1. IDENTYFIKACJA SUBSTANCJI

Nazwa produktu: Benzen

Wzór konstytucyjny\sumaryczny: C₆H₆

Producent:

Dostawca:

Dostawca:

Telefon awaryjny: (042) 631 47 24 (informacja toksykologiczna w Polsce)

2. SKŁAD I INFORMACJA O SKŁADNIKACH

Składniki stwarzające zagrożenie:

Nazwa chemiczna	% wag.	Nr CAS	Nr EINECS	Symbol ostrzegawczy	Symbole zagrożenia (R)
benzen	100	71-43-2	200-753-7	F, T	2-11-48/23/24/25-45

3. IDENTYFIKACJA ZAGROŻEŃ

Substancja niebezpieczna w myśl dyrektywy 1999/45/EEG.

Zagrożenie pożarowe: Ciecz łatwo palna. Pary tworzą z powietrzem mieszaniny wybuchowe. Pary są cięższe od powietrza - gromadzą się przy powierzchni i w dolnych partiach pomieszczeń.

Zagrożenie toksykologiczne: Benzen jest substancją toksyczną. Szczególnie groźny przy długotrwałym wdychaniu. Początkowo działa narkotycznie. Następnie powoduje uszkodzenie krwi (m.in. leukomię).

Zagrożenie ekotoksykologiczne: Benzen działa toksycznie na organizmy żywe, w szczególności na organizmy wodne. W środowisku stopniowo ulega biologicznej degradacji.

4. PIERWSZA POMOC

Uwaga: W pierwszej kolejności należy wyprowadzić poszkodowaną osobę ze skażonego benzenem środowiska. Ułożyć na lewym boku z głową skierowaną w dół. Skontaktować się z lekarzem lub centrum toksykologicznym.

Zatrucie inhalacyjne:
1.	Natychmiast usunąć zagrożonego ze skażonej benzenem atmosfery. Upewnić się, czy ratujący są wyposażeni w aparaty oddechowe, aby nie stali się kolejnymi ofiarami zatrutej atmosfery. Kontrolować oddech pacjenta. Przechylić delikatnie głowę do tyłu, do tego stopnia, by usunąć przeszkody w oddychaniu. Wsłuchiwać się w oddech, przykładając ucho nad nosem i ustami pacjenta. Brak oddechu: natychmiast zastosować sztuczne oddychanie, gdy brak tętna - zastosować masaż serca.
2.	Zapewnić pomoc lekarską.
Zatrucie doustne:
1.	Pod żadnym warunkiem nie wywoływać wymiotów. Przy utracie przytomności: - ułożyć poszkodowaną osobę w pozycji dla nieprzytomnych, - skontrolować, czy samodzielnie oddycha, - jeżeli nie oddycha, zastosować sztuczne oddychanie, - nie podawać niczego doustnie, gdy poszkodowana osoba jest nieprzytomna, - nie podawać alkoholu, morfiny lub innych środków pobudzających. Przy zachowanej przytomności: - podawać 2 opakowania /10 g/ aktywnego węgla drzewnego zawieszonego w 500 ml wody, a następnie 3 dawki po 1 opakowaniu /5 g/ w 100 ml wody co 20 minut.
2.	Do chwili odtransportowania do szpitala choremu zapewnić spokój, leżenie i ciepło.
Skażenie oczu:
1.	Wymywać benzynę ekstrakcyjną z oka za pomocą dużej ilości wody tak szybko, jak tylko jest to możliwe. Utrzymywać powieki szeroko rozchylone. Czynność ta musi być wykonywana przez co najmniej 10 minut. Jeśli nie ma pewności, że benzyna została całkowicie usunięta, płukanie oka powtarzać przez dalsze 10 minut.
2.	Zapewnić pomoc okulisty.
Skażenie skóry:
1.	Usunąć natychmiast skażoną odzież i obuwie. Spłukiwać substancję chemiczną obfitą ilością wody przez co najmniej 10 minut. Jeżeli na skórze widoczny jest jakikolwiek ślad substancji chemicznej, spłukiwanie należy kontynuować przez następne 10 minut.
2.	W przypadku gdy podrażnienie skóry nie mija, skonsultować się z lekarzem dermatologiem.

