ŚWIADCZENIA PIENIĘŻNE Z FUNDUSZU PRACY.

Świadczenia i wypłatę świadczeń z Funduszu Pracy regulują przepisy ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu (Dz.U. z 2001 r, nr 6, poz. 56 ze zmianami). Nowelizacja ustawy z dnia 17 grudnia 2001 r. (Dz.U. nr 154, poz. 1793) wprowadziła wiele zmian w tym zakresie.

Przedstawiamy zasady otrzymywania świadczeń finansowych z Funduszu Pracy obowiązujące od 1 stycznia 2002 r.

Zasiłki dla bezrobotnych.

Jeżeli chodzi o zasady przyznawania zasiłków dla bezrobotnych ustawa z dnia 17 grudnia 2001 r. nie wprowadziła rewolucyjnych zmian. Najważniejsze to:

* niewliczanie okresu pobierania gwarantowanego zasiłku okresowego z

pomocy społecznej do 365 dni, od których zależy prawo do zasiłku dla

bezrobotnych,

* inny sposób waloryzacji zasiłków dla bezrobotnych (również dodatków

szkoleniowych i stypendiów). Od 1 stycznia 2002 r. będą one waloryzowane

raz w roku (dotychczas dwa razy w roku) o wskaźnik określony w ustawie

budżetowej, równy przewidywanemu wzrostowi cen towarów i usług

konsumpcyjnych,

* odebranie bezrobotnym pobierającym zasiłki dla bezrobotnych (również

stypendium w okresie szkolenia lub stażu u pracodawcy) prawa zasiłku

porodowego.

Bezrobotnym w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu jest m.in. osoba nie zatrudniona i nie wykonująca innej pracy zarobkowej, zdolna i gotowa do podjęcia zatrudnienie w pełnym wymiarze czasu pracy.

Prawo do zasiłku przysługuje bezrobotnemu, jeżeli nie ma dla niego propozycji odpowiedniego zatrudnienia, skierowania do prac interwencyjnych, robót publicznych lub na utworzone dodatkowe miejsce pracy oraz w okresie 18 miesięcy poprzedzających dzień zarejestrowania, łącznie przez okres co najmniej 365 dni, m.in.:

* był zatrudniony i osiągnął wynagrodzenia w kwocie co najmniej najniższego,

od którego istnieje obowiązek opłacania składek za niepełnosprawnych; w

okresie tym nie uwzględnia się okresów urlopów bezpłatnych trwających

łącznie dłużej niż 30 dni,

* wykonywał pracę na podstawie umowy agencyjnej lub umowy zlecenia albo

współpracował przy wykonywaniu tych umów, jeżeli podstawę wymiaru

składki na ubezpieczenie społeczne i Fundusz Pracy stanowiła kwota co

najmniej najniższego wynagrodzenia,

* wykonywał pracę na podstawie umowy o pracę nakładczą, jeżeli osiągnął z

tego tytułu dochód w wysokości co najmniej najniższego wynagrodzenia,

* wykonywał pracę w okresie tymczasowego aresztowania lub odbywania kary

tymczasowego pozbawienia wolności, jeżeli podstawę wymiaru składki na

ubezpieczenie społeczne i Fundusz Pracy stanowiła kwota co najmniej

najniższego wynagrodzenia,

* opłacał składkę na Fundusz Pracy w związku z zatrudnieniem lub

wykonywaniem innej pracy zarobkowej za granicą u pracodawcy

zagranicznego.

Pozostałe okresy wliczane do wspomnianych 365 dni wymienia art. 23 cytowanej ustawy.

Zgodnie z art. 25 ust. 1 ustawy o zatrudnieniu okres pobierania zasiłku wynosi:

* 6 miesięcy - dla bezrobotnych zamieszkałych w okresie pobierania zasiłku na

obszarze działania powiatowego urzędu pracy, jeżeli stopa bezrobocia na tym

obszarze w dniu 30 czerwca roku poprzedzającego dzień nabycia prawa do

zasiłku nie przekraczała przeciętnej stopy bezrobocia w kraju,

* 12 miesięcy - dla bezrobotnych zamieszkałych w okresie pobierania zasiłku

na obszarze działania powiatowego urzędu pracy, jeżeli stopa bezrobocia na

tym obszarze w dniu 30 czerwca roku poprzedzającego dzień nabycia prawa

do zasiłku przekraczała przeciętną stopę bezrobocia w kraju,

* 18 miesięcy dla bezrobotnych:

