Podstawy prawa i ochrona własności intelektualnej
Wykłady nr 2 i nr 3
Wybrane zagadnienia
prawa własności intelektualnej
Prawo autorskie i prawa pokrewne
Analiza Ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (tekst jedn. Dz.U. Nr 90 z 2006 r., poz. 631 z późn. zm.):
przedmiot prawa autorskiego
podmiot prawa autorskiego
przepisy szczególne dot. programów komputerowych
prawa pokrewne
plagiaty i kupowanie prac
Komplet zawiera 19 numerowanych przeźroczy
Nr 1
pojęcie własności intelektualnej -
odnosi się do:
wszelkich wytworów ludzkiego umysłu
-) artystycznych,
-) naukowych,
-) wynalazczych
oraz praw do korzystania z nich,
przy czym prawa te mogą mieć charakter
-) praw osobistych
-) praw majątkowych.
Zaś powyższa definicja dotyczy dzieł:
literackich,
artystycznych,
naukowych
w tym:
kompozycji muzycznych,
utworów plastycznych,
programów komputerowych,
filmów.
Nr 2
pierwsza polska ustawa o prawie autorskim z 1926 r.
w dniu 10 lipca 1952 roku Sejm przyjął ustawę o prawie autorskim.
3)
ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych z dnia 4 lutego 1994 roku
Nr 3
PRZEDMIOT PRAWA AUTORSKIEGO
Art. 1 Ust. 1 ustawy brzmi:
„Przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór). „
Wytwór niematerialny, aby uzyskał kwalifikację „utworu” powinien ŁĄCZNIE spełniać trzy cechy:
stanowić rezultat pracy człowieka (czyli twórcy)
stanowić przejaw działalności twórczej
mieć i n d y w i d u a l n y charakter,
Nr 4
Art. 1 ust. 2 ustawy:
„W szczególności przedmiotem prawa autorskiego są utwory:
wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi
-) literackie
-) publicystyczne,
-) naukowe,
-) kartograficzne
-) oraz programy komputerowe
plastyczne
fotograficzne
lutnicze (skrzypce Stradivariusa)
wzornictwa przemysłowego
architektoniczne, architektoniczno-urbanistyczne i urbanistyczne,
muzyczne i słowno-muzyczne
sceniczne, sceniczno-muzyczne, choreograficzne i pantomimiczne,
audiowizualne (w tym filmowe). ”
Posiadające
k o n i e c z n y p o z i o m t w ó r c z o ś c i
Nr 5
art. 2 ustawy:
Opracowanie cudzego utworu, w szczególności:
-) tłumaczenie
-) przeróbka,
-) adaptacja
jest przedmiotem prawa autorskiego bez uszczerbku dla prawa do utworu pierwotnego.”
Np. adaptacje filmowe wielkiej literatury
Andrzej Wajda - „Pan Tadeusz” Mickiewicza
Jerzy Hoffman - „Trylogia” Sienkiewicza
Nr 6
co jeszcze może być uznane za podlegające ochronie, chociaż na pierwszy rzut oka można mieć wątpliwości, co do zasadności takiej ochrony ?
W świetle polskiego orzecznictwa sądowego:
za przedmiot prawa autorskiego m.in. UZNANO:
a) kolekcję afiszy
b) k a t a l o g i
c) k s i ą ż k i k u c h a r s k i e
informator o porcie
kompozycję z kwiatów
projekty dokumentacji technicznej, plany, zarysy, szkice, rysunki, modele
wzór zdobniczy
projekt znaku towarowego
szatę graficzną gazety
za przedmiot prawa autorskiego NIE UZNANO:
książki adresowej
książki telefonicznej
formularzy
tabeli
zestawienia programów telewizyjnych i radiowych
instrukcji obsługi
k s i ą ż k i k u c h a r s k i e j
rozkładu jazdy
k a t a l o g ó w, cenników, prospektów
Dla oceny, czy konkretny wytwór kwalifikuje się do ochrony autorskoprawnej konieczna jest indywidualna ocena
koniecznego poziomu twórczości
Nr 7
autorskoprawna o c h r o n a z b i o r ó w
art. 3 ustawy:
„Zbiory, antologie, wybory, bazy danych spełniające cechy utworu są przedmiotem prawa autorskiego, nawet jeżeli zawierają nie chronione materiały, o ile przyjęty w nich dobór, układ lub zestawienie ma twórczy charakter, bez uszczerbku dla praw do wykorzystywanych utworów.”
Przykład:
zbiory muzealne, wystawy artystyczne
ochronie podlega konkretny obraz konkretnego malarza,
ale także sam układ wystawy przygotowanej według jakiegoś pomysłu, jakiegoś klucza np.
okresu historycznego, stylu w sztuce czy jeszcze innego kryterium np.
-) wystawa polskich impresjonistów,
-) wystawa europejskiego art deco
-) wystawa ubiorów damskich na przestrzeni wieków,
-) wystawa sreber używanych na polskich stołach w XIX i XX wieku.
Kolekcje (zbiory) innych przedmiotów, nawet jeżeli składają się z niechronionych materiałów np.
