1. Pojęcie gazu doskonałego

Gaz doskonały z założenia posiada następujące własności:

1. Trwałość stanu gazowego (nie da się skroplić).

2. Niezmienna budowa chemiczna i cząsteczkowa.

3. Stałe ciepło właściwe.

4. Nie posiada zdolności przenoszenia naprężeń stycznych (jest nielepki).

5. Stan fizyczny gazu doskonałego:

p•V = R•T

p - ciśnienie gazu

V - objętość właściwa

R - indywidualna stała gazowa

T - temperatura gazu

Ciśnienia w poruszającym się płynie

W poruszającym się strumieniu gazu podobnie jak w cieczy, wyodrębniamy ciśnienie statyczne, dynamiczne, całkowite.

p_c = p_s + p_d

Ciśnienie statyczne - ciśnienie wskazywane przez przyrząd poruszający się w

strumieniu płynu z taką samą prędkością i w tym samym kierunku w którym porusza się płyn (prędkość względem płynu i przyrządu równa się zeru

Gdy V = 0 wtedy p_c = p_s , a p_d = 0 p_d = ρV²/2

ρ - gęstość płynu

V - prędkość przepływu

Metody pomiaru ciśnień

Przy pomocy PIEZOMETRU (ciśnienie statyczne) Rurka z otworami impulsowymi Pierścień impulsowy

Przyrząd do pomiaru ciśnienia statycznego i dynamicznego

Rurka PRAUNDTLA KRYZA - wprowadzona w poprzek rurociągu zwężka.

POMPA - maszyna służąca do podnoszenia cieczy z poziomu niższego na poziom

wyższy lub do przetłaczania cieczy z obszaru o ciśnieniu niższym do obszaru o ciśnieniu wyższym.

POMPA WIRNIKOWA - pompa, której organem roboczym jest osadzony na obracającym się wale wirnik, powodujący zwiększenie krętu lub krążenia cieczy przepływającej przez jego wnętrze.

Z wykresu uzyskanego podczas ćwiczenia można wysunąć następujące wnioski:

1.wydatek jest największy przy ciśnieniu atmosferycznym, w miarę gdy zbliżamy się do zera bezwzględnego maleje. Jednocześnie rośnie energia pobrana przez pompę na zassanie. Przy układzie ze stratami największy napływ powietrza z zewnątrz (największe straty) jest przy największym nadciśnieniu.

2.pompa w układzie nieszczelnym nie osiąga takich parametrów wydatku, ponieważ nieszczelności ograniczają jej sprawność.

W praktyce nie spotyka się układów ssawnych idealnych. Dla układów

rzeczywistych motopomp określa się praktyczną wysokość ssania. Jest ona zmienna i zależy nie tylko od szczelności pompy i węży ssawnych, lecz również od:

1.ciśnienia barometrycznego, które w zależności od wysokości położenia miejsca pracy motopompy w stosunku do poziomu morza oraz do warunków atmosferycznych jest różne (tabela),

2.temperatury zassanej wody. Woda przy zmniejszającym się ciśnieniu intensywnie paruje (spadek ciśnienia powoduje obniżenie temperatury wrzenia) parowanie jest tym intensywniejsze, im temperatura wody wyższa. Parowanie podwyższa ciśnienie, zmniejszając praktyczną wysokość ssania,

3.wielkość sił tarcia w czasie przepływu wody; wielkość oporów przepływu zależy z kolei od gładkości powierzchni wewnętrznej węży, długości i średnicy węży linii ssawnej, prędkości przepływu wody w linii ssawnej, sposobu ułożenia linii ssawnej.

Praktyczna wysokość ssania określona warunkami technicznymi dla motopomp przy ciśnieniu atmosferycznym równym 760 mmHg i temp. 15 st. C wynosi 7,5 m.

---