5. POSTĘPOWANIE W PRZYPADKU POŻARU

Szczególne zagrożenia:	Substancja wysoce łatwo palna. Pary, cięższe od powietrza, z powietrzem tworzą mieszany wybuchowe. Zbiorniki narażone na działanie ognia lub wysokiej temperatury mogą eksplodować.
Środki gaśnicze:	gaśnice CO2, gaśnice proszkowe z proszkiem gaszącym ABC, gaśnice proszkowe z proszkiem gaszącym BC, gaśnice pianowe, gaśnice płynowe z dodatkowym wodnym roztworem środka.
Zalecenia szczegółowe:	Mały pożar gasić gaśnicą śniegową (CO2) lub proszkową (ABC albo BC), duży pożar gasić pianą lub w ostateczności rozproszonymi prądami wody. Uwaga: Nie stosować zwartych strumieni wody na powierzchnię palącej się cieczy. Powoduje to rozrzucanie palącego się benzenu, a tym samym rozprzestrzenianie ognisk pożaru. Zbiorniki i inne opakowania narażone na działanie wysokiej temperatury chłodzić wodą, a w miarę możliwości usunąć z zagrożonego obszaru.

6. POSTĘPOWANIE W PRZYPADKU NIEZAMIERZONEGO UWOLNIENIA DO ŚRODOWISKA

Zalecenia ogólne:	W przypadku wydostania się większej ilości benzenu do środowiska, skażony teren należy wyizolować z otoczenia, a poza jego obręb wyprowadzić osoby postronne. W pierwszej kolejności odciąć źródło skażenia środowiska. W razie potrzeby wezwać ekipy ratownicze.
Środki ochrony osobistej:	Unikać kontaktu z uwalniającym się benzenem. Stosować ubrania ochronne z tkanin powlekanych, rękawice ochronne odporne na działanie węglowodorów, okulary ochronne w szczelnej obudowie, a w przypadku wyraźnie wyczuwalnego, charakterystycznego zapachu benzenu - ochrony dróg oddechowych. Należy pamiętać o ograniczonym czasie działania ochronnego filtrów cząsteczkowych i gazowych (filtr cząsteczkowy oznaczony kolorem białym i symbolem P2, filtr par organicznych i rozpuszczalników oznaczony kolorem brązowym i literą A).
Zalecenia szczegółowe:	Usunąć źródło zapłonu (ugasić otwarty ogień, ogłosić zakaz palenia i używania narzędzi iskrzących), zabezpieczyć zbiorniki przed nagrzaniem, pary rozcieńczać rozproszonym strumieniem wody, starać się odciąć źródło skażenia środowiska (zamknąć dopływ cieczy, uszczelnić uszkodzone opakowanie i umieścić w opakowaniu awaryjnym), miejsce gromadzenia się cieczy obwałować, zebrane duże ilości benzenu odpompować, małe ilości rozlanej cieczy przysypać niepalnym materiałem chłonnym, zebrać, skierować do ewentualnego zagospodarowania lub zniszczenia.
Zabezpieczenie środowiska:	Zabezpieczyć studzienki ściekowe. W przypadku skażenia wód powiadomić odpowiednie władze. Skażony grunt podlega wymianie.

