Zabawy logopedyczne

Rączki robią…

Warto wiedzieć, że rączki potrafią klaskać, a nóżki tupać. Tylko ktoś to powinien pokazać! Pomóc nam może w tym na przykład taka prosta piosenka:

 

Rączki robią: klap, klap, klap! - pokazujemy dziecku, jak się klaszcze biorąc jego rączki w swoje ręce

Nóżki robią: tup, tup, tup!  - pokazujemy, jak tupią nóżki

Taką małą główkę mam! - głaszczemy po główce

I po brzuszku bam, bam, bam. - klepiemy po brzuszku

 

Oczka patrzą tu i tam, - pokazujemy, gdzie maluch ma oczy

buzia robi: mniam, mniam, mniam. - dotykamy buzi dziecka

Uszkami sobie słucham, - pokazujemy uszy

I na nosku ładnie gram: pi, pi! - delikatnie naciskamy na nosek

Fiku, miku...

Jest to łatwy i rytmiczny wierszyk. Recytując go dziecku możecie się razem powygłupiać (a nawet porobić śmieszne minki - to dodatkowa korzyść: ćwiczenia narządów mowy :) i pośmiać! Życzymy przyjemnej zabawy. Fiku, miku, fiku, miku,        (półobroty i machanie rękami)

skacze małpka na patyku.        (skaczemy)

Potem kręci się dokoła       (kręcimy się w kółko)

- małpka śmieje się - wesoła!     (uśmiech i kiwanie głową na boki)

 

Fiku, miku, fiku, miku,       (półobroty i machanie rękami)

siedzi małpka na patyku         (siadamy na podłodze)

i nóżkami tupie żwawo:         (głośno tupiemy)

w lewo, w prawo, w lewo, w prawo.     (tupiemy raz po prawej, raz po lewej stronie)

Fiku, miku, fiku, miku,         (półobroty i machanie rękami)

tańczy małpka na patyku.     (tańczymy)

Noga w przód i noga w bok,     (noga może się opierać na podłodze, ale może być uniesiona w powietrzu)

noga w tył i... hop! Podskok!     (noga do tyłu i wysoki podskok)

Wesołe Zoo

Z tego wierszyka można ku radości dzieci zrobić małe przedstawienie (choć połączenie ruchu języka i rąk czy nóg czasem może sprawiać trudności).

Dzieci udają hipopotama wylegując się na podłodze i ziewając, chodzącą antylopę, siedzącego i czekającego na jedzenie lwa, skaczącą małpkę i tańczącą zebrę. Na koniec machają nie tylko językami, ale i rękami.

 

WIERSZYK	NARZĄDY MOWY
Hipopotam tym się chlubi, że ziewanie bardzo lubi. Ziewa cały dzień, bez przerwy, swym sąsiadom szarpiąc nerwy.	Ziewamy kilkakrotnie, szeroko otwierając buzię.
Antylopa, gdy się nudzi, macha swym językiem w buzi. W prawo, w lewo - tak nim kręci, dziurę w podniebieniu wierci.	Język wypycha policzki - buzia zamknięta.   Robimy kilka kółek w prawo i w lewo (wewnątrz jamy ustnej).
Lew zaś każdy ząb szoruje, buzię w środku też pucuje, z głodu wciąż się oblizuje. Kiedy dadzą mu śniadanie, żuje wolno niesłychanie.	Myjemy językiem zęby dokładnie na górze i na dole. Szorujemy podniebienie i dół jamy ustnej. Oblizujemy kilkakrotnie wargi (raz w jedną, raz w drugą stronę)   Naśladujemy powolne, dokładne żucie.
Małpka, która kozły fika, robi... rulonik z języka.  (wersja łatwiejsza: patelnię z języka) Zebra wykonuje taniec, a nazywa go "kląskaniec".	Język na zmianę do nosa i na brodę. Robimy rulonik albo łopatę.   Kląskamy.
I to wszystko w naszym Zoo. Tutaj zawsze jest wesoło. Więc wróć do nas, zapraszamy! Języczkami pomachamy!	Machamy językami w buzi góra-dół i na boki (do kącików ust).

Udajemy ptaszki

To zabawa przeznaczona dla najmłodszych gadułek i "nie-gadułek". Te ostatnie na pewno z ciekawością posłuchają i popatrzą.

Dzieci udają różne ptaszki: starają się poruszać tak jak one i wydawać odgłosy, które kojarzą się z danym ptakiem:

• bocian: unosi wysoko nogi  i powtarza: kle, kle, kle

• kura: dziobie ziarenka (dzieci klęczą na podłodze i ruszają głowami udając dziobiącą kurę) i gdacze: ko, ko, ko

• kogut: stoi wyprostowany i dumny, nabiera powietrza w płuca i pieje głośno: kukuryku!

• kukułki: przylatują (maluchy machają rączkami udając nadlatujące ptaki) i cicho kukają: kuku, kuku, kuku

• i nagle pojawia się dzięcioł: wskakuje na drzewo i stuka w korę (dzieci stukają klockami w podłogę): puk, puk, puk

W zabawie tej chodzi głównie o rozruszanie narządów mowy (zwłaszcza warg), więc artykulacja wszystkich samogłosek powinna być przesadnie dokładna.

---