8848


Wersja 0.68 beta

(Czegoś tu nie ma?? Znalazłeś błąd?? - napisz to w temacie na forum a ja uaktualnie ten tekst)

Notatki z wstępu do teorii komunikacji.

Wykład 1

Teoria komunikacji -egzamin będzie oparty na notatkach

Literatura:

  1. Marian Filipiak „Homo Communicacus” - wprowadzenie do teorii komunikowania.

  2. Ern Griffin „ Podstawy komunikacji społecznej”

  3. Thomas Koban - Klas „Media i komunikowanie masowe, teorie i analizy prasy, radia, telewizji i Internetu.”

  4. „Nauka o komunikowaniu, podstawowe orientacje teoretyczne” pod red. Bogusławy Dobek - Ostrawskiej

  5. Zbigniew Nęcki „Komunikacja międzyludzka”

  6. John Fiskel „Wprowadzenie do badań nad komunikowaniem”

Różne sposoby komunikowania się:
- grupowe (subkultury)
- twarzą w twarz
- instytucjonalne
-masowe

Komunikowanie ustawione:

- na informacje
- perswazyjne - by przekonać, nauczyć

Komunikacja niewerbalna:

- gesty
- ubrania

„Wszystko jest komunikowaniem”

5-8 sekund - pierwsze wrażenie, komunikacja wejściem - to co sobą reprezentujemy

Osoba przekazuje komunikat:

- gestami, mimiką twarzy ( 70 % mówi o nas nasze ciało)
- ubiór, biżuteria, uczesanie

Np.:
Kennedy ---------------Nixon (w debacie)
wysportowany zmęczony
dobrze ubrany blady
|
wygrywa

Duży wpływ na komunikacje ma także sceneria, wszystko to o jest dookoła

Komunikowanie - zawiadamiać, uczestniczyć w czymś, brać w czymś udział, obcować, przekazywanie informacji
Komunikowanie się zakłada zależność.
Nadawca---------Odbiorca
Między nimi istnieje sprzężenie zwrotne - wzajemne zamienianie się rolami komunikacyjnymi, aktywność.
Szkoły:

  1. Komunikowanie uzależnione jest od interakcji czyli przepływu komunikatu od nadawcy do odbiorcy.

  2. Szkoła semiotyczna (znaki) - najczęściej komunikujemy sięga pomocą języka, tekst, wypowiedzi, musi odbywać się proces tworzenia znaczeń, generowania znaczeń, negocjowanie znaczeń np. Umberto Eco „Imię Róży” - płaszczyzna głębinowa, - filozoficzna- kryminał,; trzeba wygenerować odpowiednie znaczenie.

Podstawą porozumiewania się jest interakcja

Modele komunikacji:

  1. Model Charona - cybernetyk,matematyk

Źródło informacji - nadajnik - kanał - odbiornik - adresat
szum komunikacyjny - coś co przeszkadza
szumem może być jakiś odgłos, ale też np. sama osoba która komunikuje np. brzydko ubrana

Komunikacja ma charakter intencjonalny - coś chce przekazać ,ważna funkcja - w jakim celu mówię, co chce osiągnąć

Procesy ( dwa charaktery :
- charakter asymetryczny (jednokierunkowy) - Nadawca aktywny, odbiorca bierny
- relacja dwukierunkowa - sprzężenie zwrotne, zamienianie się rolami, relacje mają charakter transakcyjny ( ja mam prawo głosu, teraz ty masz prawo głosu).

Komunikowanie:
- formalne, nieformalne
- neutralne, spontaniczne, emocjonalne
- werbalne, niewerbalne - pokazywanie nie zależy od nas.
- ustne, pisemne; głoska nigdy nie jest literą
Język pisany - styl kompozycja, charakter pisma
Język mówiony - mówi także ciało
- pośrednie: telefon, sms, Internet; bezpośrednie - twarzą w twarz

  1. Model Jacobsona:

kontakt
kontekst

Nadawca------------------odbiorca

kanał
kod

Kod - język znany odbiorcy i nadawcy
kontakt - forma porozumiewania się, fatyczność (podtrzymywanie kontaktu)
kontekst -każdy komunikat nie jest izolowany, ma czas, przestrzeń, charakter
kanał - np. słuchowy, wzrokowy, mówiony, dźwiękowy, werbalny, dotykowy; -
synestezja - łączenie kanałów

