W maszynie sterowanej z pompami o stałej wydajności pompa pracuje stale, a strumień przepompowywanego oleju jest kierowany suwakowym zaworem trójdrożnym, którego położenie jest sterowane dwoma elektromagnesami. Przy nie zasilanym elektromagnesach sprężyny utrzymują suwak zaworu w położeniu środkowym. Przewody dopływowe do maszyny sterowej są zamknięte i olej zasysany przez pompę odpływa prawie bez straty ciśnienia z powrotem do zbiornika. Zasilanie jednego z elektromagnesów powoduje ruch suwaka, przez co zostaje zamknięty w zaworze przepływ do zbiornika, a otwarty do maszyny sterowej. Powoduje to odpowiedni ruch steru. Gdy przerwie się zasilanie elektromagnesu, suwak zaworu powraca natychmiast do położenia środkowego. Zasilanie drugiego elektromagnesu powoduje uruchomienie steru w drugim kierunku.
Sterowanie pracą pomp o zmiennej wydajności w elektrohydraulicznych układach sterowych odbywa się najczęściej za pomocą silnika nastawczego, przy mechanicznym sprężeniu zwrotnym z trzonem sterowym. Za pomocą silnika nastawczego można przez przekładnie ślimakową napędzać wał rozrządu. Na wale tym znajduje się prowadzona nakrętka wykonująca ruch postępowy przy ruchu obrotowym wału. Środkowe położenie nakrętki odpowiada środkowemu położeniu steru, krańcowe położenie nakrętki odpowiada maksymalnemu wychyleniu steru. Jeśli trzeba wychylić spowodować wychylenie steru o pewien określony kąt, to za pomocą elektrycznego układu sterowania powoduje się ruch silnika nastawczego, który napędza nakrętkę tak długo, dopóki nie znajdzie się ona w odpowiednim położeniu odpowiadającym odpowiedniemu kątowi. Ruch nakrętki powoduje obrót związany z nią przegubowo w punkcje A dźwigni. Obrót odbywa się wokół B, który układem dźwigni związany jest z trzonem sterowym, a więc przy nieruchomym sterze jest nieruchomy. Podczas obrotu dźwigni zamocowana na niej przegubowo w punkcie C dzwignia porusza się w lewo, przedstawiając pierścień regulacyjny w pompie o zmiennej wydajności. Pompa zaczyna wytwarzać ciśnienie i ster rusza. Gdy silnik nastawczy przesunie nakrętkę do położenia odpowiadającego około 2-3 stopnie, pierścień regulacyjny pompy znajduję się w skrajnym położeniu i pompa osiąga pełną wydajność.
W maszynie sterowanej z pompami o stałej wydajności pompa pracuje stale, a strumień przepompowywanego oleju jest kierowany suwakowym zaworem trójdrożnym, którego położenie jest sterowane dwoma elektromagnesami. Przy nie zasilanym elektromagnesach sprężyny utrzymują suwak zaworu w położeniu środkowym. Przewody dopływowe do maszyny sterowej są zamknięte i olej zasysany przez pompę odpływa prawie bez straty ciśnienia z powrotem do zbiornika. Zasilanie jednego z elektromagnesów powoduje ruch suwaka, przez co zostaje zamknięty w zaworze przepływ do zbiornika, a otwarty do maszyny sterowej. Powoduje to odpowiedni ruch steru. Gdy przerwie się zasilanie elektromagnesu, suwak zaworu powraca natychmiast do położenia środkowego. Zasilanie drugiego elektromagnesu powoduje uruchomienie steru w drugim kierunku.
