HANDEL HURTOWY
HANDEL HURTOWY, obrót większymi partiami towaru, którego odbiorcą jest gł. handel detaliczny; h.h. odgrywa dużą rolę w gromadzeniu zapasów, w zestawianiu grup asortymentowych, sortowaniu, paczkowaniu itp.
HANDEL
HANDEL, wyodrębniony w rezultacie społ. podziału pracy rodzaj aktywności gosp., polegający na pośredniczeniu w ruchu dóbr materialnych za pomocą wymiany towarowej przez akty kupna-sprzedaży. H. zaczął się kształtować w okresie rozkładu wspólnoty pierwotnej, gdy pojawiły się nadwyżki produkcyjne i pieniądz, a celem produkcji, obok zaspokojenia własnych potrzeb wytwórcy, stał się zbyt; wraz z powstaniem h., wyłoniła się nowa grupa stałych pośredników — kupców. W niewolnictwie i feudalizmie, gdy dominowała gospodarka naturalna, h. był słabo rozwinięty; obejmował gł. wymianę między wsią i ośr. miejskimi oraz, na znacznie mniejszą skalę, wymianę między bardzo oddalonymi od siebie ośr. oferującymi towary luksusowe (przyprawy, jedwab, bursztyn); prowadzili go wędrowni kupcy przemierzający rozległe przestrzenie (Jedwabny Szlak). Powszechny rozwój h. zaczął się w XVI i XVII w., a jako wielki dział gospodarki nar. rozwinął się w kapitalizmie; jako forma wymiany jest jedną z faz reprodukcji rozszerzonej; stanowi nieodzowny element procesu produkcji i aktywnie nań wpływa.
dystrybucja (łc. distributio `rozdział, podział') 1. ekon. ogół metod sterowania rozdziałem dóbr między członków społeczności, instytucje itp. 2. rozprowadzenie towarów od producenta, poprzez sieć hurtowni i handlu detalicznego do konsumenta.
Marketing (z angielskiego), wyszukiwanie i ocena szans rynkowych związanych z zaspokojeniem potrzeb określonych nabywców oraz rekomendacja działań umożliwiających wykorzystanie tych szans. Sposób działania firmy na rynku, który polega na identyfikowaniu (ustalaniu, określaniu) i kształtowaniu potrzeb odbiorców, określaniu, które z nich firma może najlepiej zaspokoić, zaprojektowaniu odpowiednich produktów i usług oraz mobilizowaniu każdego pracownika, by działał na rzecz zaspokojenia tych potrzeb.
Amerykańskie Stowarzyszenie Marketingu zaaprobowało następującą definicję: “marketing to proces planowania i realizacji koncepcji, ceny, promocji i dystrybucji dóbr, usług i idei w celu doprowadzenia do wymiany, która daje jednostce satysfakcję i realizuje cele organizacji”. Odpowiednie dopasowanie wszystkich czynników wchodzących w skład tak zdefiniowanego marketingu (marketing-mix) i ich koordynacja są kluczem do osiągnięcia celów, jakie ma przed sobą marketing.
marketing (ang. od market `sprzedawać; rynek, targ' z łc. mercari, mercatus `sprzedawać') ekon. ogół zintegrowanych działań przedsiębiorstwa, polegających na poznaniu, a następnie zaspokojeniu potrzeb odbiorców na jakiś towar lub usługę, stworzeniu popytu na dany towar lub usługę i utrzymywaniu go na określonym poziomie za pomocą różnych mechanizmów rynkowych, np. reklamy, promocji, właściwej polityki cenowej, produkcji, optymalnego obrotu towarem, usług gwarancyjnych; marketingowy ekon. związany z marketingiem, odnoszący się do niego.
Marketing-mix, stanowi kompozycję elementów marketingu mającą na celu optymalną realizację przyjętej przez przedsiębiorstwo strategii działania na rynku. Obejmuje m.in.:
1) politykę rozwoju produktu (częstotliwość zmiany modeli, wprowadzanie usprawnień i innowacji, opakowanie, marka, usługi dodatkowe);
2) politykę cenową (cena, rabaty, warunki płatności, kredyt kupiecki);
3) politykę dystrybucji (hurtownie, sklepy firmowe, dobór pośredników);
4) politykę promocji (reklama, sprzedaż osobista, instrumenty public relations);
Praca pochodzi z serwisu www.e-sciagi.pl