BAL W PRZEDSZKOLU - ZABAWY I KONKURSY
Warunkiem udanego balu jest opracowanie przez n-lkę programu zabaw i konkursów. Nie ulega bowiem wątpliwości, że przedszkolaki „na balu” nie potrafią bawić się same lub mają z tym kłopoty. Trzeba tę zabawę przygotować wcześniej, planując ją dokładnie i gromadząc rekwizyty, co zapewni jej atrakcyjną formę, zadowolenie i radość dzieci. Pamiętać należy również o tym, że przegrana dziecka lub nieudana próba wykonania jakiegoś zadania może popsuć mu całą zabawę. Dlatego na wszystkich uczestników powinny oczekiwać różnego rodzaju nagrody za wysiłek i trud jaki w daną czynność włożyły. Poniżej przedstawiam propozycje konkursów i zabaw (również przy muzyce), które n-l może wykorzystać podczas organizowania balu, a także przy innych okazjach. Opisane zabawy i konkursy mają różny stopień trudności i powinny być dostosowane do aktualnych możliwości danej grupy dziecięcej.
ZABAWY
Zaproszenie na bal
Dzieci stoją w kręgu. N-lka wchodzi do środka i mówi: „Zapraszam na bal, każdego, kto ma jest przebrany za kotka” itp. Następnie z wybranymi dziećmi zatacza koło w rytm muzyki. „Zaproszenie na bal” powinny otrzymać wszystkie dzieci. W dalszej części zabawy role n-lki może pełnić dziecko.
Powitajmy się!
Dzieci tworzą pary. Wszystkie pary witają się dotykiem (podanie ręki, głaskanie po głowie, twarzy, ramionach, plecach). Na hasło: „Powitajmy się” dzieci zmieniają partnerów. Nauczycielka może włączyć się do zabawy, wówczas jeden z uczestników zostaje bez pary i prowadzi ją dalej.
Kim jestem?
Wszyscy stoją w kręgu. Na początku zabawy dzieci przyglądają się sobie, starając się zapamiętać szczegóły stroju swoich kolegów i koleżanek. Następnie w rytm muzyki poruszają się jedno za drugim. Jeden z uczestników wchodzi do środka kręgu, gdzie n-lka zawiązuje mu oczy apaszką. Jego zadaniem jest na dotknięcie któregoś z pozostałych dzieci i odgadnięcie, kim ono jest. W momencie dotknięcia uczestnicy zabawy zatrzymują się, milknie muzyka. Gdy poszukujący prawidłowo odgadnie imię zatrzymanej osoby, wchodzi do kręgu. N-lka wybiera inne dziecko, które będzie odgadywało lub zostaje nim to, które rozpoznał poprzedni odgadujący.
Taniec ze sznurkiem
N-lka trzyma w ręku dwumetrowe sznurki w połowie ich długości. Dzieci tworzą pary i otrzymują dwa sznurki poplątane ze sobą. Chwytają końce sznurków w obie dłonie, a zadanie polega na rozplątaniu sznurków bez puszczania końcówek i poruszaniu się w rytm spokojnej muzyki.
Smoczy korowód
Dzieci ustawiają się jedno za drugim. Każde z nich kładzie prawą dłoń na ramieniu poprzednika lub obejmuje go w pasie, tworząc w ten sposób smoczy korowód. Na jego czele znajduje się „głowa smoka”, a na końcu „ogon smoka”. „Głowa” stara się schwycić „ogon”. Wszyscy pomagają „ogonowi” uciec przed „głową”. Smok umyka na boki, kręci się tak, by nie odłączyć się od „głowy”. Zabawę można przeprowadzić w rytm muzyki, wówczas dzieci poruszają się w tempie przez nią dyktowanym.
Śpiąca królewna i śpiący królewicz
Uczestników zabawy dzielimy na dwie grupy: dziewczynki to królewny, chłopcy to królewicze. Gdy gra muzyka, dzieci z każdej grupy poruszają się w charakterystyczny dla siebie sposób. Kiedy muzyka milknie, królewny zastygają w bezruchu, a królewicze starają się je ożywić. Nie wolno jednak nikogo dotykać ani ruszać. Królewicze wyprawiają różne dziwne harce, straszą, rozśmieszają, próbując w ten sposób ożywić królewny. Po kilku powtórzeniach ponownie pary tańczą w rytm muzyki, a później następuje zamiana ról.