7. POSTĘPOWANIE Z SUBSTANCJĄ I JEJ MAGAZYNOWANIE

Zapobieganie zatruciom:	Podczas stosowania benzenu nie jeść, nie pić, unikać kontaktów z benzenem, unikać wdychania par i aerozoli, przestrzegać zasad higieny osobistej, stosować odzież i sprzęt ochrony osobistej, pracować w wentylowanym pomieszczeniu. Przechowywać w zamknięciu, poza zasięgiem dzieci.
Zapobieganie pożarom/wybuchom:	Wyeliminować źródła zapłonu - nie wykonywać prac z otwartym ogniem, nie palić, nie używać narzędzi iskrzących i odzieży z tkanin podatnych na elektryzację, chronić zbiorniki przed nagrzaniem, instalować urządzenia elektryczne w wykonaniu przeciwwybuchowym.
Magazynowanie:	W oryginalnych, właściwie oznakowanych opakowaniach w magazynie cieczy palnych, toksycznych, wyposażonym w instalację wentylacyjną i elektryczną w wykonaniu przeciwwybuchowym, na twardym podłożu, w możliwie niskiej temperaturze. Opakowania napełniać do 90% ich objętości. Na terenie magazynu przestrzegać zakazu palenia, spożywania posiłków, używania otwartego ognia i narzędzi iskrzących. Magazyn musi być zamknięty i strzeżony. Zasady magazynowania określa norma PN-89/C-81400.
Zapobieganie zatruciom:	Podczas stosowania benzenu nie jeść, nie pić, unikać kontaktów z cieczą, unikać wdychania par i aerozoli, przestrzegać zasad higieny osobistej, stosować odzież i sprzęt ochrony osobistej, pracować w wentylowanym pomieszczeniu. Przechowywać w zamknięciu, w warunkach jak dla materiałów łatwo palnych, poza zasięgiem dzieci.

8. KONTROLA NARAŻENIA I ŚRODKI OCHRONY INDYWIDUALNEJ

Rozwiązania techniczne: Ogólne - niezbędne do prawidłowego przewozu, magazynowania i stosowania benzenu. Sprawna wentylacja.

Ochrony osobiste:

Ręce:	Rękawice z tworzywa odpornego na działanie węglowodorów aromatycznych.
Oczy:	Okulary ochronne w szczelnej obudowie (oprawa z tworzywa sztucznego odpornego na działanie węglowodorów aromatycznych).
Drogi oddechowe:	Ochrony dróg oddechowych w przypadku pracy w atmosferze z parami benzenu (z filtrem cząsteczkowym oznaczonym kolorem białym i symbolem P2 oraz filtrem par oznaczonym kolorem brązowym i literą A).
Skóra i ciało:	Ubrania ochronne ze zwartej tkaniny. Fartuchy ochronne.
Ochrony zbiorowe:	Wentylacja na stanowiskach pracy w obiektach zamkniętych. Zdroiki w pobliżu stanowisk pracy.
Inne informacje:	Higiena pracy: Obowiązują przepisy ogólne przemysłowej higieny pracy. Zanieczyszczone ubranie wymienić. Po pracy wymyć powierzchnię ciała oraz oczyścić ochrony osobiste. Nie jeść, nie pić, nie palić, nie zażywać leków podczas pracy. Zapobieganie zagrożeniom: Tam, gdzie występuje możliwość pojawienia się niebezpiecznych stężeń par lub aerozoli benzenu, wprowadzić zraszanie rozproszoną wodą.

Najwyższe dopuszczalne stężenie w środowisku pracy:

NDS - 10 mg/m³, NDSCh - 40 mg/m³.

Metody oceny narażenia w środowisku pracy:

PN-86/Z-04050.01 - Ochrona czystości powietrza. Przyrządy i zestawy do pobierania próbek. Postanowienia ogólne.

PN-89/Z-04008.07 - Ochrona czystości powietrza. Pobieranie próbek. Postanowienia ogólne. Zasady pobierania próbek w środowisku pracy i interpretacja wyników.

Ocena narażenia: Zgodnie z normami polskimi dotyczącymi benzenu.

9. WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE

9.1	Masa cząsteczkowa: 78,11 g/mol
9.2	Postać fizyczna, barwa, zapach: Benzen w warunkach normalnych jest bezbarwną cieczą o swoistym zapachu.
9.3	Temperatura topnienia: 5,5oC
9.4	Temperatura wrzenia: 80,1oC
9.5	Gęstość: 0,8737 g/cm^3(25oC)
9.6	Gęstość par względem powietrza: 2,70
9.7	Prężność par w 20oC (hPa): 99,7
9.8	Stężenie nasycenia w 20oC: 319 g/m^3
9.9	Rozpuszczalność w wodzie i innych rozpuszczalnikach: Jest on prawie nierozpuszczalny w wodzie (w 20oC 1,77 g/l), miesza się w każdym stosunku z alkoholem, eterem, disiarczkiem węgla i innymi rozpuszczalnikami organicznymi.
9.10	Ciepło parowania (w 80^oC): 550 KJ/kg
9.11	Temperatura zapłonu: -11,1oC
9.12	Temperatura samozapalenia: 540oC
9.13	Zakres tworzenia mieszanin wybuchowych z powietrzem: 1,2 - 8,0% obj. (39 mg/m^3-270 mg/m^3)
9.14	Współczynnik załamania światła n20^o/D: 1,5011
9.15	Lepkość w 20oC: 0,66 mPas
9.16	Stała dielektryczna/20oC: 0,23
9.17	Właściwości korozyjne: Brak
9.18	Stopień zagrożenia wód: Skrajny
9.19	Temperatura przechowywania: +15 ... +25^oC
9.20	Próg zapachu: 1,5-900 mg/m^3
9.21	Inne: Benzen jest jednym z podstawowych produktów przemysłu chemicznego. Posiada wielorakie zastosowania. Znajduje zastosowanie w produkcji fenoli, nitropochodnych, aniliny, wyrobów gumowych, kleju, linoleum, do impregnacji materiałów i papierów. Jest ważnym surowcem w syntezie farmaceutyków, tworzyw sztucznych, barwników organicznych i materiałów wybuchowych. Atomy wodoru w pierścieniu benzenowym łatwo podstawić chlorowcami z wytworzeniem odpowiednich chlorowcopochodnych. Benzen służy do oczyszczania metali ze smarów, odtłuszczania wełny, wywabiania plam itp. W przemyśle benzen używany jest jako rozpuszczalnik farb, lakierów, tłuszczów, żywic, gumy itp. Do tego celu używany jest przeważnie benzen techniczny o temperaturze wrzenia 80-100oC występujący pod nazwą Benzol. Jest to mieszanina głównie węglowodorów aromatycznych, w tym ok. 70-80% benzenu, reszta to toluen, ksyleny, etylobenzen i inne węglowodory. Powszechnie stosuje się go jako składnik farb, lakierów i emalii ogólnego stosowania, gdzie pełni funkcję jednego z rozpuszczalników. Tą drogą trafia praktycznie do wszystkich gospodarstw domowych. Benzen jest składnikiem ropy naftowej, skąd otrzymywany jest na drodze destylacji frakcjonowanej oraz w procesach aromatyzowania ropy naftowej. Otrzymywany jest w koksowniach na drodze suchej destylacji węgla kamiennego. Występuje w gazie świetlnym wytwarzanym w lokalnych gazowniach, w gazie krakowym itp.

10. STABILNOŚĆ I REAKTYWNOŚĆ

Reaktywność i stabilność:	W warunkach normalnych benzen jest chemicznie stabilny. Benzen wybucha w kontakcie z diboranem, pentafluorkiem bromu, kwasem nadmanganowym i in. Reaguje gwałtownie z utleniaczami (np. chlorem, tritlenkiem chromu, ozonem, nadchloranami, nadtlenkami metali alkalicznych).
Właściwości korozyjne:	Brak

11. INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE

Drogi narażenia człowieka: Wdychanie, spożycie, kontakt ze skórą, kontakt z oczami.

