• Robinia akacjowa

Robinia akacjowa albo po prostu akacja to jedno z niewielu drzew docenianych w ziołolecznictwie. Napar z kwiatów akacji podobnie jak jej piękno i zapach działa na nas uspokajająco.

• Akacja opis

Robinia akacjowa, zwana potocznie akacja lub robinia biała wywodzi się z terenów Ameryki Północnej. Do Europy zawitała na początku XVII wieku za sprawą Jeana Robina (stąd jej nazwa). Tu na wzgląd na walory estetyczne, czyli bujną koronę, owalne liście, dużą ilość kwiatów i piękny zapach szybko stała się elementem miejskiego wystroju. Swoje miejsce w parkach i alejkach zawdzięcza również niewygórowanym wymaganiom glebowym, niskiemu zapotrzebowaniu na wodę i odporności na zanieczyszczenie środowiska.

Robinia akacjowa to drzewo o niskim pniu tworzące bujną, nieregularną koronę. Jej wysokość nie przekracza 20-25 metrów. Kora pnia i konarów jest twarda, głęboko bruzdowana i spękana. Ma ciemnoszarą barwę. Młode gałązki mają cienką, gładką i czerwonobrunatną korę.
Liście akacji są nieparzystopierzaste złożone z 7 do 21 owalnych listków. Z wierzchu są jasnozielone, a od spodu szarozielone.
Robinia akacjowa kwitnie parokrotnie w maju i czerwcu. Białe kwiaty akacji zebrane są w grona i wytwarzają intensywny, przyjemny zapach. Są one chętnie odwiedzane przez pszczoły, które z pyłków akacji wytwarzają miód akacjowy (jest to roślina miododajna).
Owocem robinii akacjowej są białe w środku, 12 centymetrowe strączki zawierające małe, nerkowate nasiona ciemnej barwy.

• Uprawa

Robinia akacjowa jest drzewem o bujnej koronie lubiącym dużą ilość światła. Nie wymaga żyznej gleby, a sama należy do rodziny roślin motylkowych (bobowatych). Warto w jej towarzystwie sadzić rośliny lubiące ziemię o wysokiej zawartości azotu (np.: czarny bez czy pokrzywę zwyczajną). Nie wymaga również dobrego nawodnienia, ponieważ wytwarza gruby korzeń palowy, dzięki któremu pobiera wodę z głębszych warstw gleby. Niestety podczas likwidacji stanowiska akacji korzeń stanowi nie lada wyzwanie.
Robinia akacjowa rozmnaża się zarówno przez nasiona jak i przez płytko położone korzenie boczne.

Surowcem zielarskim są jedynie kwiaty, ponieważ reszta rośliny jest trująca. Objawami zatrucia są bóle brzucha, mdłości, wymioty, wzdęcia, gorączka i zaburzenia widzenia.
Kwiaty zbiera się w momencie rozkwitania, w suchy, pogodny poranek po zejściu rosy. Podczas zbierania ścina się sekatorami całe grona kwiatów, z których następnie obrywa się pojedyncze kwiaty bez szypułek. Podczas zbiorów należy zwrócić uwagę na niedopuszczenie zaparzenia i nadmiernego pogniecenia się kwiatów.
Właściwe suszenie odbywa się w przewiewnym, zacienionym pomieszczeniu lub w suszarni przy temperaturze nieprzekraczającej 35 stopni Celsjusza. Podczas suszenia kwiaty należy rozłożyć w pojedynczą warstwę. Wartościowy surowiec poznaje się po tym, że kwiaty nie zmieniły swojej naturalnej białej barwy i nie utraciły zapachu.

• Podstawowe substancje czynne

Kwiaty robinii akacjowej obfitują we flawonoidy (robininę, akacetynę, kemferol i epigeninę), a także kwasy organiczne, cukry leukoantocyjanozyd i sole mineralne. Zawierają również wysokie stężenie olejków eterycznych złożonych z piperonalu, farnezolu i linalolu.

• Działanie i zastosowanie

W liściach, korze, drewnie i korzeniach robinii akacjowej krążą substancje trujące. Objawami zatrucia są bóle brzucha, mdłości, wymioty, wzdęcia, gorączka i zaburzenia widzenia.

Kwiaty akacji wykorzystuje się do sporządzania naparu o działaniu uspokajającym, moczopędnym i pobudzającym organizm do produkcji żółci. Ma on również właściwości przeciwskurczowe i obniżające gorączkę. Napar z akacji stosuje się podczas zapalenia nerek i stanów skurczowych dróg żółciowych. Kwiaty robinii akacjowej często stają się częścią mieszanek ziołowych na kamicę.
Olejek z kwiatów akacji wykorzystuje się w przemyśle perfumeryjnym ze względu na delikatny, kwiatowy zapach.
Jasnobrązowe drewno robinii akacjowej nie tylko jest wytrzymałe na zgniatanie ale również lekkie, dlatego chętnie wykorzystywane jest w stolarstwie i tokarstwie. Ma także wysoką wartość opałową.

• Napar z kwiatów akacji

Napar z kwiatów akacji przyrządza się poprzez zalanie wrzątkiem łyżki suszonych kwiatów (porcja na szklankę wody). Czas parzenia naparu to 15 minut. Po przecedzeniu pić po szklance 2 razy dziennie.

---