Sterowanie pracą pomp o zmiennej wydajności w elektrohydraulicznych układach sterowych odbywa się najczęściej za pomocą silnika nastawczego, przy mechanicznym sprężeniu zwrotnym z trzonem sterowym. Za pomocą silnika nastawczego można przez przekładnie ślimakową napędzać wał rozrządu. Na wale tym znajduje się prowadzona nakrętka wykonująca ruch postępowy przy ruchu obrotowym wału. Środkowe położenie nakrętki odpowiada środkowemu położeniu steru, krańcowe położenie nakrętki odpowiada maksymalnemu wychyleniu steru. Jeśli trzeba wychylić spowodować wychylenie steru o pewien określony kąt, to za pomocą elektrycznego układu sterowania powoduje się ruch silnika nastawczego, który napędza nakrętkę tak długo, dopóki nie znajdzie się ona w odpowiednim położeniu odpowiadającym odpowiedniemu kątowi. Ruch nakrętki powoduje obrót związany z nią przegubowo w punkcje A dźwigni. Obrót odbywa się wokół B, który układem dźwigni związany jest z trzonem sterowym, a więc przy nieruchomym sterze jest nieruchomy. Podczas obrotu dźwigni zamocowana na niej przegubowo w punkcie C dzwignia porusza się w lewo, przedstawiając pierścień regulacyjny w pompie o zmiennej wydajności. Pompa zaczyna wytwarzać ciśnienie i ster rusza. Gdy silnik nastawczy przesunie nakrętkę do położenia odpowiadającego około 2-3 stopnie, pierścień regulacyjny pompy znajduję się w skrajnym położeniu i pompa osiąga pełną wydajność.
W maszynie sterowanej z pompami o stałej wydajności pompa pracuje stale, a strumień przepompowywanego oleju jest kierowany suwakowym zaworem trójdrożnym, którego położenie jest sterowane dwoma elektromagnesami. Przy nie zasilanym elektromagnesach sprężyny utrzymują suwak zaworu w położeniu środkowym. Przewody dopływowe do maszyny sterowej są zamknięte i olej zasysany przez pompę odpływa prawie bez straty ciśnienia z powrotem do zbiornika. Zasilanie jednego z elektromagnesów powoduje ruch suwaka, przez co zostaje zamknięty w zaworze przepływ do zbiornika, a otwarty do maszyny sterowej. Powoduje to odpowiedni ruch steru. Gdy przerwie się zasilanie elektromagnesu, suwak zaworu powraca natychmiast do położenia środkowego. Zasilanie drugiego elektromagnesu powoduje uruchomienie steru w drugim kierunku.
Sterowanie pracą pomp o zmiennej wydajności w elektrohydraulicznych układach sterowych odbywa się najczęściej za pomocą silnika nastawczego, przy mechanicznym sprężeniu zwrotnym z trzonem sterowym. Za pomocą silnika nastawczego można przez przekładnie ślimakową napędzać wał rozrządu. Na wale tym znajduje się prowadzona nakrętka wykonująca ruch postępowy przy ruchu obrotowym wału. Środkowe położenie nakrętki odpowiada środkowemu położeniu steru, krańcowe położenie nakrętki odpowiada maksymalnemu wychyleniu steru. Jeśli trzeba wychylić spowodować wychylenie steru o pewien określony kąt, to za pomocą elektrycznego układu sterowania powoduje się ruch silnika nastawczego, który napędza nakrętkę tak długo, dopóki nie znajdzie się ona w odpowiednim położeniu odpowiadającym odpowiedniemu kątowi. Ruch nakrętki powoduje obrót związany z nią przegubowo w punkcje A dźwigni. Obrót odbywa się wokół B, który układem dźwigni związany jest z trzonem sterowym, a więc przy nieruchomym sterze jest nieruchomy. Podczas obrotu dźwigni zamocowana na niej przegubowo w punkcie C dzwignia porusza się w lewo, przedstawiając pierścień regulacyjny w pompie o zmiennej wydajności. Pompa zaczyna wytwarzać ciśnienie i ster rusza. Gdy silnik nastawczy przesunie nakrętkę do położenia odpowiadającego około 2-3 stopnie, pierścień regulacyjny pompy znajduję się w skrajnym położeniu i pompa osiąga pełną wydajność.