• zamieszkałych w dniu nabycia prawa do zasiłku oraz w okresie jego pobierania na obszarze działania powiatowego urzędu pracy, jeżeli stopa bezrobocia na tym obszarze w dniu 30 czerwca poprzedzającego dzień nabycia prawa do zasiłku przekraczała 2-krotnie przeciętną stopę bezrobocia w kraju, oraz posiadających jednocześnie co najmniej 20-letni okres uprawniających do zasiłku lub

• którzy mają na utrzymaniu co najmniej jedno dziecko w wieku do 15 lat, małżonek bezrobotnego jest także bezrobotny i utracił prawo do zasiłku z powodu upływu okresu jego pobierania po dniu nabycia prawa do zasiłku przez tego bezrobotnego.

Okres pobierania zasiłku ulega skróceniu lub wydłużeniu w przypadkach określonych w art. 25 ust. 5, 8, 11 i 12 ustawy.

W przypadku równoczesnego spełnienia kilku warunków uprawniających do zasiłku bezrobotnemu przysługuje wybór podstawy jego przyznania (art. 23 ust. 5).

Bezrobotny spełnia warunki do uzyskania zasiłku nabywa prawo do jego utrzymania za każdy dzień kalendarzowy, po upływie 7 dni od dnia zarejestrowania się w e właściwym powiatowym urzędzie pracy.

Wysokość zasiłku dla bezrobotnych wynosi obecnie 476 zł miesięcznie. Bezrobotny legitymujący się krótszym niż 5 lat okresem uprawniającym do zasiłku, ma jednak prawo tylko do 80 procent pełnej kwoty zasiłku dla bezrobotnych. Natomiast bezrobotnemu, którego okres uprawniający do zasiłku wynosi co najmniej 20 lat przysługuje zasiłek w wysokości 120 procent tego zasiłku (art. 24 ust. 2 i 3 ustawy).

Bezrobotny nabywa uprawnienia do zasiłku w dniu rejestracji. Z tą samą datą obciążają go określone obowiązki, w tym m.in. zgłaszanie się w rejonowym urzędzie pracy w wyznaczonym terminie. Za naruszenie obowiązku zgłaszania się do urzędu pracy w wyznaczonych terminach w celu potwierdzenia gotowości podjęcia pracy i uzyskania informacji o możliwości zatrudnienia lub szkolenia (zgodnie z art. 13 ust. 3 pkt 5 ustawy) bezrobotny traci statut bezrobotnego na okres 3 miesięcy od dnia niestawienia się w urzędzie pracy, jeżeli nie zawiadomi on tego urzędu w ciągu 5 dni o uzasadnionej przyczynie usprawiedliwiającej niestawiennictwo wyrok NSA z 4 lutego 1999 r., II S.A. 1704/98 (nie publikowany) i wyrok NSA z 36 marca 1998 r., II S.A. 113/98 (nie publikowany). Do kresu ubezpieczenia zaliczane są tylko te okresy pozostawania bez pracy, za które bezrobotny otrzymywał zasiłek z Funduszu Pracy - wyrok Sądu Apelacyjnego w Białymstoku z 20 stycznia 2000 r., III Aua 296/98 (OSA 1999/5/28).

Uprawnionym do zasiłku dla bezrobotnych (również dodatku szkoleniowego, stypendium, świadczenia przedemerytalnego) przysługują odsetki ustawowe, jeżeli powiatowy urząd pracy z przyczyn niezależnych od uprawnionych osób nie dokonał wypłaty w terminie (art. 24 ust. 8 ustawy).

Bezrobotny ma obowiązek w ciągu 5 dni zawiadomić urząd pracy o podjęciu pracy oraz o zaistnieniu innych okoliczności powodujących utratę statusu bezrobotnego albo utratę prawa do zasiłku (art. 26).

Osoba, która pobrała nienależne świadczenie pieniężne, obowiązana jest do jego zwrotu, w terminie 14 dni od dnia doręczenia decyzji, kwoty otrzymanego świadczenia wraz z przekazaną od tego świadczenia zaliczką na podatek dochodowy od osób fizycznych oraz składką na ubezpieczenie zdrowotne (art. 28).