Informacja ogólna: Zatrucia benzenem nie są rzadkością i zdarzają się zarówno w różnych gałęziach przemysłu, jak i w warsztatach, przedsiębiorstwach drobnej wytwórczości, podczas malowania powierzchni na otwartej przestrzeni, jak i w gospodarstwach domowych. Zatrucia mają miejsce podczas oczyszczania cystern kolejowych i drogowych, aparatury destylacyjnej, różnego rodzaju reaktorów, w sąsiedztwie nieszczelnych urządzeń przemysłowych (np. w koksowniach), podczas pracy w pomieszczeniach zamkniętych lub źle przewietrzanych - ładownie, wagony, pomieszczenia piwniczne. Szczególnie dużo zatruć przewlekłych zdarzyło się podczas malowania za pomocą pistoletów natryskowych, przygotowywania farb i lakierów kryjących, w drukarniach wklęsłodrukowych, w przemyśle, gdzie nie zastosowano hermetyzacji procesów produkcyjnych. Opisano przypadki śmierci po zatruciu benzenem wskutek zasysania cieczy ustami podczas przelewania benzenu za pomocą syfonu. Długotrwałe wdychanie par, nawet o niewielkim stężeniu, może być przyczyną ciężkich schorzeń.

Ocena działania rakotwórczego:

IARC - Międzynarodowa Agencja Badań nad Rakiem

Dowód działania u zwierząt doświadczalnych - wystarczający.

Dowód działania u ludzi - wystarczający.

Ocena ogólna - czynnik rakotwórczy dla ludzi (grupa 1).

Polska - substancja rakotwórcza. Czynniki rakotwórcze w środowisku pracy i życia (wg rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 11września 1996 r.) CZĘŚĆ I Wykaz czynników rakotwórczych dla ludzi.

Francja - substancja rakotwórcza.

Umiejscowienie nowotworów - układ krwiotwórczy (głównie białaczka).

Dane toksykologiczne:

LC_{LO (inhal. człowiek)} 2% (5 min)

LD_{LO (p.o. człowiek)} = 130 mg/kg

LC_{LO (inhal. człowiek)} = 65 mg/m³ (5 lat)

LD_{50 (p.o. szczur)} = 3400 mg/kg

Działanie miejscowe:

Wdychanie par i aerozoli: Benzen jest substancją toksyczną. Szczególnie groźny przy długotrwałym wdychaniu. Początkowo działa podniecająco na układ centralny, a następnie narkotycznie. Powoduje uszkodzenie krwi (m.in. leukomię). Następstwem jest utrata łaknienia, nudności, bóle głowy, senność, pobudliwość, bladość powiek, szybkie męczenie się, zadyszka, wyczerpanie, bóle i zawroty głowy, częste oddawanie moczu, uporczywe krwawienie z błon śluzowych z jamy ustnej, a zwłaszcza dziąseł i nosa. Stężenia większe od 1% są śmiertelne.

Spożycie: Doustne przyjęcie benzenu działa drażniąco na błony śluzowe. Po krótkotrwałym okresie oszołomienia i euforii następuje głębokie znieczulenie ogólne. Dochodzi do zapaści, objawów zapalenia oskrzeli, zapalenia płuc. Następstwami ciężkiego zatrucia są bóle i zawroty głowy, podrażnienie błon śluzowych i przewodu pokarmowego, krwawienia w miejscach kontaktu, obrzęk płuc. Mogą wystąpić drgawki mięśni, które przechodzą w skurcze toniczne i kloniczne.

Kontakt ze skórą: Benzen wchłania się do organizmu przez skórę bez przeszkód. Następuje odtłuszczenie skóry, jej wysuszenie, pękanie, owrzodzenie.

Kontakt z oczami: Następuje podrażnienie oczu, pieczenie, ból, łzawienie.