W maszynie sterowanej z pompami o stałej wydajności pompa pracuje stale, a strumień przepompowywanego oleju jest kierowany suwakowym zaworem trójdrożnym, którego położenie jest sterowane dwoma elektromagnesami. Przy nie zasilanym elektromagnesach sprężyny utrzymują suwak zaworu w położeniu środkowym. Przewody dopływowe do maszyny sterowej są zamknięte i olej zasysany przez pompę odpływa prawie bez straty ciśnienia z powrotem do zbiornika. Zasilanie jednego z elektromagnesów powoduje ruch suwaka, przez co zostaje zamknięty w zaworze przepływ do zbiornika, a otwarty do maszyny sterowej. Powoduje to odpowiedni ruch steru. Gdy przerwie się zasilanie elektromagnesu, suwak zaworu powraca natychmiast do położenia środkowego. Zasilanie drugiego elektromagnesu powoduje uruchomienie steru w drugim kierunku.
Sterowanie pracą pomp o zmiennej wydajności w elektrohydraulicznych układach sterowych odbywa się najczęściej za pomocą silnika nastawczego, przy mechanicznym sprężeniu zwrotnym z trzonem sterowym. Za pomocą silnika nastawczego można przez przekładnie ślimakową napędzać wał rozrządu. Na wale tym znajduje się prowadzona nakrętka wykonująca ruch postępowy przy ruchu obrotowym wału. Środkowe położenie nakrętki odpowiada środkowemu położeniu steru, krańcowe położenie nakrętki odpowiada maksymalnemu wychyleniu steru. Jeśli trzeba wychylić spowodować wychylenie steru o pewien określony kąt, to za pomocą elektrycznego układu sterowania powoduje się ruch silnika nastawczego, który napędza nakrętkę tak długo, dopóki nie znajdzie się ona w odpowiednim położeniu odpowiadającym odpowiedniemu kątowi. Ruch nakrętki powoduje obrót związany z nią przegubowo w punkcje A dźwigni. Obrót odbywa się wokół B, który układem dźwigni związany jest z trzonem sterowym, a więc przy nieruchomym sterze jest nieruchomy. Podczas obrotu dźwigni zamocowana na niej przegubowo w punkcie C dzwignia porusza się w lewo, przedstawiając pierścień regulacyjny w pompie o zmiennej wydajności. Pompa zaczyna wytwarzać ciśnienie i ster rusza. Gdy silnik nastawczy przesunie nakrętkę do położenia odpowiadającego około 2-3 stopnie, pierścień regulacyjny pompy znajduję się w skrajnym położeniu i pompa osiąga pełną wydajność.
W maszynie sterowanej z pompami o stałej wydajności pompa pracuje stale, a strumień przepompowywanego oleju jest kierowany suwakowym zaworem trójdrożnym, którego położenie jest sterowane dwoma elektromagnesami. Przy nie zasilanym elektromagnesach sprężyny utrzymują suwak zaworu w położeniu środkowym. Przewody dopływowe do maszyny sterowej są zamknięte i olej zasysany przez pompę odpływa prawie bez straty ciśnienia z powrotem do zbiornika. Zasilanie jednego z elektromagnesów powoduje ruch suwaka, przez co zostaje zamknięty w zaworze przepływ do zbiornika, a otwarty do maszyny sterowej. Powoduje to odpowiedni ruch steru. Gdy przerwie się zasilanie elektromagnesu, suwak zaworu powraca natychmiast do położenia środkowego. Zasilanie drugiego elektromagnesu powoduje uruchomienie steru w drugim kierunku.