Należności przysługujące bezrobotnemu i innym uprawnionym osobom stanowią ich prawa majątkowe i przechodzą po ich śmierci, w równych częściach, na małżonka oraz inne osoby spełniające warunki wymagane do uzyskania renty rodzinnej w myśl przepisów o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. W razie braku takich osób prawa te wchodzą do spadku(art. 28a).

Zasiłki wypłaca się w okresach miesięcznych z dołu.

* Wysokość zasiłku dla bezrobotnych wynosi obecnie 476,70 zł. miesięcznie. * Od 1 stycznia 2002 r. bezrobotnym pobierającym zasiłki (również stypendium w okresie odbywania szkolenia lub stażu u pracodawcy) nie przysługują już na zasadach przewidzianych dla pracowników, zasiłki porodowe. * Do okresu, od którego zależy nabycie prawa do zasiłku dla bezrobotnych, nie wlicza się okresu pobierania gwarantowanego zasiłku okresowego z pomocy społecznej. * Podstawą wymiaru składki na ubezpieczenie zdrowotne za bezrobotnych nie posiadających prawa do zasiłku lub stypendium jest kwota odpowiadająca 40 procent kwoty zasiłku stałego z pomocy społecznej (ustawa z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym znowelizowana 17 grudnia 2001 r. (Dz.U. nr 154, poz. 1796).

Świadczenia przedemerytalne.

Likwidacja zasiłków przedemerytalnych i określenie na nowo warunków uprawniających do świadczeń przedemerytalnych to najważniejsze zmiany wprowadzone grudniową nowelizacją. Likwidacja oznacza w tym wypadku nieprzyznawanie od 1 stycznia 2002 r. nowych zasiłków przedemerytalnych. Osoby, które prawo do tego zasiłku uzyskały do 31 grudnia ubiegłego roku, nadal będą je otrzymywać aż do utraty uprawnień.

Zgodnie ze znowelizowanymi przepisami ustawy o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu od 1 stycznia 2002 r. prawo do świadczenia emerytalnego przysługuje osobom, które spełniają warunki do uzyskania statusu bezrobotnego i prawa do zasiłku dla bezrobotnych, jeżeli:

* osiągnęły wiek co najmniej 58 lat kobieta i 63 lata mężczyzna i posiadają

okres pracy uprawniający do emerytury (składkowy i nieskładkowy)

wynoszący co najmniej 20 lat dla kobiet i 25 lat dla mężczyzn lub,

* do dnia rozwiązania stosunku pracy lub stosunku służbowego z przyczyn

dotyczących zakładu pracy, w którym były zatrudnione nie krócej niż 6

miesięcy, ukończyły co najmniej 50 lat kobieta i 55 lat mężczyzna oraz

osiągnęły okres uprawniający do emerytury wynoszący co najmniej 30 lat dla

kobiet i 35 lat dla mężczyzn lub,

* do dnia rozwiązania stosunku pracy, z przyczyn dotyczących zakładu pracy,

w którym były zatrudnione nie krócej niż 6 miesięcy osiągnęły okres

uprawniający do emerytury wynoszący co najmniej 35 i 40 lat (bez względu

na wiek) lub,

* do 31 grudnia roku poprzedzającego rozwiązanie stosunku pracy w związku z

niewypłacalnością pracodawcy posiadały okres uprawniający do emerytury

wynoszący co najmniej 34 lata dla kobiet i 39 lat dla mężczyzn, a

rozwiązanie stosunku pracy nastąpiło w związku z niewypłacalnością

pracodawcy w rozumieniu ustawy z dnia 29 grudnia 1993 r. o ochronie

roszczeń pracowniczych w razie niewypłacalności pracodawcy (Dz.U. z

1994 r, nr 1, poz. 1 ze zmianami).

