Człowiek porażony prądem znajduje się w obwodzie elektrycznym. Prąd wywiera wpływ na ustrój, powodując zmiany fizyczne, chemiczne i biologiczne. Duże znaczenie w rozwoju porażeń prądem ma jego częstotliwość i dlatego prąd zmienny jest bardziej niebezpieczny od prądu stałego o tym samym natężeniu. Działanie dłuższe powoduje poważniejsze uszkodzenie niż krótkie. Porażenie prądem niskiego napięcia może spowodować skurcze, które nie pozwalają na oderwanie się od metalowego przewodu elektrycznego. Takie skurcze mięśni są często przyczyną upadku i uszkodzeń mechanicznych ciała. Szkodliwy wpływ na mózg i układ nerwowy może powodować utratę przytomności i bezdech.
Musimy wiedzieć, że podczas przepływu prądu przez organizm ludzki następuje pobudzenie a następnie porażenie układu nerwowego. Skutkiem tego jest utrata przytomności. Może być ona spowodowana: zatrzymaniem krążenia krwi, migotaniem komór lub zatrzymaniem akcji serca, przepływem prądu bezpośrednio przez czaszkę i mózg, powodując jego obrzęk.
Utrata przytomności może mieć różny stopień nasilenia począwszy od krótkotrwałego zamroczenia, aż do stanu głębokiej śpiączki z utratą uczucia bólu, trwającej nawet kilka dni. Z obrzękiem mózgu związane są wymioty, niektórzy porażeni wykazują przez pewien czas brak pamięci lub zaburzenia polegające na przypominaniu zdarzeń. W wyniku przepływu prądu przez rdzeń kręgowy lub nerwy czuciowe i ruchowe pojawiają się ich uszkodzenia, objawiające się zaburzeniami np. czucia lub ruchów kończyn. Zaburzenia psychiczne w postaci tzw. nerwic lękowych są dość częste po przebytym porażeniu. Polegają one na niepokoju, podnieceniu, bezsenności i obawie przed zetknięciem się z urządzeniami pod napięciem.
Schemat połączenia nerwowo-mięśniowego
Budowa komórki nerwowej
1