Sterowanie pracą pomp o zmiennej wydajności w elektrohydraulicznych układach sterowych odbywa się najczęściej za pomocą silnika nastawczego, przy mechanicznym sprężeniu zwrotnym z trzonem sterowym. Za pomocą silnika nastawczego można przez przekładnie ślimakową napędzać wał rozrządu. Na wale tym znajduje się prowadzona nakrętka wykonująca ruch postępowy przy ruchu obrotowym wału. Środkowe położenie nakrętki odpowiada środkowemu położeniu steru, krańcowe położenie nakrętki odpowiada maksymalnemu wychyleniu steru. Jeśli trzeba wychylić spowodować wychylenie steru o pewien określony kąt, to za pomocą elektrycznego układu sterowania powoduje się ruch silnika nastawczego, który napędza nakrętkę tak długo, dopóki nie znajdzie się ona w odpowiednim położeniu odpowiadającym odpowiedniemu kątowi. Ruch nakrętki powoduje obrót związany z nią przegubowo w punkcje A dźwigni. Obrót odbywa się wokół B, który układem dźwigni związany jest z trzonem sterowym, a więc przy nieruchomym sterze jest nieruchomy. Podczas obrotu dźwigni zamocowana na niej przegubowo w punkcie C dzwignia porusza się w lewo, przedstawiając pierścień regulacyjny w pompie o zmiennej wydajności. Pompa zaczyna wytwarzać ciśnienie i ster rusza. Gdy silnik nastawczy przesunie nakrętkę do położenia odpowiadającego około 2-3 stopnie, pierścień regulacyjny pompy znajduję się w skrajnym położeniu i pompa osiąga pełną wydajność.
W maszynie sterowanej z pompami o stałej wydajności pompa pracuje stale, a strumień przepompowywanego oleju jest kierowany suwakowym zaworem trójdrożnym, którego położenie jest sterowane dwoma elektromagnesami. Przy nie zasilanym elektromagnesach sprężyny utrzymują suwak zaworu w położeniu środkowym. Przewody dopływowe do maszyny sterowej są zamknięte i olej zasysany przez pompę odpływa prawie bez straty ciśnienia z powrotem do zbiornika. Zasilanie jednego z elektromagnesów powoduje ruch suwaka, przez co zostaje zamknięty w zaworze przepływ do zbiornika, a otwarty do maszyny sterowej. Powoduje to odpowiedni ruch steru. Gdy przerwie się zasilanie elektromagnesu, suwak zaworu powraca natychmiast do położenia środkowego. Zasilanie drugiego elektromagnesu powoduje uruchomienie steru w drugim kierunku.
Sterowanie pracą pomp o zmiennej wydajności w elektrohydraulicznych układach sterowych odbywa się najczęściej za pomocą silnika nastawczego, przy mechanicznym sprężeniu zwrotnym z trzonem sterowym. Za pomocą silnika nastawczego można przez przekładnie ślimakową napędzać wał rozrządu. Na wale tym znajduje się prowadzona nakrętka wykonująca ruch postępowy przy ruchu obrotowym wału. Środkowe położenie nakrętki odpowiada środkowemu położeniu steru, krańcowe położenie nakrętki odpowiada maksymalnemu wychyleniu steru. Jeśli trzeba wychylić spowodować wychylenie steru o pewien określony kąt, to za pomocą elektrycznego układu sterowania powoduje się ruch silnika nastawczego, który napędza nakrętkę tak długo, dopóki nie znajdzie się ona w odpowiednim położeniu odpowiadającym odpowiedniemu kątowi. Ruch nakrętki powoduje obrót związany z nią przegubowo w punkcje A dźwigni. Obrót odbywa się wokół B, który układem dźwigni związany jest z trzonem sterowym, a więc przy nieruchomym sterze jest nieruchomy. Podczas obrotu dźwigni zamocowana na niej przegubowo w punkcie C dzwignia porusza się w lewo, przedstawiając pierścień regulacyjny w pompie o zmiennej wydajności. Pompa zaczyna wytwarzać ciśnienie i ster rusza. Gdy silnik nastawczy przesunie nakrętkę do położenia odpowiadającego około 2-3 stopnie, pierścień regulacyjny pompy znajduję się w skrajnym położeniu i pompa osiąga pełną wydajność.