* Obecnie wysokość świadczenia przedemerytalnego stanowi 80 % kwoty emerytury określonej dla danej osoby w indywidualnej decyzji organu rentowego. Natomiast świadczenia uzyskane przed 1 stycznia 2002 r. nadal wypłacane będą w wysokości 90 % przyszłej emerytury. * Przyznany zasiłek przedemerytalny będzie wypłacany aż do utraty uprawnień do niego w wysokości równej kwocie 120 lub 160 procent zasiłku dla bezrobotnych, w zależności od tego, czy pobierająca osoba mieszka na terenie zagrożonym wysokim bezrobociem strukturalnym, czy też nie.

Wysokość świadczenia przedemerytalnego wynosi 80 procent kwoty przyszłej emerytury określonej w decyzji organu rentowego, nie mniej jednak 120 procent (obecnie 572,04 zł.) i nie więcej niż 200 procent (obecnie 953,50 zł) zasiłku dla bezrobotnych.

Decyzję ustalającą wysokość emerytury w celu ustalenia wysokości świadczenia przedemerytalnego wydaje organ rentowy na wniosek powiatowego urzędu pracy. Od tej decyzji przysługuje prawo wniesienia odwołania do sądu pracy i ubezpieczeń społecznych, w terminie miesiąca od dnia doręczenia decyzji. Jeżeli zachodzi konieczność prowadzenia postępowania wyjaśniającego w zakresie ustalania wysokości emerytury, a zatem brak możliwości ustalenia wysokości przysługującego świadczenia przedemerytalnego, świadczenie wypłaca się zaliczkowo w wysokości 120 procent zasiłku dla bezrobotnych.

Świadczenia przedemerytalne dla pracowników byłych PGR.

Świadczenie przedemerytalne, ale na innych zasadach, przysługuje również byłym pracownikom PGR, jeżeli 7 listopada 2001 r. posiadali aktualny status bezrobotnego i spełniali łącznie następujące warunki:

* osiągnęli wiek co najmniej 50 lat kobieta i 55 lat mężczyzna,

posiadali okres pracy uprawniający do emerytury co najmniej 20 lat kobieta i

25 lat mężczyzna,

* byli zatrudnieni w pełnym wymiarze czasu pracy w państwowym

przedsiębiorstwie gospodarki rolnej przez co najmniej 10 lat,

* zamieszkiwali w powiecie lub gminie uznanych za zagrożony szczególnie

wysokim bezrobociem strukturalnym.

Byłym pracownikom PGR przysługuje świadczenie przedemerytalne w wysokości 120 procent zasiłku dla bezrobotnych.

Ustalenie prawa do świadczenia przedemerytalnego.

Świadczenie przedemerytalne przysługuje osobie, która warunki do jego nabycia spełni w dniu rejestracji w powiatowym urzędzie pracy i złoży odpowiedni wniosek. Przysługuje od następnego dnia po dniu zarejestrowania się w powiatowym urzędzie pracy albo od następnego dnia po dniu złożenia wniosku i dokumentów niezbędnych do ustalenia tych uprawnień.

Do okresu wymaganego do nabycia prawa do świadczenia przedemerytalnego nie zalicza się okresu obecnie pobieranego zasiłku dla bezrobotnych.

Osoby które przed dniem wejścia w życie nowelizacji ustawy zarejestrowały się w powiatowym urzędzie pracy i spełniły warunki wymagane do nabycia prawa do zasiłku przedemerytalnego, świadczenia przedemerytalnego lub stypendium nabywają i zachowują do nich prawo na dotychczasowych zasadach.

Świadczenia przedemerytalne i zasiłki emerytalne będą waloryzowane raz w roku o wskaźnik, określony w ustawie budżetowej, równy przewidywanemu w 2002 r. wzrostowi cen towarów i usług konsumpcyjnych.

Od nowego roku Rada Ministrów nie może już skracać okresu wymaganego do nabycia świadczenie przedemerytalnego i podwyższać jego wysokość dla pracowników zwalnianych z sektorów gospodarki objętych programami restrukturyzacyjnymi. Rząd nie może też wydawać rozporządzenia przyznającego prawo do zasiłku przedemerytalnego i stypendium bezrobotnym z gmin i powiatów zagrożonych strukturalną recesją i degradacją społeczną, w których prowadzone są samorządowe programy walki z bezrobociem.