  1. Model H.D. Lasswella

Kto? Co? Jakim medium? Do kogo? z jakim skutkiem
analiza analiza analiza odbiorcy jakie efekty
nadawcy treści

- ranga - czy nas to -werbalna - dokładnie - próba oceny
- nastawienie interesuje prezentacja ustalone skuteczności
- kim ten ktoś - o czym jest - zatracanie treści w przekazie możliwa ale
jest dla nas mowa przy przesadnie tematu nigdy nie jest
- pozycja - negocjacje nagromadzonych pewna na

Środkach wizualnych 100%

- głos przyciąga

pomaga się

skoncentrować
__________________________

Paradygmatyczność - zbiór najważniejszych koncepcji i teorii

Rodzaje paradygmatów:

- dominujący ( jaki efekt w mediach) - media mówią nam o czym mamy myśleć i co robić

- instytucjonalny - akcje wyborcze, nakręcanie sposobu myślenia

- krytyczny - czego nie myśleć, z czym się nie zgadzać

- techniczny - jak myśleć, gdzie należeć

Wykład 2

W każdym z paradygmatów znajdują się grupy, podgrupy, i tym podobne.

Paradygmat dominujący:

  1. Cybernetyczny
    - komunikowanie związane z kontrolą urządzeń i ludzi
    - im bardziej stechnologizowane medium, tym większa kontrola zarówno ludzi jak i samego medium
    - zastosowanie: badanie komunikacji i zależności
    - układ systemów, który istnieje w danym sprzężeniu

  2. Behawioralny
    - bodziec => reakcja
    - informacja musi wywołać odpowiednią reakcję.
    - bada się, czy informacja rzeczywiście działa i jaki jest efekt jej oddziaływania

  3. Funkcjonalny
    - postrzega społeczeństwo jako ograniczoną całość - obiektywnie
    - ważny przekaz
    - teoria użytkowania i korzyści ( co media dostarczają)
    - analiza skutków działania mediów
    - zmiana kultury dnia codziennego

  4. Interpretacyjny
    - związany z idealizmem niemieckim
    - społeczeństwo należy traktować subiektywnie, jako złożone z subiektywnych doznać jej członków ( czyli facetów:P)
    - zawartość komunikowania - w jaki sposób poszczególne obyczaje, mity są obecnie postrzegane

Warunkujące funkcjonowanie paradygmatu dominującego.

Szkoła komunikowania - określony kierunek lub nurt w nauce, którego przedstawiciele stosują podobne poglądy

Piramida Maxwella:

Komunikowanie masowe

(media, prasa, nadawca komunikuję się z większa częścią społeczeństwa)

Komunikowanie instytucjonalne

(instytucja narzuca sposób zachowania np. w szkole, urzędzie)

Komunikowanie grupowe

(charakterystyczne dla poszczególnych grup i subkultur)

Komunikowanie personalne

(min. 2 osoby, sprzężenie zwrotne, intencja nadającego - zdominować)

Komunikowanie wewnątrz personalne

(do wewnątrz, strumień świadomości, nadawca i odbiorca jednocześnie)

Komunikowanie:

- informacyjne

- perswazyjne - wpływa na sposób myślenia

Wykład 3

Komunikacja niewerbalne

Klasyfikacja:

- Scherera i Wallbotta

- Knappa

- Ekmana i Friesena

- J.Burgon

Elementy niewerbalne:

  1. Gestykulacja: ruchy rąk, dłoni, palców, nóg, stóp, głowy i korpusu

  2. Mimika twarzy; twarz pokazuje nastawienie psychiczne, „twarz mówi”

  3. Dotyk i kontakt fizyczny np. sex - delikatny w analizie, może być oceniany dobrze lub źle (nigdy nie z tyłu- chociaż tak jest fajnie)

  4. Wygląd fizyczny: malowanie, czesanie, ubiór, biżuteria - cała ekspozycja

  5. Dźwięki para lingwistyczne: śmiech, jęki namysłu, inne jęki

  6. Kanał wokalny: intonacja, barwa głosu, wysokość i szybkość mówienia

  7. Spojrzenie i wymiana spojrzeń

  8. Dystans fizyczny w trakcie rozmowy

  9. Organizacja środowiska: architektura wnętrz, wystrój, który ma pomóc w negocjacji

Funkcja komunikacji niewerbalnej:

-samodzielna

- połączona z komunikacją werbalną

Klasyfikacja Scherera i Wallbota

Poszczególne akty k.nw. pełnią poszczególną funkcję:

- Semantyczna (znaczeniowa); dla każdego gestu przypisane jest znaczenie,

- syntaktyczna; związana z samą wypowiedzą, podkreślenie w niej najważniejszych elementów

- funkcja pragmatyczna (wynikająca z życia); charakter wartościujący ; charakterystyczna dla środowiska np. podanie ręki, przybicie „piątki”

- regulacja konwersacji; wiedza kiedy mogę wejść do rozmowy=> moja kolej, twoja kolej

Klasyfikacja Knappa:

Połączenie i analiza zachowań werbalnych i niewerbalnych.

-powtarzanie; za słowem idzie konkretny gest

- substytucja (zastąpienie); w miejsce słowa gest

- reguły konwersacji; kiedy mogę wejść do rozmowy

- akcentowanie tekstu mówionego; pod warunkiem, że nie ma nadmiaru gestów w stosunku do słowa

- maskowanie; ukrycie prawdziwych przekonań i myśli, próba oszukania, np. unikanie kontaktu wzrokowego, większa liczba ruchów niewerbalnych, zasłonięcie twarzy, robienie błędów lingwistycznych, inna mimika (mikroruchy) twarzy

Klasyfikacja Ekmana i Friesena (najczęściej cytowana w literaturze):

- emblematy -łatwo odczytywany przez konwencjonalne kody językowe, zastępują akustyczne znaki werbalne

- ilustratory - ilustrują to co mówimy, są formą wizualizacji słowa

- wskaźniki emocji; stan emocjonalny osoby, różne u różnych ludzi, zabarwienie skóry, zmiana pozycji ciała

- regulatory konwersacyjne - jak oddać głos, jak zabrać głos

- adaptatory - osiągnięcie maksymalnego komfortu

Klasyfikacji J. Burgon ( związana z płcią):

- sygnały afiliacji - wyrażenie zainteresowania i sympatii do drugiej osoby

- sygnały zaufania - bezpieczeństwo w kontakcie

- sygnały dominacji i przewagi - wskazują na hierarchie

- sygnały grożenia gotowości do walki: postawa ciała, okrzyki

- pobudzenia seksualnego - spojrzenia dotyk, intonacja głosu, ubiór

- sygnały nadmiernego pobudzenia i szoku - od ekstazy do przerażenia, gwałtowne ruchy ciała

- sygnały dążące do pogłębienia lub spłycenia kontaktu interpersonalnego

Równanie intymności Arqule'a:

Poziom intymność = ilość uśmiechów + długość wzajemnych spojrzeń + dystans fizyczny + intymność tematu

Fazy:

  1. Faza oczekiwań ( analiza zachowań niewerbalnych)

  2. Faza rozbieżności

  3. Faza modyfikacji (dostosowanie) -przyjmuję albo odrzucam

Dotyki:

- funkcjonalno - profesjonalny = czynności zawodowe, np. lekarz, krawiec; rezygnacja z nietykalności

- dotyk grzecznościowo - rytualny = związany z kulturą

- przyjacielsko - koleżeński

- miłosno - intymny

- dotyk seksualno - pobudzający

Wielkość dystansu fizycznego zależy od typu relacji interpersonalnych, poziomu znajomości, wieku, płci, rasy

70-60 cm nieznajomi

do 40 cm dla przyjaciół

ok 65 cm ze starszymi

ok. 60 cm z równolatkami

do 70 cm biały z ciemnoskórymi

ok. 50-60 cm biały z białym

kobiety wymagają mniejszej odległości

Zachowania wzrokowe:

- zachowania zimne; unikanie dotyku, na twarzy maska,

- zachowania ciepłe; otwarta postawa, uśmiech

Wykład 4

Teoria użytkowania i korzyści

Katz, Blumler

I faza opisu

Zachowania odbiorcze - świadome odbieranie mediów. Odbiorca decyduję o sposobie korzyści jaki osiąga z mediów

II faza operacjonalizacji

Co ludzie robią z mediami,

  1. Orientacja - obserwacja środowiska (jakie grupy co oglądają)

  2. Współdziałanie - korelacja, co pokazują media a co chcą ludzie

  3. Socjalizacja - przekaz dziedzictwa kulturowego

  4. Traktowania mediów jako rozrywki

III Faza wyjaśnień (lata 70 i 80)

Wyjaśnianie podstawowych założeń teorii - weryfikowanie

Założenia teorii użytkowania i korzyści:

  1. Audytorium jest aktywne

  2. Użytkowanie mediów ma charakter celowy

  3. Media konkurencją z innymi sposobami zaspokajania potrzeb

  4. Audytorium wybiera środek przekazu

  5. Nie tylko treść w mediach decyduje o korzyściach

  6. Nie zawsze korzyści wynikają z treści, także z samego medium

Teoria nie jest jednolita.