W maszynie sterowanej z pompami o stałej wydajności pompa pracuje stale, a strumień przepompowywanego oleju jest kierowany suwakowym zaworem trójdrożnym, którego położenie jest sterowane dwoma elektromagnesami. Przy nie zasilanym elektromagnesach sprężyny utrzymują suwak zaworu w położeniu środkowym. Przewody dopływowe do maszyny sterowej są zamknięte i olej zasysany przez pompę odpływa prawie bez straty ciśnienia z powrotem do zbiornika. Zasilanie jednego z elektromagnesów powoduje ruch suwaka, przez co zostaje zamknięty w zaworze przepływ do zbiornika, a otwarty do maszyny sterowej. Powoduje to odpowiedni ruch steru. Gdy przerwie się zasilanie elektromagnesu, suwak zaworu powraca natychmiast do położenia środkowego. Zasilanie drugiego elektromagnesu powoduje uruchomienie steru w drugim kierunku.
Sterowanie pracą pomp o zmiennej wydajności w elektrohydraulicznych układach sterowych odbywa się najczęściej za pomocą silnika nastawczego, przy mechanicznym sprężeniu zwrotnym z trzonem sterowym. Za pomocą silnika nastawczego można przez przekładnie ślimakową napędzać wał rozrządu. Na wale tym znajduje się prowadzona nakrętka wykonująca ruch postępowy przy ruchu obrotowym wału. Środkowe położenie nakrętki odpowiada środkowemu położeniu steru, krańcowe położenie nakrętki odpowiada maksymalnemu wychyleniu steru. Jeśli trzeba wychylić spowodować wychylenie steru o pewien określony kąt, to za pomocą elektrycznego układu sterowania powoduje się ruch silnika nastawczego, który napędza nakrętkę tak długo, dopóki nie znajdzie się ona w odpowiednim położeniu odpowiadającym odpowiedniemu kątowi. Ruch nakrętki powoduje obrót związany z nią przegubowo w punkcje A dźwigni. Obrót odbywa się wokół B, który układem dźwigni związany jest z trzonem sterowym, a więc przy nieruchomym sterze jest nieruchomy. Podczas obrotu dźwigni zamocowana na niej przegubowo w punkcie C dzwignia porusza się w lewo, przedstawiając pierścień regulacyjny w pompie o zmiennej wydajności. Pompa zaczyna wytwarzać ciśnienie i ster rusza. Gdy silnik nastawczy przesunie nakrętkę do położenia odpowiadającego około 2-3 stopnie, pierścień regulacyjny pompy znajduję się w skrajnym położeniu i pompa osiąga pełną wydajność.
W maszynie sterowanej z pompami o stałej wydajności pompa pracuje stale, a strumień przepompowywanego oleju jest kierowany suwakowym zaworem trójdrożnym, którego położenie jest sterowane dwoma elektromagnesami. Przy nie zasilanym elektromagnesach sprężyny utrzymują suwak zaworu w położeniu środkowym. Przewody dopływowe do maszyny sterowej są zamknięte i olej zasysany przez pompę odpływa prawie bez straty ciśnienia z powrotem do zbiornika. Zasilanie jednego z elektromagnesów powoduje ruch suwaka, przez co zostaje zamknięty w zaworze przepływ do zbiornika, a otwarty do maszyny sterowej. Powoduje to odpowiedni ruch steru. Gdy przerwie się zasilanie elektromagnesu, suwak zaworu powraca natychmiast do położenia środkowego. Zasilanie drugiego elektromagnesu powoduje uruchomienie steru w drugim kierunku.