Zgaduj - zgadula, w której ręce kula?
Dzieci siadają w kole, trzymając ręce za sobą. Podają sobie z ręki do ręki papierową kulę lub małą piłeczkę. W kole jest dziecko, które próbuje odgadnąć, kto w danej chwili ją trzyma. Dużo śmiechu i radości, kula czasem wypada, zdradzamy się miną, ruchem, śmiejemy się.
Taneczny korowód
Uczestnicy formują węża. Zaczyna osoba otwierająca korowód. Każde dziecko po kolei kreuje własny układ ruchów, który jest wspólnie tańczony przez kilkanaście sekund. Po ich upłynięciu prowadzący korowód przechodzi na jego koniec. W młodszych grupach rolę tę zamiast dzieci może spełniać n-lka.
Taniec z butelkami
Dzieci stoją w rozsypce, każde obok plastikowej butelki. Wszyscy poruszają się w rytm muzyki między butelkami, starając się żadnej nie przewrócić. Na przerwę w muzyce zatrzymują się przy najbliższej butelce. Gdy znów zabrzmi muzyka tańczą wokół niej. Poprzez klaśnięcie w dłonie nauczycielka daje sygnał do ponownego poruszania się po sali.
Taniec z gazetą
Dzieci zakładają na głowę rozłożoną jedną kartkę gazety i poruszają się zgodnie z rytmem muzyki. Jeśli tańczący zgubi gazetę musi stanąć w miejscu i nie poruszać się. Wybawić go może inne dziecko, zakładając mu gazetę na głowę. Nauczycielka może stać się wiaterkiem i celowo strącać dzieciom gazety lub poprosić o to jedno z nich.
Taniec z apaszką
Uczestnicy tworzą pary, każdy ma w ręku apaszkę. Pierwszy wykonuje dowolne ruchy ręką i całym ciałem w rytm muzyki. Zadaniem drugiego jest dokładne naśladowanie tych ruchów. Zamiast apaszek można wykorzystać paski bibuły. Można również taniec wykonać z całą grupą, a wówczas wszyscy naśladują ruchy wybranego dziecka lub nauczycielki.
Wesoły pociąg
N-lka zaprasza dzieci do utworzenia grup według podanej przez nią cechy. Np. pierwsza grupa to dzieci, które mają strój z ogonkiem itp. w zależności od przebrania dzieci. Zebrane grupy tworzą pociągi, które poruszają się w rytm muzyki.
Taniec z kartkami
Uczestnicy dobierają się parami i tańczą w rytmie muzyki, trzymając kartkę papieru między wymienianymi przez nauczycielkę częściami ciała - dłońmi, brzuchami, łokciami itp.
KONKURSY
Ukryte skarby
Zadanie polega na odszukaniu w różnych miejscach sali ukrytych skarbów (cukierki). Zwycięża to dziecko, które odnajdzie ich najwięcej.
Kto złapie balon?
Uczestnicy chodzą wokół nadmuchanego balonika. Na sygnał n-lki − klaśnięcie w dłonie, dzieci starają się jak najszybciej złapać balon. Ten, kto go złapie, zostaje zwycięzcą. W tym przypadku lepiej i bezpieczniej będzie, gdy grupę dzieci podzielimy na mniejsze zespoły. Można również wyznaczyć krąg, poza którym będą się poruszać wszyscy uczestnicy.
Zgrabne ręce
W tym konkursie wrzuca się ziarenka na przykład grochu, fasoli lub ryżu do pojemnika lub butelki. Każdy uczestnik ma pojemnik i około 20 ziarenek. Kto pierwszy wrzuci do pojemnika wszystkie ziarenka, wygrywa. Za każdym razem wolno podnieść i wrzucić tylko jedno ziarenko.
Kto pierwszy?
