BOGOWIE AZTECCY
CHALCHIHUITLCUE Pani Cenna Zieleń, żona Tlaloca, bogini wody i burzy. Uosobienie młodzieńczej piękności, witalności i przemocy. Na niektórych malunkach jest przedstawiona trzymając między nogami głowę Tlazolteotl, bogini wiedźm. Chalchihuitlcue jest w wirach i wietrze nad wodą i wszystkimi rzeczami, które są młode i rosną.
COATLICUE Potwór ziemny. W ciemności i chaosie sprzed czasów Stworzenia, żeński potwór ziemny pływał w wodach pożerając wszystko, co zobaczył. Gdy Quetzalcoatl i Tezcatlipoca zdecydowali się uformować ziemię, zmienili się w węże i walczyli z potworem, aż rozdarli ją na dwie części. Niższa część Coatlicue wzniosła się, by uformować niebo, a jej wyższa część opadła, stając się ziemią. Coatlicue ma niezaspokojony apetyt na ludzkie serca i nie wyda owoców, dopóki nie dostanie ludzkiej krwi.
CINTEOTL Bóg płodności i odrodzenia, dawca pożywienia. Chronią go bogowie deszczu Tlaloc i Chalchihuitlcue.
EUEUCOYOTL Stary, Stary Kojot. Łączony z wesołością i seksem. Bóg spontaniczności, ostentacyjnych ozdób, niespodziewanej rokoszy i smutku. Oszust, przynoszący problemy. Uważany za pechowego.
HUITZILOPOCHTLI Bóg wojny, syn Coatlicue. Najważniejszy bóg Azteków. Kiedy Coatlicue zaszła w ciążę z Huitzilopochtli, jej córka Coyolxauhquipodburzyła swoich braci, Centzon Huitznahua (Czterysta Gwiazd), by ją zabili, gdyż jej ciąża przynosiła hańbę rodzinie. Będąc jeszcze w łonie, Huitzilopochtli przysiągł obronić matkę i natychmiast po urodzeniu wziął broń i umalował się w barwy wojenne. Po zwyciężeniu Czterechset Gwiazd, Huitzilopochtli zrzucił swoją siostrę ze wzgórza przy Templo Mayor, gdzie jej ciało rozleciało się na kawałki, uderzając o ziemię. Kapłani z Templo Mayor w ten sam sposób zabijali więźniów - ofiary te były symbolicznym przedstawieniem mitycznych wydarzeń i miały przypominać ludziom o codziennej walce dnia z nocą i narozinach Boga Wojny. Funkcjonował też pod imieniem kQUETZALCOATL.
ITZCOLIUHQUI Skręcony Obsydianowy, Bóg Przeklętego Obsydianowego Ostrza. Bóg Ciemności i zniszczenia. Oślepiony i strącony z niebios, Itzcoliuhqui zabija swoje ofiary losowo.
ITZPAPALOTL Obsydianowy Motyl. Piękna, demoniczna, uzbrojona w pazury jaguara towarzyszka Itzcoliuhqui.
MICTLAN Poniżej świata żyjących jest dziewięć poziomów podziemia, z których najniższy to Mictlan, kraina umarłych, rządzony przez Mictlantechupi i jego małżonkę Mictlancihuntl. Dusze, które się nie zasłużyły w życiu, przychodzą tu po śmierci, lecz nie cierpią jak w chrześcijańskim piekle, raczej przeżywają dość monotonną i bezbarwną egzystencję, zanim będą mogły znów powrócić do świata żywych.
OMETEOTL "Bóg Bliska i Daleka," "Ten Który Jest W Środku", najwyższy bóg, będący zarówno męski, jak i żeński, który stworzył świat i powołał wszystko do życia. Ometeotl jest dualny, uosabiający zarózno męskość i żeńskość, światło i ciemność, pozytywność i negatywność, tak i nie. Ometoetol mieszka w Omeyocan, najwyższym spośród trzynastu azteckich niebios, a cztery niebiosa bezpośrednio pod nim są tajemnicą, o której nikt nic nie wie. Poniżej pięciu najwyższych nieb jest rejon burzy i walki, w którym Ometeotl rozdziela się na wiele swoich aspektów i postaci.