- struktura społeczeństwa i kultury

- struktura środków masowego przekazu

Korzyści poszukiwane

- zwyczajowe zachowanie wobec środków masowego przekazu

- oczekiwanie odbiorców na to co oferują media

Media przekazują dane wartości.

Efekty użytkowania i korzyści:

- efekty poznawcze - informacje

- efekty emocjonalne - radość, smutek

- efekty behawioralne - akcja i reakcja („pij mleko” )

Wyniki badań teorii:

- psychologiczne i społeczne korzyści odbiorcze

- społeczeństwo mówi co chce w mediach, wartości oczekiwane

- audytorium oglądające stałe programy

- jakie są korzyści przekazywane a jakie uzyskane

-korzyści oddziaływanie mediów; media działają psychologicznie, zależy to od tego jak my z nich korzystamy, korzyści:

a. rozrywka, zabawa

b. zwyczaj ( oglądanie zwyczajowo)

c. wygoda (czas wygody i relaksu)

d. społeczna użyteczność

e. relaks, ucieczka od problemów ( redukcja napięcia)

f. zgłębianie rzeczywistości

korzyści zawsze związane są z wyborem programu => wartościowanie

Media: zawartość, użycie, efekt i konsekwencje

Perspektywy rozwoju teorii: należy wyróżnić role społeczne

Teoria agenda setting, twórcy Show

Hipoteza - środki masowego przekazu wywierają istotny wpływ na kierunki myślenia ludzi

Można tworzyć hierarchie informacji - informacje ważne i mniej ważne

To co jest na początku wiadomości jest najbardziej uchwytne i tworzy w naszej głowie pewien obraz.

Teza (1963) - media nie decydują o tym co ludzie myślą, ale decydują o czym myślą.

Agenda Setting tworzy obraz w naszej głowie

Etapy:

  1. Zwrócenie uwagi na wydarzenia i sprawy;
    nius, najnowsza wiadomośc, określone zdarzenie, jednoznaczne nie budzące wątpliwości, znaczące, oczekiwane, napięcie rosnące, dotyczące rzeczy ważnych, ludzi ważnych, spersonifikowane

  2. Kształtowanie informacji

  3. Wybór medium

  4. Sposób opowiedzenia historii

  5. Stopień emocjonalizacji

Odbiorcy posiadają potrzebę orientacji. Ważny jest dostęp do mediów, jakie media mają dostęp do ludzi.

Teoria najlepiej spełnia się w sprawach polityki, instytucji.

Konkurencja: media publiczne, media niepubliczne.

Ważne: Co? Gdzie? Dlaczego?

Teoria używana jest na co dzień, ale nie możliwe jest włożenie jej w ramy.

Wykład 5

J.Burgon Teoria Niespełnionych oczekiwań

Każdy z nas w rozmowie z drugą osobą ma określone oczekiwania ( akceptacja, uzyskanie informacji)

Przestrzeń - wyznacznik spełnienia oczekiwań - odległość między rozmówcami ma duże znaczenie.

4 typy przestrzeni

  1. intymna 0-45 cm - przekroczenie jej bez pozwolenia może z góry skazywać na niepowodzenie

  2. osobista 45-120 cm

  3. społeczna 120 - najbezpieczniejsza

  4. publiczna 3m i więcej

Przestrzenie są umowne, zależne od kultury. Wpływają na wynik, ale nie definitywnie.

Inne kryteria: np. wystrój wnętrza, zachowania niewerbalne, oczekiwania, wartościowość - co jest dobre a co złe, kontekst, relacja interpersonalna, charakterystyka komunikujących się np. płeć, wiek, wygląd, cechy osobiste; typ kultury.

