CEL ĆWICZENIA
Celem ćwiczenia jest wyznaczenie wartości współczynników wnikania ciepła dla konwekcji swobodnej w przestrzeni nieograniczonej i konwekcji wymuszonej. Określa się także wpływ promieniowania cieplnego na wartość współczynnika wnikania ciepła dla konwekcji swobodnej oraz porównuje wartości wyznaczonych doświadczalnie i obliczonych teoretycznie współczynników wnikania ciepła dla konwekcji wymuszonej.
Opracowanie wyników pomiarów
Przykład obliczeń dla trzeciej serii pomiarowej.
I. KONWEKCJA WYMUSZONA
Na podstawie otrzymanych wartości pomiarowych obliczam strumień ciepła ze wzoru:
gdzie:
Vk - objętość kondensatu w zbiorniczku pomiarowym [m3]
ρk - gęstość kondensatu [kg/m3]
r - ciepło kondensacji pary wodnej pod ciśnieniem atmosferycznym [J/kg]
τ - czas gromadzenia kondensatu równy wartości średniej z trzech oznaczeń [s]
Obliczam średnią logarytmiczną różnicę temperatur:
Obliczam doświadczalną wartość współczynnika wnikania ciepła ze wzoru:
gdzie:
q - strumień ciepła [W]
A - powierzchnia wymiany ciepła [m2] obliczona z wymiarów wymiennika
A = 0,2355 [m2]
Obliczam wartość liczby Nusselta:
gdzie:
d - średnica przewodu [m]
λ - przewodnictwo cieplne [W/m2⋅K], odczytane z tablic fizykochemicznych
ln (Nu3) = 1,615
Obliczam wartość liczby Reynoldsa:
u - średnia liniowa prędkość przepływu [m/s]
d - średnica przewodu [m]
ρ - gęstość płynu [kg/m3]
η - lepkość płynu [Pa⋅s]
ln (Re) = 3,847
Tabela wyników pomiarów:
Seria pomiarowa |
Prędkość [m/s] |
Wlot |
Wylot |
Czas średni [s] |
Objętość kondensatu [m3] |
|
|
Temperatura średnia [˚C] |
Temperatura średnia [˚C] |
|
|
I. |
5,36 |
27,2 |
65,2 |
220 |
0,00004 |
II. |
3,97 |
27,6 |
65,7 |
270 |
0,00004 |
III. |
2,82 |
28,9 |
67,2 |
332 |
0,00004 |
IV. |
7,77 |
27 |
64,3 |
175 |
0,00004 |
Tabela wyników obliczeń:
Seria |
q1 |
ΔT1 [K] |
ΔT2 [K] |
ΔTe [K] |
α |
I. |
410,18182 |
72,8 |
34,8 |
51,48363867 |
33,83111105 |
II. |
334,22222 |
72,4 |
34,3 |
50,99985516 |
27,82758182 |
III. |
271,80723 |
71,1 |
32,8 |
49,50502591 |
23,31421512 |
IV. |
515,65714 |
73 |
35,7 |
52,1453147 |
41,99086622 |
Seria |
Nu [-] |
Re [-] |
ln Nu |
ln Re |
I. |
59,7300689 |
13380,1383 |
1,776193 |
4,126460604 |
II. |
49,1306176 |
9910,28903 |
1,691352 |
3,996086321 |
III. |
41,162103 |
7039,5504 |
1,614498 |
3,847544922 |
IV. |
74,1364163 |
19396,208 |
1,870032 |
4,287716833 |
Przedstawienie wyników obliczeń za pomocą wykresu:
Z powyższego wykresu odczytuję współczynniki w równaniu:
A = 10(-0,6457) = 0,2261
b = 0,5865
II. KONWEKCJA SWOBODNA
I sposób:
Na podstawie otrzymanych wartości pomiarowych obliczam strumień ciepła ze wzoru:
Obliczam średnią logarytmiczną różnicę temperatur dla konwekcji swobodnej:
Obliczam doświadczalną wartość współczynnika wnikania ciepła ze wzoru:
A - powierzchnia wymiany ciepła [m2] dla konwekcji swobodnej
A = 0,9891 [m2]
Obliczam wartość współczynnika rozszerzalności objętościowej:
Obliczam wartość liczby Grashoffa:
g - przyspieszenie ziemskie [m/s2]
L - długość elementu grzejnego [m]
ν - współczynnik lepkości kinematycznej [m2/s]
Obliczam wartość liczby Nusselta korzystając z zależności:
ponieważ wartość iloczynu (Gr⋅Pr) jest z zakresu 2⋅107<(Gr⋅Pr)<1013
Obliczam teoretyczną wartość współczynnika wnikania:
II sposób:
Obliczam wartość temperatury powierzchni osłony izolacji wymiennika:
Tk - temperatura kondensacji pary [K]
Dw - średnica wewnętrzna izolacji [m]
Dz - średnica zewnętrzna izolacji [m]
λ - przewodnictwo właściwe cieplne izolacji [W/(mK)]
Obliczam strumień ciepła wymieniony na drodze promieniowania:
ε12 - zastępczy stopień czarności obu ciał
Co - techniczna stała promieniowania ciała doskonale czarnego [W/m2K4]
A - powierzchnia wymiany ciepła [m2] dla konwekcji swobodnej
Obliczam wartość doświadczalnego współczynnika wnikania ciepła z równania bilansu:
Obliczam wartość współczynnika rozszerzalności objętościowej:
Obliczam wartość liczby Grashoffa:
g - przyspieszenie ziemskie [m/s2]
L - długość elementu grzejnego [m]
ν - współczynnik lepkości kinematycznej [m2/s]
Obliczam wartość liczby Nusselta korzystając z zależności:
ponieważ wartość iloczynu (Gr⋅Pr) jest z zakresu 2⋅107<(Gr⋅Pr)<1013
Obliczam teoretyczną wartość współczynnika wnikania:
Tabela wyników pomiarów:
Seria pomiarowa |
Temp. otoczenia [˚C] |
Temp. izolacji wew. [˚C] |
Temp. izolacji zew. [˚C] |
Czas napełniania kondensatu [s] |
Objętość kondensatu [m3] |
I. |
25,6 |
54,6 |
48,3 |
169 |
0,00002 |
II. |
25,4 |
55,3 |
48,1 |
180 |
0,00002 |
III. |
25,5 |
55,1 |
48,6 |
160 |
0,00002 |
Tabela wyników obliczeń:
Seria pomiarowa |
q
|
Tz [K] |
Gr [-] |
Pr [-] |
q1-2
|
q - q1-2
|
α2 |
I. |
266,9822 |
362,5771 |
10930201129 |
0,722 |
8,1313 |
258,8509 |
2,9215 |
II. |
250,6667 |
363,2141 |
11090514135 |
0,722 |
8,4049 |
242,2618 |
2,7150 |
III. |
282,0000 |
361,9908 |
11121845615 |
0,722 |
8,3162 |
273,6838 |
3,1093 |
Ocena zgodności wartości doświadczalnych i teoretycznych:
Wartość |
α1 |
α2 |
Tz [˚C] |
Doświadczalna |
10,875 |
3,109 |
55,100 |
Teoretyczna |
4,879 |
3,930 |
88,991 |
Zgodność |
- |
+ |
- |
Wnioski:
W wyniku przeprowadzonego doświadczenia otrzymaliśmy wartości współczynnika wnikania ciepła α, który dla konwekcji swobodnej (α2 ) jest zgodny z obliczoną wartością teoretyczną, natomiast dla konwekcji wymuszonej (α1 ) otrzymana wartość doświadczalna odbiega od obliczonej wartości teoretycznej, co może być spowodowane nieszczelną izolacją wymiennika ciepła. Wpływ na otrzymany wynik może mieć także niedokładność w przeprowadzaniu pomiarów. Porównując wartości α dla konwekcji swobodnej i wymuszonej otrzymaliśmy większe dla konwekcji wymuszonej, co jest zgodne z rzeczywistością.
Wynikiem obliczeń dla konwekcji wymuszonej są otrzymane wartości współczynników w równaniu:
A = 0,2261
b = 0,5865.
2