* Do okresów wymaganych do nabycia prawa do świadczeń emerytalnego nie jest wliczany okres pobierania zasiłku dla bezrobotnych. * Udział w drugim filarze ubezpieczeniowym i praca w warunkach szkodliwych dla zdrowia nie ma żadnego znaczenia dla uprawnień do świadczenia przedemerytalnego. * Nie ma możliwości zamiany przyznanego w przeszłości zasiłku przedemerytalnego na świadczenie przedemerytalne. Aby ubiegać się o wyższe od przyznanego już zasiłku świadczenie, trzeba ponownie wypracować warunki umożliwiające uzyskanie statusu bezrobotnego, czyli w okresie 18 miesięcy przed rejestracją w urzędzie pracy należy przepracować 365 dni oraz rozwiązać stosunek pracy z przyczyn leżących po stronie pracodawcy.

Świadczenie przedemerytalne a dodatkowe dochody.

W przypadku podjęcia przez osobę uprawnioną do świadczenia przedemerytalnego zatrudnienia, innej pracy zarobkowej lub pozarolniczej działalności, prawo do pobierania świadczenia ulega zawieszeniu.

Nie powoduje jednak zawieszenia prawa do pobierania świadczenia przedemerytalnego:

* podjecie po okresie 3 miesięcy od dnia nabycia prawa do świadczenia

przedemerytalnego zatrudnienia innej pracy zarobkowej, a także odpłatne

wykonywanie pracy w zarządach, w radach nadzorczych, komisjach i innych

organach stanowiących osób prawnych, jeżeli dochody z tych źródeł nie

przekraczają najniższego wynagrodzenia,

* osiąganie dochodów z innych źródeł, podlegających opodatkowaniu

podatkiem dochodowym od osób fizycznych, jeżeli dochody z tych źródeł nie

przekraczają miesięcznie połowy najniższego wynagrodzenia.

1 kwietnia 2002 r. zasady łączenia zatrudnienia ze świadczeniem przedemerytalnym ulegną jednak zmianie. Od tego dnia prawo do świadczenia będzie ulegało zawieszeniu w trzech przypadkach:

* podjęcia działalności pozarolniczej,

* podjęcia zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej, jeżeli łączna kwota

przychodów, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób

fizycznych, uzyskanych w danym miesiącu z tych tytułów oraz świadczenia

przedemerytalnego przekroczyłaby 200 procent zasiłku dla bezrobotnych,

* osiąganiu przychodów z innych tytułów niż wyżej wymienione, od których

płaci się podatek dochodowy od osób fizycznych oraz w przypadku

otrzymywania diety lub innych należności pieniężnych z tytułu pełnienia

funkcji społecznych i obywatelskich (posła, senatora, radnego, ławnika lub

biegłego sądowego), jeżeli łączna kwota przychodów w danym miesiącu z

tych tytułów i świadczenia przedemerytalnego będzie wyższa niż 200 procent

zasiłku dla bezrobotnych.

* Osoba która nabyła zasiłek przedemerytalny przed 1 stycznia 2002 r i zawiesiła go, w razie utraty zatrudnienia będzie go mogła odwiesić i pobierać według starych zasad. * Osoba, która otrzymuje świadczenie przedemerytalne i dorabia w kwocie, na którą zezwalają poprzednie przepisy, będzie to mogła dorobić tylko do końca marca. Od 1 kwietnia 2002 r. wolno jej będzie dorobić jedynie tyle, aby jej dochód brutto łącznie z tym świadczeniem nie przekroczył 200 procent zasiłku dla bezrobotnych tj. 953,40 zł. * Osoba, która zawiesiła zasiłek przedemerytalny np. do lipca 2002 r. nie traci do niego prawa. W lipcu zostanie on odwieszony i będzie wypłacany na starych zasadach. Jednak obejmą ją nowe warunki uzyskiwania dochodów przedstawione w poprzednim punkcie.

Okresy uprawniające do świadczenia.

Przy ustalaniu prawa do świadczenia przedemerytalnego oprócz wieku bierze się pod uwagę okresy uprawniające do emerytury.

Definicje okresów ubezpieczenia oraz okresów uwzględnianych przy ustalaniu prawa do świadczeń emerytalno-rentowych i ich wysokości zawiera ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. nr 162, poz. 1118 ze zmianami).