Wartościowość niespełniona - z góry zakłada wtargnięcie na przestrzeń i niespełnienie oczekiwań

Korzyści Interlokutorów: co możesz zrobić dla mnie, co ty mi możesz zrobić

Wiedza analiza treści komunikatów, argument i perfuzja - może zatrze pierwsze wrażenie

Akceptacja, zaufanie, uznanie, sympatia.

Podsumowanie: Należy zwracać uwagę na przestrzeń. Wszystko jest komunikatem - ty też. Pamiętaj że druga osoba myśli o korzyści. Ważna wiedza i argumentacja. Należy pamiętać o uwarunkowaniach kulturowych.

Teoria interpersonalnego oszustwa

David Bulter, J. Burgon

Dotyczy interakcji, aktywności obydwóch stron

Zasady starej retoryki: wypowiedź powinna być prawdziwa, etyczna i poprawna.

Teoria interpersonalnego oszustwa mówi: Nie zawsze mówimy prawdę i postępujemy etycznie, czasem fałszujemy wypowiedź by osiągnąć cel.

- prawda

- półprawda

- kłamstwo

Trzy typy strategii:

  1. zafałszowanie - tworzenie fikcji

  2. ukrycie - sekret, ukrycie części prawdy

  3. dwuznaczność - unikanie odpowiedzi

Oszustwo - komunikat celowo przekazywany przez nadawcę służący podsyceniu fałszywego wyobrażenia u odbiorcy albo doprowadzenia go do mylnego wniosku

Jak rozpoznać oszustwo:

- zachowania niewerbalne - brak kontaktu wzrokowego, nerwowość,

- szybko zmiana tematu

- błędy językowe

Komunikacja interpersonalna jest interaktywna. Dostrajanie się do siebie.

Strategiczne oszustwo wymaga wysiłku intelektualnego (manipulacja, perfuzyjność, nieświadome i świadome sygnały werbalne i niewerbalne)

Przeciek - nieświadome sygnały werbalne i niewerbalne.

Komunikaty charakterystyczne dla interpersonalnego oszustwa:

  1. niepewność i brak precyzji

  2. brak zaangażowania, małomówność, zamknięcie w sobie

  3. dystansowanie się - nie „ja” tylko „wszyscy”

  4. Ochrona wizerunki i więzi ( osoby stają się milsze, chcą zachować twarz)

Osoba zaangażowana często nie dostrzega przecieku.

Dojście do oszustwa:

Prawda------------podejrzenie------------Oszustwo

(przeciek)

Oszuści często korzystają z adaptatorów. Chcą wytworzyć emocje u drugiej strony - sympatię, aby odwrócić uwagę od zachowań niewerbalnych.

Oszustwu ulegamy bo zakładamy, że istnieje kontrakt społeczny. Domniemanie prawdy.

Osoby trzecie łatwiej odkrywają przecież.

Oszuści modyfikują swoje zachowania, grają na emocjach, próbuje spełniać nasze oczekiwania i zaburzyć nasza analizę.

Obrona przed oszustwem: oszustowi często brakuję wiedzy, osoby trzecie szybciej dostrzegają przeciek.

Podejście Interakcyjne

Paul Watzlawitch

Wszystko zależy od tego jak ludzie się postrzegają. Zajął się przede wszystkim rodziną.

Aksjomaty:

  1. Człowiek nie może się komunikować

  2. Komunikacja to treść (słowa) + relacja (aspekt efektywny, jak zostało powiedziane)

  3. Jaką sekwencję komunikatu analizujemy - co jest najważniejsze

  4. Komunikacja jest zawsze symetryczna (partner rozmowy, równowaga władzy) albo komplementarna (kategoria dobry bądź zły)

Interakcja i zmiana w systemie może doprowadzić do zmiany w systemie. W terapii osoba musi sama coś ze sobą zrobić.

Wykład 6

Język mężczyzn jest inny od języka kobiet. Jest jednak więcej podobieństw niż różnic.

Teorie:

D. Tanneu Dialekty Rodzajowe (Teoria rodzaju)

Komunikacja między kobietą a mężczyzną uwarunkowana kulturowo.

Między kobietami a facetami dochodzi do nieporozumień ponieważ nieświadomi są różnic międzykulturowych. Związane jest to z różnymi stylami konwersacji.

Dla kobiet podstawą będzie poszukiwanie więzi. Relacja, połączenie ludzi w rozmowie ważniejsze niż hierarchia (bullshit).

Mężczyźni dążą do ukazania władzy, zajęcia wyższej pozycji.

