W przypisach można używać łacińskich zwrotów lub skrótów na równi z polskimi.

Powtarzając nazwisko jednego autora - zamiast „tenże”, można użyć łacińskiego - idem; autorki, zamiast taż sama - eadem. W przypadku większej ilości autorów, można napisać eidem, a samych autorek - eaedem.

Poniżej tabela przedstawiająca odmianę zaimków idem, eadem i idem.

idem, eadem, idem
(tenże, ta sama, to samo)

	masculine	feminine	neuter
NOMINATIVE	isdem	eadem	idem
GENITIVE	eiusdem	eiusdem	eiusdem
DATIVE	eidem	eidem	eidem
ACCUSATIVE	eumndem	eamndem	iddem
ABLATIVE	eodem	eadem	eodem
NOMINATIVE	eidem (iidem)	eaedem	eadem
GENITIVE	eorumndem	earumndem	eorumndem
DATIVE	eisdem	eisdem	eisdem
ACCUSATIVE	eosdem	easdem	eadem
ABLATIVE	eisdem	eisdem	eisdem

Kolejne łaciński zwroty używane w przypisach:

Ibidem (ibid.) - tamże

Odnosi się tylko i wyłącznie do całego poprzedniego przypisu (jeśli w poprzednim przypisie występuje kilka pozycji - odwołuje się do nich wszystkich).

Po ibidem/tamże można podać inną stronę niż w poprzednim przypisie, ale tylko wtedy, gdy w poprzednim przypisie występuje tylko jedna pozycja. Jeśli strona jest ta sama, nie powtarza się jej.

Op. cit. (opus citatum - dzieło cytowane lub opere citate - z dzieła cytowanego) - dz. cyt., j.w. (jak wyżej) - używa zawsze w skrótcie, z dwoma kropkami i odstępem.

Używa się, gdy praca autora była już wcześniej (ale nie w poprzednim przypisie) cytowana. Jeśli inna praca tego samego autora już wcześniej była podawany, wtedy po nazwisku podaje się początek tytułu, wielokropek i op. cit. po przecinku.

Et al. (et alii) - i in. (i inni) - dodawany do pierwszego autora, jeśli jest więcej niż trzech w przypisach. W bibliografii powinni pojawić się wszyscy autorzy.

---