Okresem ubezpieczenia jest okres opłacania składek na ubezpieczenie emerytalnej rentowe oraz okres nieopłacania tych składek z powodu przekroczenia w danym roku kalendarzowym tzw. maksymalnej rocznej podstawy wymiaru składek, ustalonej na poziomie 30-krotności prognozowanego na ten rok przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego w gospodarce narodowej (art. 4 ustawy).

Okresy składkowe i nieskładkowe.

Przy ustalaniu prawa do emerytury lub renty oraz obliczaniu ich wysokości uwzględniane są okresy składkowe i nieskładkowe (art. 5 ustawy). Jeżeli okresy składkowe, nieskładkowe lub uzupełniające zbiegają się w czasie, przy ustalaniu prawa do świadczenia uwzględnia się okresy korzystniejsze (art. 11 ustawy).

Przy ustalaniu prawa do renty dla płatników składek oraz zobowiązanych do opłacania składek na własne ubezpieczenie emerytalne i rentowe nie uwzględnia się okresu, za który nie zostały opłacone składki, mimo podlegania obowiązkowo w tym okresie ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym (art. 5 ust. 4 i 5).

Okresy składkowe wymienione w art. 6 i 10 ustawy. Okresy wymienione w art. 10 uwzględnia się przy staraniach o rentę, jeśli okresy składkowe i nieskładkowe ustalone na ogólnych zasadach są krótsze od okresu wymaganego do przyznania świadczenia. W takim przypadku mogą one uzupełnić wymagane okresy.

Pełny wykaz okresów nieskładkowych zawiera art. 7 ustawy. Okresy nieskładkowe uwzględnia się podczas ustalania prawa do emerytury lub renty w wymiarze nieprzekraczającym jednej trzeciej udowodnionych okresów składkowych (art. 5 ustawy 2 ustawy).

* okres pobierania renty z tytułu niezdolności do pracy nie jest zaliczany do ogólnego stażu pracy i nie uwzglednia się go w wymiarze emerytury jako okres nieskładkowy. Okresem nieskładkowym jest natomiast pobieranie renty chorobowej po ustaniu zatrudnienia (art. 7 pkt 2 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych).

Wpływ okresów na prawo do świadczenia.

Przy ustalaniu prawa do emerytury lub renty okresy działalności kombatanckiej, działalności z nią równorzędnej, okresy podlegania represjom wojennym i okresu powojennego oraz pracy przy przymusowej wykonywanej w b. III Rzeszy, ZSRR, na rozkaz władz alianckich do końca 1945 r. i wykonywanej podczas odbywania służby wojskowej w kopalniach węgla, kamieniołomach, w zakładach pozyskiwania i wzbogacania rudy uranu, zaliczane są w wymiarze podwójnym (art. 5 ust. 3).

Przy obliczaniu wysokości emerytury i renty z tytułu niezdolności do pracy za każdy rok okresów składkowych dodaje się po 1,3 procenta podstawy wymiaru świadczenia, a za każdy rok okresów nieskładkowych - po 0,7 procenta (art. 53 i 62 ustawy).

USTAWA

z dnia 14 grudnia 1994 r.

O zatrudnieniu

i przeciwdziałaniu bezrobociu.

Rozdział 3c.

Świadczenia przedemerytalne.

Art. 37j. Skreślony.

Art. 37k. 1. Świadczenie przedemerytalne przysługuje, z zastrzeżeniem ust. 9, osobie spełniającej określone w ustawie warunki do uzyskania statusu bezrobotnego i prawa do zasiłku, jeżeli;

1. osiągnęła wiek co najmniej 58 lat kobieta i 63 lata mężczyzna i posiada okres uprawniający do emerytury, wynoszący co najmniej 20 lat dla kobiet i 25 lat dla mężczyzn, lub

2. do dnia rozwiązania stosunku pracy lub stosunku służbowego z przyczyn dotyczących zakładu pracy, w którym była zatrudniona przez okres nie krótszy niż 6 miesięcy, ukończyła co najmniej 50 lat kobieta i 55 lat mężczyzna oraz osiągnęła okres uprawniający do emerytury wynoszący co najmniej 30 lat dla kobiet i 35 lat dla mężczyzn, lub