-) kolekcja (zbiór) pocztówek
-) kolekcja (zbiór) etykiet zapałczanych
-) kolekcja (zbiór) kart do gry
-) kolekcja (zbiór) współczesnych zabawek (np. lalki Barbie)
o ile tylko przyjęty w nich dobór, układ lub zestawienie ma twórczy charakter
Nr 8
Co nie podlega ochronie autorsko prawnej ?
art. 1 ust. 2 (1) ustawy :
odkrycia,
idee,
procedury,
metody i zasady działania,
koncepcje matematyczne.
art. 4 ustawy:
akty normatywne lub ich urzędowe projekty,
urzędowe dokumenty, materiały, znaki i symbole,
opublikowane opisy patentowe lub ochronne,
proste informacje prasowe.
Nr 9
Podmiot prawa autorskiego
Podmiot prawa autorskiego określa art. 8 ustawy:
Ust. 1:
„Prawo autorskie przysługuje twórcy, o ile ustawa nie stanowi inaczej.”
Ust.2:
„Domniemywa się, że twórcą jest osoba, której nazwisko w tym charakterze uwidoczniono na egzemplarzach utworu lub której autorstwo podano do publicznej wiadomości w jakikolwiek inny sposób w związku z rozpowszechnieniem utworu.”
Nr 10
A co się dzieje, gdy dzieło ma kilku autorów ?
1)
Reguluje to art. 9 ustawy, który w ust. 1 stwierdza:
„Współtwórcom przysługuje prawo autorskie wspólne. Domniemywa się, że wielkości udziałów są równe. Każdy ze współtwórców może żądać określenia wielkości udziałów przez sąd, na podstawie wkładów pracy twórczej.”
2)
Natomiast ust. 5 stanowi, iż:
„Do autorskich praw majątkowych przysługujących współtwórcom stosuje się odpowiednio przepisy kodeksu cywilnego o współwłasności w częściach ułamkowych.”
Nr 11
Przepisy szczególne dot.
programów komputerowych
Na ten temat wypowiada się art. 74 - 77(2) ustawy.
Art. 74 brzmi:
Ust. 1:
Programy komputerowe podlegają ochronie jak utwory literackie, o ile przepisy niniejszego rozdziału nie stanowią inaczej.
Ust. 3:
Prawa majątkowe do programu komputerowego stworzonego przez pracownika w wyniku wykonywania obowiązków ze stosunku pracy przysługują pracodawcy, o ile umowa (chodzi o umowę którą pracownik zawarł z pracodawcą) nie stanowi inaczej.
Nr 12
P r a w a p o k r e w n e
Prawami pokrewnymi są :
prawa do artystycznych wykonań
prawa do fonogramów i wideogramów
prawa do nagrań programów
prawa do pierwszych wydań
oraz wydań naukowych i krytycznych
Nr 13
prawa do artystycznych wykonań (art. 85-93)
każde artystyczne wykonanie utworu lub dzieła sztuki ludowej pozostaje pod ochroną niezależnie od jego wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia.
artystycznymi wykonaniami są w szczególności:
działania aktorów,
recytatorów,
dyrygentów
instrumentalistów
wokalistów,
tancerzy i mimów
oraz innych osób przyczyniających się do powstania wykonania.
Zgodnie z nowelizacją polskiej ustawy z 2000 r. - prawo wygasa po upływie 50 lat następujących po roku, w którym artystyczne wykonanie ustalono.
Jest to zgodne z dyrektywą Rady Wspólnot Europejskich nr 93/98 z dnia 29 października 1993r. w sprawie ujednolicenia czasu ochrony prawa autorskiego i niektórych praw pokrewnych
Nr 14
Prawa do fonogramów i wideogramów (art. 94-96)
fonogramem jest pierwsze utrwalenie warstwy dźwiękowej wykonania utworu albo innych zjawisk akustycznych (np. odgłosów zwierząt) -
definicja zgodna z Konwencją Rzymską z 1961 r.
wideogramem jest pierwsze utrwalenie sekwencji ruchomych obrazów
prawo wygasa po upływie 50 lat następujących po roku, w którym fonogram lub wideogram sporządzono
Ochrona producentów fono- i wideogramów w polskiej ustawie wynika z :
Konwencji Rzymskiej z 1961 r.
Traktatu WIPO o artystycznych wykonaniach i fonogramach z 1996 r.
oraz faktu zamieszkania twórcy lub siedziby twórcy na terytorium Europejskiego Obszaru Gospodarczego
Prawa do nagrań programów (art. 97-99)
Bez uszczerbku dla praw:
twórców, artystów wykonawców, producentów fonogramów i wideogramów -
organizacji radiowej lub telewizyjnej przysługuje wyłączne prawo do rozporządzania i korzystania ze swoich nagrań programów -
przez 50 lat od roku pierwszego nadania programu.
Nr 15
Prawa do pierwszych wydań oraz wydań naukowych i krytycznych (art.99(1) - 99(5)
Wprowadzony w 2000 r. po raz pierwszy do polskiego systemu prawa przepis - reguluje nową instytucję tzw. „pierwszych wydań”.
