Zofia Stelmaszczuk
„Dwie wersje progresywizmu - Mary Richmond i Jane Addams”
1. Buffalo 1877
a) Towarzystwo Organizacji Dobroczynności (COS)
b) Profesjonalna pomoc osobom potrzebującym
- wiele restrykcji (rejestracja, badania sytuacji, zasługiwanie na pomoc) (uważano, że stałe świadczenia doprowadzą do uzależnień) (przekonanie, że potrzebujący są winni)
- problemy opisane w kategoriach
i. defekty moralne
ii. słabości
iii. Zaburzenia charakteru
- „naukowa dobroczynność”
2. 1889 - Richmond dochodzi do COSu
a) Profesjonalizacja pracy socjalnej
b) Wypracowanie podejścia social case work
c) Podręczniki: „Friendly visiting among the poor”, „Social diagnosis”
3. 1889 - Chicago, Hullhouse - Jane Adams
a) Zamieszkała w ubogiej dzielnicy Chicago, poświęciła się pracy na rzecz mieszkańców (settlementy, dziś jest ich około 300)
4. 2 powyższe odrębne nurty uważa się za konkurancyjne, a w sumie miały dużo wspólnego
a) Rozpoczęły wielką społeczną przebudowę - progressive era, 1890-1917
b) Osiągnięcia:
- regulacje z zakresu prawa pracy i ochrony konsumentów
- Wypracowanie podstaw państwa opiekuńczego
- podstawy pomocy społecznej
- podstawy opieki nad dziećmi
c) Cele:
- poprawa losu klienta
- odbudowanie powiązań społecznych - referat Mary Richmond dla NCC
5. Jane Adams i ruch settlementów
„Przekształcanie środowiska siłami człowieka w imię ideału” - Radlińska (czerpała z Adams)
a) Cele: idea pracy organicznej, powszechna oświata, walka z biedą, ofiarna służba, symbioza wszystkich grup społecznych
b) Chodziło przede wszystkim o środowisko, nie jednostkę (zmiana świadomości, budowanie wspólnoty)
- praca w środowisku w celu przeciwdziałania napiętnowaniu, zagrożeniom, złej reputacji
- settlementy były „społecznymi laboratoriami”
- celem współpracy „uwolnienie zasobów sił moralnych i dyspozycje sił obywatelskich”
c) Pracowały głównie kobiety (spełniały ambicje)
d) Powiązane nazwiska: Dewey, E. oraz G. Abott, W. King - codzienna praca organiczna i długoterminowa praca na rzecz reform
e) 1931 - dostaje Nobla
6. Mary Richmond - casework
a) Przygotowanie do pracy na praktycznym uczeniu zawodu (bo casework nie ma własnej bazy teoretycznej i metodologii, a dobre intencje nie wystarczają)
b) Social casework - „sztuka wielowymiarowego działania i współpracy z ludźmi, która zmierzać ma równocześnie do poprawy sytuacji jednostki i dobra społecznego”
c) „Diagram kręgów społecznych” - centrum to rodzina i przyjaciele, dalej nieformalni przedstawiciele środowiska (np. lekarz) i jeszcze dalej - siły obywatelskie (nauczyciele, policjanci), na koniec publiczne i prywatne organizacje
- uruchomienie sił społecznych ma być zadaniem pracownika społecznego
d) Model study-diagnosis-treatment
- etap wstępny: rozpoznanie i badanie sytuacji (uwarunkowania sytuacji jednostki)
- dokładna diagnoza formułowana na podstawie badania, uwzględnia współpracę z dostępnymi źródłami pomocy
- elementy kluczowe: osoba, sytuacja, potrzeby, relacja ze środowiskiem
- najmniej treatmeantu
- sytuacja społeczna - „obiektywne okoliczności i doświadczenia jednostki + relacje ze środowiskiem”
e) Richmond była pod wpływem Mayera i Meada - bo jej „szersze ja” przypomina „ja społeczne” Meada
f) Jej diagnoza społeczna była dużo spóźniona (bo było po wojnie)
g) 1922 - nowa definicja caseworku - „Procesy, które przez świadome dokonywanie indywidualnych aktów przystosowania rozwijają osobowość”
- rozeznanie indywidualności i cech osobistych
- rozeznanie zasobów, zagrożeń i wpływów środowiska
- bezpośrednie oddziaływanie
- pośrednie oddziaływanie (przez środowisko)
h) Przystosowanie (obwiniano ją za to słowo) - pomoc jednostkom w przystosowaniu się do zmieniającego się środowiska + przystosowanie środowiska do potrzeb jednostek i grup
i) Przywiązanie uwagi do osobistej relacji (zaangażowanie i uczestnictwo)
j) Zadaniem reform - zmiana warunków społecznych
7. Wpólne obszary
a) wywodziły się obie z klasy średniej
b) Chciały zbudować porządek społeczny i moralny w powstających miastach
c) Umożliwiały zetknięcie i współpracę ludzi z różnych klas
d) Brak ideologicznego konfliktu (mimo, że czasem się atakowały)
e) Doceniały swój wzajemny dorobek
f) Uświadomiły wpływ uwarunkowań środowiska na dobroczynność
PODSUMOWANIE:
1. Liderzy COS aktywnie działając w ruchu reform społecznych zaznaczli, że ważna jest bezpośrednia pomoc
2. Koncentracja na oddziaływaniu na jednostkę przez specjalistę
3. Obie grupy chciały zmiany warunków społecznych (zajmowali się różnymi obszarami)
4. Z biegem lat doszło do zmiany postaw wolontariuszy
5. Po 1900 roku przejście od filantropii w stronę ruchów obywatelskich
6. 1910-1920 - nowy model pracy socjalnej, utrzymano jednak indywidualną pracę z klientem