Społeczeństwo informacyjne - "Informatyzuj się lub zgiń".
Na przełomie XX i XXI wieku epoka cywilizacji przemysłowej zaczęła ustępować miejsca poprzemysłowej cywilizacji informacyjnej, której podstawowym elementem jest globalne społeczeństwo informacyjne. Hasło to utożsamiane jest często z samym tylko rozwojem teleinformatyki. W istocie jednak posiada ono o wiele szersze znaczenie, gdyż decydujący w rozwoju społeczeństwa informacyjnego jest fakt, że informacja staje się podstawowym zasobem produkcyjnym (obok surowców, kapitału, pracy), a wykorzystanie przy tym technik informatycznych jest tylko kwestią narzędziową. Tym właśnie różni się, pojmowane w kategoriach cywilizacyjnych i humanistycznych, akcentowane w Unii Europejskiej globalne społeczeństwo informacyjne od lansowanej w Stanach Zjednoczonych globalnej infrastruktury informatycznej. Bezsprzeczne jest jednak to, że podstawą rozwoju społeczeństwa informacyjnego jest gospodarka oparta na wiedzy, a zasadniczym zasobem gospodarczym, skumulowanym zarówno w bazach danych, jak i w społecznym potencjale intelektualnym, staje się zasób wiedzy, czyli informacji i sposób jej wykorzystania.
Raport Bangemanna (1994) „Pierwsze kraje, które wkroczą do społeczeństwa informacyjnego, uzyskają największe korzyści. One ustalą porządek rzeczy dla wszystkich, którzy pójdą w ich ślady. Dla kontrastu, kraje, które odkładają decyzje lub preferują rozwiązania częściowe, mogą doświadczyć w najbliższej dekadzie katastrofalnego spadku inwestycji i zmniejszenia liczby miejsc pracy”.
Rewolucja informacyjna, jaka dokonuje się w ostatnich latach, polega na łączeniu się środków przetwarzania i gromadzenia informacji z środkami jej transmisji. Prowadzi ona do wykształcenia społeczeństwa informacyjnego.
W miarę rozwoju technologicznego i społecznego coraz więcej ludzi oraz coraz więcej kategorii zawodowych zajmuje się wyłącznie produkowaniem i przetwarzaniem informacji. W sektorze usług - tak zwanym sektorze trzecim (dwa pierwsze to rolnictwo i przemysł) - zaczęła się wyodrębniać sfera informacji. W krajach najbardziej rozwiniętych pracuje w niej już ponad połowa ogółu zatrudnionych!
W społeczeństwie informacyjnym cała gospodarka nabiera charakteru informatycznego, co znaczy, że bez rozwiniętego systemu przetwarzania informacji nie może funkcjonować.
Budowanie społeczeństwa informacyjnego (information society) nie jest już zatem kwestią jakiegokolwiek wyboru, i to zarówno na poziomie makrospołecznym, jak i na poziomie jednostkowym - czy tego chcemy, czy nie, nowe media komunikacyjne stały się częścią naszej rzeczywistości, składnikiem życia społecznego a jednocześnie czynnikiem zmieniającym tę rzeczywistość, życie społeczne oraz kulturę, w której uczestniczymy i którą tworzymy.
Nadzieje i zagrożenia wiązane ze społeczeństwem informacyjnym
Rozwój komunikacji społecznej (wirtualizacja sfery publicznej) i interpersonalnej
„społeczeństwo wiedzy” - rozwój edukacji (e-learning, distance learning), powszechność dostępu do informacji
E-inclusion
Hipoteza „luki informacyjnej”
E-exclusion
Digital divide