Montaż poetycki na temat Uroczystości Wszystkich Świętych.

Gimnazjum im. Wł. St. Reymonta w Wiączyniu Dolnym

Opracowała Ewa-Maria Orłowska

Program jest przedstawiany na zakończenie pokazu przygotowanego przez nauczycielki języka angielskiego, ukazujący świętowanie heeloween w stylu zachodnim.

Przez chwilę w naszej szkole było jak w amerykańskim filmie. Świat strachów, wampirów i zombii, które są niczym kolorowe gadżety najnowszej mody. Przed nią nie ma ucieczki. Otacza nas wszędzie. Nowe zwyczaje przychodzą do naszego życia, czasem niezależnie od naszej woli. Jednak do nas należy wybór, jak i co przyjmiemy.

Przyjmując więc nowinki kulturowe, pamiętajmy o naszych wielowiekowych tradycjach. Mieszkamy w Polsce i tu zbudujemy kiedyś własne gniazda domowe, dlatego warto, abyśmy ucząc się współczesności doceniali historię i własną tożsamość.

Dzień Wszystkich Świętych, dzień Pierwszego Listopada jest dla Polaków okazją do zadumy i zapytania o sens życia, pracy, o znaczenie konkretnego człowieka dla jego najbliższych i świata.

Pytamy, co jest po drugiej stronie życia, odwiedzamy cmentarze i tam w ciszy, otuleni zapachem świec, igliwia i chryzantem wspominamy w modlitwie tych, których już nie ma wśród nas.

zamyślony nad przeszłością

odlatuję w dal

mysli błądzą daleko

szukają w pamięci zapisanej jak ksiega

przeżyc co chciałeś i nie chciałeś przeżyć

na chwilę zastygam w bezruchu

nawet wiatr ucichł

a liście spadaja bezszelestnie

tak cicho wkoło

tak cudnie

blogi spokój

data na nagrobku

przypomina że odeszli

łxza spłynęła po policzku

wracam do teraźniejszosci

do spotkania za rok
Źródło wiersza: Granice.pl. Wortal Literacki <http://www.granice.pl/poezja.php?id=51&id2=1788> [dostęp 17.10.2009r.]

Jak podaje encyklopedia:

Wszystkich Świętych po łacinie festum omnium sanctorum, to uroczystość obchodzona 1 listopada ku czci wszystkich znanych i nieznanych świetych, którzy przebywają już w chwale zbawionych.

W tym dniu przypominamy sobie osoby oficjalnie uznane za święte, ale również ludzi, którzy zapisali się w naszej pamięci jako pobożne, dobre i godne naśladowania.

Następnym dniem po Uroczystości wszystkich Świętych jest Dzień Zaduszny, w którym modlimy się za wszystkich zmarłych, pragnąc, aby cieszyli się szczęściem w Wieczności.

Źródło encyklopedyczne: Wikipedia. Wolna encyklopedia <http://pl.wikipedia.org/wiki/Wszystkich_Świętych> [dostęp 17.10.2009r.]

Spieszmy się kochać ludzi, tak szybko odchodzą 
zostaną po nich buty i telefon głuchy
tylko to, co nieważne jak krowa się wlecze 
najważniejsze tak prędkie, że nagle się staje
potem cisza normalna więc całkiem nieznośna 
jak czystość urodzona najprościej z rozpaczy 
kiedy myślimy o kimś zostając bez niego

Nie bądź pewny, że czas masz, bo pewność niepewna 
zabiera nam wrażliwość tak jak każde szczęście 
przychodzi jednocześnie jak patos i humor
jak dwie namiętności wciąż słabsze od jednej 
tak szybko stad odchodzą jak drozd milkną w lipcu 
jak dźwięk trochę niezgrabny lub jak suchy ukłon 
żeby widzieć naprawdę zamykają oczy 
chociaż większym ryzykiem rodzić się nie umierać 
kochamy wciąż za mało i stale za późno

Nie pisz o tym zbyt często lecz pisz raz na zawsze
a będziesz tak jak delfin łagodny i mocny

Spieszmy się kochać ludzi tak szybko odchodzą
i ci co nie odchodzą nie zawsze powrócą 
i nigdy nie wiadomo mówiąc o miłości 
czy pierwsza jest ostatnią czy ostatnia pierwszą

Źródło wiersza: Swiat poezji księdza Twardowskiego <http://twardowski.poezja.eu/poezje_wybrane.htm#suplikacje > [dostęp 17.10.2009r.]

To niezywkłe święto i nie powinno kojarzyć się ze smutkiem. To święto, które prowokuje do zatrzymania się w pędzie życia, przystanięcia i pochylenia się nad własną drogą do zbawienia, do świętości.

Boże którego nie widzę

a kiedyś zobaczę

przychodzę bezrobotny

przystaję w ogonku

o proszę Cie o miłość jak o ciężką pracę

Źródłowiersza: Świat poezji księdza Twardowskiego <http://twardowski.poezja.eu/poezje_wybrane.htm#suplikacje > [dostęp 17.10.2009r.]

Ten dzień to dobra okazja, aby zapytać się o jakość własnego życia, na co poświęcamy najwięcej czasu, czym sie karmimy duchowo i fizycznie, jak spędzamy wolne od pracy i nauki dni.

Dnia 1 listopada Święto Zmarłych obchodzimy
i jak co roku na grobach swych bliskich znicze palimy,
a coraz ich więcej po tamtej stronie mamy,
po prostu coraz młodziej umieramy.
80 lat życia staje się rzadkością,
coraz częściej ludzi w średnim wieku klepsydry goszczą.
Ludzie na różne choroby cywilizacyjne umierają,
oraz w wypadkach swe życie oddają.
Choć wojen w naszym rejonie nie mamy,
to sami się chemią zabijamy,
bo żywność różnymi chemikaliami jest faszerowana,
która jest przez nas od dziecka spożywana.

Papierosy setkami też palimy,
czym bardzo sobie i innym szkodzimy.
Za gotówką nie jeden się ugania
i nie widzi że jest bliżej Świętego Piotra spotkania,
bo gdy mamy pracę to w pracoholizm popadamy
i o własne zdrowie wcale nie dbamy.
Stojąc nad grobem dopiero do nas dociera,
co jest warta taka kariera,
że głównie pracą żyjemy
i o najbliższych osobach tak mało wiemy.
Więc 1 listopada nad grobami bliskich się pomódlmy
i nad własnym życiem się zastanówmy.

Źródłowiersza: Garnek.pl <http://www.garnek.pl/rawiak/254982/wszystkich-swietych-wiersz> [dostęp 17.10.2009r.]

nie proszę już o spokój

ani o to żeby było inaczej

nie mam żalu że nie mam malucha

ani o to że mi najbliżsi rozrąbali głowę

przyszedłem podziękować że jesteś Bogiem

Źródło wiersza: Świat poezji księdza Twardowskiego <http://twardowski.poezja.eu/poezje_wybrane.htm#suplikacje > [dostęp 17.10.2009r.]

Na zakończenie wchodzi uczeń z zapalonym zniczem, ktory stawia na stoliku przykrytym bialym obrusem. Cisza na sali.

Uczestnicy wychodzą i stają naokoło światła.

W montażu można wykorzystać podkład muzyczny pod wiersze, np. utwory Zamfira lub inną muzykę instrumentalną.

---