QUETZALCOATL Pierzasty Wąż, Cenny Bliźniak, który podnosi słońce z ciemności, bóg wiatru i oddechu życia. Dawca praw, cywilizacji, twórca kalendarza. Semony kusiły go nieustannie, by popełnił morderstwo i złożył ofiarę z człowieka, lecz jego miłość była zbyt wielka. Aby oczyścić się z grzechu, Quetzcoatl rzucił się na stos pogrzebowy, z którego jego prochy wzniosły się do nieba jako stado ptaków, które poniosły jego serce do gwiazdy Wenus. Fresk w pałacu Teotihuacan ukazuje jego pierwsze wejście na świat w postaci poczwarki, z której uwalnia się motyl - symbol doskonałości. Quetzalcoatl jest najłaskawszym dla ludzi spośród bogów - wymaga tylko jednej ludzkiej ofiary w ciągu roku. Utożsamia się go z HUITZILOPOTCHLI.
TEZCATLIPOCA Książę Tego Świata, Zwierciadło, Które Dymi, Ten Zawsze na Ramieniu, Cień. Oszust, czczony szczególnie przez żołnierzy i magów. Jego imię odnosi się do obsydianowych luster magów, które podczas wróżenia zachodziły mgłą. Bóg potęgi i dobrobytu, udziela swoich łask tylko tym, którzy nie boją się zmierzyć z jego strasznością. Włada wczesnymi latami życia człowieka.
TLALOC Pan wszystkich źródeł wody, chmur, deszczu, błyskawic, górskich źródeł i pogody.
TLALOCAN Królestwo Tlaloca, niebiosa zmysłowych rozkoszy, pełne tęczy, motyli i kwiatów, prostych i płytkich przyjemności. Dusze przed powrotem do świata żywych spędzają tu tylko cztery lata - losem duszy jest wieczna tułaczka między światem żywych a krótkimi odpoczynkami w Tlalocan. Gdy czyjeś życie było złe, zamiast tego trafia do Mictlan.
TLILLAN-TLAPALLAN Świat bezcielesnych. Świat Czerni i Czerwieni, kolorów symbolizujących mądrość. Raj tych, któzy podążają za naukami Quetzalcoatla. Przybywają tu dusze, które nauczyły się żyć poza ciałem, co uważano za bardzo pożądany stan.
TLAZOLTEOTL Pożeraczka brudu, pożeraczka grzechów, bogini wiedźm i czarów. Tlazolteotl panuje nad wszystkimi nieczystymi zachowaniami, głównie seksualnymi. Wyznając jej grzechy, jest się z nich oczyszczonym. Bogini ma cztery postacie, zależnie od fazy księżyca: młoda i beztroska kusicielka, kochanka Quetzalcoatla; Bogini hazardu i niepewności; Wielka Kapłanka spożywająca i niszcząca grzechy ludzkości i przestraszona, zawistna stara kobieta, prześladująca i niszcząca młodość.
TONATIUH Bóg słońca. Biedny i chory, Tonatiuh rzucił się w płomienie i po spaleniu się, zmartwychwstał. Codziennie powtarza tę podróż, w ciemność, z której znów powstaje na świat. Tonatiuh niesie ze sobą wszystkich dzielnych wojowników, któzy zginęli w walce, i wszystkie kobiety, które zmarły przy porodzie. Największych bohaterów niesie na największe wysokości. W Tonatiuhican, Domu Słońca, mieszkają ci, którzy osiągnęli jeszcze wyższy poziom oświecenia od mieszkańców Tlillan-Tlapallan.
XIPE TOTEC Pan Wiosny, bóg nowo zasianych ziaren i pokuty. Cętkowany zbawiciel, który wydziera sobie oczy i obdziera się ze skóry przed bogami, skłąniając ich w ten sposób, by dali ludzkości kukurydzę. Gdy zdejmie z siebie cętkowaną skórę, jest odziewany w złote szaty.
XIUHTECUHTLI Pan Ognia, Pan Gwiazdy Polarnej, oś świata, jedna z form najwyższego bóstwa. Pan każdego płomienia, od tych płonących w świątyniach po te w najbiedniejszych chatach.
XOLOTL Bóg z odwróconymi stopami, który wyprowadził człowieka, jak i ogień, ze świata podziemi. Zdeformowany bliźniak Quetzalcoatla, zły aspekt gwiazdy Wenus, przynosi pecha.