Wszystko to jest związane z wychowaniem, wartościami wpajanymi w dzieciństwie.

System wychowania narzuca odrębne traktowanie jednych i drugich (inne wymagania).

Kobiety - wprowadzanie narracji - wodolejstwo…

Mężczyźni - sprawozdanie, nie potrzebuje przytakiwań

Kobiety zadają pytania aby określić ustalony typ więzi.

Dla faceta pytania są niewygodne bo obniża jego status ( kto tą teorię pisał - faceci lubią pytania jak są fajne, błyskotliwe, rzeczowe, choćby konkretne, może nie lubią tylko pytań o pierdoły, chyba że mają dobry humor to je zniosą jakoś - przyp. Red. )

Mężczyzna wszystko wie dlatego nie zadaje pytań. Kobieta pyta by podtrzymać więź.(pytanie dla samego pytania o Lol)

Brak zrozumienia może powodować konflikt. Różnice w oczekiwaniach facetów i kobiet.

Mężczyźni i kobiety potrafią wejść wzajemnie w swoje style konwersacyjne.

Eliza Orzeszkowa zwracała uwagę na różnice w stylu wypowiedzi facetów i kobiet.

Wykład 6

Teoria punktu widzenia

S.Howding

Punkt widzenia:

- perspektywa ( z jakiej strony patrzymy )

- widok

- pozycja

Wszystko zależy od miejsca i sytuacji komunikacyjnej. Zależy od grupy społecznej, do której należymy.

Nierówność - przynależność rasowa, klasowa.

Ogląd - posiadanie władzy a jej brak - inne patrzenie; mężczyzna w komunikacji wyżej niż kobieta (np. Pan domu, ostatnie słowo itp.)

W pracy niekiedy kobietom bliżej spojrzeniu, kodom mężczyzn.

Pojęcie punktu widzenia związane ze świadomością społeczną - Hegel, Marks, Engel.

Jednostka wychowywana w określonych grupach społecznych - istotne wychowanie i wchodzenie w kod kulturowy.

Teorie mają też charakter subiektywny.

Pochodzenie tej wiedzy - wychowanie, więzi rodzinne, wyraźny nacisk na określone standardowe zachowanie, role.

Oczekiwania i to, jak reaguje społeczeństwo na zachowania, pozycje

- podział w pracy (zmienia się to)

- podział na prasę kobiecą i męską

Retoryka zapraszająca - powinna być próbą zrozumienia świata mężczyzn i kobiet ( postawienia się w danej sytuacji )

Teoria zagłuszanych grup

Nad komunikacją sprawują kontrolę mężczyźni. Kobieta zawsze w pozycji zagłuszanej grupy i słabszej.

Mężczyzna nadaję tok rozmowie. Kobieta szuka potwierdzenia, łączliwości.

Pomiędzy językiem publicznym a prywatnym jest zasadnicza różnica.

Kobieta niepewna, przez co zagłuszana, z punktu widzenia retorycznego mężczyzna lepiej prowadzi spór. ( te fragmenty pochodzą od notatek kobiety zdaję się - a takie szowinistyczne )

Wykład 7

Modele komunikacji

- pokazuje proces przebiegu komunikacji.

- może zawierać strukturalność, procesualność.

Cztery modele komunikowania

  1. Model transmisji (model pociski, zastrzyku) - wyrzucona wiązka informacji transmitowana do odbiorcy

  2. Model rytuału (model ??) - symbolika, obyczaje

  3. Model przyciągania uwagi (model magnesu)

  4. Model recepcji (model kodowania i dekodowania informacji) model Halla, model klocków

Nadawca=> przekaz=> Odbiorca - najprostszy model komunikowania

Treść kom.

  1. Model aktu perswazyjnego (model aktu Lasswella) - model jednokierunkowy brak informacji zwrotnej. (patrz wcześniejsze wykłady z modelami komunikacji)

  2. Model cybernetyczny (model >>??)

  3. Model topologiczny (model Lewina)

Selekcja

Informacja=> wiadomość=> jednostka kluczowa=> przekaźnik=>----- określeni odbiorcy (wiele)

Gate-kiperzy

Patrz agenda setting

  1. Model dwustopniowego przepływu informacji i opinii (model Katza i Lazarsfelda)

|-- -odbiorcy

odbiorcy----odbiorcy

Nadawca---przekaz----kanał, przywódca opinii---odbiorcy-- --odbiorcy

Ostateczny kształt odbiorcy-----odbiorcy

komunikatu |---odbiorcy

*manipulacja

emocją

  1. Model selekcji

|-----|---|

Inf---------- A=> C=>B

Inf-----------|

Inf-----------|

  1. Osoba odpowiedzialna za selekcje informacji (instytucję np. redakcje)

  2. Przywódca opinii - nadaje konkretny kształt informacji

Konieczne przejście przez C - brak przejścia przez A-B

Możliwe transmisje B-C, B-A

Badanie kompetencji nadawcy i odbiorcy.

