1. KOmpozycja |
KOMPENDIUM JĘZYKOWE CZ. V EPIKA |
V 1 1) |
Świat przedstawiony
Główny element dzieła literackiego. Jest to całość elementów tworzących fikcyjną rzeczywistość opisaną w utworze literackim. Na konstrukcję świata przedstawionego składają się zdarzenia (wraz z okolicznościami czyli czasem i miejscem zdarzeń), postacie i związki między nimi.
Świat przedstawiony może być:
realistyczny
(podobny do świata rzeczywistego, zawierający elementy realnego świata, np. miejsce i czas akcji, postacie),
np. w utworach: „Ten obcy”, „Tomek w krainie kangurów”, książkach z serii Jeżycjada.
fantastyczny
(niepodobny do świata rzeczywistego, wykreowany przez autora utworu literackiego. Fantastyczne w utworze mogą być zarówno czas i miejsce zdarzeń, jak i postacie)
np. w utworach: „Hobbit”, „Niekończąca się historia”
Nigdy świat przedstawiony nie jest realny, prawdziwy ani rzeczywisty!
Świat przedstawiony zawsze jest fikcyjny, zmyślony, nierealny!
Postacie
Postacie w utworze epickim mogą być, podobnie jak cały świat przedstawiony, fantastyczne lub realistyczne.
Cechy postaci, a także cała charakterystyka pojawiają się w utworze w dwojaki sposób. Jako:
charakteryzowanie bezpośrednie - gdy postać jest opisywana - wygląd, cechy, zachowanie.
Bardzo często zdarza się to na początku utworów.
charakteryzowanie pośrednie - gdy cechy postaci musimy wywnioskować na podstawie postępowania, zachowania, wypowiedzi.
Zdarzenia
Zdarzenia związane z jedną postacią składają się na wątek.
Wszystkie zdarzenia układają się w akcję utworu.
Wszystkie zdarzenia, postacie i okoliczności (czas i miejsce) składają się na fabułę.
Czas i miejsce zdarzeń
Czas i miejsce zdarzeń mogą być określone lub nieokreślone.
Czas zdarzeń może być jasno i dość precyzyjnie określony, np. w powieściach historycznych lub tylko domyślny, można go wtedy określić na podstawie różnych elementów świata przedstawionego albo nie da się określić w ogóle.
Nieokreśloność czasu i miejsca jest cechą charakterystyczną baśni.
Miejsce zdarzeń może być realistyczne lub fantastyczne.
1. KOmpozycja |
KOMPENDIUM JĘZYKOWE CZ. V EPIKA |
V 1 2) #) |
Narrator
Wykreowana przez autora dzieła literackiego postać opowiadająca zdarzenia w utworze epickim.
Narratora nie można utożsamiać z autorem!
Narratora można określać pod względem jego wiedzy o świecie przedstawionym, np.
narrator wszechwiedzący - wie, co się zdarzyło się i zdarzy w każdym czasie i miejscu w świecie przedstawionym
Istnienie narratora w świecie przedstawionym też może mieć różny charakter:
narrator pierwszoosobowy (wypowiada się w pierwszej osobie; ja; może uczestniczyć w zdarzeniach)
narrator trzecioosobowy (wypowiada się w trzeciej osobie; oni; zwykle nie uczestniczy w zdarzeniach)
Wątek
Wątek to kolejne zdarzenia związane z jednym bohaterem lub grupą bohaterów
zmierzające do jakiegoś zakończenia.
np. w „Niekończącej się historii” można wyróżnić wiele wątków, np.:
wątek Bastiana,
wątek Atreju,
wątek Xayidy
wątek Dziecięcej Cesarzowej
wątek Aurynu
wątek Fuchura
Wątki mogą być główne lub poboczne.
W powieści zawsze jest kilka wątków, bo jest to utwór wielowątkowy.
W opowiadaniu zawsze jest jeden wątek, bo jest to utwór jednowątkowy.
Motyw
Motyw to podstawowy element fabuły (jakieś zdarzenie, przedmiot, sytuacja),
który ma znaczenie dla dalszego rozwoju sytuacji.
Przykłady motywów baśniowych:
motyw złej macochy, motyw dobrej wróżki, motyw nieposłusznego dziecka, motyw pracowitej
i posłusznej pasierbicy, motyw „trzykrotności”, motyw zaznaczania powrotnej drogi, itp.
Przykłady motywów z powieści fantasy:
motyw smoka, motyw poszukiwania skarbu, motyw czarodzieja, motyw czarnej i białej magii, motyw wędrówki, itp
Motyw wędrowny (obiegowy) - typowy, charakterystyczny, powtarzający się w wielu utworach literackich lub innych dziełach sztuki plastycznej lub filmowej rozbudowany motyw.
Np. motyw wędrówki w poszukiwaniu domu