 | Pobierz cały dokument gf.w4.28.10.geologia.gzmiw.uam.2010.2013.i.rok.doc Rozmiar 39 KB |
Feliks Kreutz (1844-1910) - uczeń Alojzego Altha (badał granity Mariampola, wyróżnił fazy ruchów górotwórczych Karpat); „Tatry i wapienie rafowe w Galicyi”, habilitacja z mikroskopowych badań law Wezuwiusza, to pierwsze prace w Polsce wykorzystujące mikroskop
Józef Siemiracki (1858-1933) - publikacja o głazach narzutowych, zajmował się skałami obszaru krakowskiego, wydał podręcznik „geologia ziem polskich”
Rudolf Zuber (1857-1920) - badał Karpaty, „Geologia pokładów naftowych”, „Flisz i nafta”; odkrył warstwę wodonośną w Krynicy Górskiej, stąd źródła tej wody noszą nazwę - zubry.
Józef Morozewicz (1865-1941) - prof. UJ, badał skały krystaliczne Wołynia i trzon krystaliczny Tatr (zajmował się krystalinikiem czyli skałami magmowymi, względnie metamorficznymi); zajmował się pracami eksperymentalnymi poświęconymi kolejności wytrącania minerałów z magmy, jego prace były pokrewne z praca NB. W swojej pracy zawarł myśl, że kolejność wydzielania kryształów w magmie zależny od wzajemnych ilościowych składników danego stopu. Był pierwszym dyrektorem Państwowego Instytutu Geologicznego w Warszawie, który powstał w 1919.
Wawrzyniec Teisseyre (1860-1939) - prace nad rozpoznaniem złóż ropy naftowej w Rumunii. W 1893 rozpoznał przebieg wielkiej strefy rozłamowej oddzielającej platformę wschodnioeuropejską od zachodnioeuropejskiej na odcinku Morze Czarne - Bałtyk. Tę koncepcję na początku XX w. potwierdził Aleksander Tornquist i stąd ta struktura nosi nazwę strefy Teisseyre'a - Tornquista (w literaturze zachodniej często pomijany jest Teisseyre). Obszar ten ma szerokość parudziesięciu km, faktem jest to, że gdyby stanąć pomiędzy tymi platformami, to stalibyśmy na obszarze, gdzie kiedyś był ocean. Z obu stron występują skały o zupełnie innej budowie, przeszłości geologicznej, wykształceniu i wieku. Opublikował także „Syntezę tektoniki i paleogeografii Podola”
Mieczysław Limanowski (1876-1948) - uczeń Lugeona; zmodyfikował zaproponowana przez Lugeona koncepcję budowy Tatr, był prof. Uniwersytetu Stefana Batorego w Wilnie, po II wojnie światowej pracował na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu; drugą pasja był teatr (tworzył teatr Reduda).
Jan Nowak (1880-1940) - zajmował się głowonogami górnej kredy, badał skały wapienne na obszarze Austrii. Został aresztowany 1939 (znaleźć datę) wraz z innymi profesorami UJ, znalazł się w obozie koncentracyjnym, zwolniony był 6.02.1940. Po kilku dniach zmarł z wyczerpania.
 | Pobierz cały dokument gf.w4.28.10.geologia.gzmiw.uam.2010.2013.i.rok.doc rozmiar 39 KB |