt Alarmowy - - Telefony (024) 365 70 32 i (024) 365 70 33 Biuro Produktów Petrochemicznych - telefony [phone], [phone] fax [phone] Informacje w sprawach dotyczących jakości - Telefon [phone] - Telefax (024) 365 45 55 Nr statystyczny REGON 610188201

1. Identyfikacja substancji chemicznej

1.1. Nazwa substancji chemicznej: Glikol monoetylenowy

1.2. Składniki mieszaniny: nie dotyczy

1.3. Numer CAS: 107-21-1

1.4. Numer ONZ (UN): -

1.5. Numer EINECS (EWG): 2034733 Numer indeksowy: 603-027-00-1

2. Klasyfikacja i oznakowanie

2.1. Symbole niebezpieczeństwa: substancja szkodliwa Xn

2.2. Napisy ostrzegawcze: R:22 S:(2) R22 - działa szkodliwie w przypadku spożycia S2- przechowywać poza zasięgiem dzieci

2.3. Klasyfikacja i oznakowanie w transporcie - klasyfikacja - nie podlega przepisom dot. przewozu materiałów niebezpiecznych. - oznakowanie - nie jest wymagane oznakowanie opakowań transportowych i środków transportu nalepkami ostrzegawczymi i tablicami ostrzegawczymi.

Opakowania: Każde opakowanie szczelne, odporne na działanie glikolu monoetylenowego. Opakowania nie muszą być atestowane.

3. Środki bezpieczeństwa

3.1. Środki ochrony indywidualnej: rękawice z kauczuku naturalnego, neoprenu, perbutanu lub polichlorku winylu, okulary ochronne w szczelnej obudowie, maska p.gazowa z pochłaniaczem typu A.

3.2. Zasady pierwszej pomocy W przypadku zatrucia inhalacyjnego poszkodowanego wyprowadzić z miejsca narażenia na świeże powietrze, co w większości przypadków powinno być wystarczające; w przypadku utrzymujących się dolegliwości ze strony układu oddechowego zapewnić pomoc lekarską. W przypadku zatrucia doustnego natychmiast po wypiciu prowokować wymioty; podać do wypicia 100 ml 40% wódki lub innego napoju alkoholowego; zapewnić możliwie szybko pomoc lekarską. W przypadku oblania zdjąć zanieczyszczoną odzież, skażoną skórę zmyć dużą ilością wody. Skażone oczy płukać, przy odwiniętych powiekach, ciągłym strumieniem wody przez około 15 minut; w przypadku podrażnienia spojówek zapewnić konsultację okulistyczną.

3.3. Sposoby postępowania na wypadek pożaru lub awarii Zawiadomić otoczenie o awarii; usunąć z obszaru zagrożenia wszystkie osoby nie biorące udziału w akcji ratowniczej; wezwać Straż Pożarną i Policję Państwową; do udziału w akcji ratowniczej mogą przystąpić wyłącznie osoby przeszkolone, wyposażone w odzież i sprzęt ochronny. Pożar: małe pożary gasić gaśnicą proszkową lub śniegową; duże pożary gasić pianą odporną na alkohol lub rozproszonymi prądami wody; zbiorniki narażone na działanie ognia lub wysokiej temperatury chłodzić wodą, o ile to możliwe usunąć z obszaru zagrożenia. Wyciek: usunąć źródła zapłonu (ugasić otwarty ogień, ogłosić zakaz palenia); zabezpieczyć studzienki ściekowe; unikać bezpośredniego kontaktu z uwalniającą się substancją; o ile to możliwe zlikwidować wyciek (zamknąć dopływ cieczy, uszczelnić), uszkodzone opakowanie umieścić w opakowaniu awaryjnym; przy dużych wyciekach teren obwałować, zebraną ciecz odpompować; małe ilości rozlanej cieczy przysypać niepalnym materiałem chłonnym, zebrać do zamykanego pojemnika, zanieczyszczoną powierzchnię spłukać wodą. Metody unieszkodliwiania: kontrolowane spalanie.

4. Fizyczne i chemiczne właściwości substancji

4.1. Postać fizyczna, barwa, zapach: ciecz bezbarwna, o słodkawym zapachu

4.2. Temperatura wrzenia: 197,6°C

4.3. Temperatura topnienia: -13°C

4.4. Prężność par: 0,007 kPa w temp. 20°C

4.5. Rozpuszczalność w wodzie i innych rozpuszczalnikach - bez ograniczeń rozpuszcza się w wodzie i alkoholu etylowym - rozpuszcza się w alkoholach alifatycznych, aldehydach, ketonach, eterze etylowym, pirydynie, kwasie octowym; trudno rozpuszcza się w benzenie i jego homologach, benzynie, olejach mineralnych, chlorowcopochodnych; - nie rozpuszcza się w czterochlorku węgla

4.6. Gęstość: 1,113 g/cm^3 w temp. 20°C Gęstość par względem powietrza: 2,14

4.7. Temperatura zapłonu: 111°C

4.8. Granice wybuchowości: 3,2 - 15,3 % obj.

4.9. Temperatura samozapłonu: 410°C

4.10. Reaktywność: w normalnych warunkach temperatury i ciśnienia produkt jest stabilny i nie reaguje niebezpiecznie z innymi substancjami.