Sterowanie pracą pomp o zmiennej wydajności w elektrohydraulicznych układach sterowych odbywa się najczęściej za pomocą silnika nastawczego, przy mechanicznym sprężeniu zwrotnym z trzonem sterowym. Za pomocą silnika nastawczego można przez przekładnie ślimakową napędzać wał rozrządu. Na wale tym znajduje się prowadzona nakrętka wykonująca ruch postępowy przy ruchu obrotowym wału. Środkowe położenie nakrętki odpowiada środkowemu położeniu steru, krańcowe położenie nakrętki odpowiada maksymalnemu wychyleniu steru. Jeśli trzeba wychylić spowodować wychylenie steru o pewien określony kąt, to za pomocą elektrycznego układu sterowania powoduje się ruch silnika nastawczego, który napędza nakrętkę tak długo, dopóki nie znajdzie się ona w odpowiednim położeniu odpowiadającym odpowiedniemu kątowi. Ruch nakrętki powoduje obrót związany z nią przegubowo w punkcje A dźwigni. Obrót odbywa się wokół B, który układem dźwigni związany jest z trzonem sterowym, a więc przy nieruchomym sterze jest nieruchomy. Podczas obrotu dźwigni zamocowana na niej przegubowo w punkcie C dzwignia porusza się w lewo, przedstawiając pierścień regulacyjny w pompie o zmiennej wydajności. Pompa zaczyna wytwarzać ciśnienie i ster rusza. Gdy silnik nastawczy przesunie nakrętkę do położenia odpowiadającego około 2-3 stopnie, pierścień regulacyjny pompy znajduję się w skrajnym położeniu i pompa osiąga pełną wydajność.
W maszynie sterowanej z pompami o stałej wydajności pompa pracuje stale, a strumień przepompowywanego oleju jest kierowany suwakowym zaworem trójdrożnym, którego położenie jest sterowane dwoma elektromagnesami. Przy nie zasilanym elektromagnesach sprężyny utrzymują suwak zaworu w położeniu środkowym. Przewody dopływowe do maszyny sterowej są zamknięte i olej zasysany przez pompę odpływa prawie bez straty ciśnienia z powrotem do zbiornika. Zasilanie jednego z elektromagnesów powoduje ruch suwaka, przez co zostaje zamknięty w zaworze przepływ do zbiornika, a otwarty do maszyny sterowej. Powoduje to odpowiedni ruch steru. Gdy przerwie się zasilanie elektromagnesu, suwak zaworu powraca natychmiast do położenia środkowego. Zasilanie drugiego elektromagnesu powoduje uruchomienie steru w drugim kierunku.
Sterowanie pracą pomp o zmiennej wydajności w elektrohydraulicznych układach sterowych odbywa się najczęściej za pomocą silnika nastawczego, przy mechanicznym sprężeniu zwrotnym z trzonem sterowym. Za pomocą silnika nastawczego można przez przekładnie ślimakową napędzać wał rozrządu. Na wale tym znajduje się prowadzona nakrętka wykonująca ruch postępowy przy ruchu obrotowym wału. Środkowe położenie nakrętki odpowiada środkowemu położeniu steru, krańcowe położenie nakrętki odpowiada maksymalnemu wychyleniu steru. Jeśli trzeba wychylić spowodować wychylenie steru o pewien określony kąt, to za pomocą elektrycznego układu sterowania powoduje się ruch silnika nastawczego, który napędza nakrętkę tak długo, dopóki nie znajdzie się ona w odpowiednim położeniu odpowiadającym odpowiedniemu kątowi. Ruch nakrętki powoduje obrót związany z nią przegubowo w punkcje A dźwigni. Obrót odbywa się wokół B, który układem dźwigni związany jest z trzonem sterowym, a więc przy nieruchomym sterze jest nieruchomy. Podczas obrotu dźwigni zamocowana na niej przegubowo w punkcie C dzwignia porusza się w lewo, przedstawiając pierścień regulacyjny w pompie o zmiennej wydajności. Pompa zaczyna wytwarzać ciśnienie i ster rusza. Gdy silnik nastawczy przesunie nakrętkę do położenia odpowiadającego około 2-3 stopnie, pierścień regulacyjny pompy znajduję się w skrajnym położeniu i pompa osiąga pełną wydajność.