Do konkursu potrzebne są piłeczki pingpongowe i łyżki. Dzieci można podzielić na drużyny lub pary. Każdy uczestnik przenosi piłkę na łyżce do wyznaczonego miejsca w jak najkrótszym czasie. Wygrywa to dziecko, które pierwsze do niego dotrze, nie gubiąc przy tym piłeczki. Dla utrudnienia można zastosować małą łyżeczkę.
Celowniczy
Dzieci dobierają się w pary. Jedno z nich z wyznaczonego miejsca stara się papierową kulą trafić w stopę lub wyciągniętą w bok dłoń. Po kilku rzutach następuje zmiana ról. Każde dziecko ma tę samą liczbę rzutów. Kto zdobędzie więcej punktów, wygrywa. Później dzieci mogą zmienić pary.
Taniec z balonami
Dzieci tańczą przy muzyce w parach. Każda para trzyma głowami jeden balon, którego nie mogą dotykać rękami. Pary tańczą tak długo dopóki balon nie spadnie na podłogę. Wygrywają ci, którzy najdłużej zdołają utrzymać go między głowami.
Rysujemy bałwanka
Do konkursu przygotowujemy sztalugi, kolorowe kartki i mazaki. Dzieci rysują bałwana z zawiązanymi oczami. Wygrywa ten uczestnik konkursu, którego bałwan jest najśmieszniejszy lub prawidłowo narysowany.
Konkurs z balonami
Dzieci dobierają się parami. Każda para ma przywiązany do nogi jednej osoby balon. Zadaniem par jest zbijanie balonów sąsiadom, jednocześnie chroniąc swój własny. Wygrywa para, która do końca melodii lub wyznaczonego przez nauczycielkę czasu zachowa cały balon.
Konkurs śmiesznych rysunków
N-lka ustawia sztalugi, na których przypięte są obrazki przedstawiające bohaterów telewizyjnej dobranocki „Pszczółka Maja” (lub innej). Dzieci spostrzegają, że na każdym obrazku pszczółce brakuje skrzydełek. Zadaniem uczestników konkursu jest ich dorysowanie, ale trzeba to zrobić z zawiązanymi oczami. Razem z dziećmi wybieramy najśmieszniejszy rysunek, a wszystkich uczestników konkursu nagradzamy oklaskami. Kolejna grupa dzieci może dorysowywać Guciowi oczy.
Podaj dalej
Dzieci stoją w kręgu. Przy muzyce podają sobie dowolny przedmiot na przykład piłkę. Gdy muzyka milknie dziecko, które nie zdążyło przekazać jej dalej - daje fant lub odchodzi z zabawy. Wygrywa, ten kto pozostanie sam z piłką.
Kto złapie balon?
Na podłodze w różnych miejscach sali leżą balony, których jest mniej niż dzieci. Przy dźwiękach muzyki uczestnicy chodzą wokół balonów. Gdy muzyka milknie każde dziecko stara się jak najszybciej złapać jeden z balonów. Kto nie zdąży odchodzi i kibicuje pozostałym uczestnikom zabawy. Nauczycielka za każdym razem usuwa jeden balon lub kilka. Wygrywa dziecko, któremu za każdym razem udało się złapać balon.
Cel :
• kształtowanie aktywnego , twórczego stosunku dziecka do otaczającego je świata przyrody przez aranżowanie sytuacji
zachęcających do jego poznawania
Pomoce - kartki, kredki, klej, woreczki, lupa, skakanki, karty z rysunkami
ptaków, patyczki.
Przystanek pierwszy - "Drzewa"
• Zapamiętaj moja nazwę -dzieci wraz z nauczycielką nazywają drzewa , wybierają sobie jedno drzewo, które najbardziej im się podoba i opisują jego wygląd. Mogą narysować drzewo, a wokół drzewa przykleić zebrane listki .
• Zabawa ruchowa "Owoce do drzew" - nauczycielka wyjmuje z czarodziejskiego worka i podnosi do góry określony owoc drzew (szyszkę kasztana, żołędzia, noska) .Zadaniem dzieci jest odszukanie drzewa, którego są to owoce .
