Ćwiczenia żuchwy
Koparka na budowie („Ładowanie piasku”)
opuszczanie i unoszenie żuchwy ku górze
Dźwig („Przenoszenie towaru”)
wykonywanie ruchów poziomych raz z wargami rozchylonymi, raz z zamkniętymi
Walec („Jazda do przodu i cofanie”)
ruchy do przodu i do tyłu
Betoniarka („Mieszanie zaprawy”)
ruchy okrężne raz z wargami rozchylonymi, raz z zamkniętymi
Ćwiczenia warg
Zaspane wargi (ziewanie)
szerokie otwieranie i zamykanie ust
Wargi robią poranną gimnastykę
układanie dolnej wargi na górną i górnej na dolną
dolną wargą zasłonić dolne zęby, górną - górne zęby
tworzenie ryjka (tak jak wymowa „u”) następnie szerokie rozciągnięcie kącików ust
ruch złączonych warg na prawo i na lewo
unoszenie wargi górnej przy zaciśniętych szczękach (widoczne są tylko zęby górne), a następnie opuszczanie wargi dolnej (widoczne tylko zęby dolne)
Wargi bawią się w baloniki (nadymanie policzków - wargi zwarte)
nadymanie policzka prawego i uwolnienie powietrza (szmer jak przy wymawianiu „p”)
nadymanie policzka lewego i uwolnienie powietrza (jak wyżej)
nadymanie dwóch policzków razem (wypuszczanie powietrza ustami lub nosem)
Wargi „zajączki”
wciąganie policzków do jamy ustnej i tworzenie „zajęczego pyszczka”
„Wargi „koniki” (w zabawie ruchowej, tworzenie zaprzęgu - konik + woźnica)
konik: naśladowanie parskania (wprawianie ust w drganie)
woźnica: naśladowanie cmokania (łączenie ust i energiczne odrywanie)”
Wargi „ptaszki”
gwizdanie
Uśmiechnięte wargi
półuśmiech: odciąganie na przemian kącików warg (uśmiech prawym kącikiem ust, uśmiech lewym kącikiem ust)
uśmiech obustronny
Wargi poszły do szkoły (wymawianie samogłosek)
dokładna i wyrazista artykulacja głosek: „o”, „a”, „e”, „u”, „i”, „y”
zagadki: układanie ust do wymowy samogłoski, reszta grupy rozpoznaje jaka to głoska
„gadające główki”: pokazywanie kartonika (główki) z narysowanym układem ust, przybieranie takiego samego kształtu ust i rozpoznawanie co główka do nas mówi
|
o - buzia bardzo zaokrąglona
|
|
a - buzia otwarta szeroko, widać dolne i górne zęby, język na dole w buzi |
|
u - „dziubek” - zębów nie widać |
|
e - usta rozciągnięte, język z przodu |
|
y - usta rozciągnięte |
|
i - wąskie usta, języka praktycznie widać |
i) Wargi jadą na wycieczkę (wymawianie głosek: o, a, u, e, y, i lub w wersji trudniejszej- samogłosek w sylabach: lo, la, lu, le, ly, li, mo, ma, mu, me, my, mi).
- umieszczenie sylwety lokomotywy z wagonikami na tablicy, do poszczególnych wagoników „wsiadają” wybrane samogłoski: wymawiane samogłoski wsiadającej do wagonika, kiedy pociąg „rusza” wymawianie nazw jadących samogłosek w różnym tempie - to samo w wersji sylabowej /nauczyciel wskazuje co wymawiać/.
j) Wycieczka - (wersja z zabawą ruchową)
- tworzenie pociągu, dzieci ustawione jeden za drugim, na gwizdek pociąg rusza, w trakcie jazdy następuje nazywanie pasażerów (wybrane samogłoski, sylaby), po zatrzymaniu na stacji dokonuje się zmiana pasażerów (inne samogłoski i sylaby) - można wykorzystać kartoniki z samogłoskami lub sylabami.
3. Ćwiczenia języka
Język przygotowuje się do zajęć ruchowych - kierunki: góra, dół, lewa, prawa (ćwiczenia przy otwartych ustach)
wysuwanie i chowanie języka
przesuwanie języka od kącika do kącika warg (bez opierania go na wardze)
unoszenie języka w kierunku nosa
unoszenie języka w kierunku brody
spłaszczanie i zwężanie języka
Język na ćwiczeniach gimnastycznych (język porusza się jak dzieci podczas ćwiczeń ruchowych), tempo: raz, dwa, trzy, cztery…)
raz: czubek języka na górną wargę
dwa: czubek języka do lewego kącika ust
trzy: czubek języka na dolną wargę
cztery: czubek języka do prawego kącika ust
Język robi porządki
„wymiatanie” językiem górnych i dolnych zębów
przesuwanie czubkiem języka po zębach górnych i dolnych („polerowanie”)
„malowanie sufitu” (usta szeroko otwarte) przesuwanie czubkiem języka od zębów górnych przez podniebienie ku tyłowi i z powrotem
Skaczący języczek
„góra-dół”: unoszenie czubka języka w górę do wałka dziąsłowego (dotknięcie), opuszczenie w dół i dotykanie czubkiem do zębów dolnych (przy otwartych ustach)
„lewa-prawa”: języczek robi skręty, wypycha od środka lewy i prawy policzek (jako przerywnik można również wykonywać ćw. ruchowe, skoki - w górę i w dół w lewo i prawo).
Języczek - kotek
naśladowanie językiem picia mleka przez kota (przy otwartych ustach)
mleko było smaczne: oblizywanie osobno dolnej wargi i osobno górnej wargi
oblizywanie ruchem okrężnym dolnej i górnej wargi w prawo i w lewo
Języczek - konik
czubek języka dotyka podniebienia z dziąsłami, szczęka dolna opuszczona, nagłe odrywanie języka od podniebienia z charakterystycznym kląskaniem (można zmieniać tempo jadącego konika)
4. Ćwiczenia podniebienia miękkiego
U lekarza (ułożyć historyjkę o chorym Piotrusiu, który idzie do lekarza - można wykorzystać kukiełkę, pacynkę, sylwetkę Piotrusia)
kaszlanie z językiem wysuniętym na zewnątrz jamy ustnej
wdech nosem, wydech ustami (usta szeroko otwarte)
wdech i wydech ustami, buzia szeroko otwarta (skrzydełka nosa zaciskamy palcami)
chrząkanie
picie syropu (Piotruś dostaje lekarstwo)
ziewanie
Piotruś zasypia: chrapanie na wdechu i na wydechu (przez to, że ma zapchany nos, ciężko oddycha, wydając odgłosy chrapania)
Głosy ptaków (usta otwarte, język na dole)
Kukułka: ku-ku, ku-ku
Kura: ko-ko, ko-ko
Gęś: gę-gę, gę-gę
Czarodziejska słomka (wykorzystanie słomki do przenoszenia małych kawałków papieru)
za pomocą słomki łapanie małych kawałków np. papieru (przy wdechu), przenoszenie ich na drugą stronę stołu i opuszczanie (przy wydechu)
rodzaje zabawy: łowienie rybek, zrywanie kwiatków, zbieranie grzybków (kawałki papieru mają konkretny kształt). W zabawie można zastosować segregowanie np. „łowimy tylko złote rybki”.
E. Sachajska, Uczymy poprawnej wymowy, WSiP, W - wa 1987r., str. 83 - 84
4