Zatrucia ostre: Występują najczęściej wskutek wdychania par podczas oczyszczania zbiorników paliwowych bez urządzeń chroniących drogi oddechowe. Następstwami ciężkiego zatrucia są bóle i zawroty głowy, podrażnienie błon śluzowych i przewodu pokarmowego, krwawienia w miejscach kontaktu, obrzęk płuc. Mogą wystąpić drgawki mięśni, które przechodzą w skurcze toniczne i kloniczne. Źrenice, często rozszerzone, nie reagują na światło. Oddech początkowo przyspieszony, następnie zwolniony, temperatura ciała obniżona, tętno niskie, przy obniżonym ciśnieniu krwi. Jako powikłania ostrego zatrucia mogą wystąpić: zapalenie opłucnej, nieżyty górnych dróg oddechowych, schorzenia rogówki i siatkówki, uszkodzenia wątroby, żółtawy odcień skóry, dolegliwości serca itp.

Zatrucia przewlekłe: Są to zazwyczaj zatrucia inhalacyjne. Następstwem jest utrata łaknienia, nudności, bóle głowy, senność, pobudliwość, bladość powiek, szybkie męczenie się, zadyszka, wyczerpanie, bóle i zawroty głowy, częste oddawanie moczu, uporczywe krwawienie z błon śluzowych z jamy ustnej, a zwłaszcza dziąseł i nosa. W wielu miejscach występują punkcikowate wybroczyny w skórze, krew w kale, krwotoki z macicy, nawet wylewy krwawe w siatkówce. Przyczyną śmierci bywa często wtórne zakażenie (zgorzelinowe zapalenie okostnej i szpiku kostnego), martwica szczęki, ciężkie wrzodziejące zapalenie dziąseł, ogólne zakażenie krwi wraz z posocznicowym zapaleniem śródmacicza.

Zapobieganie zatruciom: Stosowanie benzenu, jako substancji rakotwórczej, powinno mieć miejsce tylko wówczas, gdy substancja ta jest niezbędna w procesach technologicznych. Stan zagrożenia powinien być na bieżąco kontrolowany. Nie można dopuścić do przekraczania najwyższego dopuszczalnego stężenia benzenu w miejscach pracy. O ekspozycji na działanie benzenu świadczy ilość fenoli wydalanych z moczem. Nie może ona przekraczać 50 mg/dm3. Po stwierdzeniu zatrucia należy zabronić pracownikowi dalszego kontaktu z benzenem. Podobne przepisy ochrony zdrowia dotyczą homologów benzenu (na ogół towarzyszących benzenowi). Wskazówką zatrucia tymi substancjami jest wydalanie z moczem kwasu hipurowego i kwasu metylohipurowego.

12. INFORMACJE EKOLOGICZNE

Działanie na organizmy wskaźnikowe:

Ryby: Stężenie śmiertelne dla pstrągów tęczowych wynosi 10 do 20 mg/dm³, zaś stężenie szkodliwe 5 mg/dm³. Dla różanki śmiertelne były już dawki od 5 do 7 mg/dm³ po 6-godzinnym czasie działania w wodzie o temperaturze 16°C.

Niższe organizmy: Próg szkodliwości benzenu dla organizmów biorących udział w beztlenowej fermentacji osadów ściekowych wynosi 885 mg/dm³.

Wskaźnik oceny dla ostrej toksyczności: wobec ssaków: 1,0,

wobec ryb: 4,2-4,5,

wobec bakterii: 3,7-4,0.

Zagrożenie wód: Skrajne.

13. POSTĘPOWANIE Z ODPADAMI

Metody unieszkodliwiania:

Zgodnie z ustawą z dnia 27 kwietnia 2001 r. o odpadach (Dz. U. Nr 62, poz. 628) oraz rozporządzeniem Ministra Środowiska z dnia 27 września 2001 r. w sprawie katalogu odpadów (Dz. U. Nr 112, poz. 1206).

Zawartość opakowania wg:

rodzaju 07 01 04 - inne rozpuszczalniki organiczne, roztwory z przemywania i ciecze macierzyste.

Sposób likwidacji A1(A3): „Procesy spalania odpadów niebezpiecznych nie zawierających związków chlorowcoorganicznych..., w obrotowych piecach do produkcji cementu lub wapna” (po rozładowaniu opakowań).

