Prawa rządzące krystalografią geometryczną
Prawo stałości kątów
Prawo wymiernych stosunków odcinków (prawo Haűy'ego)
Prawo wymiernych wskaźników
Prawo stałości kątów:
(XVII wieku Duńczyk N. Stensen)
Kształt i wymiary względne ścian kryształu mogą być różne, ale wzajemne nachylenie tych samych ścian każdego kryształu tej samej substancji jest stałe i niezmienne w jednakowych warunkach fizykochemicznych.
Lub:
We wszystkich kryształach tej samej substancji w jednakowych warunkach fizykochemicznych, kąty pomiędzy normalnymi ścian analogicznych, maja wartość stałą
Dla α czyli kąta zawartego pomiędzy normalnymi ścian, a β czyli kata pomiędzy ścianami kryształów, zachodzi związek:
α + β = 1800
Prawo wymiernych stosunków odcinków (prawo Haűy'ego):
Każdy ze stosunków dwu odcinków odciętych na jednej osi krystalograficznej, przez dwie ściany kryształu, wyraża się liczba wymierną
Prawo wymiernych stosunków odcinków określa istniejącą w krysztale prawidłowość w położeniu wzajemnym ścian.
Znając czworościan zasadniczy kryształu dowolnej substancji o znanych (α,β,γ oraz a:b:c), możemy ustawić go w przestrzeni i założyć istnienie szeregu płaszczyzn spełniających warunek Haűy'ego. Płaszczyzny te określają położenie wszystkich istniejących i tych, które mogą powstać ścian kryształów danej substancji
Prawo wymiernych wskaźników (symbole ścian kryształu - wskaźniki ścian):
Ze względu na trzy osie sieci przestrzennej, wzajemny stosunek tych trzech liczb wymiernych, można przedstawić jako stosunek liczb całkowitych (h:k:l)