Bohater Romantyczny- tworzą szczególną plejadę postaci i odgrywają szczególną rolę w naszej tradycji narodowej. Być może istnieją własnym życiem niezależnym od swoich adresów literackich czy twórców. Stali się czymś na wzór znajomych, symboli, uosobień, do których ciągle powracamy. Jedynego im nie można zarzucić przeciętności i nudy. Bohater romantyczny w polskiej wersji jest jakby rozbudowanym typem bajronicznym - dochodzi w jego biografii i przybiera na sile walka o wyzwolenia kraju. Wzorcowym bohaterem tragicznym jest Konrad - Gustaw z ,, Dziadów `' A. Mickiewicza, schemat realizuje też ,,Kordian” Słowackiego i Hrabia Henryk w ,,Nieboskiej Komedii” Z. Krasińskiego. Słowacki w pierwszej części biografii opisał motyw dojrzewania młodego człowieka, kontynuowany jako poznawanie świata po domniemanym samobójstwie, a przeistoczenie w bojownika następuje po improwizacji na Mont Black. Hrabia Henryk jest poetą przeklętym, a w jego losy został z kolei wrysowany wątek rodzinny; żona Maria, syn Orcio - i w tym wątku bohater popełnia negatywny czyn zdrady w imię poezji. Z męża przeistacza się w wodza arystokratów, gdyż zmusza go do tego rewolucja - i oto następna różnica, nie jest to walka o wolność ojczyzny lecz idea wiary. Hrabia Henryk umiera w obliczu klęski, zwycięża natomiast idea wiary. Modyfikacją typu jest także Mickiewiczowski J. Soplica z ,,Pana Tadeusza”. Ten nie jest poetą, nie wojuje sam, lecz jako emisariusz, działacz wśród szlachty, zabójstwo popełnia w imię celów własnych i wychodzi przy tym na zdrajcę. Ma tu też miejsce epizod rodzinny w osobie żony i syna Tadeusza. Także życie Soplicy zostaje zamknięte i wyjaśnione, ale cechy takie jak, tajemniczość, nieszczęśliwa miłość zostały zachowane. ,, Konrad Wallenrod” jest ponury, samotny, zamknięty w sobie, dumny, skryty i obarczony bagażem przeszłości. W dzieciństwie został adoptowany przez Krzyżaków którzy zamordowali jego rodziców. Dowiedziawszy się prawdy o swej przeszłości od wędrownego pieśniarza, zatęsknił za ojczyzną, postanowił powrócić do niej. Na Litwie ożenił się lecz ( ,, nie zaznał szczęścia w domu bo nie było go w ojczyźnie”). Szaleńczo odważny, poświęca swoją miłość, rodzinę dla ratowania ukochanej ojczyzny
Wygra bo jego będzie zwycięstwo a przegra bo zyska miano zdrajcy i szpiega, popełni samobójstwo. Konrad W. Jest ojcem polskiej konspiracji, to pierwszym szpieg naszej literatury, którego czyn omawiają kolejne pokolenia. Jest postacią mroczną i w sumie nieszczęśliwą, w dodatku cechuje go prometeizm, ale też trudno nazwać go bohaterem narodowym. Uważam, iż bohater romantyczny okazał się tak silnie oddziaływującym schematem literackim, że pisarze wszelkich epok zajmowali wobec niego swoje własne stanowisko.