Odnosi się do:
po pierwsze - nie utrwalonych i nie zwielokrotnionych natomiast przekazywanych w drodze tradycji (ustnie) ludowych kompozycji, piosenek, przyśpiewek, bajek, tańców;
po drugie - nieznanych lub pozostających w zapomnieniu, zaginionych, nie odkrytych lub pozostających z woli autora w tzw. „szufladzie” utrwaleń jego dzieł mających postać np. rękopisów, listów, oryginałów rysunków.
Wydawcy, który jako pierwszy w sposób zgodny z prawem opublikował lub w inny sposób rozpowszechnił utwór, którego czas ochrony już wygasł, a jego egzemplarze nie były jeszcze publicznie udostępniane przysługuje wyłączne prawo do rozporządzania tym utworem i korzystania z niego na wszystkich polach eksploatacji przez okres 25 lat od daty pierwszej publikacji lub rozpowszechnienia.
(art. 99.1)
dyrektywa Rady Wspólnot Europejskich nr 93/98 z dnia 29 października 1993r. w sprawie ujednolicenia czasu ochrony prawa autorskiego i niektórych praw pokrewnych
Nr 16
Plagiaty i kupowanie prac
plagiaty pojawiające się w studenckich pracach
kupowanie prac magisterskich i innych (np. dyplomowych, zaliczeniowych) w internecie
w świetle prawa autorskiego.
Generalnie jeżeli chodzi o plagiaty, wyróżnić należy dwie sytuacje:
gdy autor pracy, opracowania, publikacji prawidłowo korzysta z dorobku innego autora posługując się tzw. PRAWEM CYTATU;
Gdy praca w części lub w całości wyczerpuje znamiona plagiatu.
Nr 17
PRAWO CYTATU - reguluje art. 29 ustawy:
Ust. 1.
Wolno przytaczać w utworach stanowiących samoistną całość urywki rozpowszechnionych utworów lub drobne utwory w całości, w zakresie uzasadnionym wyjaśnianiem, analizą krytyczną, nauczaniem lub prawami gatunku twórczości.
Ust. 2
Wolno w celach dydaktycznych i naukowych zamieszczać rozpowszechnione drobne utwory lub fragmenty większych utworów w podręcznikach i wypisach.
Ust. 2 (1)
Wolno w celach dydaktycznych i naukowych zamieszczać rozpowszechnione drobne utwory lub fragmenty większych utworów w antologiach.
Ust. 3
W przypadkach, o których mowa w ust. 2 i 2(1), twórczy przysługuje prawo do wynagrodzenia.
Natomiast
art. 34 ustawy stwierdza, iż :
Cytatem jest przytoczenie w dziele własnym, w całości lub w części, cudzej pracy, przy jednoczesnym podaniu twórcy i źródła.
Brak odpowiedniego oznaczenia przejętego cudzego fragmentu, uniemożliwiający zorientowanie się , że mamy do czynienia z cudzą twórczością - spełnia przesłanki plagiatu.
Nr 18
K u p o w a n i e p r a c
W tym przypadku zastosowanie ma
art. 272 KK dot. wyłudzenia poświadczenia nieprawdy.
Art. 272 KK
Kto wyłudza poświadczenie nieprawdy przez podstępne wprowadzenie w błąd funkcjonariusza publicznego lub innej osoby upoważnionej do wystawienia dokumentu
podlega karze pozbawienia wolności do lat 3.
Tak więc zarówno w świetle :
ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych,
jak i kodeksu karnego
przepisywanie prac od kolegi z wyższego roku lub kupowanie prac - i to obojętne czy za zgodą ich rzeczywistych autorów, czy nie - JEST PRZESTĘPSTWEM.
Nr 19
Poświadczenie nieprawdy w dokumencie
wyrok SN z 2005-04-20 III KK 206/04 Prok. i Pr. 2005/12/4/8
- w y c i ą g -
Definicja dokumentu ma szerokie znaczenie, wyrażające się stwierdzeniem, że dokumentem jest każdy przedmiot, z którym jest związane określone prawo, albo który ze względu na zawartą w nim treść stanowi dowód prawa, stosunku prawnego lub okoliczności o potencjalnym znaczeniu prawnym.
Istota czynu polega więc na poświadczeniu w dokumencie nieprawdy co do okoliczności mającej znaczenie prawne, bez względu na to, czy:
dokument ma znaczenie na zewnątrz (np. wydanie dyplomu)
czy tylko jest wykorzystywany na wewnętrzne potrzeby (dokumenty wewnętrzne Uczelni np. wpisy do indeksów)
Tak więc chodzi tu o faktyczną doniosłość prawną poświadczenia nieprawdy.
Dokument, musi być wystawiony przez funkcjonariusza publicznego lub inną osobę do tego uprawnioną i zawierać w swojej treści poświadczenie, któremu przysługuje cecha zaufania publicznego, a w związku z tym domniemanie prawdziwości.
Do takich dokumentów należą przede wszystkim dokumenty urzędowe w znaczeniu nadanym temu pojęciu przez KPC i KPA, a ponadto inne dokumenty, którym moc dowodową nadają inne przepisy .
źródło: system informacji prawnej LEGALIS