4.11. Właściwości korozyjne: nie atakuje metali, zmiękcza lub rozpuszcza niektóre tworzywa sztuczne.

5. Zagrożenie dla zdrowia

5.1. Drogi narażenia: drogi oddechowe, przewód pokarmowy, skóra. Glikol monoetylenowy działa drażniąco i depresyjnie na ośrodkowy układ nerwowy.

5.2. Działanie miejscowe: podrażnienie dróg oddechowych (w przypadku wysokich stężeń, co może wystąpić jedynie w podwyższonych temperaturach), podrażnienie skóry i oczu przy bezpośrednim kontakcie z cieczą.

5.3. Skutki zdrowotne narażenia ostrego W zatruciu inhalacyjnym (przy wysokich stężeniach par) - podrażnienie dróg oddechowych. W zatruciu doustnym - w pierwszym okresie objawy podobne do stanu upojenia alkoholowego, stan pobudzenia, zaburzenia mowy, zaburzenia równowagi i koordynacji ruchów, bóle i zawroty głowy, senność itp.; następnie występują bóle brzucha, nudności, wymioty; po kilku lub kilkunastu godzinach (po spożyciu dużej ilości) utrata przytomności z zaburzeniami krążenia, przyspieszenie akcji serca, arytmia, wzrost a następnie spadek ciśnienia tętniczego, zapaść, zaburzenia oddychania; mogą wystąpić objawy uszkodzenia nerek; w ciężkich przypadkach mogą wystąpić zmiany patologiczne w ośrodkowym układzie nerwowym. Skażenie skóry - słabe podrażnienie przy bezpośrednim kontakcie z cieczą. Skażenie oczu - objawy podrażnienia przy bezpośrednim kontakcie z cieczą.

5.4. Skutki zdrowotne narażenia przewlekłego: stany podrażnienia nosa i gardła, bóle głowy; przy narażeniu na wysokie stężenia par napadowe utraty przytomności.

6. Zagrożenie dla środowiska

Glikol monoetylenowy jest mało toksyczny dla organizmów wodnych. Graniczne stężenie toksyczne dla: - skorupiaków - Daphnia magna 2500 mg/l - bakterii - Pseudomonas putida > 10000 mg/l - glonów - Scenedesmus quadricauda > 10000 mg/l Microcystis aeruginosa 2000 mg/l - pierwotniaków - Colpoda 250 mg/l Toksyczność ostra dla: - ryb - Salmo gairdneri (LC50/96h) 18500 mg/l - skorupiaków - Daphnia magna (EC50) > 1000 mg/l

7. Kontrola narażenia

7.1. Wartości najwyższych dopuszczalnych stężeń NDS: 15 mg/m^3; NDSCh: 50 mg/m^3; NDSP: nie ustalone

7.2. Metody oceny narażenia PN-88/Z-04203.02. Ochrona czystości powietrza. Badania zawartości glikolu etylenowego Oznaczanie par i aerozolu glikolu etylenowego na stanowiskach pracy metodą chromatografii gazowej.

8. Instrukcja postępowania

8.1. Przechowywanie: w szczelnych, odpornych na działanie glikolu, zamkniętych, prawidłowo oznakowanych opakowaniach w magazynie chemicznym ogólnym. Glikol monoetylenowy można magazynować w zbiornikach, zgodnie z obowiązującymi przepisami.

9. Data sporządzenia karty

Data opracowania karty: 01.10.1998r. Autorzy karty: inż. Elżbieta Ring, mgr inż. Bolesław Hancyk Instytut Przemysłu Organicznego

10. Informacje dodatkowe

Data ostatniej weryfikacji: 20.11.2000r. Dokonano przeglądu wszystkich działów Karty charakterystyki.

NOTA PRODUCENTA

Informacje zawarte w Karcie dotyczą wyłącznie tytułowego produktu i nie mogą być przenoszone na produkty podobne. Karta została opracowana na podstawie najlepszej naszej wiedzy i zebranych aktualnych informacji. Dane zawarte w Karcie należy traktować wyłącznie jako pomoc dla bezpiecznego postępowania w transporcie, dystrybucji, stosowaniu i przechowywaniu. Autorzy nie ponoszą odpowiedzialności wynikającej z niewłaściwego wykorzystania informacji zawartych w Karcie.

GLIKOL MONOETYLENOWY Strona 2 z 4

---