Scenariusz zajęcia otwartego
dla rodziców dzieci 6-letnich
Temat: Słuchanie opowiadania nauczycielki „Historia prawdziwa o
sześciogłowym smoku i Małgosi - nie chce mi się”, wykonywanie zadań smoka.
Przekład intersemiotyczny utworu na działalność teatralną i znak ikoniczny - portret smoka.
Metody, formy pracy: czynna, słowna, zadaniowa,
Pomoce dydaktyczne: liczmany, koperty z zadaniami, instrumenty muzyczne, rebusy, zagadki, ilustracje, rozsypanka literowa, wydrukowane wyrazy,
Cele operacyjne:
Dziecko:
posługuje się liczebnikami głównymi i porządkowymi w zakresie 6,
zna znaczenie pojęcia zbiór,
tworzy zbiory i podzbiory według określonych cech przedmiotów,
porównuje liczebność zbiorów, posługując się pojęciami: tyle samo, o...mniej, o...więcej,
rozpoznaje poznane cyfry pośród innych cyfr,
odlicza do trzech, czterech itd.,
rozwiązuje zagadki i rebusy,
zna i prawidłowo określa strony, prawą i lewą,
rozpoznaje i nazywa instrumenty muzyczne takie jak: ton-blok, pudełko akustyczne, trójkąt, itd.,
porusza się w rytmie słyszanej muzyki,
przedstawia słyszany utwór za pomocą ruchów,
wyraża swoje emocje na rysunku,
określa i wyraża swój nastrój,
przedstawia treść utworu za pomocą scenek dramowych wyrażając własne emocje i przeżycia,
przestrzega umów zawartych w grupie dotyczących zgodnego współdziałania oraz bezpiecznego poruszania się w sali,
uznaje prawo innych dzieci do wypowiedzenia się na dany temat.
Wstęp.
Bardzo często rodzice opowiadają wam bajki. Zwykle zaczynają się one jak?
D: Za górami........itd. Na pewno znacie wiele takich bajek. Jedną z bajek, którą znacie jest „Bajka o Czerwonym Kapturku”. Chciałabym, abyśmy ją sobie dzisiaj opowiedzieli wspólnie, ale trochę inaczej.
N: Proszę, aby wszystkie dzieci stanęły w kole i od Sandry odliczyły do czterech. Każdy musi zapamiętać swoją cyfrę. Dzieci odliczają do czterech.
N: Teraz każde dziecko zaprosi do swojej grupy mamę lub tatę, którzy do was przyszli.
Przedstawienie bajki „Czerwony Kapturek” wg tekstu podanego w aneksie do scenariusza.
Po wspólnej zabawie rodzice zajmują miejsca na ławeczkach, dzieci przed tablicą.
N: Ja też wam dzisiaj coś opowiem, ale to nie będzie bajka. Moja opowieść zaczyna się tak:
Pewnego razu była sobie dziewczynka, która miała na imię Małgosia. Mieszkała sobie w mieście Jastrzębie Zdrój razem z rodzicami. Była to taka sama dziewczynka jak wiele tych, które chodzą do tego przedszkola. Różniła się od nich tylko tym, że kiedy mamusia Małgosi poprosiła ją o coś, Małgosia zawsze mówiła:
Nie chce mi się!
Mamusia prosi:
Małgosiu, bardzo cię proszę idź do sklepu po masło.
A Małgosia na to:
Nie chce mi się!
Na każdą prośbę mamusi Małgosia wciąż to samo: Nie chce mi się! Nie chce mi się! Nie chce mi się! Nie chce mi się!.................
Tak naprawdę to nikt w całym Jastrzębiu już nie pamiętał jak Małgosia miała na imię, bo wszyscy wołali:
Idzie panna nie chce mi się.
Pewnego razu wydarzyło się jednak coś dziwnego. Małgosia zauważyła, że mamusia zrobiła się bardzo smutna. Zaprzyjaźniony mądry krasnal powiedział, że lekarstwo na mamy smutek zna tylko sześciogłowy smok.
Małgosia wybrała się w daleką podróż do krainy sześciogłowego smoka. Lekarstwem na smutek były zaczarowane korale, składające się z sześciu kolorowych koralików.
Małgosia bardzo długo szła, aż w końcu doszła do krainy sześciogłowego smoka.
Smoku bardzo cię proszę daj mi korale dla mojej mamy.
Smok pokiwał wszystkimi sześcioma głowami tak, że o mało mu się głowy nie poplątały i powiedział:
Nie chce mi się!
Małgosia dalej bardzo mocno prosiła smoka. W końcu smok się zgodził, ale pod jednym warunkiem.
Moje zaczarowane korale mają aż sześć różnokolorowych koralików, aby je zdobyć musisz rozwiązać trudne zadania. Każda z moich głów ukryła na sali kopertę z zadaniem. Odszukaj koperty i rozwiąż zadania, a dostaniesz korale.
Część właściwa.
Dzieci kolejno szukają kopert z zadaniami ukrytych na całej sali. Muszą odszukać najpierw kopertę z cyfrą 1, potem 2 itd. Podczas odszukiwania muszą też określić położenia koperty np., na szafie, pod kwiatkiem. Rodzice otrzymują kartki z narysowanym sznurek korali i polecenie kolorowania kolejnych korali, jeżeli ich dziecko prawidłowo rozwiązało zadanie.
Zadanie 1
Zadaje pierwsza głowa.
Jestem głowa, mądra głowa
Głowa zagadkowa.
Kto odgadnie me zadanie
Pierwszy koral wnet dostanie.