W maszynie sterowanej z pompami o stałej wydajności pompa pracuje stale, a strumień przepompowywanego oleju jest kierowany suwakowym zaworem trójdrożnym, którego położenie jest sterowane dwoma elektromagnesami. Przy nie zasilanym elektromagnesach sprężyny utrzymują suwak zaworu w położeniu środkowym. Przewody dopływowe do maszyny sterowej są zamknięte i olej zasysany przez pompę odpływa prawie bez straty ciśnienia z powrotem do zbiornika. Zasilanie jednego z elektromagnesów powoduje ruch suwaka, przez co zostaje zamknięty w zaworze przepływ do zbiornika, a otwarty do maszyny sterowej. Powoduje to odpowiedni ruch steru. Gdy przerwie się zasilanie elektromagnesu, suwak zaworu powraca natychmiast do położenia środkowego. Zasilanie drugiego elektromagnesu powoduje uruchomienie steru w drugim kierunku.
Sterowanie pracą pomp o zmiennej wydajności w elektrohydraulicznych układach sterowych odbywa się najczęściej za pomocą silnika nastawczego, przy mechanicznym sprężeniu zwrotnym z trzonem sterowym. Za pomocą silnika nastawczego można przez przekładnie ślimakową napędzać wał rozrządu. Na wale tym znajduje się prowadzona nakrętka wykonująca ruch postępowy przy ruchu obrotowym wału. Środkowe położenie nakrętki odpowiada środkowemu położeniu steru, krańcowe położenie nakrętki odpowiada maksymalnemu wychyleniu steru. Jeśli trzeba wychylić spowodować wychylenie steru o pewien określony kąt, to za pomocą elektrycznego układu sterowania powoduje się ruch silnika nastawczego, który napędza nakrętkę tak długo, dopóki nie znajdzie się ona w odpowiednim położeniu odpowiadającym odpowiedniemu kątowi. Ruch nakrętki powoduje obrót związany z nią przegubowo w punkcje A dźwigni. Obrót odbywa się wokół B, który układem dźwigni związany jest z trzonem sterowym, a więc przy nieruchomym sterze jest nieruchomy. Podczas obrotu dźwigni zamocowana na niej przegubowo w punkcie C dzwignia porusza się w lewo, przedstawiając pierścień regulacyjny w pompie o zmiennej wydajności. Pompa zaczyna wytwarzać ciśnienie i ster rusza. Gdy silnik nastawczy przesunie nakrętkę do położenia odpowiadającego około 2-3 stopnie, pierścień regulacyjny pompy znajduję się w skrajnym położeniu i pompa osiąga pełną wydajność.
W maszynie sterowanej z pompami o stałej wydajności pompa pracuje stale, a strumień przepompowywanego oleju jest kierowany suwakowym zaworem trójdrożnym, którego położenie jest sterowane dwoma elektromagnesami. Przy nie zasilanym elektromagnesach sprężyny utrzymują suwak zaworu w położeniu środkowym. Przewody dopływowe do maszyny sterowej są zamknięte i olej zasysany przez pompę odpływa prawie bez straty ciśnienia z powrotem do zbiornika. Zasilanie jednego z elektromagnesów powoduje ruch suwaka, przez co zostaje zamknięty w zaworze przepływ do zbiornika, a otwarty do maszyny sterowej. Powoduje to odpowiedni ruch steru. Gdy przerwie się zasilanie elektromagnesu, suwak zaworu powraca natychmiast do położenia środkowego. Zasilanie drugiego elektromagnesu powoduje uruchomienie steru w drugim kierunku.
