ETIOLOGIA PLECÓW PŁASKICH - DORSUM PLANUM
I PLECY PŁASKIE WRODZONE
Wrodzoną przyczyną powstawania pleców płaskich może być wrodzone niewykształcenie prawidłowego przodopochylenia miednicy.
II PLECY PŁASKIE NABYTE
Plecy płaskie występują w dwóch krańcowo różnych przypadkach:
W astenicznej budowie ciała u dzieci mało aktywnych fizycznie, z osłabionymi mięśniami posturalnymi. Często ma to związek z odmiennym, zwykle opóźnionym rozwojem fizycznym i motorycznym.
U dzieci silnie umięśnionych (głównie mięśnie grzbietu odcinka piersiowego), zbyt wcześnie i intensywnie podejmujących aktywność fizyczną, często wiążącą się z ćwiczeniami wydłużającymi kręgosłup, co prowadzi do spłaszczenia fizjologicznych krzywizn kręgosłupa.
Wada ta może być również efektem źle prowadzonej gimnastyki korekcyjnej, w której stosuje się za dużo ćwiczeń wydłużających kręgosłup przy niedostatecznie przygotowanym aparacie mięśniowym.
Powstawaniu pleców płaskich sprzyja niedobór ruchu (siedzący tryb życia), doprowadzający do osłabienia układu mięśniowego, który jest niezbędny do utrzymania sprawności kręgosłupa i prawidłowej postawy. Plecy płaskie to cena, jaką współczesne społeczeństwo płaci za rozwój cywilizacji i związane z nią udogodnienia. Istnieje pogląd, że zmiany ewolucyjne zmierzają w kierunku spłaszczania krzywizn kręgosłupa. Szybkie tempo zachodzących w środowisku człowieka zmian odbija się na nim w sposób niekorzystny, gdyż w swych mechanizmach adaptacyjnych nie nadąża on za rozwojem cywilizacji. Wynikiem tego są m. in. wady kręgosłupa, a wśród nich plecy płaskie.
Plecy płaskie mogą także towarzyszyć bocznemu idiopatycznemu skrzywieniu kręgosłupa lub być skutkiem korekcji tegoż skrzywienia.