ŁUSZCZYCA

Jest to choroba o podłożu genetycznym, o przewlekłym i nawrotowym przebiegu.

Objawy: wykwitem pierwotnym jest grudka barwy czerwonobrunatnej pokryta srebrzystą łuską. Grudki zlewają się ze sobą tworząc tzw. blaszki. Zmiany łuszczycowe nasilają się po stresach psychicznych, po infekcjach bakteryjnych i wirusowych, po nadużyciu alkoholu, po niektórych lekach oraz w miesiącach zimowo-jesiennych. Zmianom bardzo często towarzyszy świąd.

Lokalizacja zmian: najczęściej owłosiona skóra głowy, łokcie, kolana i okolica lędźwiowo-krzyżowa.

Objawy charakterystyczne dla łuszczycy:

- objaw świecy stearynowej- po zdrapaniu łuski widoczna jest połyskująca powierzchnia grudki

- objaw Auspiza- po zadrapaniu grudki obecne jest drobno kropelkowe krwawienie

- papillomatoza- jest to przerost brodawek skórnych

- parakeratoza- jest to obecność jąder komórkowych w warstwie rogowej naskórka

- skrócony czas keratynizacji naskórka- trwa 4-6 dni

- objaw Köbnera- dodatni w łuszczycy

- objaw naparstkowatych paznokci

Postaci łuszczycy:

- łuszczyca zwykła- zmiany obejmują tylko skórę

- łuszczyca stawowa- zmiany obejmują skórę i stawy. Najczęściej są to zmiany zwyrodnieniowe małych stawów (międzypaliczkowe rąk i nóg, międzykręgowe kręgosłupa) . Ta odmiana łuszczycy może doprowadzić do trwałego inwalidztwa.

- łuszczyca krostkowa dłoni i stóp- charakteryzuje się wykwitami krostkowymi na podłożu rumieniowym i złuszczającym. Ogniska przechodzą na boczne powierzchnie stóp i rąk. Zmiany mogą współistnieć z łuszczycą zwykłą.

Leczenie łuszczycy: początkowo stosujemy preparaty złuszczające (kwas salicylowy, siarka, mocznik), a następnie substancje redukujące i ograniczające ilość podziałów komórkowych, np. dziegcie. Doustnie stosujemy preparaty immunosupresyjne, pochodne witaminy D₃, a leczeniem wspomagającym jest naświetlanie promieniami UVA.

---