Namiestnictwo Zuchowe „Feniks” Hufiec Toruń

BIEG O KAMYKU

- trasa zuchowa Bractwo Tropicieli Antkowych Przygód

Zadanie przedbiegowe:
1.Gromada ma za zadanie zaprosić na swoją zbiórkę dawnego zucha i dowiedzieć się od gościa wszystko na temat zuchów z przeszłości, o Kamińskim i innych postaciach związanych z zuchami
2. Gromada ma za zadanie wykonać kartę o Aleksandrze Kamieńskim
Data:
Czas: np. od 13.00 do 15.00 trasa, później wspólny apel z harcerzami
Miejsce: Las na Bielanach, za miasteczkiem akademickim

Komendant trasy:

Początek i przywitanie:
Wszystkie gromady wita Antek Cwankiewicz. Mówi, kim jest. I pyta zuchów:
-czy każdy, kto tu przyszedł, chce należeć do Wielkiej Tajemnicy Zuchów?
-Słuchajcie! Niedługo będzie noc. Prawda, jaka noc jest ciemna? Tak samo ciemna powinna być nasza tajemnica. Dopóki nie pozwolę nikt nie powinien wiedzieć, że jesteście drużyną Tajemnic Zuchów. Ani żywy ani umarły
-Czy gotowi jesteście dając słowo, że nie zdradzicie tajemnicy?
-Więc wstańcie wszyscy na szeroko rozstawionych nogach i obie ręce wyciągnijcie przed siebie. Tak. Teraz zamknijcie oczy i powtarzajcie za mną: obiecuję na dziki głos puchacza i na czarna przepaść góry Araratu, że Wielkie Tajemnice Zuchów nie zdradzę i że słuchać będę rozkazów wodza drużyny
-Wierzę, że dotrzymacie słowa. Ale do drużyny nie może być przyjęty każdy, kto chce wstąpić. Przyjęci będą tylko najdzielniejsi, tylko ci, którzy wytrzymają próbę, która jest ciężka, ale kto chce być prawdziwym zuchem w Bractwie Tropicieli Antkowych Przygód to na pewno da rade. Po Różnych śladach, znakach, kolejno wykonując zadania i próby udowodni, jakim odważnym, sprytnym i mądrym jest zuchem.
Antek losuje kolejność wychodzenia na trasę gromad. Gromady wychodzą, co 5- 7 minut a w tym czasie czekają na swoją kolej słuchają opowieści Antka o jego gromadzie, Aleksandrze Kamińskim, dziejach zuchów, oglądają jednocześnie albumy, zdjęcia i ilustracje książkowe.
Uczą się piosenki Każdy z nas się postara

Do pierwszego punktu zuchy idą po strzałkach
1. Wilczek- Słoneczko
Zuchy mają za zadanie ułożenie puzzli ze znaczkiem Wilcząt i Słoneczek
szczęście losu- każdy z zuchów rzuca w balon, w którym jest karteczka z pseudonimem, który od tej chwili jest jego.
Zuchy uczą się tajemniczej mowy słoneczek i wilczków

Do drugiego punktów zuchy idą po bandażach
2. Jak to było z tymi zuchami?
Zuchy dostają scenariusz pewnego wydarzenia, które miło miejsce w Zakopanym w roku 1914, a punktowy ma różne rekwizyty, jakie gromada może wykorzystać do zrobienia scenki o tym wydarzeniu.
Zabawa: kto ciszej- jedna osoba siedzi z zawiązanymi oczami, zuchy mają za zadanie przejść na drugą stronę omijając siedzącego zucha, tak, aby on ich nie usłyszał. Gdy siedzący zuch coś usłyszy wskazuje palcem, gdy się nie myli i wskazał na skradającego się zucha, ten musi się cofnąć do początku i od nowa się skrada.