Opakowanie:

rodzaju 15 01 02 - opakowania z tworzyw sztucznych,

rodzaju 15 01 04 - opakowania z metali,

rodzaju 15 01 07 - opakowania ze szkła.

14. INFORMACJE O TRANSPORCIE

14.1	Numer ONZ:	1114
14.2	Klasa RID/ADR/IMO:	3
14.3	Grupa pakowania:	II
14.4	Numer rozpoznawczy zagrożenia:	33
14.5	Numer indeksowy (EC):	601-020-00-8
14.6	Symbole niebezpieczeństwa (R):	2-11-48/23/24/25-45
14.7	Symbole bezpieczeństwa (S):	45-53
14.8	Nalepka ostrzegawcza wg ADR/RID Nr 3:

15. INFORMACJE DOTYCZĄCE PRZEPISÓW PRAWNYCH

Kartę wykonano zgodnie z:

• Karta sporządzona zgodnie z dyrektywami UE Nr 67/548 EEC oraz 88/379/EEC.

• Ustawą o substancjach i preparatach chemicznych z dnia 11 stycznia 2001 r. (Dz. U. Nr 11, poz. 84; Nr 100, poz. 1085; Nr 123, poz. 1350; Nr 125, poz. 1367 ze zmianą z dnia 5 lipca 2002 r. (Dz. U. Nr 142, poz. 1187).

• Rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia 3 lipca 2002 r. w sprawie karty charakterystyki substancji niebezpiecznej i preparatu niebezpiecznego (Dz. U. Nr 140, poz. 1171).

• Rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia 3 lipca 2002 r. w sprawie wykazu substancji niebezpiecznych wraz z ich klasyfikacją i oznakowaniem - ZAŁĄCZNIK (Dz. U. Nr 129, poz. 1110).

• Rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia 11 lipca 2002 r. w sprawie oznakowania opakowań substancji niebezpiecznych i preparatów niebezpiecznych (Dz. U. Nr 140, poz. 1173).

• Rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia 11 lipca 2002 r. w sprawie kryteriów i sposobu klasyfikacji substancji i preparatów chemicznych (Dz. U. Nr 140, poz. 1172).

• Rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia 15 lipca 2002 r. w sprawie substancji niebezpiecznych i preparatów niebezpiecznych, których opakowania należy zaopatrywać w zamknięcia utrudniające otwarcie przez dzieci i wyczuwalne dotykiem ostrzeżenie o niebezpieczeństwie (Dz. U. Nr 140, poz. 1174).

• Rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia 14 lipca 2002 r. w sprawie obowiązku dostarczenia karty charakterystyki niektórych preparatów nie zaklasyfikowanych jako niebezpieczne (Dz. U. Nr 142, poz. 1194).

• Normą PN-ISO 11014-1:1998 „Bezpieczeństwo chemiczne - Karta charakterystyki bezpieczeństwa produktów chemicznych”.

• Rozporządzeniem Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 17 czerwca 1998 r. (Dz. U. Nr 79, poz. 513) ze zmianą z 2 stycznia 2001 r. (Dz. U. Nr 4, poz. 36) w sprawie najwyższych dopuszczalnych stężeń i natężeń czynników szkodliwych dla zdrowia w środowisku pracy.

• Rozporządzeniem MZiOS z dnia 11 września 1996 r. (Dz. U. Nr 121, poz. 571) w sprawie czynników rakotwórczych w środowisku pracy oraz nadzoru nad stanem zdrowia pracowników zawodowo narażonych na te czynniki.

• Rozporządzeniem MOŚZNL z dnia 28 kwietnia 1998 r. (Dz. U. Nr 55, poz. 355) w sprawie dopuszczalnych wartości stężeń substancji zanieczyszczających w powietrzu.

• Rozporządzeniem Ministra Gospodarki z dnia 21 października 1998 r. (Dz. U. Nr 145, poz. 942) i zmianą z 5 marca 2001 r. (Dz. U. Nr 22, poz. 251) w sprawie szczegółowych zasad usuwania, wykorzystywania i unieszkodliwiania odpadów niebezpiecznych.