3. do dnia rozwiązania stosunku pracy, z przyczyn dotyczących zakładu pracy, w którym była zatrudniona przez okres nie krótszy niż 6 miesięcy, osiągnęła okres uprawniający do emerytury, wynoszący co najmniej 35 lat dla kobiet i 40 lat dla mężczyzn lub

4. do dnia 31 grudnia roku poprzedzającego rozwiązanie stosunku pracy posiada okres uprawniający do emerytury wynoszący co najmniej 34 lata dla kobiet i 39 lat dla mężczyzn, a rozwiązanie stosunku pracy nastąpiło w związku z niewypłacalnością pracodawcy w rozumieniu ustawy z dnia 29 grudnia 1993 r. o ochronie roszczeń pracowniczych w razie niewypłacalności pracodawcy (Dz.U. z 1994 r. nr 1, poz. 1, z 1995 r. nr 87, poz.435, z 1996 r. nr 5, poz. 34, z 1997 r. nr 28, poz. 153 i nr 123, poz. 776, z 1998 r. nr 106, poz. 668 i nr 137, poz. 887 oraz z 2000 r. nr 48, poz. 550).

2. Wysokość świadczenia przedemerytalnego wynosi 80 procent kwoty emerytury określonej w decyzji organu rentowego ustalającej wysokość emerytury w celu ustalenia świadczenia przedemerytalnego, nie mniej jednak niż 120 procent i nie więcej niż 200 procent zasiłku, o którym mowa w art. 24 ust. 1.

3. Decyzję ustalającą wysokość emerytury w celu ustalenia wysokości świadczenia przedemerytalnego organ rentowy wydaje na wniosek powiatowego urzędu pracy.

4. Do postępowania w sprawie ustalenia wysokości emerytury w celu ustalenia wysokości świadczenia przedemerytalnego stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące postępowania w sprawie świadczeń emerytalnych.

5. Od decyzji organu rentowego, o której mowa w ust. 3 przysługują środki odwoławcze, określone w odrębnych przepisach.

6. W przypadku braku możliwości ustalenia wysokości świadczenia przedemerytalnego z powodu trwającego postępowania dotyczącego ustalenia wysokości emerytury, świadczenie przedemerytalne wypłaca się w kwocie zaliczkowej, w wysokości 120 procent zasiłku, o którym mowa w art. 24 ust. 1.

7. Pracodawca obowiązany jest do przekazywania powiatowym urzędom pracy dokumentacji umożliwiającej wydanie decyzji ustalającej wysokość świadczenia przedemerytalnego. Przepisy dotyczące przygotowania wniosku o emeryturę stosuje się odpowiednio.

7a. Kwotę emerytury w celu ustalenia wysokości świadczenia przedemerytalnego oblicza się zgodnie z art. 53 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. nr 162, poz. 1118, z 1999 r. nr 38 poz. 360, nr 70, poz. 774, nr 72, poz. 801, i 802 i nr 106, poz. 1215 oraz z 2000 r. nr 2, poz 26, nr 9 poz. 118, nr 19, poz. 238, nr 56, poz. 678 i nr 84, poz. 984).

8. Skreślony.

8a. Skreślony.

9. Pracownikowi byłego państwowego przedsiębiorstwa gospodarki rolnej przysługuje świadczenie przedemerytalne, jeżeli w dniu 7 listopada 2001 r. posiadał status bezrobotnego oraz spełniał łączenie następujące warunki:

1. osiągnął wiek - co najmniej 50 lat kobieta i 55 lat mężczyzna,

2. posiadał okres uprawniający do emerytury - wynoszący co najmniej 20 lat dla kobiet i 25 lat dla mężczyzn,

3. był zatrudniony w pełnym wymiarze czasu pracy w państwowym przedsiębiorstwie gospodarki rolnej przez okres co najmniej 10 lat,

4. zamieszkiwał w powiecie (gminie) uznanym za zagrożony szczególnie wysokim bezrobociem strukturalnym.

10.Osobom wymienionym w ust. 9 przysługuje świadczenie przedemerytalne w wysokości 120 procent zasiłku, o którym mowa w art. 24 ust. 1.

Art. 37l. 1. Prawo do świadczenia przedemerytalnego przysługuje osobie, która spełnia warunki do jego nabycia w dniu rejestracji w powiatowym urzędzie pracy. Prawo do świadczenia przedemerytalnego ustala się na wniosek tej osoby.