A ten koral jest jak słońce
Na niebie gorejące.
Posłuchajcie i odpowiedzcie:
Ile słońc na niebie świeci?
Ile w parze stoi dzieci?
Ile ma samochód kół?
Ile nóg ma duży stół?
Ile rogów koza ma?
Ile burak głosek ma?
Ile dni w tygodniu jest?
Ile ma ogonów pies?
Ile palców ręka ma?
Ile to jest dwa i dwa?
Ile w parze butów jest?
Ile łap ma każdy pies?
Chyba za proste to było, że tak szybko się skończyło.
Ale teraz druga głowa już do zadań jest gotowa.
Zadanie 2.
Jestem druga głowa bardzo mądra i rozrywkowa.
Moje dla Was zadanie ukryłam na ścianie.
Tam gdzie cyfra jest 2 szukaj zadania raz dwa.
Jeśli chcesz koralik zdobyć ten drugi-czerwony musisz rozwiązać moje zadanie.
Pierwsza głowa-bałaganiara wszystko porozrzucała. Pomóż mi wszystko uporządkować. Dzieci porządkują zabawki wg wskazówek nauczycielki, nazywają każdą utworzoną gromadkę.
Zadanie na tablicy - zaznaczone jest sześć półek, każda półka oznaczona jest cyframi od 1 do 6. Nauczyciel zadaje zadania:
Na pierwszej półce jest 1 auto - dzieci wykonują.
Na drugiej półce są piłki, jest ich o jedną więcej niż aut.
Na kolejnej, która to będzie? Są latawce, jest ich o 3 więcej niż piłek.itd.
Następnie nauczycielka zadaje kolejno wszystkim dzieciom jedno pytanie:
Ile jest zabawek na 3,4 .....półce?
Na której półce jest najwięcej, a na której jest najmniej zabawek?
Na której półce jest więcej zabawek, na 4 czy na 5? O ile? Itd.
Inscenizacja ruchowa piosenki „Malowała jesień”
Zadanie 3.
Ja jestem trzecia głowa dowcipna i pomysłowa. Moje zadanie jest ukryte na półce wysoko, musisz wytężyć oko. Na półce wysoko, za autem czerwonym, po prawej stronie piłki, pod autem.
Karty pracy.
Każde dziecko otrzymuje indywidualną kartę pracę i wykonuje samodzielnie zamieszczone tam zadania. Rodzice sprawdzają poprawność wykonania i przyznają kolejny koral.
Bardzo dobrze sobie poradziliście. W nagrodę otrzymujecie koral trzeci-zielony.
Zadanie 4.
Jestem czwarta głowa, ze mną tak łatwo nie będzie, miej to Małgosiu na względzie. Zaraz dam ci Małgosiu takie zadanie, że uciekniesz stąd daleko poza lasy, poza rzeki.
Lecz Małgosia się nie przestraszyła i do zadań przystąpiła. Trzy zadania 4-ej głowy.
Idź 6 kroków w prawo, trzy w lewo, .......pod stolikiem znajdziesz ukrytą w kopercie zagadkę.
Spadłem nagle z drzewa leżę na trawniku
W brązowej koszulce, w zielonym płaszczyku (kasztan)
podziel na sylaby głoski wyraz, który jest rozwiązaniem zagadki.
Inne zagadki pochowane są na sali za parasolkami, trzeba je odszukać. Dzieci odszukują zagadki określając, gdzie jest parasolka, używając nazw określających położenie przedmiotów w przestrzeni: na, pod, za, obok itd.
Rebusy
Układanka literowa.
Zabawa ruchowa „Rób to co mówię”
(np., podskocz tyle razy, ile sylab ma wyraz burak, itd.)
Zadanie 5.
Proste jest, bo zdaje je 5-ta głowa, która bardzo lubi się bawić. A oto wasze zadanie:
Piąta głowa lubi się bawić i psocić. Porozrzucała parasole i wizytówki osób do których one należą. Uporządkuj wizytówki.
Dzieci „podpisują” parasole przygotowanymi wizytówkami. Następnie odpowiadają na pytania nauczycielki:
N: Który parasol to parasol Oli?
Dz: Odpowiadają posługując się liczebnikami porządkowymi.
Zadanie 6.
Smok prosi: Narysuj mnie!
Przy stolikach są przygotowane farby i kartki. Zadaniem dzieci jest namalowanie portretu smoka z bajki.
Jak widzicie, aby zdobyć korale dziewczynka musiała wykonać sześć bardzo trudnych zadań. Musiała się zmierzyć z rozwiązywaniem rebusów, porządkowaniem zbiorów, trudnym liczeniem. Za każde rozwiązane zadanie dziewczynka otrzymywała jeden koralik.
Ostatnim zadaniem było namalowanie portretu sześciogłowego smoka. Dziewczynka bała się bardzo, ale przystąpiła do wykonania zadania i ......................................
Dalszą część bajki, czyli jej zakończenie mają za zadanie wymyślić dzieci wraz z rodzicami w domu.
Prace dzieci i zakończenia bajki zostaną wywieszone na tablicy w holu . Każdy może wybrać zakończenie, które najbardziej mu się podoba i przypiąć serduszko. Po tygodniu liczymy głosy. Wygra to opowiadanie, które otrzyma najwięcej serduszek.
Zakończenie.
Po zakończeniu zajęcia wszyscy oglądają prace dzieci, a następnie każdy, rodzice i dzieci na wyciętych kołach rysują miny z jakimi wychodzą z zajęcia i przypinają na ścianę tworząc „mapę nastrojów”.
Autor: mgr Anna Bębenek