  1. Model mozaiki kulturowej (Walles)

- pamięć świata ( wiedza ludzi w ogóle o świecie); odwołujemy się do niej, na przykład odwołanie do mitologii.

- tak przygotować informację, by być pewny, że odbiorca ją zrozumie. Kultura i system wartości odbiorcy

- ważny kanał przekazu

Teoria Goffmana - interakcjonizm

Dramaturgiczna koncepcja życia społecznego. Interakcja - sprzężenie zwrotne.

- komunikacja interpersonalna

- analiza nieformalnych struktur społecznych

- interakcja werbalna i niewerbalna w układzie „face to face”

Akt komunikacji interpersonalnej, charakter wystąpienia teatralnego

Widowisko, aktor, interakcja

Widowisko, publiczność, obserwatorzy

Rola i punkt programu

Scena, zaplecze i kulisy

Modele interakcji:

- dramaturgiczny

- rytuału interakcyjnego

- interakcji strategicznej ( przygotowanie komunikatu)

- analizy ramowej

Interakcjonizm - traktowanie komunikacji jako teatru

W większości charakter ramowy.

Interakcja zogniskowana - określeni odbiorcy (celowe wystąpienie)

Interakcja niezogniskowana -określona współobecność (przypadkowość wystąpienia komunikacji)

Nadawca w wystąpieniu staje się aktorem, musi odegrać rolę, musi wywrzeć odpowiednie wrażenie na odbiorcach.

Definiowanie sytuacji - w jakiej roli występuje aktor i jaką rolę powinien do niej przyjąć.

Występ - utożsamienie się z rolą w danej sytuacji - wchodzenie w interakcję

Sposób zachowania przyporządkowany do danej sytuacji. ( trzeba zachowywać się w odpowiedni sposób aby nie stracić twarzy)

Fasada osobista

- powierzchowność i sposób bycia (jak odbieramy aktora)

- ocenianie wszystkiego

Scena, zaplecze, kulisy, przygotowanie interakcji (jaka maska taka rola)

Osobowość - jednostka w oczach partnerów musi mieć w miarę spójną osobowość.

Europejska teoria empiryczna - hipoteza spirali milczenia.

Noelle- Neuman

Dotyczy głównie komunikacji politycznej; badanie opinie publicznej, efekt oddziaływania mediów

1976r - wybory w Niemczech; w sondażach wygrywała partia A, w wyborach wygrała partia B

- zmiana nastrojów wyborców (zmiana opinii, postawy)

Jeżeli w mediach jest zbyt dużo informacji o partii X- często przegrywa.

Agresywna polityka akcji wyborczej może doprowadzić do przesycenia i przekory wyborców. Czasem gdy ktoś nie wie do końca na kogo głosować deklaruje poparcie w sondażach dla jakiejś partii, do której jest mu najbliżej ale potem nie idzie na wybory.

Spirala milczenia - opinia publiczna posiada 2 kategorie tego co jest opinią

-opinie prawdziwą - tą którą ktoś czuję

- opinię „na zewnątrz” - dla innych, dla sondaży

Analiza interpretacji opinii publicznej:

Kategoria „nie wiem” - ostatecznie nie wiadomo co ludzie zrobią, zmienne nastroje mają wpływ

Mały procent kategorii „nie wiem” - duże prawdopodobieństwo wygrania np. partii X

Rozkład opinii skacze, albo utrzymuję się w niskich parametrach - może sygnalizować problem z wyborcami

Duży procent „nie wiem” - niemożność prognozowania szans kandydatów



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
8848
8848
8848
8848
8848
8848
8848
akumulator do astra hd 8 8652 8654 8656 8845 8848 8850 88
[Free scores com] traditional amazing grace 8848
Odznaka każdemu jego 8848

więcej podobnych podstron