2. Świadczenie przedemerytalne przysługuje od następnego dnia po dniu zarejestrowania się uprawnionej osoby w powiatowym urzędzie pracy albo od następnego dnia po dniu złożenia wniosku i dokumentów niezbędnych do ustalenia tych uprawnień, z zastrzeżeniem art. 27 ust. 1 pkt 3-6 i ust. 2 pkt 2-4.

2a. Skreślony.

3. Świadczenia przedemerytalne podlegają rewaloryzacji na zasadach przewidzianych dla zasiłków dla bezrobotnych.

Art. 37ł. Osoby pobierające świadczenie przedemerytalne nie mają obowiązku zgłaszania się w celu potwierdzenia gotowości do podjęcia pracy. Osoby te mogą być za ich zgodą skierowane przez powiatowy urząd pracy na szkolenie, do prac interwencyjnych lub robót publicznych.

Art. 37m. 1. Do osób pobierających świadczenie przedemerytalne przepisy art. 23 ust 4, art. 26 oraz art. 34 stosuje się odpowiednio.

1a. Powiatowe urzędy pracy wypłacają zasiłek pogrzebowy osobie, która poniosła koszty pogrzeby po śmierci:

1. osoby pobierającej zasiłek przedemerytalny lub świadczenie przedemerytalne,

2. członka rodziny osoby, o których mowa w pkt. 1, pozostającego na jej utrzymaniu i spełniającego warunki do uzyskania renty rodzinnej.

1b. Zasiłek pogrzebowy przysługuje w wysokości określonej w przepisach o emerytach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych.

1c. W razie zbiegu prawa do zasiłku pogrzebowego na podstawie niniejszej ustawy z prawem do zasiłku pogrzebowego na podstawie odrębnych przepisów zasiłek pogrzebowy przysługuje na podstawie odrębnych przepisów.

2. Zasiłki, o których mowa w ust. 1a oraz art. 31 ust. 1 pkt 1, finansowane są ze środków Funduszu Pracy.

3. Okresy pobierania świadczenia przedemerytalnego są okresami nieskładkowymi w rozumieniu przepisów o zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin.

Art. 37n. 1. Prawo do świadczenia przedemerytalnego ustaje z dniem, w którym osoba uprawniona przestała spełniać warunki, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2, z zastrzeżeniem ust. 2.

2. Prawo doświadczenia przedemerytalnego ulega zawieszeniu w przypadku:

1. podjęcia pozarolniczej działalności,

2. podjęcia zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej, jeżeli łączna kwota przychodów, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych, uzyskanych w danym miesiącu z tytułu zatrudnienia i innej pracy zarobkowej oraz otrzymywanego świadczenia przedemerytalnego byłaby wyższa od kwoty 200 procent zasiłku, o którym mowa w art. 24 ust, 1,

3. osiągania przychodów z innych tytułów niż wymienione w pkt. 1 i 2, polegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych oraz uzyskiwania diet i innych należności pieniężnych przez osoby wykonujące czynności związane z pełnieniem obowiązków społecznych i obywatelskich, jeżeli łączna kwota uzyskanych przychodów w danym miesiącu z tych tytułów oraz z tytułu świadczenia przedemerytalnego byłaby wyższa od kwoty 200 procent zasiłku, o którym mowa w art. 24 ust. 1.

Art. 37o. 1. Prawo do świadczeń przedemerytalnych ustala się i przyznaje starosta, a wypłaca je powiatowy urząd pracy.

2. Świadczenia przedemerytalne są finansowane z budżetu państwa, w ramach dotacji dla Funduszu Pracy, z zastrzeżeniem ust. 3.

3. Świadczenia przedemerytalne, przyznane na podstawie art. 37k ust. 9, sa finansowane ze środków Agencji Własności Rolnej Skarbu Państwa, przekazywanych na ten cel Funduszowi Pracy.

4. Minister właściwy do spraw pracy określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy tryb przekazywania Funduszowi Pracy przez Agencję Własności Rolnej Skarbu Państwa środków, o których mowa w ust. 3 oraz ich rozliczania.

1

9

---