Sterowanie pracą pomp o zmiennej wydajności w elektrohydraulicznych układach sterowych odbywa się najczęściej za pomocą silnika nastawczego, przy mechanicznym sprężeniu zwrotnym z trzonem sterowym. Za pomocą silnika nastawczego można przez przekładnie ślimakową napędzać wał rozrządu. Na wale tym znajduje się prowadzona nakrętka wykonująca ruch postępowy przy ruchu obrotowym wału. Środkowe położenie nakrętki odpowiada środkowemu położeniu steru, krańcowe położenie nakrętki odpowiada maksymalnemu wychyleniu steru. Jeśli trzeba wychylić spowodować wychylenie steru o pewien określony kąt, to za pomocą elektrycznego układu sterowania powoduje się ruch silnika nastawczego, który napędza nakrętkę tak długo, dopóki nie znajdzie się ona w odpowiednim położeniu odpowiadającym odpowiedniemu kątowi. Ruch nakrętki powoduje obrót związany z nią przegubowo w punkcje A dźwigni. Obrót odbywa się wokół B, który układem dźwigni związany jest z trzonem sterowym, a więc przy nieruchomym sterze jest nieruchomy. Podczas obrotu dźwigni zamocowana na niej przegubowo w punkcie C dzwignia porusza się w lewo, przedstawiając pierścień regulacyjny w pompie o zmiennej wydajności. Pompa zaczyna wytwarzać ciśnienie i ster rusza. Gdy silnik nastawczy przesunie nakrętkę do położenia odpowiadającego około 2-3 stopnie, pierścień regulacyjny pompy znajduję się w skrajnym położeniu i pompa osiąga pełną wydajność.
W maszynie sterowanej z pompami o stałej wydajności pompa pracuje stale, a strumień przepompowywanego oleju jest kierowany suwakowym zaworem trójdrożnym, którego położenie jest sterowane dwoma elektromagnesami. Przy nie zasilanym elektromagnesach sprężyny utrzymują suwak zaworu w położeniu środkowym. Przewody dopływowe do maszyny sterowej są zamknięte i olej zasysany przez pompę odpływa prawie bez straty ciśnienia z powrotem do zbiornika. Zasilanie jednego z elektromagnesów powoduje ruch suwaka, przez co zostaje zamknięty w zaworze przepływ do zbiornika, a otwarty do maszyny sterowej. Powoduje to odpowiedni ruch steru. Gdy przerwie się zasilanie elektromagnesu, suwak zaworu powraca natychmiast do położenia środkowego. Zasilanie drugiego elektromagnesu powoduje uruchomienie steru w drugim kierunku.
Sterowanie pracą pomp o zmiennej wydajności w elektrohydraulicznych układach sterowych odbywa się najczęściej za pomocą silnika nastawczego, przy mechanicznym sprężeniu zwrotnym z trzonem sterowym. Za pomocą silnika nastawczego można przez przekładnie ślimakową napędzać wał rozrządu. Na wale tym znajduje się prowadzona nakrętka wykonująca ruch postępowy przy ruchu obrotowym wału. Środkowe położenie nakrętki odpowiada środkowemu położeniu steru, krańcowe położenie nakrętki odpowiada maksymalnemu wychyleniu steru. Jeśli trzeba wychylić spowodować wychylenie steru o pewien określony kąt, to za pomocą elektrycznego układu sterowania powoduje się ruch silnika nastawczego, który napędza nakrętkę tak długo, dopóki nie znajdzie się ona w odpowiednim położeniu odpowiadającym odpowiedniemu kątowi. Ruch nakrętki powoduje obrót związany z nią przegubowo w punkcje A dźwigni. Obrót odbywa się wokół B, który układem dźwigni związany jest z trzonem sterowym, a więc przy nieruchomym sterze jest nieruchomy. Podczas obrotu dźwigni zamocowana na niej przegubowo w punkcie C dzwignia porusza się w lewo, przedstawiając pierścień regulacyjny w pompie o zmiennej wydajności. Pompa zaczyna wytwarzać ciśnienie i ster rusza. Gdy silnik nastawczy przesunie nakrętkę do położenia odpowiadającego około 2-3 stopnie, pierścień regulacyjny pompy znajduję się w skrajnym położeniu i pompa osiąga pełną wydajność.