Tzw. bostońskie picie herbaty było protestem zdesperowanych podatników z ówczesnej kolonii angielskich w Północnej Ameryce przeciwko fiskalnej polityce metropolii. Londyn traktował kolonię jako rynek zbytu, bazę surowcową i dojną krowę do wyciskania dodatkowych funduszy na ekspansywną politykę imperialną. Rząd angielski hamował rozwój handlu i przemysłu w koloniach, nakładał liczne podatki (np. odpłaty stemplowe - podatek od każdego druku i dokumentu) oraz horrendalne cła na nie - angielskie towary. Koloniści próbowali temu przeciwdziałać - drogą legalną i różnorodnymi naciskami na metropolię. Ta jednak pozostawała głucha na postulaty amerykanów.
W 1773 roku gdy do Bostonu przybyły okręty kompanii wschodnioindyjskiej załadowane herbatą, mieszkańcy Bostonu przebrani za Indian zatopili ładunek herbaty o ogromnej wartości 18 tys. funtów. Było to tzw. bostońskie picie herbaty. W reakcji na to rząd angielski uchwalił 4 ustawy represyjne m.in. zamknięcie portu w Bostonu. Wydarzenia te były ostatecznym wyzwaniem rzuconym metropolii, a represje przepełniły czarę goryczy - wkrótce przemówiły muszkiety.
Herbatka Bostońska (The Boston Tea Party) - protest polityczny mieszkańców Bostonu w Massachusetts. Jeden z wczesnych epizodów rewolucji amerykańskiej.
Przebieg wydarzeń
16 grudnia 1773 do portu w Bostonie, do nabrzeża Griffina zawinęły trzy statki - Dartmouth, Eleanor i Beaver należące do Kompani Wschodnioindyjskiej, wiozące ładunek chińskiej herbaty. W nocy poprzedzającej dzień, kiedy herbata miała być rozładowana, 60 mężczyzn, członków konspiracyjnej organizacji patriotycznej Synowie Wolności przewodzonej przez Samuela Adamsa, w przebraniach Indian, wdarło się na statki i zniszczyło cały ładunek herbaty, wyrzucając go do zatoki. Cała akcja została błyskawicznie przeprowadzona i odbyła się bez użycia przemocy. Konspiratorzy wymogli na kapitanach statków podpisanie oświadczeń, iż żaden inny ładunek poza herbatą nie został naruszony.
Tło wydarzeń
W XVII wieku Boston był jednym z ważniejszych centrów handlowych obu kontynentów amerykańskich. Miasto miało bardzo mocne więzi gospodarcze z Koroną Brytyjską.
W 1773 w związku z nadmierną podażą herbaty, ceny jej na rynkach światowych znacznie spadły. Brytyjska Kompania Wschodnich Indii posiadająca jej wielkie zapasy otrzymała od rządu brytyjskiego, zgodnie z uchwaloną Ustawą o Herbacie (The Tea Act) prawo jej sprzedaży w amerykańskich koloniach z pominięciem zwyczajowych ceł i podatków. Uderzyło to w amerykańskich importerów tego produktu. Protekcyjna polityka brytyjska wywołała wielkie niezadowolenie wśród amerykańskich Brytyjczyków, które doprowadziło do bojkotu herbaty i niedopuszczania statków Kompanii do amerykańskich portów. W Bostonie jednak ruch tranzytowy odbywał się pod opieką Gubernatora Nowej Anglii, który miał do dyspozycji garnizon wojskowy i flotyllę wojenną. W związku z tym port bostoński używany był do wwożenia herbaty do Ameryki.
Skutki wydarzeń
Bezpośrednią reakcją brytyjską było zamknięcie portu w Bostonie, co wpłynęło dewastująco na handel w regionie. W dalszej perspektywie akcja doprowadziła do znacznej radykalizacji nastrojów i wywołała dalsze wydarzenia prowadzące do rewolucji amerykańskiej.
Akcja radykalnych patriotów spotkała się z mieszanym przyjęciem wśród mieszkańców kolonii. Beniamin Franklin potępił akcję i zaoferował Kompanii rekompensatę za doznane szkody z własnych środków.
W 1767 roku premier brytyjski nałożył cła na szkło, ołów, herbatę, papier i inne artykuły importowane przez kolonie. Koloniści zaczęli napadać na celników, rabować skonfiskowane towary, znieważać żołnierzy. W marcu 1770 roku doszło do masakry w Bostonie, gdzie podczas ulicznej manifestacji obrzuceni kamieniami żołnierze otworzyli ogień, zabijając kilka osób.