• Leśne kalkowanie- dzieci wybierają dowolne drzewo, przykładają kartkę do jego pnia i kolorują jej fragment kredką . Otrzymują odbitkę kory. Podchodzą do innego drzewa i kolorują w ten sam sposób kartkę .
Na tak przygotowanych kartkach dzieci mają narysować wiosenną
przyrodę .
• Najgrubsze drzewo-mierzenie grubości pnia drzewa poprzez podanie sobie rąk wokół drzewa . Nadanie przez dzieci imienia ,,GRUBASEK ”
temu drzewu, którego pień obejmowało najwięcej dzieci
Przystanek drugi - "Owady"
• Wędrówki mrówki -dzieci obserwują mrowisko: sposób poruszania się mrówek., ich budowę (obserwacja pod lupą ), sposób pracy .
Zwrócenie uwagi dzieci na pożyteczną pracę mrówek oraz na nie niszczenie mrowisk.
• Zabawa ruchowa "Praca mrówek" - nauczycielka wyznacza drogi, po których będą się poruszały dzieci- mrówki.(2 takie same drogi ). Imitacją dróg mogą być skakanki lub wstążki .Następnie dzieli dzieci na dwie grupy .Zadaniem jest zbudowanie mrowiska przez grupę, poprzez przeniesienie gałązek na określone miejsce wyznaczoną drogą .
Dzieci - mrówki poruszają się na czworakach , nie wychodząc poza
wyznaczoną drogę. Wygrywa ta grupa, która szybciej zbuduje mrowisko
z przygotowanych gałązek .
• Świat przyrody pod stopami - dzieci otrzymują przygotowane w przedszkolu szablony swoich stóp po wycięciu z kartonu .Zadaniem dzieci jest położenie na podłożu w dowolnym miejscu szablonu i obserwacja tego fragmentu przyrody (obserwacja pod lupą ).
To co zauważą rysują na wyciętym kształcie swojej stopy (trawa, mrówki, biedronki , igliwie , ziemia ,liście
Przystanek trzeci - "Ptaki"
• Ptaki i ich domy -obserwacja gniazd i budek ptaków znajdujących się na drzewach .Wsłuchiwanie się w śpiew ptaków oraz rozpoznawanie ich po wyglądzie (dzięcioł, kukułka , słowik, szpak, kos ,wrona, wróbel).
Zwrócenie uwagi dzieciom na nie niszczenie gniazd ptakom .
• Zabawa ruchowa "Pisklęta i ich mamy"- dzieci dobierają się parami, jedno z nich jest mamą , drugie to pisklę siedzące w gnieździe .
Nauczycielka rozrzuca na wyznaczonym terenie kolorowe patyczki ,które są robaczkami .Na sygnał mama -ptak wyrusza na poszukiwanie robaczków dla swojego pisklęcia .Warunkiem jest to , że mama może tylko przynosić po jednym robaczku do gniazda .Poszukiwania robaczków trwają 3 minuty. Po zakończeniu każda para liczy robaczki, wygrywa ta para ,która ma najwięcej robaczków .
• Jakim jestem ptakiem -zabawa w parach, jedno dziecko otrzymuje kartkę z rysunkiem ptaka i przypina ją do pleców kolegi .Kolega tak zadaje pytania swojemu partnerowi ,aby odgadnął jakim jest ptakiem (czy buduję gniazda na drzewie ? czy pięknie śpiewam ? czy mam czarne pióra ?Czy wydaję głos ćwir ?)Gdy partner odgadnie zamiana ról .
• Pożegnanie z parkiem - nauczycielka wcześniej na wyznaczonym terenie umieszcza różne przedmioty, które nie powinny się znajdować w parku .
Zadaniem dzieci jest narysować te rzeczy na kartkach .Wygrywa to
dziecko, które spostrzeże najwięcej tych przedmiotów .
Zwrócenie uwagi dzieciom na nie zaśmiecanie środowiska przyrodniczego .
Na zakończenie spotkania w parku za wspaniałą zabawę oraz
za umiejętność uważnego spostrzegania świata przyrody dzieci otrzymują ORDERY PRZYJACIELA PRZYRODY