Do trzeciego punktu zuchy idą po śladach zwierząt
3. Zuchy i świat zwierząt
Punktowy jest ukryty i tylko wydaje dźwięk jakiegoś zwierzęcia, zuchy dobrze nasłuchując muszą znaleźć punktowego.
Zabawy: Pogoń- jeden zuch jest nietoperzem (ma zawiązane oczy), który poluje na ćmy (2-3 zuchów). Reszta dzieci ma złączone ręce i tworzy koło, które wyznacza teren polowania. Zadaniem nietoperza jest upolowanie uciekających owadów za pomocą echolokacji w tym celu nietoperz wysyła sygnał, który odbija się od ciem i wraca do nietoperza ( na okrzyk nietoperza hop zuchy odpowiadają ćma). Lokalizując ćmy, nietoperz ma je wszystkie upolować ( dotknąć) .
Mini turniej zwierzakowy- zasada jest taka, że na pytanie punktowego zuch wybiera jedną z dwóch odpowiedzi i idzie na określoną stronę np.., kto jest najmniejszym zwierzątkiem w lesie, na prawo: mrówka, na lewo: mszyce.
Na koniec punktowy czyta zuchom fragment z Antka Cwaniaka
Dwie są najważniejsze cnoty, z których słyną mrówki na całym świecie i u ludzi i u zwierząt. Pierwsza cnota to jest karność, bo nikt się nich nie kłóci i nie wypiera roboty i nie ucieka od obowiązków. I porządek tam jest wielki, bo mrówki są dzielne są prawdziwymi zuchami.
A Druga cnota mrówek to koleżeństwo. Chyba największym prawem mrówki jest: jedna dla wszystkich. Jak której się ciężko coś nieść to zaraz inne pomagają. Jak nieprzyjaciel zaczepia jajeczka to wszystkie biegną matkom i niańkom z pomocą. Jak mrówki po koleżeńsku zabiorą się do roboty to robią takie rzeczy, że nawet wierzyć się nie chce. Potrafią nawet tunel przekopać pod strumykiem i dużo już ludzi takie mrówcze tunele widziało na własne oczy.

Do czwartego punktu zuchy idą po kolorowych kamyczkach.
4. Zuchowa rywalizacja
Zabawa kamyczkami-, która z szóstek w danej gromadzie będzie najlepsza, a muszą wystawić jednego zawodnika, który będzie musiał po kolei najpierw rzuciwszy jednym kamieniem do góry podnieść drugi z ziemi i złapać tamten w górze, potem dwa podnieś ć trzy itd. Jest 6 kamyczków
Przeciąganie liny
Drobna kaszka- kto ma największą równowagę, zuchy okręcają się wokół siebie np. 10 razy a potem szybko muszą przejść po prostej wyznaczonej linie
Stonoga rywalizują szóstki- zuchy stają w rzędzie, jeden za drugim, stają w rozkroku zuch swoją lewą rękę pod nogami podaje zuchowi za nim, tamten łapie go swoją prawą ręką a z lewą robi to samo, co zuch przed nim i wyścig stonóg.

Do piątego punktu zuchy idą po mapce narysowanej, za którym drzewem gdzie skręcić itd.
5. Poszukiwanie cudów natury
Punktowy zuchom opowiada o roślinach, także tych, które mają magiczne działanie- ziołach.
Zadanie: zuchy muszą dopasować atrybut do danego zioła- według ich działania.
Zrobienie tajemnej ziołowej receptury- miętnik i wypicie jej przez wszystkie zuchy
Zabawy: Leśny berek zuchy ratują się przed goniącym je berkiem opierają się plecami o drzewo.

Do szóstego punktu zuchy dojdą po kierunku wyznaczonym przez busole
6. Antkowy tor przeszkód
Zuch każdy sam musi przejść ostatnią konkurencje sprawdzającą jego odwagę i czy ostatecznie nadaje się do Bractwa Tropicieli Antkowych Przygód
- przejście po kładzie drzewa
- po kamieniach przez strumień kamienie to różnej wielkości gazety, zuch nie może zejść z niej bo wpadnie do wody
- pajęczyna- przedostanie się przez pajęczynę uplecioną ze sznurka między drzewami
- tunel przejście przez tunel z pałatek
Na końcu tunelu będzie czekał na każdego zucha Antek, podaje rękę i gratuluje każdemu zuchowi.
Czekają na resztę gromad, pierwsze gromady oglądają galerie Antka i słuchają jego opowieści i śpiewają „Każdy z nas się postara.”

Zakończenie:
Podsumowanie trasy przez Antka Cwaniaka.
Uroczyste przejście wszystkich zuchów na wspólny apel z harcerzami.

---