Rząd brytyjski w kwietniu 1770 roku wycofał wszystkie cła oprócz jednego - na herbatę. Utrzymanie tego cła było sprawą prestiżową - tak odbierali to zarówno mieszkańcy Anglii jak i Ameryki.
W 1773 roku parlament angielski uchwalił ustawę o herbacie. Gdy do Bostonu przypłynęły pierwsze okręty z herbatą uchwalono, że zostanie ona odesłana bez zapłacenia cła. Opór gubernatora sprawił, że bostończycy w nocy 16 grudnia 1773 roku, przebrani za Indian, wtargnęli na okręty i zatopili cały ładunek herbaty. Wypadki te przeszły do historii jako "bostońska herbatka" lub "bostońskie parzenie herbaty".
Sporadyczny i lokalny opór zaczął przybierać charakter ruchu ogólnonarodowego. Do prawników oraz rzemieślników i kupców dołączyli plantatorzy, a zwłaszcza zainteresowani osadnictwem na nowych terenach farmerzy.
W czerwcu 1774 roku zgromadzenie Massachusetts wezwało wszystkie kolonie do wysłania delegacji na Kongres Kontynentalny, który zebrał się we wrześniu w Filadelfii. Koloniści szukali jeszcze kompromisu. Uchwalili deklarację wierności Koronie i zobowiązali się pokryć straty poniesione w wypadkach bostońskich.
Stany Zjednoczone Ameryki Północnej
Herbata w Stanach Zjednoczonych jest ściśle związana z historią tego kraju. Jej pierwsze transporty zostały dostarczone do brzegów USA w połowie XVII wieku przez holenderską Kampanię Wschodnio - Indyjską. Herbata była sprzedawana wśród kolonizatorów europejskich i cieszyła się wielkim powodzeniem. Po pewnym czasie Anglicy zauważyli, że w „Nowym Świecie” spożywa się więcej herbaty niż we wszystkich innych koloniach brytyjskich.
"Bostońska herbatka"
W 1767 roku, w wyniku fiskalnych posunięć kolonizatora, nowi mieszkańcy Ameryki zbuntowali się. W grudniu tego roku członkowie patriotycznej organizacji „Synowie Wolności”, chcąc zademonstrować sprzeciw wobec podatkowych decyzji Anglii, wysypali transport herbaty z trzech statków, które poprzedniego dnia przybiły do portu. W odpowiedzi Anglicy zamknęli port, a na ulice miasta wkroczyły oddziały brytyjskiego wojska. Wydarzenia tamtej nocy zapisały się w historii jako „Bostońska herbatka” (The Boston Tea Party). Akcja przeprowadzona przez „Synów Wolności” spowodowała radykalizację nastrojów i zbliżyła Amerykę Północną do rewolucji, która wybuchła w 1775 roku.
„Herbatka Bostońska” (Boston Tea Party) - tak nazwano polityczny protest mieszkańców Bostonu w Massachusetts. Był to jeden z wczesnych epizodów rewolucji amerykańskiej, bunt skierowany przeciwko Anglii. Londyn traktował kolonię amerykańską jako rynek zbytu, bazę surowcową i „dojną krowę” do wyciskania dodatkowych funduszy na ekspansywną politykę imperialną. Rząd angielski skutecznie hamował rozwój handlu i przemysłu w koloniach, nakładał liczne podatki (np. odpłaty stemplowe) oraz horrendalnie wysokie cła na angielskie towary.
16 grudnia 1773 do portu w Bostonie, do nabrzeża Griffina zawinęły trzy statki - Dartmouth, Eleanor i Beaver należące do Kompani Wschodnioindyjskiej wiozące ładunek chińskiej herbaty. W noc poprzedzającą rozładunek herbaty, 60 członków konspiracyjnej organizacji patriotycznej Synowie Wolności pod przewodnictwem Samuela Adamsa, w przebraniach Indian, wdarło się na statki i zatopiło w morzu cały transport herbaty, wyrzucając go do zatoki. Cała akcja została błyskawicznie przeprowadzona i odbyła się bez użycia przemocy. W odpowiedzi Anglicy zamknęli port, a na ulice miasta wkroczyły oddziały brytyjskiego wojska.
Sporadyczny i lokalny opór Amerykanów zaczął przeradzać się w ruch ogólnonarodowy. Do prawników, rzemieślników i kupców dołączyli plantatorzy i farmerzy. Tak więc akcja przeprowadzona przez „Synów Wolności” spowodowała radykalizację nastrojów i zbliżyła Amerykę Północną do rewolucji, która wybuchła w 1775 roku.