• Ustawą z dnia 27 kwietnia 2001 r. o odpadach (Dz. U. Nr 62, poz. 628) oraz rozporządzeniem Ministra Środowiska z dnia 27 września 2001 r. w sprawie katalogu odpadów (Dz. U. Nr 112, poz. 1206).

• Klasyfikacją materiałów niebezpiecznych według Umowy Europejskiej dotyczącej Międzynarodowego Przewozu Materiałów Niebezpiecznych ADR (ważnej od 01.07.2001r.).

• Niniejsza karta charakterystyki substancji niebezpiecznej jest bezpośrednio przekazywana użytkownikowi benzenu, bez zapewnień lub gwarancji co do kompletności bądź szczegółowości odnośnie do wszystkich informacji lub zaleceń w niej zawartych.

• Niniejsza karta nie jest żadną podstawą zobowiązującą do jakiejkolwiek odpowiedzialności jakiegokolwiek rodzaju ze strony dostawcy benzenu. Przedsiębiorstwo nie będzie odpowiedzialne za jakiekolwiek zejście śmiertelne, chorobę lub uszczerbek na zdrowiu jakiejkolwiek natury, będący następstwem zastosowania lub niewłaściwego wykorzystania karty charakterystyki substancji niebezpiecznej lub materiału, którego karta dotyczy.

• Informacje zawarte w niniejszej karcie przedstawiają aktualny stan naszej wiedzy i doświadczeń dotyczących bezpiecznego stosowania wyrobu.

Na etykietach należy umieścić następujące informacje:

Symbole ostrzegawcze na opakowaniu jednostkowym:
Napis ostrzegawczy na opakowaniu jednostkowym:		„Substancja wysoce łatwo palna, toksyczna.”
Numer rozpoznawczy zagrożenia
33	Materiał ciekły, łatwo zapalny.
Symbole zagrożenia
R 11	Substancja wysoce łatwo palna.
R 45	Może powodować raka.
R 48/23/24/25	Działa toksycznie przez drogi oddechowe, w kontakcie ze skórą i po połknięciu; stwarza poważne zagrożenie dla zdrowia człowieka w następstwie długotrwałego narażenia.
Symbole bezpieczeństwa
S 53	Unikać narażenia - przed użyciem zapoznać się z instrukcją.
S 45	W przypadku awarii lub jeżeli źle się poczujesz, niezwłocznie zasięgnij porady lekarza - jeżeli to możliwe, pokaż etykietę.

16. INNE INFORMACJE

Chemiczne określenie produktu: Benzen
16.2 Znaczenie symboli:
Symbol ostrzegawczy na opakowaniach jednostkowych
F	Substancja wysoce łatwo palna.
T	Substancja toksyczna.
Znaczenie oznaczeń transportowych
Klasa RID/ADR: 3-II		Materiał ciekły zapalny, niebezpieczny.
Numer ONZ: 1114		Benzen

Uwaga: Użytkownik ponosi odpowiedzialność za podjęcie wszelkich kroków mających na celu spełnienie wymogów prawa krajowego. Informacje zawarte w powyższej karcie stanowią opis wymogów bezpieczeństwa użytkowania substancji. Użytkownik ponosi całkowitą odpowiedzialność za określenie przydatności produktu do konkretnych celów. Zawarte w niniejszej karcie dane nie stanowią oceny bezpieczeństwa miejsca pracy użytkownika. Karta charakterystyki nie może być traktowana jako gwarancja właściwości substancji.

* * * * *

Zgodnie z rozporządzeniem MZ z dnia 3 lipca 2002 r., PN-ISO 11014-1 i Dyrektywą 91/155/EEC

	KARTA CHARAKTERYSTYKI NIEBEZPIECZNEJ SUBSTANCJI	Wydanie: I Data wydania: 10.12.02 Strona/stron 9/9
Nazwa:	BENZEN

Benzen

---